Świadczenia pieniężne to tylko jeden z wielu elementów systemu wsparcia osób niepełnosprawnych. Jednak to w związku z nimi najczęściej słyszymy opinie: że są za niskie, że nie pozwalają na godne życie. – Zgadzam się, że nie są to kwoty w pełni zadowalające. Nie możemy jednak nie zauważać, że w porównaniu chociażby z rokiem 2015, nastąpił znaczny wzrost ich wysokości – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Ogromną, postulowaną przez środowiska osób niepełnosprawnych i ich opiekunów zmianą, było podniesienie w 2018 r. renty socjalnej z 865,03 zł do 1029,80 zł, czyli do kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Od marca br. jest to już 1100 zł – o 360 zł więcej niż było to w roku 2015, kiedy renta socjalna wynosiła 739,58 zł.
– Pierwszy raz od ponad 12 lat podwyższyliśmy wysokość zasiłku pielęgnacyjnego. Dotyczy to ponad 911 tys. świadczeniobiorców – mówi minister Elżbieta Rafalska. Jeszcze w 2015 r. zasiłek pielęgnacyjny wynosił 153 zł. W listopadzie ub.r. kwota ta wzrosła o 31,42 zł – do 184,42 zł. Druga transza podwyżki będzie miała miejsce w listopadzie br. Zasiłek wzrośnie również o 31,42 zł i będzie wynosił 215,84 zł. W sumie wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wzrośnie o 62,84 zł, czyli o ok. 40 proc.
Jak wygląda sprawa ze świadczeniem pielęgnacyjnym? W 2019 r. wynosi ono 1583 zł. – W ubiegłym roku było to 1477 zł, a w 2015 r. – 1,2 tys. zł. W ostatnich czterech latach świadczenie wzrosło więc w sumie o 383 zł – zaznacza szefowa resortu rodziny. Jak dodaje, wysokość świadczenia pielęgnacyjnego powiązana jest ze wzrostem minimalnego wynagrodzenia i podlega corocznej waloryzacji.
Po raz pierwszy od czasu ich wprowadzenia wzrosły też specjalny zasiłek opiekuńczy i zasiłek dla opiekuna. W listopadzie ub.r. oba wzrosły o 100 zł – do kwoty 620 zł. To wzrostu rzędu ok. 20 proc.
– Te wzrosty najlepiej widać na konkretnych przykładach. Rozważmy więc sytuację matki opiekującej się niepełnosprawnym uczącym się dzieckiem w wieku 16 lat, które legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności – mówi minister Elżbieta Rafalska.
I tak w 2015 r. taki rodzic mógł liczyć na świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 1200 zł miesięcznie, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i zdrowotne – 438 zł miesięcznie, zasiłek rodzinny – 118 zł, dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego – 100 zł miesięcznie. Dziecko otrzymywało natomiast zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł miesięcznie. Razem – 2009 zł miesięcznie.
W 2019 r. rodzicowi przysługuje świadczenie pielęgnacyjne – 1583 zł miesięcznie, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i zdrowotne – 561 zł miesięcznie, zasiłek rodzinny – 124 zł miesięcznie, dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego – 110 zł miesięcznie, świadczenie wychowawcze („Rodzina 500+”) – 500 zł miesięcznie. Na uczące się dziecko przysługuje także świadczenie „Dobry start”, czyli jednorazowo 300 zł, co daje 25 zł miesięcznie. Dla dziecka – zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 184,42 zł miesięcznie.
– Razem daje to 3087,42 zł miesięcznie. Różnica pomiędzy latami 2019 a 2015 wynosi więc 1078,42 zł. Zgadzam się z głosami środowisk osób niepełnosprawnych i ich opiekunów, że świadczenia są niewysokie, że nie są to kwoty w pełni zadowalające. Nie możemy jednak nie zauważać, że w porównaniu chociażby z rokiem 2015, obserwujemy znaczny wzrost ich wysokości – wskazuje minister Elżbieta Rafalska.
Kategoria: Artykuły
Wiceminister Małgorzata Jarosińska-Jedynak na inauguracji Dnia Osób z Niepełnosprawnością
Uroczystość, która zgromadziła licznie przybyłych przedstawicieli środowiska osób z niepełnosprawnością, odbyła się 17 maja 2019 roku w Instytucie Transportu Samochodowego (ITS) w Warszawie.
– W Polsce mamy 1,2 mln biernych zawodowo osób niepełnosprawnych. A to jest przecież ogromny potencjał! Na szczęście gospodarka już zaczyna dostrzegać potrzebę jego wykorzystania – podkreśliła wiceminister inwestycji i rozwoju Małgorzata Jarosińska-Jedynak, otwierając obchody Dnia Osób z Niepełnosprawnością. Organizatorem wydarzenia, które w tym roku odbywa się pod hasłem „Żyj aktywnie!”, jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych wespół z NFZ i PFRON.
Na terenie ITS szereg firm, organizacji i instytucji publicznych zaprezentowało różnego rodzaju udogodnienia adresowane do osób z niepełnosprawnością. Towarzyszyła im wystawa prac plastycznych oraz kilka paneli eksperckich.
– Cieszę się, że będziemy mogli wysłuchać Waszego głosu. Bardzo spodobał mi się temat jednego z paneli, który brzmi: „Siła tkwi w każdym z nas”. Dlatego szanowni Państwo z nową energią, z nową siłą ruszajmy na podbój naszego świata – powiedziała wiceminister inwestycji i rozwoju Małgorzata Jarosińska-Jedynak.
– Osoba niepełnosprawna często nie ma możliwości podjęcia żadnej aktywności zawodowej, jeśli ze względu na brak dostępności nie może samodzielnie wyjść z domu, skorzystać z komunikacji miejskiej czy też dotrzeć na miejsce zatrudnienia. Dostępność staje się zatem niezbędnym warunkiem do podjęcia aktywności, zarówno zawodowej jak i społecznej – zauważa wiceminister Jarosińska-Jedynak.
Dlatego też powstał program Dostępność Plus. Jego długofalowym celem jest bowiem nie tylko udostępnienie przestrzeni publicznej. Robimy to także po to, aby każdy mógł samodzielnie, w miarę możliwości bez potrzeby innych osób, korzystać z transportu, edukacji, pracy czy usług publicznych. Aby poprawić komfort i jakość życia wszystkich, w tym zwłaszcza tych, którzy doświadczają różnych barier. W ramach jednego z działań programu Dostępność Plus planowane jest również zwiększanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w administracji publicznej.
Zwolnienie z opłat za pobyt przy łóżku dziecka w szpitalu
Zwolnienie rodziców i opiekunów z jakichkolwiek opłat związanych z towarzyszeniem dziecku lub osobie niepełnosprawnej w szpitalu to główny cel nowelizowanej ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Przygotowany przez resort zdrowia projekt jest obecnie na etapie prac sejmowych.
Trwają prace nad projektem ustawy o zatrudnieniu wspomaganym
Zalet aktywności zawodowej jest wiele – to samodzielność, niezależność, możliwość samorealizacji, pracy w zespole. W przypadku osób niepełnosprawnych praca może mieć też charakter rehabilitacji społecznej, dawać szansę nabywania nowych i doskonalenia już posiadanych umiejętności przydatnych w codziennym życiu. – Dlatego tak ważne jest wspieranie zatrudnienia osób niepełnosprawnych. W MRPiPS trwają intensywne prace nad projektem ustawy w tej sprawie – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Według wstępnych danych GUS w 2018 r. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 26,2 proc. To o 3,7 pkt proc. więcej niż w 2015 r. (wówczas było to 22,5 proc.). Jak wynika z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL) do rekordowo niskiego poziomu zmniejszyła się stopa bezrobocia wśród osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym, osiągając w 2018 r. poziom 7,2 proc. W 2015 r. wynosiła ona 13 proc. To spadek o 5,8 pkt proc.
– Wraz ze wzrostem poziomu zatrudnienia istotnie wzrastała również aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych. Podczas gdy jeszcze w 2015 r. udział osób niepełnosprawnych aktywnych zawodowo (tzn. pracujących lub bezrobotnych aktywnie poszukujących pracy) wynosił 25,9 proc., to w roku 2018 wzrósł on już do 28,3 proc. Jednak pomimo optymistycznych danych statystycznych, nadal istnieje potrzeba aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych, w szczególności tych z największymi trudnościami – zaznacza minister Elżbieta Rafalska.
Jak informuje szefowa Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, w resorcie trwają zaawansowane prace związane z przygotowaniem projektu ustawy o zatrudnieniu wspomaganym, mającej na celu objęcie szczególnym wsparciem tych grup osób niepełnosprawnych, które mają największe trudności w samodzielnym znalezieniu, podjęciu i utrzymaniu zatrudnienia.
– Zatrudnienie wspomagane ma być formą aktywizacji zawodowej, która uzupełni dotychczas istniejące rozwiązania z zakresu rehabilitacji zawodowej – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Co to oznacza w praktyce? Przygotowywany projekt zakłada indywidualną pracę trenera pracy z osobą niepełnosprawną przy maksymalnym jej włączeniu w całość procesu decyzyjnego dotyczącego zatrudnienia. Działania te będą prowadzone we współpracy z pracodawcami, instytucjami rynku pracy oraz podmiotami realizującymi zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.
Pomoc wszechstronna, ale zindywidualizowana
– W Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przyjęliśmy założenie, że wszystkie działania adresowane do osób niepełnosprawnych wypracowujemy w dialogu z tym środowiskiem, żeby proponowane wsparcie było jak najlepiej dopasowane do potrzeb – zapewnia minister Elżbieta Rafalska. Jak podkreśla, wsparcie powinno być oczywiście wszechstronne i różnorodne, ale również zindywidualizowane.
Jeszcze w 2015 r. na wsparcie osób niepełnosprawnych przeznaczono ok. 15,5 mld zł. W 2018 r. wyniosło ono ok. 19,5 mld zł – o 4 mld zł więcej. – Środki finansowe przeznaczane na wsparcie osób niepełnosprawnych będą jeszcze rosły, ponieważ w roku 2020 najbogatsi podatnicy zapłacą daninę solidarnościową, która będzie głównym źródłem finansowania Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Wówczas przychody Funduszu osiągną prawie 2 mld zł – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Wsparcie osób niepełnosprawnych i ich opiekunów to bardzo szeroki temat. – Dużo mówi się, że świadczenia przysługujące osobom niepełnosprawnym i ich opiekunom są za niskie. Rzeczywiście, jeśli spojrzymy wyłącznie na świadczenia pieniężne, to nie są one do końca zadowalające, nie ma możliwości w pełni niezależnego funkcjonowania tylko z takim wsparciem. I chociaż w porównaniu chociażby z rokiem 2015, obserwujemy znaczny wzrost wysokości tych świadczeń, to system wsparcia osób niepełnosprawnych obejmuje dużo więcej obszarów działań – zaznacza szefowa resortu rodziny.
Tylko w tym roku z Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych ma być finansowanych 10 programów. Trzy główne obszary planu na 2019 r. to usługi opiekuńcze, pakiet „Mój dom” oraz „Asystencja”.
To jednak dopiero początek. Do tego dochodzi dofinansowanie miejsc, w których osoby niepełnosprawne mogą uczyć się samodzielności, nabywać umiejętności niezbędne w codziennym życiu czy nawet przygotować się do pracy zawodowej, co jest niezwykle ważne i potrzebne. Chodzi m.in. o Środowiskowe Domy Samopomocy, Zakłady Aktywności Zawodowej, Warsztaty Terapii Zajęciowej.. To także wspieranie zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Aktywność zawodowa, oprócz kształtowania samodzielności, niezależności czy możliwości samorealizacji, może dawać szansę na nabywanie nowych i doskonalenie już posiadanych umiejętności niezbędnych w codziennym życiu.
– Punktem wyjścia dla polityki wsparcia osób niepełnosprawnych, polityki, która musi być wszechstronna, różnorodna, ale również zindywidualizowana, jest dialog ze środowiskiem osób niepełnosprawnych i ich opiekunów. Równie istotnym elementem przy tworzeniu systemu wsparcia dla osób niepełnosprawnych jest współpraca rządu z jednostkami samorządu terytorialnego oraz organizacjami pozarządowymi, które są w bezpośrednim kontakcie z lokalną społecznością, znają realia i problemy trapiące mieszkańców. Ich rola jest tu nie do przecenienia – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Jak dodaje szefowa MRPiPS, prowadzone są zaawansowane prace nad pierwszą w Polsce Strategią na rzecz Osób Niepełnosprawnych, która pozwoli na ustanowienie całościowych ram polityki krajowej na rzecz osób niepełnosprawnych. Strategia będzie realizowana poprzez programy i działania z różnych obszarów, m.in. zdrowia, edukacji, zabezpieczenia społecznego czy pracy.
Programy wsparcia osób niepełnosprawnych z prawdziwego zdarzenia
Z początkiem roku uruchomiony został Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Tylko w tym roku finansowanych ma być z niego 10 programów skierowanych właśnie do osób niepełnosprawnych. To dodatkowe 647 mln zł. – Roczny plan działania obejmuje trzy główne obszary – usługi opiekuńcze, zapewnienie odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz asystencję – wylicza minister Elżbieta Rafalska.
Wsparcie społeczne, zawodowe i zdrowotne osób niepełnosprawnych to główne cele przyświecające uruchomionemu z początkiem roku Solidarnościowemu Funduszowi Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. W 2019 r. jego budżet wynosi 647 mln zł (w kolejnych latach dzięki daninie solidarnościowej kwoty te będą jeszcze wyższe).
– Fundusz to filar systemu wsparcia osób niepełnosprawnych. 31 stycznia br. ogłosiliśmy roczny plan działania w tym zakresie. Znalazły się w nim trzy główne obszary – usługi opiekuńcze, pakiet „Mój dom” oraz „Asystencja” – wylicza minister Elżbieta Rafalska.
Co to oznacza w praktyce? Usługi opiekuńcze to pakiet trzech programów – opieka wytchnieniowa adresowana do opiekunów osób niepełnosprawnych, usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych do 75 r. życia oraz dla dzieci do 16 r. życia, a także opieka nad osobami niepełnosprawnymi (tzw. instrumenty wsparcia).
„Mój dom” to pakiet, którego celem jest zapewnienie odpowiednich warunków mieszkaniowych dla osób niepełnosprawnych. To centra opiekuńczo-mieszkalne (wsparcie dorosłych osób ze spektrum autyzmu lub niepełnosprawnościami sprzężonymi), budynki bez barier (dofinansowanie części wydatków związanych z dostępnością architektoniczną budynków wielorodzinnych, a także likwidacja barier architektonicznych – np. budowa podjazdów) oraz mieszkania bez barier (dopłaty do najmu mieszkania dla osób niepełnosprawnych i dofinansowanie kosztów dostosowania lub wyposażenia mieszkań).
Ostatni z głównych filarów planu na rok 2019 to asystencja, czyli umożliwienie osobom niepełnosprawnym niezależnego życia dzięki wsparciu asystenta osobistego.
– Do tego dochodzą programy pilotowane przez inne resorty, np. specjalne świadczenia medyczne Narodowego Funduszu Zdrowia dla osób niepełnosprawnych z zakresu rehabilitacji oraz dostępu do wyrobów medycznych. To też program resortu środowiska zakładający likwidację barier i udostępnienie dla osób niepełnosprawnych ośmiu parków narodowych oraz przygotowywane przez resort cyfryzacji działania cyfrowe, czyli m.in. dostosowanie stron i aplikacji internetowych w ramach jednego punktu dostępu do informacji i e-usług państwa, a także dostęp osób niepełnosprawnych do szybkiego internetu – wskazuje minister Elżbieta Rafalska.
Dwa pierwsze z dziesięciu zapowiedzianych na ten rok programów zostały już ogłoszone. To „Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych” oraz „Opieka wytchnieniowa”. – Wiemy, jak ciężką pracą jest codzienna opieka nad osobą niepełnosprawną. To wielkie poświęcenie. Chwila dla siebie, czas na załatwienie swoich spraw czy zwyczajny odpoczynek, są potrzebne każdemu. Opiekunowie osób niepełnosprawnych powinni mieć do tego prawo – zaznacza szefowa MRPiPS.
Poczta Polska przeciwko wykluczeniu osób niepełnosprawnych
Źródło: inf. pras.
Poczta Polska dostosowuje infrastrukturę do potrzeb osób niepełnosprawnych. W latach 2017–2018 Spółka przystosowała kolejnych 120 placówek. Poczta oferuje również rozwiązania ułatwiające korzystanie z usług pocztowych osobom niepełnosprawnym, m.in. bezpłatną obsługę w miejscu zamieszkania. Z usługi tej korzysta 27 tys. osób.
– Chcemy zapewnić równy dostęp do usług pocztowych wszystkim obywatelom. Osobom z niepełnosprawnościami oferujemy udogodnienia w obsłudze, szczególnie osobom z trudnościami w poruszaniu się oraz niewidomym – mówi Artur Więckowski, dyrektor zarządzający Pionu Sprzedaży Poczty Polskiej.
W części placówek zainstalowano windy, zlikwidowano progi, obniżono poziom zawieszenia skrzynek pocztowych oraz zbudowano specjalne podjazdy. W ciągu ostatnich dwóch lat zmodernizowano w ten sposób 120 placówek.
Spółka oferuje szereg usług, które są adresowane bezpośrednio do osób niepełnosprawnych. Na podstawie art. 26 ustawy Prawo pocztowe Poczta Polska realizuje obowiązek nieodpłatnego przyjmowania do obrotu pocztowego przesyłek nadawanych przez osoby niewidome lub adresowanych do nich. Poczta podobnie postępuje w przypadku korespondencji adresowanej do bibliotek lub organizacji osób niewidomych i ociemniałych lub nadawanych przez nie. Listę podmiotów wyznaczonych do nieodpłatnego nadawania przesyłek określa Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wraz z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego w drodze rozporządzenia.
W ostatnich trzech latach wzrósł wolumen przesyłek nadawanych zarówno przez osoby jak i podmioty uprawnione do nieodpłatnego nadawania przesyłek pocztowych. Dla porównania: w 2016 roku nadano ponad 87 tys. listów i ponad 15 tys. paczek, zaś w ubiegłym roku obsłużono nieodpłatnie ponad 100 tys. listów i ponad 16 tys. paczek pocztowych.
Na wniosek zainteresowanych Poczta Polska świadczy usługę bezpośredniego doręczania korespondencji osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich oraz osobom niewidomym i ociemniałym. Dzięki tej usłudze, przesyłki pocztowe są dostarczane zawsze bezpośrednio do adresata i nie ma potrzeby odbierania ich w placówkach pocztowych. Nawet listy zwykłe, które trafiają do skrzynek pocztowych, osoba zgłoszona i wpisana do specjalnego rejestru w placówce pocztowej otrzyma bezpośrednio od listonosza. Niepełnosprawni objęci taką obsługą mogą też u listonosza nadać przesyłkę. Warunkiem jest uprzednie zgłoszenie takiej potrzeby w placówce pocztowej. Można w ten sposób wysłać list nierejestrowany kupując u listonosza znaczek.
Obecnie zgłoszonych jest ponad 27 tys. wniosków o taką obsługę w miejscu zamieszkania, z pominięciem placówki i skrzynki pocztowej. Informacje dotyczące bezpłatnej usługi można uzyskać we wszystkich placówkach pocztowych w całym kraju, warto zapytać też o nią listonoszy.
Portal Pasażera na stałe w nowej odsłonie
Źródło: inf. pras.
Od 14 maja br. nowa odsłona wyszukiwarki połączeń kolejowych https://portalpasazera.pl/ wita osoby planujące podróże. Ta wersja na stałe zastąpiła poprzednią, jeszcze 13 maja równolegle dostępną. Prezentacja rozkładu jazdy jest bardziej przejrzysta, działanie szybsze, widok strony dostosowany do wielkości ekranu. Nowa wersja jest przygotowana dla osób niewidomych i korzystających ze stron www tylko za pomocą klawiatury.
Portal Pasażera – wyszukiwarka połączeń kolejowych jest wsparciem dla podróżnych na etapie planowania i w czasie podróży pociągiem. Pozwala uzyskać kompleksowe informacje na temat aktualnego rozkładu jazdy, połączeń i usług oferowanych w podróży. Umożliwia także śledzenie pociągów na mapie w czasie rzeczywistym.
Portal Pasażera ma nową szatę graficzną i formę prezentowania danych. Podkreślone zostały informacje niezbędne dla podróżnego. Serwis gwarantuje odbiorcom dostępność do wszystkich funkcjonalności. Dzięki wyborze przycisku „Infotip” można uzyskać opis każdego elementu strony. Zainteresowani szczegółowymi danymi znajdą je w odpowiednich zakładkach. Portal Pasażera ma także wersję angielskojęzyczną.
Dla osób z dysfunkcją wzroku przygotowana została specjalna kontrastowa wersja serwisu. Portal dostosowany jest także do potrzeb osób niewidomych i poruszających się po stronach www przy pomocy klawiatury. Serwis jest w pełni obsługiwany przez programy czytające – spełnia wymogi UE oraz Ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych (WCAG).
Portal czytelny jest na każdym ekranie i urządzeniu. Serwis został przystosowany do działania na ekranach o różnych rozdzielczościach oraz w przeglądarkach mobilnych. Możliwe jest planowanie podróży na smartfonach w dowolnym, dogodnym powiększeniu. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom, nawet na małych ekranach można wygodnie sprawdzić informacje dotyczące podróży.
Często podróżujesz – dodaj do szybkich połączeń. Nowa wersja wyszukiwarki daje użytkownikowi możliwość konfiguracji szybkich połączeń. Można zapisywać swoje ulubione relacje i mieć do nich dostęp bezpośrednio na głównej stronie serwisu. W górnej części portalu, z każdego poziomu działania, dostępna jest funkcja Znajdź pociąg. Podróżny wybiera odjazdy i przyjazdy z danej stacji oraz godzinę.
Spółdzielnie socjalne przyjazne osobom niepełnosprawnym
Istnienie spółdzielni socjalnych jest ogromnie ważne. To formuła aktywizacji społecznej i zawodowej, która bywa ostatnią szansą dla tych osób, którym ciężko byłoby się odnaleźć na rynku pracy ze względu na stopień niepełnosprawności. W 2018 r. wprowadzono wiele zmian, dzięki którym spółdzielnie socjalne stały się jeszcze bardziej dostępne dla osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.
Dzisiaj osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności jest w Polsce od blisko 820 tys. (Badanie Aktywności Ekonomicznej Ludności 2018) do przeszło miliona (Elektroniczny Krajowy System Monitorowania i Orzekania o Niepełnosprawności). – To duża grupa osób potrzebujących solidnego systemu wsparcia – mówi minister Elżbieta Rafalska.
Jednym z elementów systemu wsparcia osób niepełnosprawnych są spółdzielnie socjalne. Co to takiego? Działalność takiej spółdzielni opiera się na wspólnym prowadzeniu przedsiębiorstwa przez jego członków przy równoczesnym włączeniu ich w życie społeczne i zawodowe. Spółdzielnie socjalne prowadzą więc równolegle działalność gospodarczą na warunkach rynkowych oraz reintegracją społeczną i zawodową.
Jak pokazują badania, niepełnosprawność fizyczna czy intelektualna coraz rzadziej jest przeszkodą do podjęcia pracy. Według wstępnych danych GUS w 2018 r. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 26,2 proc. To o 3,7 pkt proc. więcej niż w 2015 r. (wynosił wówczas 22,5 proc.). Jak wynika z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL) do rekordowo niskiego poziomu zmniejszyła się stopa bezrobocia wśród osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym, osiągając w 2018 r. poziom 7,3 proc. W 2015 r. wynosiła ona 13 proc. To spadek o 5,7 pkt proc.
– Podjęcie pracy zawodowej przez osobę niepełnosprawną zależy jednak od wielu czynników m.in. od wykształcenia, stopnia niepełnosprawności, możliwości wykonywania różnych czynności, umiejętności i zdolności, a także cech osobowości. Istnienie spółdzielni socjalnych jest ogromnie ważne i będziemy je wspierać. Jest to bowiem formuła aktywizacji społecznej i zawodowej, która bywa ostatnią szansą dla tych osób, którym ciężko byłoby się odnaleźć na rynku pracy ze względu na stopień niepełnosprawności – tłumaczy minister Elżbieta Rafalska.
W 2018 roku wprowadzono wiele zmian, dzięki którym spółdzielnie socjalne stały się bardziej dostępne dla osób niepełnosprawnych i ich opiekunów. Z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, osoby niepełnosprawne mogą uzyskać wsparcie na podejmowanie działalności gospodarczej w ramach spółdzielni socjalnej. Również z tego Funduszu można uzyskać dofinansowanie na utworzenie stanowiska pracy w spółdzielni socjalnej dla osoby niepełnosprawnej i na pokrycie kosztów wynagrodzenia dla skierowanych przez PUP do pracy w spółdzielni socjalnej osób niepełnosprawnych będących jednocześnie osobami bezrobotnymi lub poszukującymi pracy.
Gala z okazji XXI-lecia Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego
– Spełniacie bardzo ważną rolę, bo nie tylko przynosicie Rzeczypospolitej Polskiej medale i sławę swoimi wspaniałymi występami, ale przede wszystkim jesteście przykładem dla innych, dla ludzi często złamanych, rozżalonych wobec życia i losu, którzy nie wychodzą z domu. Państwo pokazujecie im, że można – mówił Prezydent Andrzej Duda podczas gali z okazji XXI-lecia Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.
W piątkowy wieczór odbyła się Gala z okazji XXI-lecia Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. Udział w gali wzięła para prezydencka. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej reprezentował Sekretarz Stanu i pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Krzysztof Michałkiewicz.
Polski Komitet Paraolimpijski obchodzi w tym roku dwudziestolecie swojego istnienia w strukturach międzynarodowych i dwudziestą pierwszą rocznicę działalności w naszym kraju.