Akcja charytatywna o nazwie „Rowerem po wzrok dla Braci” podbija serca Polaków, gromadząc fundusze na leczenie dwóch młodych mężczyzn z województwa pomorskiego, którzy cierpią na ślepotę Lebera – rzadką chorobę genetyczną, prowadzącą do stopniowej utraty wzroku. Andrzej Błonk, niezwykle zaangażowany w tę sprawę, podjął się wyzwania przemierzenia Polski na rowerze, aby zachęcić do wsparcia finansowego dla Darka i Kacpra.
Andrzej Błonk, pełen determinacji i woli walki, wyruszył z Kościerzyny 3 czerwca i obecnie znajduje się w Przemyślu. Jego trasa wiedzie wzdłuż granic naszego kraju, a każdy kilometr pokonywany na dwóch kółkach ma na celu zwrócenie uwagi na zbiórkę środków dla Darka i Kacpra Gruchała. Wczoraj wieczorem dotarł do Przemyśla, a dzisiaj zamierza kontynuować podróż w kierunku Ustrzyk Górnych.
W celu przywrócenia Darkowi i Kacprowi utraconego wzroku, konieczne jest zastosowanie nowego leku, którego koszt wynosi około 1,5 miliona złotych za jedno oko. Całkowita suma potrzebna na pokrycie kosztów leczenia wynosi niemal 6 miliona złotych. Choć droga do zebrania tych funduszy jest jeszcze długa, zaangażowanie społeczne w ramach akcji „Rowerem po wzrok dla Braci” daje nadzieję na osiągnięcie celu.
Aby śledzić relacje z podróży charytatywnej Andrzeja Błonka oraz dowiedzieć się więcej o historii Darka i Kacpra, zapraszamy do odwiedzenia profilu facebookowego o nazwie „Rowerem Po Wzrok dla Braci„. Osoby chcące wesprzeć leczenie mogą również dokonać wpłaty pieniędzy poprzez stronę internetową www.siepomaga.pl.
Obecnie Darkowi pozostało jedynie 1% widzenia, podczas gdy Kacper dysponuje około 2-3% swojego pierwotnego wzroku. Jednakże istnieje nadzieja, ponieważ już 4 lata temu opracowano lek, który może przywrócić im utraconą zdolność widzenia. Niestety, ze względu na wysokie koszty leczenia, jakie się wiążą z jego zastosowaniem, potrzebne są znaczne środki finansowe. Całkowita suma 6 milionów złotych, potrzebna na zakup leku dla obojga braci, jest ogromnym wyzwaniem, jednakże niezłomna determinacja Andrzeja Błonka i wsparcie społeczności dają nadzieję na sukces.
Kategoria: Artykuły
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Młyny Rothera
Historia młynów Rothera sięga głęboko w I połowę XIX wieku. Rozwój miasta, dzięki roli Kanału Bydgoskiego, Brdy, Wisły oraz rozwijającemu się handlowi z zachodem, uczynił Bydgoszcz ośrodkiem handlu zbożem i drewnem. To właśnie w tym okresie powstały liczne nowe młyny i piekarnie, zasilane lokalnymi zasobami oraz sprowadzanym zbożem.
W roku 1825 istniejące młyny na terenie Wyspy zostały przejęte przez konsorcjum, w którego skład wchodzili między innymi bracia Schickler z Berlina, znani kupcy działający w Bydgoszczy. Byli oni właścicielami rafinerii cukru, zlokalizowanej na terenie dawnego zamku, oraz innych przedsiębiorstw. W roku 1826 założyli oni spółkę o nazwie Bydgoskie Młyny „Herkules”, która nie tylko dostarczała produkty lokalnie, ale również eksportowała je do Niemiec, Wielkiej Brytanii, a nawet Brazylii. Młyny przetwarzały zarówno lokalne zboże, jak i importowane z Królestwa Polskiego, które docierało drogą wodną.
W roku 1842 przedsiębiorstwo zostało przejęte przez pruskie państwo. Kompleks młyński został znacznie rozbudowany i przemianowany na Młyny Królewskie. W roku 1846 uruchomiono tam pierwszą maszynę parową w mieście, otwierając nową erę w technologii młyńskiej.
Obszar, na którym obecnie znajdują się młyny Rothera, początkowo służył jako ogrody aż do roku 1846. W roku 1818 teren należał do kupca Raubera, a następnie został przejęty przez Skarb państwa pruskiego w 1836 roku. Pod koniec lat 40. XIX wieku, wraz z rozbudową kompleksu młyńskiego, przystąpiono do budowy obiektu, później nazwanego młynami Rothera (1849-1850). Budowa ta była możliwa dzięki uprzedniej przebudowie Wyspy Młyńskiej, w tym przekopaniu Kanału Zbożowego. Nazwa młyna, którego budowę rozpoczęto w 1846 roku, pochodzi od nazwiska pruskiego ministra rolnictwa Christiana von Rothera.
Po zakończeniu budowy powstał imponujący budynek produkcyjny z magazynem zbożowym, a także kotłownia, maszynownia z kominem, spichlerz mączny, przepompownia (dom turbinowy) i przepławki dla ryb. Wszystkie budynki zostały solidnie osadzone na drewnianych palach.
Proces mielenia zboża na mąkę odbywał się głównie w głównej części młyna, gdzie ogromne koła napędzane były energią wodną. Na skrzyżowaniu Kanału Zbożowego i Młynówki zbudowano również drewniany most wsparty na ceglanych filarach, a koła wodne napędzane były wodą z jazu przelewowego.
Młyny Rothera były największymi tego typu obiektami w Bydgoszczy. W drugiej połowie XIX wieku istniały także mniejsze młyny na terenie miasta i okolicy, takie jak te na Czyżkówku, Skrzetusku i pięć innych miejsc.
Dziś młyny Rothera stanowią unikalny zespół zabytkowych budynków, przypominający o dawnych czasach, kiedy Bydgoszcz była ważnym centrum handlu zbożem. Ich architektura i historia przyciągają licznych turystów i miłośników dziedzictwa kulturowego. Wieloletnia działalność młynów Rothera wpisała się w historię miasta, stanowiąc nieodłączny element jego przemysłowego i handlowego rozwoju.
Obrazowanie oka – błyskotliwy sposób, by podejrzeć pracę fotoreceptorów
Autor: Ludwika Tomala
W zdrowym oku komórki fotoreceptorowe odrobinę zmieniają swoją długość, kiedy pojawią się błyski światła. Polski zespół opracowuje metodę, jak rejestrować te nano-zmiany. A dzięki temu można będzie w precyzyjny sposób obrazować pracę oka i sprawdzać, czy wszystko działa prawidłowo.
Dzięki serii przełomów, do których doszło w nauce i medycynie w ostatnich latach, przed ludzkością otwierają się ogromne możliwości, jeśli chodzi o leczenie chorób oka. Jak uznał niedawno wybitny badacz oka prof. Krzysztof Palczewski z z University of California, Irvine, prawdopodobnie w ciągu dekady będziemy w stanie uleczyć 99 proc. chorób prowadzących do ślepoty.
„Wprowadzanie nowych terapii w krótkim czasie wymaga jednak nie tylko prac biologicznych, medycznych, ale i nowych technologii, m.in. związanych z obrazowaniem oka” – powiedział w rozmowie z PAP prof. Maciej Wojtkowski, szef Międzynarodowego Centrum Badań Oka ICTER, agendy badawczej przy Instytucie Chemii Fizycznej PAN (w prace tej jednostki zaangażowany jest również prof. Palczewski).
Skoro bowiem pojawiają się nowe możliwości poprawy widzenia, ważniejsze niż kiedykolwiek dotąd stanie się teraz wczesne diagnozowanie nieprawidłowości w działaniu oka, a także systematyczne badanie, jak funkcjonuje oko poddane nowatorskim terapiom.
“Ciągle jednak są deficyty w badaniach obrazowych oka. A przez to nowe terapie, które powstają, nie mogą być tak szybko wprowadzane, jak by lekarze chcieli. Nie ma sposobu, żeby robić predykcje skutków terapii” – zwrócił uwagę prof. Wojtkowski.
Chodzi zwłaszcza o to, żeby poznać czynność komórek fotoaktywnych w oku. Mamy dwa typy takich komórek światłoczułych. Pręciki są bardziej wrażliwe i przetwarzają informacje o natężeniu światła (czy jest jasno, czy półmrok), a czopki dają informację o kolorach (są trzy rodzaje czopków: odpowiedzialne za widzenie światła niebieskiego, zielonego i czerwonego). To właśnie w fotoreceptorach zaczynają zachodzić procesy, dzięki którym przetwarzamy niesione przez fotony informacje o świecie zewnętrznym na elektryczne sygnały, które rozumie mózg.
Obecnie pracę fotoreceptorów daje się badać przede wszystkim za pomocą elektroretinografii, w której mierzy się potencjały elektryczne w oku wywołane przez przyłożenie elektrod. A potem analizuje się zgrubnie punkty z których sygnał przychodzi. “Te badania są trudne, słabo powtarzalne, wymagają dobrej współpracy pacjenta i są wykonywane tylko w jednym procencie przypadków codziennej praktyki okulistycznej” – skomentował prof. Wojtkowski.
Pojawił się jednak nowy pomysł, jak podejrzeć pracę fotoreceptorów. “Niedawno zidentyfikowano ciekawy efekt: kiedy zaświecimy na siatkówkę oka światłem widzialnym, fotoreceptory zaczynają zmieniać swoją długość” – opisał prof. Wojtkowski. Są dwa mechanizmy prowadzące do zmiany rozmiarów tych komórek.
“Jeśli zupełnie przyzwyczaimy się do ciemności i potem nagle zapalimy światło, wydłużanie się receptorów jest bardzo duże. Można powiedzieć, że siatkówka na chwilę puchnie” – powiedział naukowiec. Ma to jednak związek z procesem akomodacji – oko zaczyna się przystosowywać z trybu wyczulonego na niewielką ilość światła do trybu, w którym światła jest bardzo dużo. “To dlatego w nocy, kiedy wstaje się z łóżka i nagle zapala światło, łatwo o wypadek – fotoreceptory szybko stają się przesycone światłem i nic nie widzimy” – wytłumaczył prof. Wojtkowski.
Jest jeszcze drugi efekt. “Kiedy zaświeci się tylko bardzo krótkim błyskiem w oko, fotoreceptory zaczynają się delikatnie kurczyć. Kiedy znowu robi się ciemno, powracają do swojej długości podstawowej. Ten proces jest krótki i raczej nie jest związany z akomodacją oka, ale z cyklem widzenia. Na razie nie wyjaśniono jeszcze, dlaczego tak się dzieje” – zrelacjonował badacz.
To właśnie ten drugi efekt chcą wykorzystać naukowcy z Polski w swoim pomyśle, który nazywają optoretinografią (ang. Optoretinography ORG). “W ramach badania świecimy więc krótkimi błyskami, które odpowiadają czasowi reakcji oka na światło, czyli o częstotliwości mniejszej niż 50 herców. I obserwujemy te bardzo małe – nanometrowych rozmiarów – zmiany długości fotoreceptorów. W jednym momencie widzimy, czy fotoreceptory w całym oku odpowiadają prawidłowo czy nie; dostaniemy informację o tym, czy siatkówka działa prawidłowo” – wyjaśnił naukowiec.
Żeby jednak zebrać informacje o zmianach długości komórek światłoczułych, naukowcy musieli opracować zupełnie nową metodę obrazową trochę bazującą na tomografii optycznej – to tzw. technologia STOC-T (Spatio-Temporal Optical Coherence Tomography).
“Patrzymy na całe obrazy z dna oka wykonane bardzo szybką kamerą. Zbieramy wiele obrazów dla różnych długości fal. Do tego wprowadziliśmy jeszcze tak zwane rozspójnianie przestrzenne, aby widzieć dokładniej strukturę siatkówki – pozbyć się efektów ubocznych związanych z rozpraszaniem światła” – opisał prof. Wojtkowski, laureat Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
Jak to zbadać? “Możemy wyróżnić warstwę, gdzie fotoreceptory się zaczynają i warstwę, gdzie się kończą. Wiemy, że tam gdzie się zaczynają – warstwa będzie cały czas taka sama, a tam, gdzie się kończą – będzie się zmieniać (przesuwać) pod wpływem światła” – wyjaśnił.
Analizowana jest tylko różnica względna – a więc różnice między cechami światła wyświecanego przez te warstwy. “Trik polega na tym, że w naszej metodzie mamy dostęp do fazy światła. Jeśli światło możemy przedstawić jako falę sinusoidalną, możemy zobaczyć, jak taki sinus przedstawiający tę falę przesunął się nawet o ułamek. A dzięki temu jesteśmy w stanie dostrzec nawet nanometrowej wielkości różnice w obrazach” – powiedział naukowiec. I przypomniał, że nanometr to milionowa część milimetra.
Różnice między fazami światła będą czytelne nawet, jeśli oko pacjenta się poruszy w czasie badania. Komputerowo można bowiem tak ustabilizować obraz, aby wychwycić interesujące różnice. Badanie będzie wyglądało jak standardowe badanie okulistyczne – kładzie się brodę na podstawce i patrzy w urządzenie, a badanie trwa niecałą sekundę. W tym czasie zbieranych jest ok. 100 pomiarów, które potem analizowane są przez algorytm komputerowy.
Zespół prof. Wojtkowskiego spodziewa się, że prototyp urządzenia będzie gotowy pod koniec tego roku. “Potrzebujemy jednak kilku lat, żeby rozwinąć badania, zrobić bazę danych, poprawić instrument, dopracować software” – zapowiedział naukowiec.
“Nasz zespół jest o tyle unikatowy na świecie, że wiemy, jak połączyć umiejętności fizyczne, wiedzę optyczną, techniczną, informatyczną, biochemiczną. To wymaga niezłej koordynacji grup” – podsumował prof. Wojtkowski.
Osoby z niepełnosprawnościami nie mogły wziąć udziału w posiedzeniu sejmowej komisji. RPO pisze do Szefa Kancelarii Sejmu
Z doniesień medialnych wynika, że osobom z niepełnosprawnościami i ich opiekunom uniemożliwiono udział w posiedzeniu sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny 23 maja 2023 r. ws. projektu ustawy o świadczeniu wspierającym.
W wystąpieniu do Szefa Kancelarii Sejmu RP Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca uwagę, że co prawda osobom tym pozwolono na udział w formule zdalnej, jednak taka forma uczestnictwa w posiedzeniu okazała się dalece niewystarczająca.
Obsługa sejmowa nie dostarczyła na początku obrad materiałów w formie papierowej, zawierających dyskutowane poprawki do projektu. Z relacji uczestników posiedzenia wynika, że dostarczone z opóźnieniem materiały były w nieładzie. Ponadto wielokrotnie nie udzielano na czas głosu osobom z niepełnosprawnościami i ich opiekunom, zgłaszającym chęć wypowiedzenia się w formie zdalnej.
RPO podkreśla, że osoby z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunowie nie zostali wpuszczeni na salę posiedzeń komisji, mimo że byli zaproszeni do udziału przez posłanki do niej należące.
W tym kontekście Marcin Wiącek przypomina, że zgodnie z Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych „Przy tworzeniu i wdrażaniu ustawodawstwa i polityki celem wprowadzenia w życie niniejszej konwencji, a także w toku podejmowania decyzji w zakresie spraw dotyczących osób niepełnosprawnych Państwa Strony będą ściśle konsultować się z osobami niepełnosprawnymi, a także angażować te osoby, w tym niepełnosprawne dzieci, w te procesy, za pośrednictwem reprezentujących je organizacji”.
W ocenie Rzecznika forma konsultacji z osobami z niepełnosprawnościami i ich opiekunami, urzeczywistniona na posiedzeniu komisji 23 maja 2023 r., odbiegała od tej normy. Faktycznie uniemożliwiło to w wielu wypadkach wypowiedzenie się przez osoby bezpośrednio zainteresowane.
Z okazji 10. rocznicy ratyfikacji Konwencji Marcin Wiącek przypomina, że konsultacje z osobami z niepełnosprawnościami i ich angażowanie w procesy tworzenia prawa powinny stanowić obowiązkowy krok w procesie stanowienia ustaw, rozporządzeń i polityk, niezależnie od tego, czy są to przepisy ogólne, czy też dotyczące bezpośrednio ich sytuacji.
Zwraca na to uwagę również Komitet ONZ ds. praw osób z niepełnosprawnościami w Komentarzu ogólnym nr 7 do Konwencji. Wskazuje, że konsultacje powinny rozpocząć się na wczesnych etapach i stanowić wkład w końcowy produkt we wszystkich procesach decyzyjnych. W konsultacje powinny zostać włączone organizacje reprezentujące różnorodność osób z niepełnosprawnościami na poziomie lokalnym, krajowym, regionalnym i międzynarodowym.
Nadchodzi emocjonujący turniej o Puchar Polski w blind footballu
Bliski jest moment, w którym poznamy triumfatora tegorocznego Pucharu Polski w blind footballu. W dniach 24-25 czerwca na boisku przy ulicy Kamiennogórskiej 16 we Wrocławiu odbędzie się turniej, który przyniesie zmagania pomiędzy pięcioma drużynami, walczącymi o to prestiżowe wyróżnienie.
W rywalizacji wezmą udział: Śląsk Wrocław, Wisła Kraków, Warta Poznań, Niezłomni Blind Football Zabrze oraz Niewidzialni Bielsko-Biała. Wszystkie te drużyny mają bogate doświadczenie w świecie blind footballu i doskonale zdają sobie sprawę z znaczenia tego turnieju.
Pierwsze spotkania rozpoczną się w sobotę, 24 czerwca, o godzinie 11:30. Każda drużyna będzie miała okazję udowodnić swoje umiejętności i determinację na boisku, dążąc do osiągnięcia sukcesu. Zawodnicy z niezwykłą precyzją, wykorzystując swoje zmysły, zaprezentują widowiskową grę, która dostarczy niezapomnianych emocji zarówno im, jak i publiczności.
Finałowy dzień turnieju, czyli niedziela, 25 czerwca, przyniesie jeszcze większe napięcie. O godzinie 10 rozegrany zostanie mecz o trzecie miejsce, w którym drużyny będą dążyć do zdobycia medalu. Następnie, o godzinie 11:30, rozpocznie się długo oczekiwany finał, który zadecyduje o zdobywcy Pucharu Polski w blind footballu. Zawodnicy będą walczyć na maksimum swoich możliwości, by osiągnąć ten niezwykły sukces.
USA: Powstał prototyp okularów asystujących dla osób niewidomych i słabowidzących
Nowe „Okulary asystujące” stworzone przez studentów inżynierii komputerowej na California State University w Fullerton oferują obiecującą technologiczną pomoc dla osób z upośledzeniem wzroku. Opracowany prototyp, wykorzystujący sztuczną inteligencję, uczenie maszynowe i rozpoznawanie mowy, umożliwia osobom niewidomym wykrywanie i identyfikowanie codziennie używanych przedmiotów. To innowacyjne rozwiązanie może być cennym uzupełnieniem dla psów przewodników i białych lasek.
Okulary asystujące zostały zaprojektowane we współpracy z Dayle McIntosh Center for the Disabled w Anaheim, a ich twórcy – absolwenci klasy 2023: Jeremy Chang, Abel Desoto i Rodney Nobles – otrzymali wsparcie od Kirana George’a, profesora inżynierii komputerowej.
Prototyp składa się z lekkiej oprawki okularowej wykonanej przy użyciu technologii druku 3D. Oprawka zawiera kamerę, czujnik odległości oraz głośnik przewodzenia kostnego, który pozwala na zachowanie otwartego przewodu słuchowego. Dzięki temu rozwiązaniu dźwięki są wzmacniane poprzez wibracje bezpośrednio na kościach głowy.
Jak działa ten innowacyjny gadżet? Kamera w okularach rejestruje obraz i określa odległość między użytkownikiem a obiektem. Na przykład, osoba niewidoma może wykorzystać okulary do znalezienia krzesła lub ławki do siedzenia, a także do zlokalizowania schodów. Okulary asystujące są niezastąpione w sytuacjach, gdy nie jest dostępny pies przewodnik czy biała laska.
Twórcy postanowili wykorzystać tańsze komponenty, łącząc okulary z plecakiem, w którym umieścili komponenty komputerowe, źródło zasilania, mikrofon oraz czujnik odległości. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest uniknięcie kolizji z innymi osobami lub przedmiotami.
W kolejnym roku akademickim, studenci pod kierunkiem profesora George’a będą kontynuować prace nad prototypem, dążąc do jego udoskonalenia i przeprowadzenia dalszych testów. Ich celem jest stworzenie ostatecznej wersji tego innowacyjnego urządzenia, które jeszcze bardziej usprawni codzienne życie osób z upośledzeniem wzroku.
Warto podkreślić, że „Okulary asystujące” nie mają na celu zastąpić tradycyjnych narzędzi, takich jak pies przewodnik czy biała laska, ale stanowią cenne uzupełnienie, które może zwiększyć niezależność i mobilność osób niewidomych.
Projekt został przeprowadzony we współpracy z Dayle McIntosh Center for the Disabled, co pokazuje, jak ważna jest integracja akademickich osiągnięć z potrzebami społeczności osób z niepełnosprawnościami. Działania takie, jak to, prowadzą do rozwoju innowacyjnych rozwiązań, które mają realny wpływ na życie osób z różnymi ograniczeniami.
Wybierasz się do sanatorium? Od 1 lipca wchodzi w życie ważna zmiana
Od 1 lipca 2023 roku skierowania do sanatoriów w Polsce będą wystawiane już tylko w formie elektronicznej. Nowy system e-skierowań ma na celu ułatwienie pacjentom procesu składania i przechowywania skierowań, eliminując konieczność korzystania z tradycyjnych papierowych dokumentów. Teraz swoje e-skierowanie będzie można znaleźć w wygodny sposób na Internetowym Koncie Pacjenta (IKP) lub w aplikacji mojeIKP.
Jedną z głównych zalet e-skierowań do sanatorium jest to, że pacjenci nie będą musieli obawiać się o zgubienie dokumentu. Każde e-skierowanie będzie dostępne na Internetowym Koncie Pacjenta (IKP) oraz w aplikacji mojeIKP, co umożliwi łatwe i szybkie odnalezienie skierowania w każdej chwili. Dodatkowo, pacjenci będą mieli możliwość śledzenia historii swoich e-skierowań zarówno na IKP, jak i w aplikacji mojeIKP.
Rodzice będą mogli monitorować historię leczenia sanatoryjnego swoich dzieci dzięki systemowi e-skierowań. Informacje dotyczące skierowań będą dostępne na IKP oraz w aplikacji mojeIKP, umożliwiając pełną kontrolę nad procesem leczenia.
Kolejną korzyścią wynikającą z wprowadzenia e-skierowań jest eliminacja konieczności przesyłania skierowań do Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) w tradycyjnej formie papierowej. Pacjenci nie będą musieli pilnować terminu 30 dni na przesłanie skierowania, co zwiększa wygodę i oszczędza czas.
W celu ułatwienia pacjentom korzystania z e-skierowań, wprowadzono także powiadomienia na różnych etapach procesu. Wystawione e-skierowanie będzie dostępne na Internetowym Koncie Pacjenta (IKP) w zakładce „Skierowania” lub w aplikacji mojeIKP w zakładce „e-zdrowie”. Pacjenci będą mieli możliwość wyszukiwania skierowań według rodzaju lub daty oraz sprawdzania ich statusu. Dodatkowo, powiadomienia o postępach w procesie zatwierdzania e-skierowania będą również przesyłane listownie.
Warto zaznaczyć, że papierowe skierowania do sanatorium będą nadal wystawiane tylko w przypadku, gdy lekarz nie będzie miał dostępu do internetu i systemu e-zdrowie.
Nowy system e-skierowań do sanatoriów, który wejdzie w życie od 1 lipca 2023 roku, ma na celu usprawnienie procesu składania i przechowywania skierowań dla pacjentów. Dzięki temu pacjenci będą mieli szybszy i bardziej efektywny dostęp do swoich dokumentów medycznych. E-skierowania eliminują ryzyko utraty lub zniszczenia papierowych skierowań, co przyczynia się do większego komfortu i pewności dla pacjentów.
Wdrożenie nowego systemu e-skierowań do sanatoriów jest krokiem w kierunku cyfryzacji i modernizacji opieki zdrowotnej w Polsce. Elektroniczna forma skierowań ma wiele zalet, które przyczynią się do usprawnienia procesu opieki sanatoryjnej dla pacjentów i lekarzy.
To narzędzie może być niezwykle przydatne dla osób niewidomych. Firma Meta zapowiedziała wprowadzenie Voicebox
Innowacyjne rozwiązania w dziedzinie sztucznej inteligencji nieustannie nas zaskakują. Od momentu pojawienia się ChatGPT, niewiele czasu minęło, a już możemy cieszyć się kolejną fascynującą nowością. Tym razem firma Meta prezentuje nam Voicebox – model sztucznej inteligencji, który otwiera nowe perspektywy w nagrywaniu i edycji głosu.
Voicebox to niezwykle wszechstronne narzędzie, które nie tylko umożliwia nagrywanie głosu, ale także oferuje zaawansowane funkcje edycji. Jest to bezcenne wsparcie dla osób niewidomych, które dzięki niemu będą mogły czytać teksty za pomocą nagranego głosu. Ta funkcjonalność zapewni im pełniejszy dostęp do literatury i informacji.
Jednak możliwości Voicebox nie kończą się na pomocy dla osób niewidomych. Narzędzie to będzie również znakomitym wsparciem dla producentów audiobooków. Dzięki zaawansowanej edycji głosu możliwe będzie tworzenie i modyfikowanie ścieżek dźwiękowych w sposób prostszy i bardziej efektywny niż kiedykolwiek wcześniej.
Voicebox stawia czoła różnym wyzwaniom, które dotyczą generowania i edycji mowy. Wśród najważniejszych funkcji tego narzędzia można wymienić:
Wyjątkowe spotkanie z Lidią Dudą: NoveKino Siedlce otwiera swoje drzwi dla niewidomych i niedowidzących widzów
Niewidomi i niedowidzący kinomaniacy mają niepowtarzalną okazję doświadczenia kina z pasją podczas nadchodzącego seansu filmowego. W czwartek, 22 czerwca, NoveKino Siedlce zaprasza wszystkich zainteresowanych na wyjątkowe wydarzenie, które odbędzie się jako ostatnie spotkanie klubu filmowego „Kino z Pasją” przed letnią przerwą. Tym razem widzowie będą mieli możliwość spotkania się osobiście z utalentowaną reżyserką i scenarzystką Lidią Dudą oraz obejrzenia jej najnowszego dokumentu „Pisklaki”.
„Lato w mieście dla dzieci z niepełnosprawnościami” – dostępne półkolonie w Krakowie!
Miasto Kraków we współpracy z partnerami oraz placówkami oświatowymi z radością ogłasza organizację kolejnej edycji akcji „Lato w mieście dla dzieci z niepełnosprawnościami”. Ta inicjatywa, finansowana przez miasto i wspierana przez lokalne organizacje, zapewnia wyjątkowe wakacyjne doświadczenia dla dzieci i młodzieży do 24. roku życia ze szkół podstawowych, szkół integracyjnych, ośrodków szkolno-wychowawczych i szkół specjalnych.
Poszczególne turnusy w ramach półkolonii będą trwały przez pięć dni, od poniedziałku do piątku, i będą pełne różnorodnych zajęć dostosowanych do indywidualnych potrzeb i możliwości uczestników. Program obejmuje zajęcia sportowe, edukacyjne i plastyczne, które pomagają rozwijać umiejętności i zainteresowania dzieci z niepełnosprawnościami. Ważnym elementem jest również zapewnienie profesjonalnej opieki oraz pełnego wyżywienia, w tym drugiego śniadania, obiadu i podwieczorku.
Dla mieszkańców Krakowa zostanie zorganizowany transport, a miejsca zbiórki zostaną wcześniej ustalone. Dzięki temu rodzice i opiekunowie mogą być spokojni o bezpieczny i wygodny sposób dotarcia dzieci na miejsce półkolonii.
Poniżej przedstawiamy listę placówek oświatowych i organizacji pozarządowych, które będą organizować półkolonie integracyjne w ramach akcji „Lato w Mieście”:
Integracyjny Klub Sportowy Druga Strona Sportu
Miejsce realizacji:
Os. Centrum B 7 (sala konferencyjna wyposażona w rzutnik, telewizor, sala ze stołami do tenisa stołowego, sala zajęciowa wyposażona w stół do piłkarzyków, 3 łazienki z toaletami i kuchnie), Basen mieszczący się przy os. Handlowym 4, jak również okolice nad Zalewem Nowohuckim.
Kontakt:
p. Marek Możdżeń, tel. 530-200-424
Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niewidomych i Słabowidzących Nadzieja
Miejsce realizacji:
Zespół Szkół i Placówek pn. „Centrum dla Niewidomych i Słabowidzących” w Krakowie, 30-319 Kraków, ul. Tyniecka 6. Do dyspozycji uczestników turnusów będzie sala gimnastyczna, siłownia, zaplecze socjalne, sala doświadczeń świata, boiska sportowe, tyrolka, dwa place zabaw, ścieżka sensoryczna, dwie wiaty ogrodowe, siłownia zewnętrzna, stół do tenisa stołowego na wolnym powietrzu, ogród z ławkami i starym drzewostanem.
Kontakt:
p. Piotr Stefański, tel. 602-174-181
Fundacja „Po Stronie Dziecka”
Miejsce realizacji:
Siedziba Fundacji „Po Stronie Dziecka” ul. Wielicka 228 oraz Park Aleksandry mieszczący się w pobliżu siedziby Fundacji. W ramach każdego turnusu przewidziane są dwie wycieczki.
Kontakt:
p. Alina Śpiewka, tel. 506-371-834
Fundacja Poland Business Run
Miejsce realizacji:
Hala 100-lecia Cracovii Centrum Osób Niepełnosprawnych przy Al. Focha 40 w Krakowie.
Kontakt:
Tel. (12) 395-78-11
Fundacja Promocji i Rozwoju Sportu Proland-Sport
Miejsce realizacji:
Tauron Arena Kraków, ul. Stanisława Lema 7, 31-571 Kraków.
Kontakt:
p. Arkadiusz Nowak, tel. 601-440-331
Fundacja One Word – One Heart
Miejsce realizacji:
ul. Topografów 11, budynek Armada Clinic.
Kontakt:
p. Anna Lichnerowicz, tel. 508-695-621
Fundacja Wspierania Kultury i Języka Polskiego im. Mikołaja Reja
Miejsce realizacji:
ul. Ułanów 25, budynek Zespołu Szkół Specjalnych im. L. J. Kerna.
p. Urszula Majcher-Legawiec, tel. 516-983-170
Polski Związek Głuchych Oddział Małopolski
Miejsce realizacji:
Szkoła podstawowa nr 58 w Krakowie przy u. Pigonia 2
Kontakt:
p. Adam Stromidło, tel. 519-782-625
Stowarzyszenie Razem Dla Integracji
Miejsce realizacji:
Półkolonie odbędą się w budynku Stowarzyszenia Edukacyjnego Integracja na osiedlu Uroczym 14, 31-954 Kraków.
Kontakt:
p. Agnieszka Małota, tel. 503-002-312
Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Osób z Zespołem Downa „Tęcza”
Miejsce realizacji:
W budynkach szkoły specjalnej.
Kontakt:
p. Agata Krzyżek-Gola, tel. 503-131-288
Stowarzyszenie APERTO STREFA
Miejsce realizacji:
ul. Chłopickiego 14 w Krakowie.
Kontakt:
p. Joanna Michalewska, tel. 790-869-432