Zmiany w Prawie oświatowym, wprowadzone w latach 2017-2018, oznaczały nowe podejście do indywidualizacji nauczania. Jednak szkoły nie wykorzystały w pełni tych możliwości. Nowych form pomocy nie wprowadzono właściwie w prawie 40% szkół objętych kontrolą. Z kolei dotychczasowe nie zawsze realizowano prawidłowo.
Większość szkół nie diagnozowała potrzeb uczniów, dotyczących poprawy umiejętności uczenia się, rozwijania kompetencji emocjonalno-społecznych czy likwidacji deficytów językowych. Dyrektorzy ulegając naciskom rodziców, nierzadko pozwalali na prowadzenie nauczania indywidualnego w szkołach, wbrew zaleceniom ustawy.
Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi to zróżnicowana grupa pod względem możliwości uczenia się, a także przyczyn trudności. W tej grupie wyróżnia się zarówno dzieci wybitnie zdolne, jak i dzieci z problemami w uczeniu się. W polskich szkołach jest coraz więcej uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, co wymaga dostosowania oddziaływań dydaktycznych i wychowawczych w ramach indywidualizacji ich kształcenia.
Od 1 września 2017 r. weszły w życie zmiany przepisów Prawa oświatowego. Znalazły się tam przepisy dotyczące nowego podejścia do indywidualizacji kształcenia – wprowadzenie możliwości zastosowania zindywidualizowanej ścieżki kształcenia oraz zajęć prowadzonych indywidualnie lub w grupie do pięciu uczniów (zamiast, dotychczas szeroko wykorzystywanego, nauczania indywidualnego). Wprowadzono także nowe formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz zmiany w nauczaniu domowym i kształceniu uczniów zdolnych. Przepisy umożliwiły prowadzenie nowych zajęć, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne i umiejętności uczenia się.
Najwięcej kontrowersji wzbudziły jednak zmiany dotyczące organizacji indywidualnego nauczania, którego od roku szkolnego 2018/2019 nie można już prowadzić na terenie szkoły. Protestowali rodzice dzieci z niepełnosprawnościami, którzy z niepokojem przyjęli konieczność „zamknięcia” ich dzieci w domach. Pierwsze skutki zmian, polegające na ograniczeniu stosowania indywidualnego nauczania, można było dostrzec już w roku szkolnym 2017/2018. W stosunku do roku poprzedniego publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne wydały o 43% mniej orzeczeń o potrzebie organizacji tej formy kształcenia.
NIK zbadała czy wdrożenie zmian dotyczących procesu indywidualizacji nauczania przygotowano i zrealizowano prawidłowo. Skontrolowała 20 szkół podstawowych z terenu województw: lubelskiego, opolskiego, kujawsko-pomorskiego, świętokrzyskiego i wielkopolskiego oraz pięć kuratoriów oświaty w tych województwach. Kontrola objęła lata szkolne 2017/2018 i 2018/2019. Uzyskano informacje z: Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ośrodka Rozwoju Edukacji, Instytutu Badań Edukacyjnych, 85 szkół oraz 23 poradni psychologiczno-pedagogicznych z województw, na terenie których prowadzono kontrolę.
We wszystkich szkołach objętych kontrolą zreorganizowano indywidualne nauczanie po wprowadzeniu nowych przepisów, wymagających by zajęcia te nie odbywały się na terenie szkoły. Dla ok. 25% uczniów, wcześniej indywidualnie nauczanych, oznaczało to zmiany w postaci nowych, bardziej dostosowanych do ich potrzeb form kształcenia (zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia lub zajęcia indywidualne). Niektórzy powrócili do systemu klasowo-lekcyjnego. W pierwszym roku szkolnym zastosowanie zmienionych form kształcenia nie pozwoliło większości z tych uczniów na utrzymanie wyników edukacyjnych na poziomie z lat poprzednich, ale osiągnięto poprawę w integracji ich z grupą rówieśniczą.
Dla pozostałej części uczniów indywidualne nauczanie odbywało się na nowych zasadach, przy czym nie zawsze prawidłowo. W czterech szkołach nie zapewniono niektórym uczniom realizacji podstawy programowej lub wymaganego wymiaru godzin. Z kolei na prośbę rodziców, dla dużej grupy uczniów z niepełnosprawnościami zajęcia te nadal były, wbrew przepisom prawa, organizowane w szkole.
Prawie wszystkie skontrolowane szkoły (z wyjątkiem jednej) wprowadziły nową formę pomocy w postaci zindywidualizowanej ścieżki kształcenia dla uczniów wykazujących trudności w funkcjonowaniu szkolnym. Kontrola pokazała jednak, że nie zawsze ten proces odbywał się prawidłowo i nie zawsze przynosił spodziewane efekty. Dyrektorzy nierzadko zmniejszali wsparcie dla uczniów, ograniczani przez organy prowadzące szkoły, które obniżały finansowanie liczby godzin tego wsparcia.
Zajęcia indywidualne to nowa forma organizacji kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami. Stwarza ona warunki do kształcenia a jednocześnie pozwala na utrzymywanie kontaktu z rówieśnikami. Jednak możliwość ta nie została powszechnie ani właściwie wykorzystana w większości szkół. Tylko w trzech szkołach (z 20 prowadzących kształcenie specjalne) prawidłowo zorganizowano takie zajęcia. W 12 szkołach nie zapewniono dużej grupie uczniów wsparcia określonego w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego, mimo że zalecenia te powinny być bezwzględnie realizowane.
Możliwość organizacji nowych rodzajów zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej prawie nie była wykorzystywana przez szkoły. Większość nie prowadziła diagnozy potrzeb uczniów w zakresie poprawy umiejętności uczenia się, rozwijania kompetencji emocjonalno-społecznych lub likwidacji deficytów językowych. W ośmiu szkołach nie udzielano uczniom także innej pomocy, wynikającej z orzeczeń lub opinii wydanych przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Nieraz pomoc tę niewłaściwie realizowano, np. zajęcia prowadziły osoby bez wymaganych kwalifikacji. Dyrektorzy tłumaczyli się trudnościami kadrowymi szkół oraz niedostatkiem środków finansowych na prowadzenie nowych rodzajów zajęć.
Przepisy dotyczące możliwości zorganizowania dodatkowych zajęć dla uczniów objętych nauczaniem domowym nie znalazły szerokiego zastosowania, gdyż rodzice nie byli zainteresowani taką formą wsparcia.
Kuratorzy oświaty prowadzili szeroką akcję informacyjno-edukacyjną przygotowującą szkoły i rodziców do zmian w przepisach oświatowych związanych z indywidualizacją kształcenia i monitorowali ich wdrażanie. Pomimo tego w niektórych szkołach objętych kontrolą nie zadbano o właściwe poinformowanie społeczności szkolnej o zmianach i nie zapewniono prawidłowego nadzoru nad ich wprowadzeniem. Pokazało to także badanie ankietowe, przeprowadzone na potrzeby kontroli wśród 1400 rodziców i ponad 600 nauczycieli. Wynikało z niego, że tylko 28% ankietowanych nauczycieli stwierdziło, że byli dobrze lub bardzo dobrze poinformowani o wprowadzanych zmianach, a ponad połowa rodziców (55%) oceniła akcję informacyjną prowadzoną przez szkoły jako przeciętną, słabą lub złą. Tylko ok. 15% nauczycieli, którzy wzięli udział w ankiecie, pozytywnie lub zdecydowanie pozytywnie oceniło zmiany wprowadzone w przepisach oświatowych po 1 września 2017 r. Ten brak informacji szczególnie odbił się na złej ocenie bezwzględnego zakazu organizacji indywidualnego nauczania w szkole.
Kategoria: Artykuły
Mikołów: Spotkanie policjantów z podopiecznymi ośrodka dla niepełnosprawnych
Policjanci z mikołowskiej komendy spotkali się z podopiecznymi ośrodka dla niepełnosprawnych w Mikołowie, aby przekazać im elementy odblaskowe, które wykorzystają głównie podczas jesiennych spacerów. Powoli zbliża się bowiem czas, kiedy piesi na drodze, w tym także osoby poruszające się na wózkach, powinny być wyposażone w dodatkowe opaski, zawieszki bądź inne gadżety, które zwiększą ich widoczność na drodze.
Ośrodek dla niepełnosprawnych w centrum Mikołowa to instytucja realizująca obecnie „Program wsparcia i rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych – 25 plus”. Główną ideą spotkania było nawiązanie przez policjantów kontaktu z podopiecznymi placówki. Zaproszeni mundurowi postanowili przekazać niepełnosprawnym oraz ich opiekunkom elementy odblaskowe, które już wkrótce przydadzą się podczas jesiennych spacerów. Pieszy jest bezpieczny bowiem wtedy, kiedy jest widoczny na drodze.
Radość i uśmiech, jaki nie znikał z twarzy podopiecznych, był dla mundurowych największym dowodem na to, jak wiele można zdziałać małymi i z pozoru niewiele znaczącymi gestami.
100 mln zł na rozwój potencjału zawodowego osób z niepełnosprawnościami
Ministerstwo Rodziny Pracy i Polityki Społecznej ogłosiło konkurs „Rozwój potencjału zawodowego osób z niepełnosprawnościami” na realizację projektów zwiększających poziom i jakość zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami oraz osób biernych zawodowo z powodu choroby.
W ramach konkursu ogłoszonego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój przeznaczono 100 mln zł z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa na bezpośrednie wsparcie, które ma przyczynić się do aktywizacji zawodowej oraz poprawy sytuacji na rynku pracy osób z niepełnosprawnościami i osób biernych zawodowo z powodu choroby.
Nowy rok szkolny: kiedy nauka stacjonarna, a kiedy zdalna
Po kilku miesiącach kształcenia na odległość i przerwie wakacyjnej 1 września uczniowie wracają do szkolnych ławek. W razie wystąpienia zakażenia w szkole decyzje o ewentualnym zawieszeniu zajęć stacjonarnych będą należeć przede wszystkim do inspektorów sanitarnych.
Dyrektor szkoły, aby wprowadzić w swojej placówce edukację hybrydową lub w pełni zdalną, będzie musiał uzyskać zgodę organu prowadzącego i pozytywną opinię powiatowego inspektora sanitarnego. Przykład m.in. Zakopanego pokazał, że opinia sanepidu jest kluczowa.
Przy wydawaniu opinii inspektorzy sanitarni będą brać pod uwagę kryteria epidemiologiczne, czyli przede wszystkim wystąpienie u ucznia lub pracownika szkoły objawów charakterystycznych dla COVID-19 (gorączka, duszność, kaszel, utrata węchu lub smaku o nagłym początku) oraz bliski kontakt (w okresie 14 dni) ucznia lub pracownika szkoły z osobą, u której potwierdzono zakażenie. Istotna będzie też liczba przypadków COVID-19 w szkole, rodzaj szkoły (podstawowa, średnia, integracyjna czy specjalna), zagęszczenie ludzi na danym terenie, warunki organizacyjne i architektoniczne szkoły (mała czy duża szkoła, stan wentylacji, czy dane klasy miały ze sobą styczność).
W piątek minister edukacji Dariusz Piontkowski przedstawił pięć schematów, według których będą postępować inspektorzy sanitarni w przypadku wystąpienia zakażenia w szkole.
Pierwszy zakłada sytuację, że u jednego ucznia zostanie potwierdzone zakażenie koronawirusem. Taki uczeń będzie wówczas podlegać izolacji. Po dochodzeniu epidemiologicznym inspektor sanitarny zdecyduje, jak duża grupa osób zostanie objęta kwarantanną. Jeśli objęci kwarantanną nauczyciele będą czuli się dobrze, mogą wyrazić zgodę na pracę zdalną w trakcie kwarantanny. Uczniowie na kwarantannie będą uczyć się zdalnie, reszta szkoły – stacjonarnie.
Drugi schemat postępowania dotyczy sytuacji, gdy dojdzie do kilku przypadków zakażeń w klasach na tym samym piętrze. Wówczas osoby zakażone są poddawane izolacji, a inspekcja sanitarna wskazuje pozostałe osoby, które powinny odbyć kwarantannę (np. inne klasy z tego piętra). Również w tym przypadku uczniowie będą kształcić się zdalnie, a nauczyciele przebywający na kwarantannie – jeżeli czują się dobrze – mogą pracować zdalnie, o ile wyrażą na to zgodę.
Trzecia sytuacja dotyczy postępowania w razie zakażenia koronawirusem nauczyciela, który uczył w kilku klasach. Wtedy zakażony nauczyciel jest izolowany, a osoby, które miały z nim kontakt są poddane kwarantannie. „Nauczyciele, którzy dobrze się czują na kwarantannie, mogą pracować, uczniowie, którzy podlegają kwarantannie uczestniczą w kształceniu zdalnym” – poinformował na konferencji prasowej Piontkowski.
Czwarty schemat postępowania dotyczy podejrzenia zakażenia koronawirusem uczniów kilku klas i pracowników szkoły. „Wówczas oczywiście izolacja osób zakażonych, po postępowaniu epidemiologicznym, wskazaniu kręgu osób, które powinny podlegać kwarantannie, one udają się na kwarantannę. Ponieważ w takim wypadku prawdopodobnie większość uczniów w szkole może być podejrzewana o zarażenie wirusem – cała szkoła przechodzi na zdalny tryb nauczania” – przekazał szef MEN.
„I sytuacja piąta: nauczyciel, który ma kontakt z pozostałymi nauczycielami. Oczywiście znowu na początku izolacja tego nauczyciela oraz wyselekcjonowanie osób, które miały z nim kontakt. Jeżeli nauczyciel, który jest na kwarantannie, dobrze się czuje, może pracować. Szkoła przechodzi w tryb nauczania zdalnego” – mówił minister.
Piontkowski kilkukrotnie podkreślał, że przejście na edukację hybrydową lub zdalną powinno trwać tyle, ile trwa kwarantanna. Informował też, że w powiatach objętych tzw. strefą żółtą i czerwoną (gdzie jest zwiększona liczba zakażeń) nie będzie automatycznego przechodzenia na naukę zdalną, choć szkoły mogą i powinny wprowadzać tam dodatkowe obostrzenia. Mimo, że decyzje o funkcjonowaniu szkół mają zapadać lokalnie minister będzie mógł – w razie potrzeby, po konsultacji z ministrem zdrowia i GIS – zawiesić zajęcia stacjonarne na większym obszarze, np. w jednym lub kilku województwach lub w całym kraju.
Przed rozpoczęciem roku szkolnego pojedyncze szkoły dostały zgodę na naukę zdalną. Są to m.in.: szkoła działająca w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach oraz szkoły specjalne w Sosnowcu i Bielsku-Białej; z kolei w Wietrzychowicach (woj. małopolskie) zajęcia rozpoczną się zdalnie z powodu wzrostu zakażeń koronawirusem w gminie i objęcia kwarantanną dyrekcji szkoły.
Na stronie: https://www.gov.pl/web/edukacja/Q-A-powrot-uczniow-do-szkol-i-placowek-1-wrzesnia-2020 zamieszczono odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania w związku z powrotem do szkół. Wyjaśniono tam m.in., że dziecko, którego rodzina jest objęta kwarantanną, również musi zostać w domu i powinna być dla niego zorganizowana nauka zdalna.
Poinformowano, że można organizować wycieczki z noclegiem, choć muszą być zachowane zasady bezpieczeństwa i zalecenia sanitarne. Odpowiedziano też na wątpliwości związane z bursami i internatami, w których mieszkają uczniowie z różnych szkół: jeśli nie ma możliwości odizolowania uczniów na kwarantannie z jednej szkoły (ze względu na wspólne łazienki i kuchnie), może być również konieczne objęcie kwarantanną pozostałych uczniów.
5 mało znanych faktów na temat cukrzycy
Wiesz, że można cofnąć cukrzycę typu 2? Dlaczego istotne jest mierzenie obwodu pasa? Które leki mogą pośrednio wywołać cukrzycę? Poznaj ważne fakty o tej chorobie.
Kielce: Warsztaty integracyjne dla dzieci niewidomych i niedowidzących
Kieleckie Centrum Kultury zaprasza na bezpłatne, artystyczno-edukacyjne warsztaty integracyjne.
Ich celem jest połączenie światów dzieci widzących i tych z niepełnosprawnością wzroku, wydobycie kształtów, dźwięków i smaków z ciemności, nauczenia się, że patrzeć można nie tylko wzrokiem.
Udział w projekcie mogą wziąć dzieci z niepełnosprawnościami wzroku oraz dzieci widzące w wieku 8-13 lat. Ta wspaniała, odważna, wspierająca się grupa, przejdzie razem (pod opieką wykwalifikowanych instruktorów) drogą pełną artystycznych i kulturalnych wyzwań – ale przede wszystkim doskonale się bawiąc.
W ramach projektu WIDZIMY SIĘ odbędzie się 5 zajęć warsztatowych w terminach: 05, 12, 19, 26 września oraz 3 października. Będą to warsztaty: interdyscyplinarne i edukacji kulturalnej, plastyczne, muzyczne, smaku oraz filmowe. 3 października odbędzie się również Wielki Finał Projektu.
Więcej informacji, szczegółów i zgłoszenia: pod numerem telefonu: (41) 344-90-54.
Organizacje pozarządowe działające na rzecz osób niepełnosprawnych będą miały łatwiejszy dostęp do funduszy unijnych.
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaprasza zarządy 16 województw do udziału w programie „Partnerstwo dla osób z niepełnosprawnościami”. Województwo łódzkie jest kolejnym, po małopolskim, podkarpackim i świętokrzyskim, które podpisuje umowę na realizację programu.
Celem programu jest wzrost aktywności zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych dzięki wsparciu działań podejmowanych przez organizacje pozarządowe w ramach realizacji projektów dedykowanych osobom z niepełnosprawnościami, dofinansowanych ze środków europejskich.
Do 24 sierpnia tego roku PFRON w ramach programu wypłacił ponad 700 tys. zł na realizację 20 projektów. Dotychczas z projektów skorzystało prawie 700 beneficjentów. Kolejne organizacje złożyły wnioski o realizację projektów w roku 2020. W budżecie PFRON zaplanowano na ten program 5 mln zł.
W województwie małopolskim dzięki programowi udało się rozpocząć realizację dwóch projektów. Przekazano na ten cel 16 tys. zł. Stowarzyszenie na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Społeczno-Gospodarczego „Klucz” zrealizuje indywidualne plany działania i usługi aktywnej integracji; prowadzi staże, szkolenia, poradnictwo zawodowe i psychologiczne, wspiera trenerów pracy, uczy kompetencji i umiejętności społecznych, a także wyposaża stanowiska pracy.
Stowarzyszenie Rodziców Przyjaciół Dzieci i Osób Niepełnosprawnych „Promyk” prowadzi natomiast aktywizację społeczną i zawodową 32 uczestników WTZ w Gostwicy. To osoby zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Projekt przewiduje analizę potrzeb i potencjału przez doradcę zawodowego i psychologa, wyznaczenie indywidualnej ścieżki rozwoju, poradnictwo psychologiczne i psychospołeczne oraz trening kompetencji i umiejętności społecznych.
Do udziału w programie PFRON zgłoszony został już kolejny program. Fundacja Rozwoju Regionalnego VIRIBUS UNITIS opracowała projekt aktywizacji zawodowej osób niesłyszących. Projekt, prowadzony w partnerstwie z małopolskim oddziałem Polskiego Związku Głuchych, przewiduje różne formy wsparcia.
Województwo świętokrzyskie dzięki udziałowi w programie zrealizowało trzy projekty o wartości 470 tys. zł. W ramach programu PFRON Caritas Diecezji Kieleckiej buduje system wsparcia środowiskowego osób niesamodzielnych, zaś Fundacja Dom Seniora im. Sue Rider w Pierzchnicy prowadzi projekt „Aktywny i bezpieczny senior”. Innowacyjnym projektem dającym osobom niepełnosprawnym szansę na samodzielność może się pochwalić Fundacja San Giovanni, która tworzy mieszkania treningowe.
W roku 2020 Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną koło w Staszowie otrzymało dofinansowanie na zorganizowanie dla swoich podopiecznych świetlicy terapeutycznej w Kurozwękach.
Organizacje pozarządowe z terenu województwa podkarpackiego zrealizowały natomiast dzięki wsparciu PFRON 15 projektów. W trakcie realizacji jest 16 kolejnych projektów o łącznej wartości 48 mln zł. Na mocy umów rozszerzono osiem podkarpackich Zakładów Aktywności Zawodowej o ok. 190 nowych miejsc pracy, głównie dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności.
Pozostałe umowy służą rozwojowi mieszkalnictwa chronionego oraz aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych, pozwalają też na zapewnienie usług opiekuńczych.
Program „Partnerstwo dla osób z niepełnosprawnościami” polega na współpracy z zarządami województw w celu współfinansowania projektów organizacji pozarządowych wyłonionych do dofinansowania w drodze konkursów organizowanych przez zarządy województw w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych.
Adresatami programu są organizacje pozarządowe, których projekty spełniające kryterium dostępu do finansowania wkładu własnego ze środków PFRON. Środki Funduszu w tym zakresie pozwalają na uzupełnienie wymaganego wkładu własnego w projektach.
Program pozwala na wyrównywanie szans współuczestnictwa w społeczeństwie obywatelskim, deinstytucjonalizację usług wspierających aktywizację zawodową i społeczną oraz współpracę w zakresie stałego polepszania warunków życia oraz zapewnienia odpowiednich usług wspierających dla osób niepełnosprawnych.
Na dofinansowanie w ramach programu partnerstwa mogą liczyć inicjatywy zapewniające dostępność usług świadczonych dla ogółu ludności w społeczności lokalnej, tworzące zindywidualizowane i efektywne formy wsparcia, w tym pomocy osobistej, wszechstronnej rehabilitacji, zatrudnienia wspomaganego, edukacji czy usług społecznych. Z programu skorzystać mogą twórcy projektów umożliwiających multidyscyplinarną ocenę indywidualnych potrzeb i potencjału osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, ich integrację w społeczeństwie, poprawę mobilności i warunków mieszkalnictwa wspomaganego.
Konkurs „Człowiek bez barier” w tym roku po raz osiemnasty
Integracja już po raz 18. rozpoczyna poszukiwania osób z niepełnosprawnością, które są aktywne na różnych polach, ale też bezinteresownie pomagają innym i mogą być wzorem do naśladowania. Kandydata do konkursu „Człowieka bez barier 2020” może zgłosić każdy. Termin naboru zgłoszeń upływa 28 września 2020 r.
Konkurs „Człowiek bez barier“, organizowany od 2003 r. przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, osiągnął pełnoletniość. W tym roku już po raz 18. wybrana zostanie osoba, która całym swoim życiem udowadnia, że można pokonywać bariery i nie trzeba rezygnować ze swoich marzeń z powodu niepełnosprawności.
– Celem konkursu od samego początku było promowanie osób z niepełnosprawnościami, które potrafią osiągać zamierzone cele i odnosić życiowe sukcesy, jakimi może pochwalić się niewiele osób sprawnych – mówi Ewa Pawłowska, prezes Integracji.
Ubiegłorocznym „Człowiekiem bez barier” został Wojciech Kowalczyk, 30-latek z podwarszawskiego Legionowa. Mimo rdzeniowego zaniku mięśni typu 1 (SMA1) od lat angażuje się w sprawy mieszkańców swojego miasta. Objął funkcję pełnomocnika ds. osób niepełnosprawnych w Urzędzie Miasta. Ocenia inwestycje pod kątem dostępności, sugeruje zmiany, które włączą osoby starsze i z niepełnosprawnościami w codzienne życie Legionowa. Udziela rad i prowadzi ożywioną korespondencję z potrzebującymi jego wsparcia, a prywatnie studiuje, śpiewa przed publicznością i prowadzi motywacyjną stronę Pokonać SMA.
Już po raz piąty jury Konkursu wybierze też osobę z niepełnosprawnością najaktywniej działającą w sieci. W kategorii „Osobowość internetowa” nagrodzony zostanie bloger, vloger, ktoś kto prowadzi ciekawy serwis bądź stworzył aplikację, ułatwiającą życie osobom z niepełnosprawnością.
Tegorocznych laureatów poznamy podczas uroczystej gali 3 grudnia 2020 roku w Zamku Królewskim.
W dotychczasowych 17. edycjach plebiscytu Integracja „odkryła” i nagrodziła już ponad 100 takich osób.
Jak zgłaszać?
Konkurs „Człowiek bez barier” jest okazją do odkrycia nieprzeciętnych osób i opowiedzenia o nich światu. Kandydata do Konkursu może zgłosić każdy, przesyłając zgłoszenie mailem na adres: czlowiekbb@integracja.org (umieszczając w temacie: „Konkurs Człowiek bez barier 2020”) lub pocztą tradycyjną na adres:
Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji,
ul. Andersa 13;
00-159 Warszawa, z dopiskiem „Konkurs Człowiek bez barier 2020”.
Formularz dostępny jest na stronie internetowej: http://www.niepelnosprawni.pl/czlowiekbezbarier. Tam też znajduje się regulamin Konkursu.
Podlaskie: 16 osób zostanie objętych opieką w nowo otwartym domu pomocy społecznej
W czwartek (27 sierpnia) oficjalnie oddano do użytku Dom Pomocy Społecznej w Mścichach w gminie Radziłów. Całodobową opiekę znajdzie tu szesnaście osób potrzebujących wsparcia. W otwarciu placówki, w imieniu marszałka Artura Kosickiego udział wziął wicemarszałek Marek Olbryś.
Dom Pomocy Społecznej w Mścichach powstał w budynku po dawnej szkole podstawowej. Na potrzeby placówki obiekt rozbudowano, wyposażono w niezbędną infrastrukturę i przystosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Inwestycja była możliwa m.in. dzięki funduszom unijnym i dotacji z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).
Pensjonariusze mogą liczyć na bardzo dobre warunki. W budynku, oprócz przestronnych i jasnych pokoi, niezbędnym zapleczem socjalnym znajduje się salka ze sprzętem do rehabilitacji. Pierwsi mieszkańcy w nowej placówce zamieszkają już we wrześniu.
Kielce: Nowoczesne Centrum Komunikacyjne bez barier już otwarte dla pasażerów
Po trwającym od 2018 roku remoncie Centrum Komunikacyjne w Kielcach zostało uroczyście otwarte. Celem remontu dworca PKS było dostosowanie użyteczności obiektu zaprojektowanego w latach 70-tych do standardów obowiązujących obecnie i podniesienie jego walorów estetycznych. Całkowita wartość modernizacji wyniosła ponad 68,5 mln zł, ze wsparciem unijnym w wysokości prawie 70 proc.