Nowoczesny, zintegrowany węzeł przesiadkowy na al. św. Jana Pawła II zostanie oddany do użytku o godz. 10.00 w sobotę 27 lutego 2021 r. Dzięki niemu pasażerowie będą mogli zmieniać środki transportu publicznego w ramach jednej platformy przesiadkowej.
To wygodne rozwiązanie, zwłaszcza dla osób starszych i niepełnosprawnych. Dotychczasowe przystanki komunikacji miejskiej w rejonie pl. Rapackiego nie będą już funkcjonowały. Co ważne, na nowym węźle powstanie tzw. „zielony przystanek”.
Węzeł przesiadkowy w al. św. Jana Pawła II zintegruje transport autobusowy z tramwajowym. Zmiana środka transportu będzie nie tylko łatwiejsza, ale przede wszystkim bezpieczniejsza. Wcześniej pasażerowie, by np. przesiąść się z autobusu jadącego od strony mostu im. J. Piłsudskiego do tramwaju, musieli pokonać ruchliwą ulicę około 20-metrowej szerokości i dopiero dojść na przystanek tramwajowy na ul. Chopina. Dzięki nowemu węzłowi stanie się to znacznie prostsze, gdyż został on zaprojektowany tak, by zmieniając środek transportu pasażer nie musiał przekraczać jezdni. Przejść przez ulicę trzeba tylko, by dotrzeć na platformę, ale nad bezpieczeństwem przechodniów będzie czuwała sygnalizacja świetlna. Została ona zaprogramowana w taki sposób, aby każdy zdążył bezpiecznie przejść przez ulicę.
Zintegrowany węzeł przesiadkowy zostanie oddany do użytku w sobotę 27 lutego 2021 r. o godz. 10.00. Przejmie on funkcję wszystkich dotychczasowych przystanków komunikacji miejskiej zlokalizowanych w rejonie pl. Rapackiego tj. przystanków tramwajowych w ul. Chopina oraz przystanków autobusowych w al. św. Jana Pawła II. Teraz autobusy linii dziennych nr 10,11,12,13,14,20,22,27,32,36 oraz linii nocnych: 01 i 03 jak także tramwaje linii 1,1N, 2 i 3N będą zatrzymywały się na nowym węźle.
Komunikacja miejska będzie funkcjonowała tak jak dotychczas, rozkłady jazdy pozostaną niezmienione. Niezależnie prowadzone będą obserwacje ruchu w rejonie węzła, jeśli zajdzie taka potrzeba, rozkłady jazdy zostaną dostosowane do nowych warunków.
Autobusy komunikacji regionalnej będą się zatrzymywały w zatokach, które do tej pory służyły również autobusom komunikacji miejskiej. Obydwie zatoki zostały zmodernizowane i wyposażone w nowe wiaty przystankowe.
Węzeł przesiadkowy na al. św. Jana Pawła II został drobiazgowo zaplanowany nie tylko w kwestii organizacji ruchu, ale także sferze wizualnej i funkcjonalnej. Oba perony zostały wyposażone w dziesięciowierszowe tablice dynamicznej informacji pasażerskiej, zamontowane na słupach przy wejściu na perony oraz trzywierszowe, podwieszone do konstrukcji wiat. Na obu peronach przygotowano miejsce do podłączenia biletomatów. Po wyłonieniu dostawcy, urządzenia staną w wyznaczonych miejscach.
Platformy przesiadkowe mają około 75 metrów długości i nieco ponad 3 metry szerokości. Przy natężeniu ruchu, jaki odbywa się w tym rejonie, są to wymiary zapewniające wysoki komfort pasażerom oczekującym na autobus czy tramwaj oraz przemieszczającym się w obrębie przystanku. Nawierzchnia peronu jest podgrzewana, by w okresie przymrozków nie zalegał na niej lód i śnieg.
Na całej długości na platformach wybudowano wiaty dla pasażerów. Wiosną wykonane zostaną nasadzenia, które pokryją tylne ściany wiat i platforma zyska formę tzw. „zielonego przystanku”. Bluszcz, który z czasem obrośnie wiaty będzie pełnił nie tylko funkcję estetyczną, ale dawał ochronę przed promieniami słonecznymi i pochłaniał zanieczyszczenia powietrza generowane przez ruch drogowy. Wiaty są wyposażone w ławeczki z oparciem, kosze na śmieci, podświetlane gabloty z rozkładami jazdy i gabloty reklamowe.
Perony i wiaty zostały zaprojektowane w taki sposób by pasażer mógł wejść i wyjść z pojazdu tzw. „suchą nogą”. Z kolei wygrodzenia oddzielające ruch drogowy od wyspy zapewnią ochronę przed ruchem ulicznym.
Przy projektowaniu nowego węzła przesiadkowego uwzględniono potrzeby osób niepełnosprawnych, starszych i z ograniczoną możliwością poruszania się. Jest to ważne także dla np. rodziców z dziecięcymi wózkami. Przejścia przez jezdnie i torowisko oraz dojścia do peronów przystankowych są jednopoziomowe. Krawężniki na przejściach przez jezdnie i torowisko mają wysokość zaledwie dwóch centymetrów. Pozostawienie tej różnicy było konieczne, gdyż stanowi ona element ostrzegawczy dla osób niewidomych lub niedowidzących.
W tablicach informacji pasażerskiej zastosowano odpowiedni kontrast wyświetlanych komunikatów oraz funkcję informacji dźwiękowej dla osób niewidomych lub niedowidzących. Komunikaty głosowe emitowane będą po wciśnięciu przycisku z wypukłym opisem zainstalowanym na słupie, na którym zamontowana jest tablica.
Wysokość peronów jest dostosowana do obsługi taboru niskopodłogowego. Dodatkowym udogodnieniem jest system informacji fakturowej (czyli płytki ostrzegawcze i reliefowe powierzchnie prowadzące) oraz wizualnej (żółty pas bezpieczeństwa). Dźwięk towarzyszący sygnalizacji świetlnej dla pieszych zostanie dostosowany do otoczenia.
Nowy węzeł został zaprojektowany tak, by nie zaburzać krajobrazu pobliskiego Zespołu Staromiejskiego wpisanego na światową listę dziedzictwa UNESCO.
Wybudowanie nowoczesnego węzła przesiadkowego na al. św. Jana Pawła II jest częścią projektu „Przebudowa układu torowo-drogowego w ul. Wały gen. Sikorskiego i al. Jana Pawła II wraz z budową pasa tramwajowo-autobusowego w Toruniu – BiT-City II”. Zakres inwestycji był bardzo szeroki. Oprócz utworzenia węzła przesiadkowego objął przebudowę torowisk tramwajowych wzdłuż ulic: Chopina, al. św. Jana Pawła II, Wały gen. Sikorskiego oraz Kraszewskiego i Czerwona Droga, a także budowę nowego odcinka torowiska łączącego pl. Artylerii Polskiej i pl. Niepodległości wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Długość zmodernizowanych i nowych torowisk w ramach tego projektu to ok. 2,7 kilometra toru pojedynczego.
Zarówno nowo powstałe jak i zmodernizowane torowiska wykonano w technologii zapewniającej wysoki komfort podróży oraz minimalizację drgań dzięki zastosowaniu mat antywibracyjnych,. Przed każdym z łuków torowych zainstalowano smarownice, dzięki którym podczas pokonywania zakrętów koła tramwajów toczą się bez charakterystycznego pisku.
Układ drogowy w obrębie modernizowanych torowisk został kompleksowo przebudowany. Jezdnia zyskała cichą nawierzchnię. Powstały też nowe chodniki i ścieżki rowerowe o przepuszczalnej nawierzchni, która nie utrudnia naturalnego nawadniania zieleni.
Wartość robót budowlanych wraz z projektowaniem to niemal 66,9 mln zł brutto. Generalnym wykonawcą jest wyłonione w przetargu polsko-hiszpańskie konsorcjum firm Balzola Polska Sp. z o.o. oraz Construcciones y Promociones Balzola S.A. Inwestycja realizowana jest w systemie „zaprojektuj i wybuduj”, gdzie to wykonawca jest odpowiedzialny zarówno za opracowanie dokumentacji projektowej jak i realizację robót budowlanych. Umowę z wykonawcą podpisano 23 stycznia 2018 r.
Zasadnicze prace budowlane zostały ukończone. Wiosną, gdy tylko aura na to pozwoli, dokończone zostanie zagospodarowanie zieleni – m.in. nowe nasadzenia, zieleń na węźle przesiadkowym na al. św. Jana Pawła II oraz zielone torowiska w ciągu ulicy Chopina i Kraszewskiego. Czytaj dalej →

O resocjalizacji skazanych za długi alimentacyjne i możliwości ich integracji oraz opieki nad osobami niepełnosprawnymi, głównie dziećmi rozmawiano w poniedziałek w siedzibie Starostwa Powiatowego w Mikołowie.
Na zaproszenie Starosty Mikołowskiego Mirosława Dużego odpowiedzieli Dyrektor Zakładu Karnego w Jastrzębiu-Zdroju ppłk Wojciech Emerling oraz Rzecznik Prasowy tego więzienia kpt. Agnieszka Wazowska. W spotkaniu z funkcjonariuszami Służby Więziennej udział wzięły również: członkini Zarządu Powiatu Mikołowskiego Grażyna Nazar oraz przedstawicielki Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Promocji Rady Powiatu Mikołowskiego – Mirosława Lewicka i Iwona Gejdel.
Omawiane były sprawy pomocy postpenitencjarnej dla skazanych oraz organizacja w przyszłości wspólnego posiedzenia Komisji Zdrowia i Spraw Społecznych oraz Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Promocji Rady Powiatu Mikołowskiego z udziałem funkcjonariuszy Służby Więziennej. Uczestnicy spotkania obejrzeli również film dokumentalny „W roli ojca” nt. opieki nad osobami niepełnosprawnymi prowadzonej w ramach resocjalizacji więźniów skazanych za niepłacenie alimentów. Czytaj dalej →

© European Union 2020 – Source : EP
Kiedy co szósty mieszkaniec Unii Europejskiej jest osobą niepełnosprawną, a dysfunkcje pozostają jedną z najczęstszych przyczyn wykluczenia z uprawiania sportu, państwa UE prowadzą zróżnicowane działania wspierające parasport – wynika z analizy think tanku europarlamentu. Miliony euro na obozy sportowe, zakup sprzętu, klubów i organizacja wyjazdów ekstremalnych to niektóre z inicjatyw Wspólnoty. „Zmiana zaczyna się od sportu” – wskazał szef komitetu paraolimpijskiego Andrew Parsons.
W analizie „Tworzenie możliwości do uprawiania sportu przez niepełnosprawnych” eksperci Parlamentu Europejskiego zwrócili uwagę na dane Narodów Zjednoczonych, z których wynika, że obecnie na świecie żyje około miliarda osób z niepełnosprawnościami, z czego 80 proc. z nich mieszka w krajach rozwiniętych. Z kolei niemal 46 proc. spośród tych osób przekroczyło 60 rok życia.
Niepełnosprawni to duża część społeczeństwa Unii Europejskiej. 70 mln mieszkańców Wspólnoty, czyli 17,5 proc. populacji posiada niepełnosprawności. Oznacza to, że co szósta osoba w UE jest niepełnosprawna.
Jak podkreślili eksperci, społeczność międzynarodowa w tym UE od lat promuje integrację osób niepełnosprawnych. Jednym z kluczowych jej elementów jest sport.  W 2010 r. Komisja Europejska przedstawiła europejską strategię ws. niepełnosprawności, w której wezwała kraje członkowskie do promocji parasportu i ułatwiania niepełnosprawnym udziału w zawodach sportowych.  Jeszcze w tym samym roku Rada Europejska stwierdziła, że sport powinien być narzędziem aktywnej integracji społecznej.
Think tank zauważył, że UE nie dysponuje niestety centralnymi danymi dotyczącymi uprawiania sportu przez osoby z niepełnosprawnościami, co uniemożliwia porównanie udziału niepełnosprawnych w sporcie w poszczególnych krajach członkowskich.
W analizie wskazano, że pomimo znaczącego wzrostu możliwości udziału niepełnosprawnych w wydarzeniach sportowych, nadal pozostaje wiele barier. Jak wynika z badań Eurobarometru z 2018 r. niepełnosprawność lub choroba jest trzecim najczęściej wskazywanym powodem wykluczenia z uprawiania sportu – odpowiedzi tej udzieliło 14 proc. badanych.
Unia stara się przełamać bariery ograniczające dostęp niepełnosprawnych do sportu poprzez program Erasmus+.  W ramach tego programu od 2014 r. stworzono ponad 50 projektów związanych m.in. z koszykówką, skokami spadochronowymi, lekkoatletyką, sportami wodnymi, snowboardem  czy kick-boxingiem.
Jednym z nich był projekt „Śnieg Dla Wszystkich” prowadzony w Bułgarii, Francji ,Włoszech i Hiszpanii.  Jak wskazano, w tym dwuetapowym przedsięwzięciu osoby z niepełnosprawnościami psychicznymi i fizycznymi uprawiały narciarstwo alpejskie. Ustalono standardy szkoleniowe i wyselekcjonowano studentów, którzy zostali trenerami.
Think tank podkreślił, że w UE podejście do promocji sportu wśród osób z niepełnosprawnościami jest zróżnicowane. Niektóre kraje UE przyjęły scentralizowane strategie i inicjatywy finansowania parasportu. Należą do nich m.in. Francja Irlandia i Holandia. Z kolei inne państwa, w tym Belgia, Włochy i Hiszpania prowadzą działania w tym zakresie głównie na szczeblu lokalnym.
W Belgii administracja finansuje nawet  do 90 proc. wartości sprzętu sportowego dla niepełnosprawnych. Państwo dotuje też obozy sportowe i wspiera kluby. Każdego roku na funkcjonowanie klubów sportowych dla osób z niepełnosprawnościami przeznacza się tam 130 tys. euro.
Również we Francji administracja prowadzi kilka programów skierowanych do osób niepełnosprawnych. Wśród nich projekt „Dziedzictwo i społeczeństwo” z całkowitym budżetem  wysokości 20 mln euro. Jednym z działań w ramach tego programu są wycieczki przygodowe, podczas których osoby z niepełnosprawnościami mogą spróbować m.in. skoków na bungee lub nurkowania. Jak wskazano, dzięki tym działaniom rośnie samoocena i poczucie niezależności u niepełnosprawnych.
Holandia wspiera osoby z niepelnosprawnościami m.in. poprzez program „Aktywność bez granic”, na który holenderski rząd przeznaczył 6,6 mln euro w ostatnich trzech latach. Poprzez sieć międzysektorowych partnerstw świadczone jest wsparcie trenerów, dotowany jest zakup sprzętu sportowego i transport.
Z kolei w Rumunii regionalne instytucje organizują bezpłatne obozy sportowe dla niepełnosprawnych uczniów i studentów. Podczas tych wyjazdów dzieci i młodzież trenują m.in. aerobik, piłkę nożną, siatkówkę, fitness, piłkę ręczną, tenis, minigolf i tenis stołowy. Rumunia przeznacza na ten cel co roku ok. 280 tys. euro. W 2018 r. na takie obozy sportowe mogło wybrać się 3,1 tys. osób.
Think tank wskazał, że również Szwecja promuje sport wśród niepełnosprawnych, wspierając kompleksowe zajęcia sportowe skierowane do tych osób. Niemal 4 tys. osób z niepełnosprawnościami bierze udział w zajęciach jeździeckich. Jeden z lokalnych klubów wspinaczkowych oferuje specjalne zajęcia dla dzieci i młodzieży z dysfunkcjami. Z kolei niektóre kluby kajakowe prowadzą treningi  na specjalnie przystosowanych do tego kajakach, które umożliwiają niepełnosprawnym rywalizację.
W analizie zwrócono uwagę, że pandemia COVID-19 wywarła ogromny wpływ na sport, a w szczególności na możliwości jego uprawiania przez niepełnosprawnych. Podkreślono przy tym, że w związku z epidemią na drugą połowę br. przełożone zostały Igrzyska Paraolimpijskie Tokio 2020.
„Zmiana zaczyna się od sportu, a Igrzyska Paraolimpijskie  w Tokio są narzędziem, które może postawić niepełnosprawność w centrum programu różnorodności i pokazać światu, dlaczego integracja ma znaczenie.  Jesteśmy zdeterminowani, aby wykorzystać Igrzyska Paraolimpijskie do zmiany postaw, przełamania barier nierówności i stworzenia możliwości dla osób niepełnosprawnych” – wskazał Parsons. Czytaj dalej →

Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki i British Council ogłosiły konkurs dla artystów z niepełnosprawnością, którzy ze względu na bariery występujące w sektorze kultury, mają ograniczone możliwości uczestniczenia w głównym nurcie i obiegu sztuki.
Konkurs inspirowany jest programem Europe Beyond Access, w którym British Council jest wiodącym partnerem i realizuje ten projekt wraz z sześcioma innymi instytucjami artystycznymi w Europie.
Świadomość społeczna problemów, z jakimi mogą się spotkać artyści z niepełnosprawnościami, chcąc zaprezentować swoje portfolio, ubiegać się o stypendium lub realizować swoją twórczość, nie jest duża. Trudności mogą wynikać z funkcjonujących w społeczeństwach uprzedzeń i przekonań, barier komunikacyjnych i ograniczonej dostępności programów artystycznych.
Organizacja konkursu jest wyrazem przekonania organizatorów, że konieczne jest zapewnienie równych szans w powszechnym dostępie do głównego nurtu sztuki w Polsce. Wynika to również z dążenia do wprowadzania szerokich zmian systemowych w tym obszarze.
Organizatorzy konkursu przewidują trzy równorzędne nagrody o wartości 2000 zł brutto.
Konkurs ma charakter otwarty i skierowany jest do artystów mieszkających w Polsce bez względu na wiek, wykształcenie, obywatelstwo itp. Rekrutacja jest otwarta.
Zgłoszenia można wysyłać na adres mailowy dostepnosc@zacheta.art.pl
Forma nadsyłania prac / projektów: pliki tekstowe, pliki graficzne, dokumentacja zdjęciowa, pliki audio, wideo w formatach określonych w regulaminie.
Termin składania wniosków: 28 lutego 2021 r. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi 29 marca 2021 r. Lista laureatów zostanie opublikowana na stronach Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki oraz na stronach British Council. Czytaj dalej →

Polacy nadal niedostatecznie dbają o wzrok, a jednocześnie z powodu pandemii wysilają oczy bardziej niż dotychczas – takie niepokojące wnioski przynosi tegoroczne badanie Vision Express w ramach akcji „Wielkie Badanie Wzroku”. Już prawie co drugi z nas boryka się z wadami wzroku, a co piąty ankietowany spędza przed komputerem 8-12 godzin dziennie. Jednocześnie rośnie odsetek osób, które nigdy nie były na wizycie u specjalisty. Po roku z pandemią co czwarty z nas źle ocenia stan zdrowia swoich oczu.
Wyniki tegorocznego badania ankietowego, przeprowadzonego w ramach akcji „Wielkie Badanie Wzroku”, potwierdzają, że z powodu pandemii częściej i dłużej wykonujemy czynności obciążające dla oczu. 77% z nas spędza więcej czasu wolnego przed komputerem czy tabletem, 60% w większym zakresie wykorzystuje komputer do nauki lub pracy, a 57% poświęca więcej godzin na oglądanie telewizji.
Jednocześnie Polacy niezmiennie zaniedbują wzrok. Choć blisko ¾ z nas zgadza się, że badanie wzroku powinno powtarzać się co roku, to tylko 31% wcieliło to w życie. Od zaleceń lekarzy silniejsze okazują się więc: subiektywnie stwierdzany brak potrzeby (48%), deklarowany brak wady wzroku (38%) czy brak dolegliwości ze strony oczu (33%). Ponadto, prawie 40% jest zdania, że niepokojące symptomy ze strony oczu, takie jak swędzenie czy zaczerwienienie, to normalne objawy zmęczenia, które wystarczy przeczekać bez konsultacji z lekarzem. Czytaj dalej →

W trosce o seniorów, osoby samotne i potrzebujące wsparcia Zarząd Województwa Małopolskiego zwiększył wartość ważnego społecznie projektu Małopolski Tele-Anioł do blisko 60 mln zł. Do tej pory teleopieką objęto ponad 5700 niesamodzielnych mieszkańców regionu. Dzięki dodatkowym środkom pochodzącym z Funduszy Europejskich liczba podopiecznych wzrośnie do 6000! Małopolski Tele-Anioł jest skuteczny, wspiera i ratuje życie.
Marszałek Witold Kozłowski oraz wicemarszałek Łukasz Smółka przekazali na początku lutego partnerom projektu – Caritasowi Diecezji Kieleckiej oraz Stowarzyszeniu Europejski Instytut Rozwoju Regionalnego – dodatkowe środki, przedłużając funkcjonowanie Małopolskiego Tele-Anioła i zapewniając tak potrzebne, zwłaszcza w obecnej sytuacji wsparcie dla osób objętych programem aż do końca czerwca 2022 r. Pierwotnie zakładano, że Małopolski Tele-Anioł realizowany będzie do 26 czerwca 2021 r.
Aby zapewnić obecnie stabilne, długoterminowe wsparcie osobom najbardziej potrzebującym pomocy Zarząd Województwa Małopolskiego zwiększył wartość projektu do 58,5 mln zł.
18,8 mln zł to dodatkowe fundusze, jakie pozyskano z Europejskiego Funduszu Społecznego oraz budżetu państwa na kontynuację działań. Te pieniądze, zwiększone jeszcze o dodatkowe środki województwa małopolskiego (ok. 750 tys. zł) oraz dodatkowy wkład własny partnerów (ok. 750 tys. zł) umożliwiają odpowiednio dłuższe wsparcie.
Na spotkaniu, w czasie którego podpisano aneks przedłużający funkcjonowanie projektu, wzięli również udział: radna województwa małopolskiego Marta Mordarska, ks. Stanisław Słowik – dyrektor naczelny Caritas Diecezji Kieleckiej, Rafał Janas – przedstawiciel Komisji Europejskiej, Piotr Bodzek – prezes Stowarzyszenia Europejski Instytut Rozwoju Regionalnego, Mariusz Adaszek – sekretarz Stowarzyszenia EIRR, Dawid Konina – zastępca dyrektora Departamentu Rodziny, zdrowia i spraw społecznych UMWM. Czytaj dalej →

Niemal 285 milionów ludzi na całym świecie nie ma możliwości uprawiania sportu lub ma ją bardzo ograniczoną. Dla osób niewidomych i słabowidzących wrażenia z transmisji sportowych są poważnie ograniczone. W telewizji relacje sportowe w dużej mierze opierają się na materiałach wizualnych, podczas gdy komentarze radiowe są często zbyt wolne, by w pełni odzwierciedlić obraz toczącej się na sportowej arenie akcji.
Action Audio to pierwszy na świecie system wzbogacania wydarzeń sportowych na żywo o dźwięk, zaprojektowany, aby umożliwić osobom niedowidzącym śledzenie rozgrywek w czasie rzeczywistym.
Opracowany we współpracy z Tennis Australia i Monash University, system Action Audio wykorzystuje dane z komputerowego systemu wizyjnego do monitorowania ruchu piłek tenisowych, aby w ten sposób przekazać kluczowe momenty gry za pomocą systemu dźwięku 3D, który został opracowany ze społecznością osób niewidomych i słabowidzących.
Działanie Action Audio po raz pierwszy w praktyce zostało sprawdzone podczas finałów turnieju tenisowego Australian Open 2021 dla miliardowej publiczności na całym świecie. Premiera zbiega się z inicjatywą Australian Open Tennis For All, programem wydarzeń mających na celu uczczenie ciągłych starań o udostępnienie sportu całej społeczności. Wszechobecność komputerowych systemów wizyjnych monitorujących ruch piłki na ponad 80 turniejach tenisowych na całym świecie, stwarza ogromną możliwość otwarcia dostępności dla milionów niedowidzących fanów sportu. Czytaj dalej →

Opole. Niepełnosprawny chłopiec przeżył traumę na widok krwawych billboardów z rozczłonkowanymi płodami. Nagranie wyciska łzy

Mama 11-letniego Franka Kossowskiego zamieściła w sieci wstrząsający filmik, który pokazuje, jak zobaczony na ulicy billboard z rozczłonkowanymi płodami wpłynął na jej dziecko. Chłopiec przeżył tak głęboką traumę, że budzi się w nocy przerażony. Stało się to impulsem do stworzenia petycji, by chronić najmłodszych przed takimi obrazami. Trwa zbiórka podpisów.
Nagranie ma niecałe 2 minuty, ale robi piorunujące wrażenie. Widać na nim przerażonego chłopca, który opowiada o swoich przeżyciach.
– Na A4 widziałem ten plakat i już go nienawidzę (…). Nie chcę go już widzieć, (chcę) żeby policja go zniszczyła w piecu – mówi wyraźnie zdenerwowane dziecko.
Czytaj całość na Nto.pl Czytaj dalej →

Zamknięcie szkół, nauczanie online, a przede wszystkim ograniczenie aktywności poza domem nasiliły rozwój krótkowzroczności u dzieci w wieku od 6. do 8. roku życia – wynika z amerykańsko-chińskiego badania, które publikuje czasopismo „JAMA Ophthalmology”.
Jak przypominają autorzy pracy we wstępie do artykułu, podczas pandemii COVID-19 znacznie zmniejszył się czas spędzany przez dorosłych i dzieci na świeżym powietrzu, a jednocześnie wydłużył się czas spędzany przed ekranem komputera. Może to mieć bardzo negatywny wpływ na wzrok, zwłaszcza najmłodszych.
Aby sprawdzić wpływ zamknięcia w domach podczas pandemii na rozwój krótkowzroczności u najmłodszych, naukowcy z Emory University w Atlancie (Georgia, USA), z University of Michigan w Ann Arbor USA) razem z kolegami z Uniwersytetu Medycznego w Tiencinie (Chiny) przeanalizowali wyniki badań wzroku 123.535 dzieci w wieku od 6. do 13. lat. Badania wykonywano przez sześć kolejnych lat – od 2015 r. do 2020 r., przy czym przez pierwsze pięć lat we wrześniu (gdy zaczynał się nowy rok szkolny), a w 2020 r. w czerwcu, po ponownym otwarciu szkół zamkniętych w Chinach od stycznia do maja. Zastosowano metodę tzw. fotoskryningu (photoscreening), która polega na analizie zdjęć robionych przy pomocy specjalnego aparatu lub kamery.
Naukowcy wykazali, że rozpowszechnienie krótkowzroczności w 2020 r. wyraźnie wzrosło (o 1,4-3 razy, zależnie od grupy wiekowej). Było ono wyższe od najwyższych odsetków stwierdzanych w latach 2015-19. W grupie sześciolatków krótkowzroczność występowała u 21,5 proc. dzieci, podczas gdy w poprzednich latach u 5,7 proc., w grupie siedmiolatków – u 26,2 proc. wobec 16,2 proc. w poprzednich latach, a w grupie ośmiolatków – u 37,2 proc. wobec 27,7 proc. Jak wyliczyli autorzy pracy, po zamknięciu w domach z powodu pandemii u dzieci w wieku 6-8 lat krótkowzroczność wzrosła średnio o 0,3 dioptrii w stosunku do lat poprzednich, podczas gdy w latach 2015-2019 średnia ta utrzymywała się raczej na stałym poziomie.
Natomiast w grupie wiekowej 9-13 lat różnice między rokiem 2020 a poprzednimi latami były znacznie mniejsze, choć dzieci te miały dłuższe zajęcia szkolne przed komputerem.
Zdaniem autorów pracy wyniki te potwierdzają, że obawy o wzrost rozpowszechnienia i nasilenia krótkowzroczności wśród najmłodszych uczniów w związku z lockdownem, są uzasadnione.
Jak komentują naukowcy, młodsze dzieci mogą być bardziej podatne na rozwój krótkowzroczności pod wpływem czynników środowiskowych, niż dzieci ze starszych grup wiekowych. Być może wiek od 6. do 8. roku życia jest kluczowym okresem dla rozwoju krótkowzroczności, spekulują. Ich zdaniem jeśli tak jest faktycznie, to u dzieci w tym wieku można stosować skuteczne środki przeciwdziałania krótkowzroczności.
Jest to o tyle istotne, że krótkowzroczność jest poważnym problemem zdrowotnym na świecie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że to 2050 r. aż połowa światowej populacji może mieć tę wadę wzroku.
Naukowcy planują monitorować sprawność wzroku badanej grupy w przyszłości. Ich zdaniem warto byłoby przeprowadzić podobne badania w grupie dzieci w wieku przedszkolnym. Czytaj dalej →

Od blisko 30 lat na terenie Warszawy jest zapewniany specjalistyczny transport dla osób z niepełnosprawnościami. System przewozów jest konsekwentnie udoskonalany – np. w lipcu 2020 roku wprowadzono przewozy pojazdami osobowymi dla tych osób z niepełnosprawnością, które nie potrzebują transportu specjalistycznego.
W tym roku stołeczny Ratusz wprowadza nową formułę: przejazdy stałe (abonamentowe) w ramach przejazdów specjalistycznych; szczególnie atrakcyjne dla osób, które muszą często i regularnie odbywać podróże, np. do dziennego ośrodka wsparcia, do pracy. Przewozy stałe będą realizowane od poniedziałku do piątku (czyli przez pięć dni w tygodniu, z wyłączeniem świąt) dla osób, które m.in. zadeklarują,  że będą korzystać z tej formy wsparcia przez minimum cztery dni w tygodniu przez cztery tygodnie w miesiącu (w kolejnych trzech miesiącach). Opłata abonamentowa wyniesie 180 zł miesięcznie – równowartość biletu miesięcznego na 1. i 2. strefę. W przeliczeniu na jednej kurs opłata wyniesie 4,50 zł za jeden kurs. Taka kwota jest zbliżona do ceny biletu jednorazowego w komunikacji miejskiej.
W ramach systemu nadal będzie można zamawiać przejazdy jednorazowe – opłata za jeden taki kurs wyniesie 20 zł.
Wprowadzenie przejazdów abonamentowych nastąpi po wyłonieniu jednego operatora usług, który będzie odpowiedzialny zarówno za transport specjalistyczny jak i osobowy. Stolica wdroży wówczas także specjalną procedurę kwalifikacyjną do przejazdów abonamentowych. Nastąpi to niezwłocznie po zakończeniu procedur przetargowych.
Nowa, korzystna formuła opłaty to nie jedyna ważna zmiana w warszawskim systemie transportu dla osób z niepełnosprawnościami. Równie ważne jest zwiększenie budżetu na realizację tego zadania. Na wykonanie blisko 46 tys. kursów abonamentowych rocznie miasto zaplanowało ok. 4 mln zł (ostateczny koszt ich realizacji będzie znany po rozstrzygnięciu w Krajowej Izbie Odwoławczej). Licząc razem z kursami jednorazowymi, liczbę wszystkich przejazdów w ciągu roku oszacowano na ponad 62 tys. Na całą usługę przewozów dla osób z niepełnosprawnościami zaplanowano w tym roku 7 mln zł, tj. blisko dwa razy więcej niż w roku 2020. Czytaj dalej →