Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej poinformowało o nowym kroku w procesie uzyskiwania świadczenia wspierającego przez osoby niepełnosprawne. Resort przygotował wzór wniosku o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzebnego wsparcia, niezbędnego do uzyskania odpowiedniej kwoty świadczenia.
Wniosek ten, oznaczony symbolem PPW, można pobrać poniżej tego tekstu. Po wypełnieniu, dokument należy złożyć w Wojewódzkim Zespole do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.
Projekt rozporządzenia, opublikowany przez resort, obejmuje również wzór kwestionariusza samooceny trudności związanych z codziennym funkcjonowaniem. Nowe regulacje mają wejść w życie 1 stycznia 2024 roku, umożliwiając skuteczniejsze i bardziej zindywidualizowane wsparcie dla osób niepełnosprawnych.
Wzór wniosku o ustalenie poziomu potrzebnego wsparcia zawiera nie tylko podstawowe dane osoby niepełnosprawnej lub jej przedstawiciela ustawowego, ale także informacje o posiadaniu ostatecznego orzeczenia ustalającego stopień niepełnosprawności. Ważne są również dane dotyczące symbolu przyczyny niepełnosprawności, które zostały określone w orzeczeniu. Ponadto, wnioskodawca jest zobowiązany dostarczyć informacje o okresie, na jaki orzeczenie zostało wydane.
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej podkreśla, że nowe procedury mają na celu usprawnienie procesu uzyskiwania wsparcia oraz dostosowanie go do indywidualnych potrzeb osób niepełnosprawnych.
Autor: Fundacja Mir
Od Słów do Działań: Jak Polska Zmienia Standardy Opieki Zdrowotnej Dla Osób z Niepełnosprawnościami
W miniony czwartek, 7 grudnia, Ministerstwo Zdrowia zorganizowało konferencję podsumowującą czteroletnią realizację projektu „Dostępność plus”. Inicjatywa ta, wpisana w ramy programu finansowanego z budżetu Unii Europejskiej, miała na celu poprawę dostępności architektonicznej, cyfrowej, komunikacyjnej i organizacyjnej w placówkach Podstawowej Opieki Zdrowotnej (POZ) oraz szpitalach, z myślą o potrzebach osób z niepełnosprawnościami.
W trakcie konferencji, wiceminister zdrowia Marcin Martyniak podzielił się entuzjazmem związanym z rezultatami programu. Przez cztery lata wsparcia, kwota przekraczająca 350 mln zł została przeznaczona na 277 placówek POZ i 78 szpitali. Podkreślał, że projekt wprowadził nowe standardy, eliminując sytuacje, w których placówki zdrowotne były niedostępne dla osób z niepełnosprawnościami. Wspominał o braku miejsc parkingowych, niesprawnych windach czy ciasnych korytarzach, które stały się przeszłością dzięki temu programowi.
Środki z projektu zostały skierowane na różne obszary poprawy, obejmując m.in. zakup sprzętu ułatwiającego komunikację z osobami niesłyszącymi lub z zaburzeniami mowy, szkolenia dla personelu medycznego, dostosowanie stron internetowych oraz poprawę warunków poruszania się, takie jak podjazdy, windy czy odpowiednie oznaczenia.
W ciągu czterech naborów wniosków o powierzenie grantów, zgłoszono imponującą liczbę 900 projektów, z czego 290 dotyczyło szpitali, a 610 placówek POZ. Ministerstwo Zdrowia podpisało umowy z 78 szpitalami i 277 placówkami POZ, co dowodzi ogromnego zainteresowania inicjatywą ze strony sektora zdrowia.
Niezwykle istotnym elementem programu było przeprowadzenie 682 audytów dostępności przez 7 zespołów w ostatnich trzech latach. To działanie miało na celu zapewnienie kompleksowej oceny i monitorowania skuteczności wprowadzanych zmian.
Program „Dostępność plus” to nie tylko sukces Ministerstwa Zdrowia, ale również rezultat współpracy z Ministerstwem Funduszy i Polityki Regionalnej. Przemysław Herman, przedstawiciel ministerstwa, podkreślał, że program ten, zakładający realizację do 2025 roku, ma zapewnić możliwość samodzielnego i niezależnego życia osobom z niepełnosprawnościami. Jest to również wyraz troski o różnorodnych użytkowników, oparty na zasadzie solidarności społecznej i współpracy z samorządami, organizacjami pozarządowymi i przedsiębiorcami.
Historianaprawde.pl – nowy portal historyczny w pełni dostosowany do potrzeb osób niewidomych
Jednym z celów Fundacji Historycznej im. Mariana Rejewskiego jest promowanie historii Polski oraz budowanie postaw patriotycznych poprzez poznawanie własnej historii zarówno w odniesieniu do kraju i narodu, jak i swoich małych ojczyzn. Dzięki otrzymanemu dofinansowaniu z Narodowego Instytutu Wolności w ramach projektu PROO udało się powołać do życia portal internetowy Historia naprawdę (www.historianaprawde.pl).
To, co zasadniczo wyróżnia ten portal od innych, jest jego pełne przystosowanie do potrzeb osób niedowidzących i niewidomych. Nie tylko poprzez implementację wytycznych WCAG 2.1, lecz także – co stanowi całkowite novum wśród tego typu portali – każdy artykuł czytany jest przez lektora.
Na portalu oprócz tekstów historycznych można odsłuchać podcastów historycznych oraz obejrzeć filmy dokumentalne przygotowywane przez redaktorów współpracujących z portalem.
Pokaż się – badanie sytuacji niewidomych i niedowidzących osób LGBT+ w Polsce
Kolektyw Śląsk Przegięty od grudnia 2023 do marca 2024 roku przeprowadzi badania dotyczące sytuacji niewidomych i niedowidzących osób LGBT+ w Polsce. To pierwsze z szeregu działań w ramach projektu „Pokaż się”, adresowanego do osób nieheteronormatywnych z niepełnosprawnością wzroku.
– Według danych GUS w Polsce żyje około 1,8 miliona osób niewidomych i niedowidzących. – Jeśli założymy, że podobnie jak w przypadku reszty społeczeństwa, przynajmniej 5% z nich to osoby LGBT+, mamy grono prawie 100 tysięcy, o sytuacji których wiemy bardzo niewiele – mówi Paweł Świerczek, założyciel kolektywu.
– Badanie ma na celu rozpoznanie potrzeb i problemów osób LGBT+ z niepełnosprawnością wzroku. Pozwoli nam to przygotować grunt pod działania odpowiadające na konkretne potrzeby tej grupy. Naszym celem jest udostępnianie kultury queerowej osobom niewidomym i niedowidzącym.
Wyniki badania zostaną upowszechnione w publikacji podsumowującej projekt „Pokaż się” na początku 2025 r.
Jeśli jesteś niewidomą lub niedowidzącą osobą LGBT+ i chcesz wziąć udział w badaniu, możesz to zrobić na dwa sposoby.
Maciej Lepiato sportowcem roku w plebiscycie Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego
W trakcie uroczystej Gali Finałowej, która odbyła się 4 grudnia 2023 r. ogłoszono triumfatorów 5. edycji Plebiscytu Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego na Sportowca Roku #Guttmanny2023. W tym wyjątkowym konkursie, który zyskuje coraz większą popularność, po raz kolejny wyróżnieni zostali niesamowici sportowcy z niepełnosprawnościami.
Tegorocznym laureatem prestiżowej statuetki projektu Andrzeja Renesa, potwierdzającej tytuł Sportowca Roku 2023, został Maciej Lepiato – polski paraatleta specjalizujący się w skoku wzwyż, reprezentujący GZSN START Gorzów. To nie pierwszy raz, kiedy nazwisko Lepiato jest związane z najwyższym wyróżnieniem w polskim paraolimpijskim środowisku.
Maciej Lepiato, trenujący w GZSN START Gorzów, zdobył uznanie zarówno Kapituły Plebiscytu, jak i szerokiego grona sympatyków sportu niepełnosprawnych. Jego imponujące osiągnięcia w skoku wzwyż sprawiły, że stał się on jednym z najbardziej utytułowanych paraatletów w Polsce. Wcześniej zdobywał złote medale na igrzyskach paraolimpijskich w Rio i Londynie, a także brązowy medal podczas ostatnich zawodów w Tokio.
Jego obecny tytuł Mistrza Świata w skoku wzwyż, który zdobył w lipcu tego roku, potwierdza nie tylko indywidualne umiejętności, lecz także determinację i ciężką pracę, jakie włożył w osiągnięcie tego zaszczytnego miana.
Nie tylko Lepiato był bohaterem gali – w innych kategoriach również doceniono znakomite postawy. Andrzej Ochal został uznany Trenerem Roku, a Gorzowski Związek Sportu Niepełnosprawnych „START” zdobył tytuł Organizacji Sportowej Roku. Mistrzostwa Europy w szermierce na wózkach zasłużenie otrzymały nagrodę za Wydarzenie Sportowe Roku, natomiast Drużyną Roku okrzyknięto Kadrę Polski w Goalball U19.
Kanga Foundation – nowa inicjatywa pomocy dzieciom z niepełnosprawnością
Kanga, znana giełda kryptowalutowa, ogłosiła uruchomienie swojej fundacji – Kanga Foundation, z misją wspierania dzieci z niepełnosprawnościami. To wyjątkowe przedsięwzięcie zakłada, że pomoc nie zna granic, a nawet kryptowaluty mogą stać się narzędziem dobra.
Fundacja planuje inicjować wsparcie poprzez zakup i dostarczanie specjalistycznego sprzętu dzieciom z niepełnosprawnościami, a środki na ten cel zostaną pozyskane z wpłat w kryptowalutach. Każdy, kto chce włączyć się do akcji, będzie mógł dołożyć swoją cegiełkę, uczestnicząc w zbiórkach.
„To dla mnie zaszczyt prowadzić projekt, który będzie miał bezpośrednie przełożenie na poprawę czyjegoś komfortu życia. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak trudne musi być patrzenie na cierpienie własnego dziecka. Nie mogę się doczekać, kiedy będziemy mogli pomóc pierwszej osobie. Mam nadzieję, że stanie się to jeszcze w tym roku” – mówi Monika Minkiewicz, Prezes Zarządu fundacji.
Pierwsza zbiórka fundacji ruszy już niedługo, a wszelkie najświeższe informacje na ten temat będą dostępne na kanałach informacyjnych Kangi.
Warto zaznaczyć, że Kanga poszukuje również podopiecznych – dzieci, które potrzebują specjalistycznego sprzętu. Jeśli znasz kogoś, kto może skorzystać z pomocy, bądź sam jesteś w takiej sytuacji, skontaktuj się z fundacją pod adresem e-mail: fundacja@kanga.exchange.
Kanga nie po raz pierwszy angażuje się w działania charytatywne. W ramach kampanii „Nie Pie(p)rz” giełda bezpłatnie edukuje społeczność w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy.
Premiera kontrolera Access do PlayStation 5
Wczoraj miała miejsce światowa premiera kontrolera Access, który został stworzony z myślą o osobach z niepełnosprawnościami. Fundacja Avalon objęła polską premierę swoim patronatem, a osoby z fundacji wzięły udział w programie recenzenckim urządzenia. Kontroler jest już dostępny w sklepach.
Nadchodzi nowa odsłona kompendium tworzenia budynków bez barier
Z okazji Międzynarodowego Dnia Osób z Niepełnosprawnościami, który obchodziliśmy 3 grudnia, Skanska razem z Fundacją Integracja zapowiadają wydanie nowej wersji „Włącznika”, będącego kompendium wiedzy o architekturze dostępnej dla wszystkich, niezależnie od stopnia sprawności czy mobilności. Zaktualizowana edycja, odzwierciedlająca najnowsze przepisy i normy, będzie przewodnikiem do budowania bardziej inkluzywnej i komfortowej przestrzeni dla osób z niepełnosprawnościami, jednocześnie podnosząc świadomość o znaczeniu dostępności w architekturze.
„Włącznik” to podręcznik kierowany do architektów, który przybliża projektowanie uniwersalne, czyli takie, które ułatwia spełnienie wymagań powszechnej dostępności. Zawiera konkretne wskazówki dotyczące tworzenia miejsc bezpiecznych i przyjaznych dla wszystkich. Ruszyły prace nad jego nową wersją, które zakończą się w pierwszym kwartale 2024 roku.
– Widzimy coraz większe zainteresowanie tematyką dostępności architektonicznej wśród firm z sektora nieruchomości. Od momentu pierwszego wydania „Włącznika” 6 lat temu branża ta poczyniła duże postępy w tworzeniu obiektów bez barier i włączyła certyfikacje „Obiekt Bez Barier” do swoich polityk „S” w zakresie ESG, co wynikało i z wewnętrznej motywacji, i z oczekiwań inwestorów, najemców czy użytkowników. Ten postęp bardzo nas cieszy, podobnie jak to, że w wielu biurach architektonicznych nasza publikacja zajmuje centralne miejsce nie tylko na półkach z podręcznikami do projektowania, ale także w procesach twórczych. Jednocześnie wiele jest jeszcze do zrobienia, świat się zmienia, zmieniają się przepisy i standardy, co nasz podręcznik musi odzwierciedlać, żeby zachować tę ważną pozycję. Dlatego podjęliśmy decyzję o odświeżeniu jego treści i cieszymy się, że i tym razem możemy liczyć na wsparcie Skanska przy publikacji – mówi Kamil Kowalski z Fundacji Integracja, autor „Włącznika”.
– W 2017 roku, gdy wspólnie z Fundacją Integracja publikowaliśmy pierwszą edycję „Włącznika”, zapowiedzieliśmy, że nasze budynki biurowe będą obiektami pozbawionymi barier. Dotrzymaliśmy słowa. Zasady opisane w tym podręczniku trafiły do obowiązujących w naszej firmie ogólnych zasad projektowania i są stosowane przy wszystkich naszych projektach. Biurowce Skanska spełniają różnorodne potrzeby najemców i gości, w tym osób z niepełnosprawnościami, opiekunów z małymi dziećmi czy też osób starszych. Potwierdzają to certyfikaty „Obiekt Bez Barier” przyznawane naszym budynkom – mówi Monika Chacińska, ekspertka ds. zrównoważonego rozwoju w spółce biurowej Skanska w Europie Środkowo-Wschodniej.
Punktem wyjścia przy powstawaniu „Włącznika” było siedem zasad projektowania uniwersalnego:
Równy dostęp – rozwiązanie powinno być użyteczne i atrakcyjne dla ludzi o różnych możliwościach fizycznych. Przykład: blat recepcji głównej w budynku zamontowany na wysokości umożliwiającej interakcje z pracownikami recepcji osobom o różnym wzroście i poruszającym się na wózku.
Elastyczność użytkowania – rozwiązanie powinno uwzględniać potrzeby i możliwości różnych użytkowników. Przykłady: stół z możliwością regulacji wysokości blatu; uwzględnienie możliwości obsługi przez osoby prawo i leworęczne.
Prostota i intuicyjność – sposób korzystania z rozwiązania powinien być łatwy do zrozumienia i niezależny od doświadczeń, wiedzy, znajomości języka czy stopnia koncentracji użytkownika. Przykłady: proste, obrazkowe instrukcje obsługi; intuicyjne menu urządzeń elektronicznych.
Czytelna informacja – informacja powinna być czytelna niezależnie od warunków otoczenia oraz możliwości sensorycznych użytkowników. Przykłady: wyróżnienia kolorystyczne lub nadawanie symboli poszczególnym strefom budynków.
Tolerancja dla błędów – rozwiązanie powinno minimalizować niebezpieczeństwo i negatywne konsekwencje przypadkowych lub niezamierzonych działań użytkownika. Przykład: możliwość cofnięcia w aplikacji ostatnio wykonanych czynności.
Minimalizowanie wysiłku fizycznego – korzystanie z rozwiązania powinno być możliwe w sposób efektywny, wygodny i niepowodujący zmęczenia u użytkownika. Przykład: duże i kontrastowe oznaczenia niewymagające skupienia wzroku; przyciski i panele umieszczone na wysokości niewymagającej nadmiernego wyciągania rąk; otwierane automatycznie drzwi lub łatwo otwieralne drzwi tam, gdzie zastosowanie automatycznie otwieranych nie jest możliwe.
Parametry i wielkość przestrzeni umożliwiające dostęp i użytkowanie – przestrzeń i parametry danego rozwiązania powinny umożliwiać korzystanie z niego niezależnie od parametrów ciała, postury i mobilności użytkownika. Przykłady: odpowiednio szerokie otwory drzwiowe i zapewnienie szerszych bramek kontroli dostępu dla osób poruszających się na wózku.
Druga edycja tego podręcznika, nad którym pracuje Fundacja Integracja przy wsparciu spółki biurowej Skanska, zostanie zaktualizowana zgodnie z nowymi przepisami o warunkach technicznych, drogach publicznych i obowiązkach ich zarządców, a także z nową wersją normy ISO 21542. Dodane zostaną również Komfortki (ang. Changing Places), które fundacja promuje wraz z koalicją organizacji pozarządowych pod nazwą „Przewijamy Polskę”. W ten sposób powstanie publikacja, która opisuje najnowsze sposoby uniwersalnego projektowania przestrzeni publicznych i miejsc pracy.
Świadczenie wspierające: Jak złożyć wniosek do ZUS?
Świadczenie wspierające będzie wynosić od 40 do 220 proc. aktualnej wysokości renty socjalnej (dziś wynosi ona 1588,44 zł). Oznacza to, że na początku będą to kwoty od ok. 635 zł do blisko 3495 zł, w zależności od poziomu potrzeby wsparcia:
Sukces projektu „Kultura bez barier”: Dostępność dla wszystkich w polskich instytucjach kultury
Trwający niemal trzy lata projekt „Kultura bez barier” zakończył się z ogromnym sukcesem, przynosząc pozytywne zmiany w dziedzinie dostępności kultury dla osób ze szczególnymi potrzebami. Inicjatywa, realizowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Fundację Kultury bez Barier oraz niemieckie Kompetenzzentrum für Kulturelle Bildung im Alter und inklusive Kultur, zaowocowała stworzeniem innowacyjnego „Modelu dostępnej kultury”.
W ramach projektu, 164 instytucje kultury z całej Polski, wyłonione w konkursie grantowym, otrzymały wsparcie finansowe w wysokości ponad 25 mln złotych na testowe wdrożenie tego rewolucyjnego modelu. Ostateczna wersja dokumentu została udostępniona wszystkim zainteresowanym instytucjom kultury, otwierając drogę do pełnej dostępności oferty i zasobów dla osób ze szczególnymi potrzebami.
Głównym celem „Modelu dostępnej kultury” jest zapewnienie dostępności instytucji kultury dla osób z niepełnosprawnościami, uwzględniając przy tym całą ich różnorodność. To kompleksowy zbiór zasad i wskazówek, które umożliwiają efektywne planowanie, uruchamianie i rozwijanie procesu zapewniania dostępności kulturalnej. Jednak model ten nie jest jedynie technicznym narzędziem – to również kreatywny proces, który wymaga współpracy z osobami ze szczególnymi potrzebami, monitorowania i adaptacji do ich indywidualnych potrzeb.
Podstawowymi zasadami „Modelu dostępnej kultury” są przekonujące i inspirujące idee. Dostępność to potencjał, współpraca z osobami ze szczególnymi potrzebami, proces twórczy, który obejmuje nie tylko aspekty techniczne, ale również monitorowanie i dostosowywanie do zmieniających się potrzeb. To również idea samodzielności i wyboru, gdzie dostępność staje się integralną częścią codziennej praktyki instytucji kultury.
Projekt „Kultura bez barier” był współfinansowany w ramach Osi priorytetowej IV. Innowacje społeczne i współpraca ponadnarodowa w ramach Działania 4.3 Współpraca ponadnarodowa Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020. Dzięki niemu polskie instytucje kultury stają się bardziej otwarte, elastyczne i gotowe na przyjęcie różnorodnej grupy odbiorców. To ważny krok w kierunku bardziej dostępnej kultury, której korzyści będą odczuwalne przez społeczeństwo jako całość.