3 grudnia to Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Jednym z zadań podejmowanych przez odpowiedzialnych społecznie pracodawców jest umożliwianie takim osobom pełnego uczestnictwa w życiu zawodowym. Jak wiele może to zmienić, wyjaśnia Małgorzata Radziszewska, ekspert ds. projektów w Departamencie ds. Programów w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Czy osoby niepełnosprawne potrzebują aktywizacji i specjalnych programów? Z doświadczenia wiem, że tak. To właśnie dzięki różnym programom adresowanym do osób niepełnosprawnych i organizacji pozarządowych działania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przynoszą efekty, m.in. poprzez zatrudnienie osób niepełnosprawnych, staże czy samozatrudnienie. Część organizacji pozarządowych wyspecjalizowała się w realizacji projektów aktywizacyjnych adresowanych do osób z niepełnosprawnościami. Dobre przykłady oraz grupa wsparcia pokazują, że aktywność zawodowa jest możliwa i dostępna. Działając w pojedynkę osoby niepełnosprawne mają mniejszą skuteczność.
Czy to znaczy, że chętnie korzystają z takiej szansy? Patrząc z perspektywy osoby niepełnosprawnej chciałabym wiedzieć, że nie jestem sama z problemem i jest ktoś, kto pomoże mi – np. w znalezieniu pracy. Ponad 20 lat temu, gdy długo szukałam pracy w mieście, z którego pochodzę, takiej pomocy nie otrzymałam, dlatego też – dzięki ogromnej determinacji i dobrym ludziom – znalazłam zatrudnienie w Warszawie i tu zaczęłam nowe życie.
Małgorzata Radziszewska, ekspert ds. projektów w Departamencie ds. Programów w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Wsparcie organizacji zwiększa szanse. Dlatego osoby niepełnosprawne w większości są zainteresowane wszelkimi programami i projektami realizowanymi właśnie przez organizacje pozarządowe, dzięki którym mogą, jak inni, wstać rano i pójść do pracy. Wiemy, że potrzebują, aby ktoś podał im pomocną dłoń, doradził i pokierował czy skontaktował z pracodawcą.
Czytałam wiele wypowiedzi na forach internetowych, w których osoby niepełnosprawne opowiadały o swoich doświadczeniach w poszukiwaniu zatrudnienia. Opisywały, że w otwartych naborach często przegrywają lub pracodawca nie decyduje się na zatrudnienie ich w momencie okazania orzeczenia np. o znacznym stopniu niepełnosprawności, w którym jest zapis ,,całkowicie niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji”, a przecież żadne orzeczenie nie zabrania pracować osobie niepełnosprawnej
Z raportu NIK: Ponad 1,6 mln polskich niepełnosprawnych jest bez pracy. To jeden z najgorszych wyników w całej UE. Od kilku lat sytuacja na rynku pracy zmienia się dynamicznie. Bezrobocie jest najniższe od 30 lat. Rynek pracy otwiera się dla osób z niepełnosprawnościami, a pracodawcy coraz chętniej patrzą w stronę takich pracowników. Oni sami, podnosząc swoje kwalifikacje, stają się bardziej atrakcyjni na rynku pracy.
Brak zainteresowania osobami niepełnosprawnymi spowodował, że one same zapewne bały się podejmować wyzwania, wiedząc, że i tak są skazane na porażkę.Na pewno tak. Przez wiele lat po prostu nie dostawały pracy lub oferta była poniżej ich kompetencji i ambicji. Jedyną możliwością były zakłady pracy chronionej (kiedyś tylko spółdzielnie inwalidów). Teraz, kiedy wzrasta ich poziom wykształcenia, kiedy PFRON skutecznie pomaga w zdobywaniu wykształcenia na poziomie wyższym, a uczelnie dostosowują się do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, osoby te stają się atrakcyjne dla pracodawców.
Na uczelniach funkcjonują biura ds. osób niepełnosprawnych, czy wprost biura karier, które również przygotowują te osoby do konkurowania na rynku pracy. Włączający system edukacji także w znacznym stopniu przygotowuje osoby niepełnosprawne do życia na równych zasadach w społeczeństwie. Niepełnosprawność nie jest już tak wielką przeszkodą, by żyć na równi z innymi. Bariery pozostają jeszcze w środowisku zewnętrznym. Nie bez znaczenia jest tu również konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, która duży nacisk kładzie na umożliwienie osobom niepełnosprawnym życia na równi z innymi, a więc można powiedzieć, że jest to trend, który wpływa na zmiany również w obszarze rynku pracy.
Może oferty pracy dla osób niepełnosprawnych nadal nie zachwycają – poszukiwane są najczęściej osoby do telemarketingu, ochrony i do sprzątania. Ale i to się zmienia. Liczne urzędy (w tym centralne) zgłosiły chęć przyjęcia osób niepełnosprawnych na staż.
Pozostaje jednak kwestia dostępności – liczne bariery uniemożliwiają podejmowanie zatrudnienia osobom z niepełnosprawnością fizyczną, co nie znaczy, że osoby z innymi niepełnosprawnościami są wykluczane. Z mojej perspektywy, tzn. osoby poruszającej się na wózku, kwestia dostępności architektonicznej i możliwości dojazdu do pracy jest zasadnicza, ale wiem, że innym osobom niepełnosprawnym tego typu udogodnienia nie są niezbędne (np. osobie niedosłyszącej schody czy wąskie drzwi nie przeszkadzają). Z pewnością grupą osób z dużymi problemami w zatrudnieniu na otwartym rynku pracy są osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ale tu specyfika jest dosyć złożona i zakres koniecznego wsparcia np. poprzez trenera pracy – szerszy.
Czyli problem jest również związany z infrastrukturą? Warto wiedzieć, że PFRON ma środki, które pomagają pracodawcy przystosować i wyposażyć takie miejsca pracy. Środkami tymi dysponuje samorząd powiatowy. Pracodawca nie zostaje z tym problemem sam. Taką pomoc zapewnia ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych od dawna.
Program „Praca-Integracja”, w którym bierze udział PKO Bank Polski, to coś wyjątkowego na polskim rynku. Jest jednym z trzech programów, które pod wspólnym tytułem ,,Aktywni Plus” szeroko wspierają osoby niepełnosprawne na rynku pracy. Do tej pory zatrudnienie w ramach programu ,,Praca-Integracja” otrzymało prawie 400 osób niepełnosprawnych w dużej firmie.
Z PKO Bankiem Polskim Fundusz podpisał porozumienie dotyczące wspólnych działań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych. Jak wygląda realizacja programu?Najpierw pracodawca zgłasza się do PFRON i składa ofertę zatrudnienia minimum 25 osób niepełnosprawnych. Następnie Fundusz ogłasza konkurs dla organizacji pozarządowych prowadzących agencje zatrudnienia na realizację danej oferty.
Zwycięzca konkursu zajmuje się organizacją całego procesu: znajduje pracowników (rekrutuje) na określone przez pracodawcę stanowiska, wyposaża ich w niezbędne sprzęty i urządzenia wspomagające ich w miejscu pracy, jeśli trzeba zajmuje się szkoleniami.
Rozmawiał Piotr Dunaj
Kategoria: Artykuły
Wojciech Kowalczyk Człowiekiem bez barier 2019!
Zwycięzcą 17. Konkursu „Człowiek bez barier”, organizowanego przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, został Wojciech Kowalczyk, pełnomocnik ds. osób niepełnosprawnych w Legionowie, chorujący na rdzeniowy zanik mięśni typu 1 (SMA1). Gala wręczenia nagród odbyła się 3 grudnia 2019 r., w Międzynarodowym Dniu Osób Niepełnosprawnych. Nagrodę specjalną otrzymała Paulina Malinowska-Kowalczyk, rzeczniczka prasowa Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego oraz doradca Prezydenta Andrzeja Dudy ds. osób z niepełnosprawnością.
– Chcę zacząć od Marka Kamińskiego, polarnika, który powiedział: odkrywajmy bieguny, które nosimy w sobie – rozpoczęła wtorkową galę Ewa Pawłowska, prezes Integracji. – To m.in. poczucie własnej wartości, energia, siła do działania, do osiągania naszych własnych biegunów. A więc odkrywajmy te bieguny. Nasi laureaci, z całą pewnością mogę stwierdzić, że te bieguny już odkryli, bo na biegun nie idzie się nogami, ale głową – jak powiedział Marek Kamiński. Dziękuję, że jesteście i odkrywacie własne bieguny i mobilizujecie innych – powiedziała.
Pierwsza Dama: „wyłonieni za nieprzeciętną aktywność”
Tradycyjnie patronatem honorowym Konkurs objęła Małżonka Prezydenta RP. Agata Kornhauser-Duda w tym roku po raz pierwszy nie mogła uczestniczyć w gali, dlatego swoje przesłanie do laureatów oraz zaproszonych gości przedstawiła w specjalnym nagraniu. – Bardzo cieszę się, że mogę wspierać tę wyjątkową i niezwykle ważną społecznie inicjatywę – mówiła Pierwsza Dama. – Chciałam zwrócić się przede wszystkim do tegorocznych laureatów z gorącymi gratulacjami za w pełni zasłużone zwycięstwo. Dołączają państwo do grona tych, którzy zostali wyłonieni za swoją nieprzeciętną aktywność. Pragnę wyrazić słowa podziwu dla państwa niestrudzonej działalności i angażowania się w sprawy o różnym zasięgu – zarówno tym światowym, jak i ogólnokrajowym oraz tym najbliższym, własnym środowisku lokalnym, którego potrzeby są Państwu najlepiej znane – gratulowała Pierwsza Dama.
Zabrze: IX Międzynarodowe Dni Osób Niepełnosprawnych i Wolontariatu
W Zabrzu trwają IX Międzynarodowe Dni Osób Niepełnosprawnych i Wolontariatu. W zabrzańskim Multikinie odbyła się w środę 4 grudnia Międzynarodowa Konferencja pn. „Formy aktywizacji osób z niepełnosprawnością i ich rodzin – sport, kultura, praca – niemożliwe staje się możliwe”. Na dziś zaplanowano „Dzień Wolontariatu”, w trakcie którego rozstrzygnięty zostanie konkurs „Wolontariusz Roku”.
We wczorajszej konferencji wzięli udział przedstawiciele zabrzańskiego samorządu, w tym zastępca prezydenta Miasta Zabrze Krzysztof Lewandowski oraz naczelnik Wydziału Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Urzędu Miejskiego w Zabrzu Czesława Winecka, radna Sejmiku Województwa Śląskiego Alina Nowak, przedstawiciele ośrodków pracujących na co dzień na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym m.in. Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Zabrzu, Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Zabrzu, Zabrzańskiego Centrum świadczeń Rodzinnych, Domu Pomocy Społecznej nr 1, DPS nr 2 oraz DPS nr 3. Wśród uczestników byli też nauczyciele, psychologowie, rehabilitanci oraz osoby niepełnosprawne.
Z wykładami wystąpili m.in. Alfred Haug – były koordynator ds. osób niepełnosprawnych Miasta Essen, Birgit Franz ze Stowarzyszenia Integrationsmodell Essen, pedagog specjalny Maja Nowacka, Jan Wroński – dyrektor oddziału Śląskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Aleksandra Kruszyńska – wicedyrektor Regionalnego Ośrodka Metodyczno-Edukacyjnego METIS w Katowicach, Iwona Płatek – prezes Zabrzańskiego Towarzystwa Rodziców, Opiekunów i Przyjaciół Dzieci Specjalnej Troski, Katarzyna Leśnikowska-Knieć – kierownik Centrum Wsparcia Środowiskowego w Zabrzu, Marta Wypart-Daniel – kierownik Środowiskowego Domu Samopomocy w Zabrzu oraz Majka Lipiak – prezes zarządu Agencji Marketingowej „Leżę i Pracuję”.
Samsung Inkubator: 8 startupów, które naprawią świat
Pomysł na biznes może iść w parze z ratowaniem świata. Odpowiedzialne zakupy, wspólna konsumpcja, transport publiczny na zamówienie, pomysł na przeciwdziałanie marnowaniu żywności, mniej barier dla osób z niepełnosprawnościami, dostęp do porad psychologa dla młodych ludzi oraz sprzątanie świata. W programie Samsung Inkubator nowe technologie mogą uratować klimat, poprawić jakość życia oraz zmienić standardy produkcji i konsumpcji. Zaproszone do współpracy startupy podejmą wyzwania określone w Celach Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Nad rozwiązaniami #dlaPlanety w Samsung Inkubator Białystok pracować będzie 8 zespołów z całej Polski.
Biblioteka na Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym w Radomiu już bez barier
Biblioteka Główna UTH Radom dzięki projektowi pt „Zintegrowany Program UTHRad”,
współfinansowanemu ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
doposażyła swój budynek w nowoczesny komputerowy sprzęt specjalistyczny dla osób
niewidomych, słabowidzących i osób niepełnosprawnych ruchowo.
W Czytelni Książek i Czasopism, Czytelni Internetowej i wyznaczonych Pokojach Cichej Nauki zostały utworzone stanowiska komputerowe, wyposażone w sprzęt najnowszej generacji, ułatwiający korzystanie z komputera oraz zasobów bibliotecznych,
Czytelnikom o różnych zakresach i stopniach niepełnosprawności będącym zarówno studentami Uczelni, jak i osobom spoza środowiska akademickiego.
Czytelnikom z ograniczonymi możliwościami samodzielnego czytania zwykłego druku Biblioteka udostępnia sprzęt oraz oprogramowanie komputerowe umożliwiające korzystanie z książek, czasopism i innych publikacji na miejscu. Zestawy komputerowe zawierają specjalistyczne oprogramowanie powiększająco-udźwiękawiające i ubrajlawiające środowisko Windows oraz oprogramowanie typu OCR Abby FineReader. Do zestawu podłączona jest specjalna klawiatura Dolphin, która posiada duże przyciski o różnych kształtach, linijka brajlowska oraz drukarka brajlowska. Ponadto utworzone zostały dwa stanowiska, na których umieszczono powiększalnik stacjonarny pomagający czytać dokumenty, osobom o bardzo ograniczonym widzeniu. Sprzęt ten umożliwia tym osobom samodzielne i bieżące korzystanie z zasobów bibliotecznych. Na wyposażeniu znajdują się również lupy elektroniczne oraz lupy optyczne, które powiększają tekst drukowany a także liniały optyczne. Stanowiska te znajdują się w Pokojach Cichej Nauki w Czytelni Książek i Czasopism.
Bielsko-Biała: Poznaliśmy laureatów konkursu „Sukces nie zna barier”
3 grudnia 2019 r. w Sali Koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki już po raz czwarty odbyła się gala z okazji Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych. W spotkaniu uczestniczyli wiceprzewodniczący Rady Miejskiej Piotr Ryszka, dyrektor Wydziału Rodziny i Polityki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach Marcin Chroszcz, kandydaci zgłoszeni do konkursu „Sukces nie zna barier 2019”, przedstawiciele – Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych, Rady Seniorów Miasta Bielska-Białej, zakładów pracy chronionej i organizacji pozarządowych, dyrektorzy miejskich jednostek organizacyjnych, naczelnicy wydziałów Urzędu Miejskiego oraz osoby z niepełnosprawnościami. W imieniu prezydenta Jarosława Klimaszewskiego jego zastępca Adam Ruśniak złożył najserdeczniejsze życzenia wszystkim osobom z niepełnosprawnościami.
Jak co roku galę poprzedził zorganizowany przez Urząd Miejski konkurs „Sukces nie zna barier 2019”. Celem konkursu jest promowanie postaw osób z niepełnosprawnościami, które przełamują bariery i stereotypy dotyczące niepełnosprawności, mają wyjątkowe osiągnięcia, jak również charakteryzują się aktywną postawą i bezinteresownym działaniem na rzecz innych.
Do konkursu zgłoszeni zostali: Krzysztof Adamus, Zbigniew Asiesiukiewicz, Irena Awieruszko-Ptaszkiewicz, Jan Bierówka, Stanisława Buzderewicz, Adrian Formas, Dominik Kania, Stanisław Krząkała, Edyta Oreluk, Grzegorz Pająk, Leonard Pałucki, Urszula Pilecka, Maciej Ratuszny, Wiktoria Rusin, Marian Wnuk, Zdzisław Wolsza, Adam Wrzesiński.
Kapituła przyznała I miejsce Irenie Awieruszko-Ptaszkiewicz, II miejsce Marianowi Wnukowi, a III miejsce Adamowi Wrzesińskiemu.
Irena Awieruszko-Ptaszkiewicz – urodziła się z rzadką chorobą genetyczną układu kostno-stawowego. Ukończyła studia na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pomimo swojej niepełnosprawności w 2013 roku uzyskała tytuł licencjonowanego instruktora Zumby Fitness. Prowadzi zajęcia Zumby na terenie miasta oraz organizuje wiele akcji charytatywnych, m.in. IV Maraton Charytatywny „Zumba daje Nadzieję w Chorobach Rzadkich”, Mikołajkowa Charytatywna Zumba w Starym Bielsku, II Międzynarodowy Charytatywny Maraton Zumba Fitness dla Stowarzyszenia Amazonek. Za swoją działalność charytatywną w regionie otrzymała nagrodę Kryształowego Serca. Pomimo swojej niepełnosprawności jest w pełni aktywna zawodowo, zaraża pozytywną energią i pomaga innym. Jej zaangażowanie oraz jej styl życia, inspiruje kobiety w każdym wieku, z różnym stopniem sprawności do aktywności fizycznej, do życia z radością i pasją pomimo choroby.
Marian Wnuk – w 1953 roku zachorował na Heinego-Medina i był sparaliżowany przez 4 lata. Od 1956 roku przeszedł 17 operacji. Rehabilitacja, upór, pokonywanie barier i własnych słabości doprowadziły do ukończenia szkoły podstawowej, a później zawodowej, rozpoczął karierę sportową. Zdobył łącznie 282 medale, startując w wielu konkurencjach i dyscyplinach od mistrzostw świata, Europy, Polski po memoriały i zawody regionalne. Angażuje się w działalność na rzecz osób niepełnosprawnych, był m.in. wiceprezesem Towarzystwa Walki z Kalectwem, członkiem oddziału Śląskiego Osób Niepełnosprawnych, prezesem Związku Inwalidów Narządów Ruchu „Beskidy”, działał w Zespole ds. Likwidacji Barier Architektonicznych i Społecznych.
Adam Wrzesiński – ukończył studia na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach na kierunku matematyka. Prawdziwe powołanie odnalazł, pracując z osobami niepełnosprawnymi. W 2010 roku zgłosił się jako wolontariusz do Stowarzyszenia AS. Udzielał korepetycji dzieciom oraz sprawował doraźną opiekę nad dziećmi ze spektrum autyzmu. 2014 roku zdobył wyróżnienie na Śląskiej gali „Barw wolontariatu”. W 2017 roku uzyskał uprawnienia nauczycielskie, a w 2018 II stopień terapeuty integracji sensorycznej. Jest pierwszą osobą w Polsce z autyzmem z wyżej wymienionymi kwalifikacjami. Dziś dzięki swojemu uporowi jest nauczycielem matematyki, terapeutą integracji sensorycznej i trenerem umiejętności społecznych. Swoim życiem daje dużo nadziei innym wychowankom i rodzicom osób z autyzmem.
Uniwersytet Rzeszowski: Ponad 10 milionów złotych dofinansowania na zwiększenie dostępności
Poprawa dostępności infrastrukturalnej – windy, oznaczenia tyflograficzne, beacony, wspomagające przemieszczanie się w budynkach uczelni, dostosowanie serwisów internetowych do obowiązujących standardów WCAG 2.1 AA, stworzenie wirtualnego asystenta studenta w Biurze Karier, szkolenia dla pracowników i studentów zwiększające świadomość problemów osób niepełnosprawnych, spotkania eksperckie czy budowę platformy e-learnigowej, mającej stanowić bazę wiedzy dla nauczycieli akademickich w jaki sposób pracować z osobą, z daną niepełnosprawnością – to działania, które planuje podjąć Uniwersytet Rzeszowski w ramach projektu „Przyjazny nURt”.
Należy zaznaczyć, że UR znalazł się w gronie ośmiu uczelni w kraju, które na swoje projekty dotyczące zwiększenia dostępności dla osób z dysfunkcjami uzyskały ponad 10 mln złotych, aplikując w tzw. ścieżce maxi, gdzie o fundusze mogły starać się jedynie najbardziej przyjazne osobom z niepełnosprawnością uczelnie w Polsce.
Projekt przygotowało Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych UR (koordynatorem projektu jest Pani Anna Kołodziej), która będzie koordynować realizacją całości zaplanowanych zadań, a aplikację przygotowano we współpracy z Działem Nauki i Projektów UR.
Amnesty International: Osoby niepełnosprawne najbardziej poszkodowane w wyniku wojny w Jemenie
3 grudnia, w Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, Amnesty International opublikowała pierwszy raport na temat wpływu wojny w Jemenie na los osób niepełnosprawnych.
Raport ujawnia tragicznie funkcjonujący system wsparcia tych osób oraz obojętność społeczności międzynarodowej na ich los.
Amnesty International stwierdziła, że 4,5 miliona osób niepełnosprawnych w Jemenie nie tylko przeżyły wiele lat w obliczu konfliktu zbrojnego, ale także należą do osób najbardziej wykluczonych z powodu tego, co Organizacja Narodów Zjednoczonych nazywa największym kryzysem humanitarnym na świecie.
Raport „Życie w konflikcie z niepełnosprawnością w Jemenie” został opublikowany w Międzynarodowym Dniu Osób Niepełnosprawnych. Opisuje sześć miesięcy badań, w tym wizyty w trzech gubernatorstwach południowego Jemenu i wywiady z prawie 100 osobami – dokumentując doświadczenia 53 kobiet, mężczyzn i dzieci z szerokim spektrum niepełnosprawności.
„Wojna w Jemenie cechuje się nielegalnymi bombardowaniami, wysiedleniami i brakiem podstawowych usług, przez co wiele osób walczy o przetrwanie. Reakcja humanitarna jest zbyt długa, ale osoby niepełnosprawne – które już należą do osób najbardziej narażonych na konflikty zbrojne – nie powinny stawiać czoła jeszcze większym wyzwaniom w zakresie dostępu do niezbędnej pomocy – powiedziała Rawya Rageh, starszy doradca ds. Humanitarnych w Amnesty International.
„Darczyńcy międzynarodowi, Organizacja Narodów Zjednoczonych i organizacje humanitarne współpracujące z władzami Jemenu muszą zrobić więcej, aby pokonać bariery, które uniemożliwiają osobom niepełnosprawnym zaspokojenie nawet najbardziej podstawowych potrzeb”.
Osoby niepełnosprawne doświadczają złożonych trudności w ucieczce przed przemocą. Wiele osób powiedziało Amnesty International, że odbywali wyczerpujące podróże przesiedleńcze bez wózków inwalidzkich, kul i innych urządzeń pomocniczych. Prawie wszyscy byli zależni od rodziny lub przyjaciół.
W obozach dla przesiedleńców Amnesty International zaobserwowała wady projektowe dotyczące osób niepełnosprawnych. Obejmuje to projektowanie latryn, a także lokalizację punktów dystrybucji pomocy – które pozbawiają osoby niepełnosprawne ich niezależności i godności, zmuszając ich do polegania na swoich rodzinach lub innych osobach.
Jemen jest stroną Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych i ma przepisy mające na celu ochronę co najmniej 4,5 miliona osób niepełnosprawnych, zgodnie z szacunkami Światowej Organizacji Zdrowia. Wiarygodnych danych jest niewiele, a biorąc pod uwagę wpływ trwającego konfliktu, niektórzy eksperci uważają, że faktyczna liczba jest wyższa.
Powtarzające się konflikty w Jemenie doprowadziły do kryzysu zdrowia psychicznego, w którym znaczna część ludności – w tym wiele dzieci – poważnie doznała traumy. Przeciętny 25-letni Jemeńczyk przeżył 14 konfliktów zbrojnych w ciągu swojego życia. Jednak nie ma prawie żadnego wsparcia psychospołecznego; w całym kraju jest tylko 40 psychiatrów, większość z nich mieszka w miastach.
Gmina Walce: Ponad 2,5 miliona złotych na centrum opiekuńczo-mieszkalne
Gmina Walce to jedyny opolski samorząd, któremu przekazano pieniądze z Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych pozostających w dyspozycji Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. W nowym centrum całodobową opiekę otrzyma 9 niesamodzielnych osób, a kolejne 6 może być pod opieką specjalistów w systemie dziennej pomocy.
– Takie centra w naszym województwie są potrzebne, świadczy o tym liczba złożonych do nas wniosków. O pozyskanie środków finansowych starały się 2 powiaty i 5 gmin. To zapotrzebowanie z roku na rok coraz bardziej rośnie. Większa jest świadomość osób niepełnosprawnych, że mogą wyjść z domu i w pełni korzystać z uroków życia codziennego – podkreśla Adrian Czubak, wojewoda opolski, który przekazał wójtowi Gminy Walce czek na kwotę 2 504 120,96 złotych. Do utworzenia Centrum gmina będzie musiała z własnych środków przekazać nieco ponad 216 tysięcy złotych. – To będzie budowany nowy budynek, piętrowy, spełniający wszystkie wymogi dla osób niepełnosprawnych. W drugim kwartale przyszłego roku chcemy rozpocząć prace budowlane. Planujemy, że pod koniec 2022 roku centrum opiekuńczo-mieszkalne w Walcach zacznie funkcjonować – wyjaśnia Marek Śmiech, wójt Gminy Walce.
Komunikat z posiedzenia Komitetu Społecznego Rady Ministrów
„W ramach Komitetu Społecznego będziemy kontynuować podjęte wcześniej działania i przygotowywać propozycje rozwiązań dla Rady Ministrów odpowiadające na problemy społeczne” – powiedział Wicepremier Piotr Gliński rozpoczynając posiedzenie Komitetu Społecznego Rady Ministrów w dniu 4 grudnia br.