Zawodnicy i zawodniczka grup GVT i GVT BMC 3 SOFT w zawrotnym tempie pokonali trasę z Wrocławia do Kołobrzegu na rowerach! Wszystko po to, by zebrać jak najwięcej pieniędzy na remont pokoi Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego imienia Jana Pawła II w Jaszkotlu!
W sobotę 6 czerwca o godzinie 2:15 spod sklepu triathlonowego Veloshop – BMC LAB Wrocław rozpoczęła się rowerowa eskapada nad Bałtyk. Udział wzięli w niej członkowie klubu kolarsko-triathlonowego GVT, a dokładniej dwunastu zawodników i jedna zawodniczka! Grupę koordynowali trenerzy GVT: Zbigniew Gucwa i Konrad Tomasiak.
Cel sportowy był prosty – dojechać z Wrocławia do Kołobrzegu na rowerach i zdążyć na zachód słońca na plaży. Celem głównym było dotarcie do jak największej ilości osób i zebranie środków na remont pokoi Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego imienia Jana Pawła II w Jaszkotlu. Wybór nie był przypadkowy, gdyż wspólnie z fundacją Fizjotriterapia. Follow Your Dreams – zawodnicy GVT i GVT BMC 3SOFT pomagają dzieciakom z Jaszkotla od 2019 roku.
Mimo ograniczeń i dysfunkcji podopieczni z Jaszkotla są bardzo ciekawi świata, a otwartość opiekunów ośrodka pomaga im w odkrywaniu nowych doświadczeń. Rok temu podczas triathlonowego Memoriału Jasia Kmiecia brały udział m.in z zawodnikami GVT i GVT BMC 3Soft w rywalizacji sztafet, a kilka tygodni później zawodnicy i zawodniczki GVT BMC 3Soft złożyli wizytę w Jaszkotlu i zaprezentowali swoje rowery! Aktualnie w Jaszkotlu trwa remont pokoi dzieciaków. Potrzebne są fundusze m.in na nowe łóżka i kołdry oraz inne części wyposażenia do sypialni. Trwa akcja zbiórki pieniędzy na portalu zrzutka.pl, która zakończy się w sobotę 13.06, a znaleźć można ją pod linkiem https://zrzutka.pl/f4cytb.
Eskapada GVT zakończyła się sukcesem i przejechanie 439,5 km zajęło im dokładnie 12 godzin 33 minuty i 41 sekund (czas samej jazdy), co przełożyło się na bardzo dobrą średnią 35 km/h! Dodatkowo przez cztery dni zbiórki na koncie pojawiło się już ponad 8 tysięcy złotych!
Kategoria: Artykuły
Ubieranie nie powinno być wyzwaniem dla nikogo – kolekcja Tommy Hilfiger dla osób z niepełnosprawnościami
To już kolejna odsłona lini „Adaptive”, którą projektant Tommy Hilfiger stworzył z myślą o osobach z niepełnosprawnościami. O tym, jak dużym wyzwaniem mogą stać się codzienne czynności, jak chociażby założenie bluzy przekonał się sam, wychowując dwójkę dzieci ze spektrum autyzmu.
Pierwsza odsłona linii „Adaptive” Tommy’ego Hilfigera powstała na sezon letni w 2016 roku i była to linia dedykowana dzieciom z niepełnosprawnościami. Jesienią 2017 linia została poszerzona o asortyment dla dorosłych. Od tego roku marka zdecydowała się wyjść z innowacyjną kolekcją poza granicę USA, wprowadzając kolekcje „Adaptive” do sprzedaży w Europie, Japonii i Australii.
Parlament Europejski wzywa do nowej, ambitnej strategii UE w sprawie niepełnosprawności
Obecna strategia UE w sprawie niepełnosprawności dobiega końca, więc PE wzywa Komisję Europejską do przygotowania ambitnej strategii na okres po 2020 roku.
Oczekiwania PE wobec nowej strategii UE w sprawie niepełnosprawności
Parlament Europejski dąży do integracyjnego społeczeństwa, w którym prawa osób niepełnosprawnych są chronione, dostosowane do indywidualnych potrzeb i w którym nie ma dyskryminacji.
Na sesji plenarnej w czerwcu, posłowie zagłosują nad priorytetami nowej strategii UE w sprawie niepełnosprawności po 2020 roku, opartej na europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010-2020.
Parlament chce, aby UE była liderem we wspieraniu osób niepełnosprawnych i wzywa do ambitnej i kompleksowej strategii opartej na zasadzie pełnego włączenia społecznego.
Parlament wzywa Komisję Europejską do:
Lublin: Mieszkańcy miasta mogą starać się o przyznanie usług asystenta osoby niepełnosprawnej
Miasto zapewnia taką możliwość już po raz ósmy. W ramach bieżącej edycji miejskiego Programu Działań na Rzecz Niepełnosprawnych przewidziano co najmniej 5600 godzin pomocy.
Pomoc Asystenta osoby niepełnosprawnej może obejmować np. towarzyszenie przy załatwianiu spraw urzędowych, robieniu zakupów, zaspokajaniu potrzeb kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych oraz realizacji zainteresowań i pasji. Asystent może pomagać w przemieszczaniu się do miejsc pracy, nauki, rehabilitacji, terapii, leczenia, kultu religijnego czy przy odbywaniu kursów i szkoleń.
Realizacja usług asystenta osoby niepełnosprawnej zlecana jest lubelskim organizacjom pozarządowym. W tym roku w drodze konkursu wyłoniono dwie z nich ‒ Fundację Fuga Mundi oraz Polski Związek Niewidomych. Osoby zainteresowane tą formą pomocy powinny zgłosić się bezpośrednio do organizacji.
Szczegółowe informacje związane z realizacją projektu Asystent osoby niepełnosprawnej można uzyskać:
Gdynia: Wracają zajęcia w placówkach pobytu dziennego
Gdyńskie placówki pobytu dziennego dla osób z niepełnosprawnościami i seniorów od poniedziałku, 8 czerwca, wznawiają zajęcia. Każda działać będzie według specjalnie opracowanego dla niej planu, w którym wszystko podporządkowane jest bezpieczeństwu uczestników zajęć i pracujących z nimi osób.
Za prawie 400 osobami korzystającymi z oferty gdyńskich dziennych placówek wsparcia trzy długie miesiące bez zajęć i spotkań w grupach. Dzienny Dom Pomocy Społecznej, trzy środowiskowe domy samopomocy, cztery warsztaty terapii zajęciowej, dwa kluby terapii zajęciowej i dwa kluby samopomocy 12 marca, z powodu zagrożenia epidemicznego, zawiesiły działalność stacjonarną. Terapeuci i pedagodzy kontaktowali się ze swoimi podopiecznymi przez telefon, komunikatory i portale społecznościowe. Utrzymywali w ten sposób ciągłość pracy, ale podkreślali, że nic nie zastąpi kontaktów osobistych – bo w ich pracy bardzo ważne jest obserwacja zachowań, reakcji, spontaniczne okazywanie uczuć, wspólny śmiech czy refleksja.
– Po trzech miesiącach zawieszenia działalności stacjonarnej w poniedziałek, 8 czerwca, placówki dzienne wracają do pracy – w ograniczonym zakresie i z obostrzeniami mającymi zapewnić bezpieczeństwo uczestnikom i kadrze – informuje Michał Guć, wiceprezydent Gdyni ds. innowacji. – Dostosowaliśmy się do rekomendacji wydanych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Zdrowia oraz Państwową Inspekcję Sanitarną. Zajęcia będą prowadzone w mniejszych grupach, z zachowaniem dystansu społecznego, a częściowo także zdalnie. Wszystkim przebywającym w placówce mierzona będzie temperatura, pomieszczenia będą często dezynfekowane i wietrzone. Wiem, jak bardzo uczestnicy czekają na wspólne zajęcia, wiem jakie znaczenie w terapii czy aktywizacji ma praca w grupie, dlatego przywracamy możliwość jej prowadzenia, choć w niepełnym wymiarze godzin.
I tak, zajęcia dla zmniejszonej liczby uczestników od poniedziałku odbywać się będą w Zespole Świetlic Opiekuńczych przy ul. Armii Krajowej, Dziennym Domu Pomocy Społecznej przy ul. Gen. Maczka, Środowiskowym Domu Samopomocy Maczka i Środowiskowym Domu Samopomocy Wąsowicza. Środowiskowy Dom Samopomocy Maciejewicza planuje uruchomienie zajęć dla wszystkich uczestników – umożliwia to zarówno przestrzeń ośrodka, jak i zasoby kadrowe.
– Zajęcia wznawiają też organizacje pozarządowe prowadzące warsztaty terapii zajęciowej na podstawie zawartych z gminą umów – dodaje Katarzyna Stec, zastępca dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Gdyni. – W czterech z pięciu placówek w zajęciach będzie uczestniczyć zmniejszona liczba uczestników. Niektóre planują pracę w skróconych godzinach, niektóre na dwie zmiany.
Mowa tu o WTZ Caritas, WTZ PSONI, WTZ Cisza, KTZ Cisza i WTZ Adapa.
Wszystkie jednostki – zarówno prowadzone przez gminę, jak i organizacje pozarządowe – zaopatrzone są w środki ochrony indywidualnej oraz higieniczno – sanitarne, do dezynfekcji.
Przeglądarka 45/08.06.2020
Epidemia wywoła… kryzys w okulistyce?
„Epidemia koronawirusa we Włoszech i blokada wielu uslug medycznych w jej rezultacie będzie miała fatalny wpływ na wzrok obywateli” – alarmują okuliści. Podkreślają, że w ciągu trzech miesięcy odwołanych zostało 3,5 mln wizyt okulistycznych i 250 tys. zabiegów.
Jaskra, zaćma znalazły się na liście chorób oczu, które od marca nie są leczone we Włoszech z powodu kryzysu epidemiologicznego.
– Pilną potrzebą jest powrót do leczenia okulistycznego obywateli, bo w przeciwnym razie grozi nam dwukrotne zwiększenie liczby osób zepchniętych na margines z powodu utraty wzroku
– powiedział prezes Włoskiego Stowarzyszenia Okulistów Matteo Piovella.
Czytaj całość na niezalezna.pl
Inteligentna e-laska dla osób niewidomych jednym z dwóch zwycięskich projektów konkursu „Generacja P – Herosi na Starcie”
Inteligentna e-laska dla osób niewidomych i interaktywna gra fabularna dla hoteli – to właśnie te dwa pomysły na biznes zdobyły główne nagrody w konkursie „Generacja P – Herosi na Starcie”. Ich autorzy otrzymają po 25 tys. zł na rozwój własnych pomysłów. Konkurs został zorganizowany przez Grupę Eurocash, która już od 25 lat wspiera rozwój przedsiębiorczości, również wśród najmłodszych pokoleń Polaków.
Celem konkursu była promocja przedsiębiorczości i ułatwienie młodym ludziom do 26. roku życia startu własnego biznesu. Konkurs odbył się w dwóch kategoriach wiekowych: 16-19 i 20-26 lat. Żeby się do niego zgłosić, wystarczyły dobre chęci i pomysł na własną działalność. W kolejnych etapach uczestnicy konkursu brali udział w warsztatach i szkoleniach, w ramach których mogli rozwijać swoje projekty przy wsparciu doświadczonych ekspertów ze Startup Academy i mentorów z Grupy Eurocash. Dziesięć najlepszych projektów trafiło do finału.
– Jury miało trudne zadanie. Uczestnicy, którzy zgłosili się do naszego konkursu, mieli naprawdę świetne, innowacyjne pomysły. W ciągu miesiąca intensywnych prac na warsztatach i podczas szkoleń powstały na ich bazie solidne biznesplany, które uwzględniają rozbudowane strategie sprzedażowe i marketingowe. Praca z tak utalentowanymi, pełnymi entuzjazmu młodymi ludźmi była dla nas wszystkich bardzo pozytywnym doświadczeniem. Jestem pewien, że nie tylko oni od nas, ale także my od nich mogliśmy się sporo nauczyć. W końcu za innowacyjnymi projektami najczęściej stoją właśnie tacy kreatywni, nietuzinkowo myślący ludzie, a nie wielkie korporacje. Uczestnicy konkursu pokazali nam, że Polacy, bez względu na wiek, mają przedsiębiorczość w swoim DNA. – mówi Luis Amaral, Prezes Zarządu Grupy Eurocash i członek jury konkursowego.
Ostatecznie główna nagroda w młodszej kategorii została przyznana Mateuszowi Drabikowi za projekt Elan – inteligentnej, elektronicznej laski dla osób niewidomych. W starszej kategorii wiekowej wygrał zespół złożony z pięciu osób: Filipa Budnego, Michała Sawickiego, Mateusza Szustka, Piotra Juszkiewicza i Łukasza Kawki. Ich autorski projekt Magly pozwala przekształcić pobyt w hotelu w interaktywną rozgrywkę fabularną łączącą świat rzeczywisty z wirtualnym. Autorzy zwycięskich pomysłów otrzymają po 25 tys. zł na rozwój zaprezentowanych projektów.
Sopot: Ruszył nabór do Społecznej Powiatowej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych
Sopot od wielu lat dba o jak najlepszą jakość życia swoich mieszkańców, także tych ze szczególnymi potrzebami. W trosce o osoby z niepełnosprawnościami działa Społeczna Powiatowa Rada ds. Osób Niepełnosprawnych w Sopocie. Do 29 czerwca trwa nabór członków do Rady na kadencję 2020-2024.
Kandydatów na członków Społecznej Powiatowej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych mogą zgłaszać organizacje pozarządowe, fundacje oraz jednostki samorządu terytorialnego, działające na terenie Miasta Sopotu. Każdy uprawniony podmiot może zgłosić jednego kandydata na członka Rady.
Zgłoszenia kandydatów należy składać na piśmie w Urzędzie Miasta Sopotu (ul. T. Kościuszki 25/27) w zamkniętych kopertach z dopiskiem „Dotyczy zgłoszenia kandydata na członka Społecznej Powiatowej Rady do spraw Osób Niepełnosprawnych”.
Formularz zgłoszeniowy można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej miasta Sopot.
Apel RPO o działania na rzecz wsparcia rodziców z niepełnosprawnością
W związku ze skargami dotyczącymi braku systemowych rozwiązań co do zakresu oraz form wsparcia w środowisku otwartym rodziców z niepełnosprawnością, którzy ze względu na specyfikę swej niepełnosprawności napotykają poważne bariery w wykonywaniu funkcji rodzicielskich Rzecznik Praw Obywatelskich od 2017 r. zajmuje się tym problemem. Wyjaśnienia Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych z 29 grudnia 2017 r. wskazywały, że podjęto działania zmierzające do zbadania problematyki niepełnosprawności w pieczy zastępczej i adopcji, a polityka rodzinna w swych założeniach nie pomija osób z niepełnosprawnością i tworzone są nowe rozwiązania wychodzące naprzeciw realnym problemom tych osób.
Pewną nadzieję na poprawę sytuacji rodziców z niepełnosprawnością dawały prowadzone działania legislacyjne. Tak się jednak nie stało, ponieważ prace nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3023), który m.in. wzmacniał instytucję rodzin wspierających, nie zostały sfinalizowane w związku z upływem kadencji Sejmu RP.
Systemowe braki w obszarze wsparcia w środowisku otwartym rodziców z niepełnosprawnością, którzy ze względu na specyfikę swej niepełnosprawności napotykają na poważne bariery w wykonywaniu funkcji rodzicielskich obrazuje jedna ze spraw podjęta przez Rzecznika. Dotyczy ona pani Joanny, osoby z dużym stopniem niepełnosprawności (czterokończynowe porażenie mózgowe, niedowład spastyczny) mamy małego dziecka. Sytuacja dziecka stała się przedmiotem postępowania opiekuńczego o ograniczenie władzy rodzicielskiej z uwagi na fakt, iż stopień niepełnosprawności matki uniemożliwia sprawowanie samodzielnie opieki nad dzieckiem, a nie ma ona oparcia ani w rodzinie, ani innych osobach bliskich, które mogłyby wesprzeć ją w opiece nad córką.
W wyniku zaangażowania samorządu lokalnego i jednostek pomocy społecznej, dziecko wraz z matką przebywało przez kilka miesięcy w ośrodku rehabilitacyjnym, a potem rodzina zamieszkała w wyremontowanym i dostosowanym do potrzeb osoby z niepełnosprawnościami mieszkaniu. Rodzina została także objęta pomocą kilku opiekunek, które całodobowo przebywały wraz z matką i dzieckiem w mieszkaniu. W systemie ciągłym z wyłączeniem czasu, kiedy, dziecko przebywa w żłobku tj. w dni robocze od 7.00 do 16.00 wsparcia rodzinie udzielały trzy opiekunki, natomiast jedna jest zatrudniana dodatkowo w celu udzielania pomocy w czasie choroby dziecka lub opiekunek. Do obowiązków opiekunek należało wykonywanie czynności polegających na wsparciu matki w czynnościach opiekuńczo-pielęgnacyjnych przy dziecku oraz w niektórych pracach domowych i pielęgnacyjnych wymagających pomocy drugiej osoby. Wsparcie obejmowało w szczególności asystę i pomoc przy ubieraniu, karmieniu, kąpaniu i ułożeniu dziecka do snu oraz uczestniczeniu w spacerach z dzieckiem i podczas wizyt dziecka u lekarza. Ponadto matka w celu kształtowania prawidłowych wzorców wychowawczych oraz podnoszenia kompetencji rodzicielskich została objęta wsparciem asystenta rodziny, pracownika socjalnego i psychologa. Wdrożone nowatorskie i eksperymentalne rozwiązanie pozwoliło na pozostanie dziecka pod opieką mamy.
Jednakże realizowanie wsparcia w takiej formule napotkało na szereg problemów w wymiarze systemowym jak i finansowym, których waga i zakres przekraczały możliwości rozwiązania na poziomie lokalnym. Wynikało to przede wszystkim z kompleksowości i wielowymiarowości świadczonej pomocy: wsparcie we wszystkich czynnościach samoobsługowych, prowadzenie gospodarstwa domowego, z jednoczesnym zabezpieczeniem działań opiekuńczych oraz wychowawczych wobec dziecka, a także braku regulacji prawnych zarówno co do wymagań i kwalifikacji opiekunek, jak i zasad sprawowania opieki. Pojawiły się również wątpliwości, czy zorganizowane w taki sposób wsparcie zabezpieczy w pełni pomoc we właściwym funkcjonowaniu rodziny, w tym właściwy rozwój emocjonalny dziecka.
Ostatecznie oferowany system wsparcia w postaci objęcia matki i dziecka usługami świadczonymi przez liczne opiekunki okazał się niezadowalający i niewłaściwy z punktu widzenia dobra dziecka, co potwierdziły opinie biegłych wydawanych w postępowaniu opiekuńczym. Świadczona w ten sposób pomoc nie jest aktualnie realizowana.
Sytuacja rodziny uległa czasowej poprawie, gdy matka dziecka pozostawała w związku małżeńskim i mogła liczyć na pomoc męża w opiece nad dzieckiem. Aktualnie stan ten uległ zaburzeniu, gdyż małżeństwo jest w trakcie rozwodu, a brak dalszego wsparcia ze strony męża w zakresie pomocy nad dzieckiem spowoduje konieczność umieszczenia małoletniej w pieczy zastępczej.
W kwietniu 2020 r. Sąd Opiekuńczy zwrócił się do miejskiego ośrodka pomocy społecznej o wdrożenie dla matki i dziecka skoordynowanych usług wsparcia na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej i ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Sąd wystąpił także do Rzecznika Praw Obywatelskich z prośbą o wskazanie formy pomocy dla niepełnosprawnej matki z córką oraz udzielenie pomocy w poszukiwaniu na terenie kraju rodziny zastępczej, w której mogłaby zostać umieszczona małoletnia, która to rodzina zgodziłaby się także przyjąć do siebie matkę i ją także objąć wsparciem i opieką, bądź specjalistycznego ośrodka lub placówki, w którym niepełnosprawna matka mogłaby zamieszkać wraz z dzieckiem.
Niesienie pomocy rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych oraz zabezpieczenie dobra dziecka, to najistotniejsze zadanie szeroko rozumianego systemu opieki. Podstawowe akty prawa międzynarodowego gwarantują prawo dziecka do życia w rodzinie.
W systemie prawa wewnętrznego art. 71 ust. l Konstytucji RP gwarantuje uwzględnienie dobra rodziny w polityce państwa, jak też szczególną pomoc rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej. Z art. 71 ust. 2 Konstytucji RP wynika obowiązek udzielenia szczególnej pomocy matce przed i po urodzeniu dziecka. Tak wyznaczony standard pomocy względem matki z niepełnosprawnością wzmacnia norma art. 69 Konstytucji RP.
Osoby z niepełnosprawnościami mają prawo być rodzicami. Mają prawo opiekować się swoimi dziećmi, a ich dzieci mają prawo do przebywania w swojej biologicznej rodzinie.
Poszanowanie praw rodziców z niepełnosprawnościami i ich dzieci wymaga wypracowania spójnych systemowo i kompleksowych rozwiązań poprzez stworzenie wyspecjalizowanego systemu wsparcia w celu wyeliminowania barier w wykonywaniu przez rodziców funkcji rodzicielskich. Dlatego Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Pełnomocnika Rządu o podjęcie pilnych działań na rzecz wzmocnienia systemu opieki i urzeczywistnienia prawa rodziców z niepełnosprawnością (szczególnie samotnych) do wychowywania dzieci.
Toruń: Zespół Szkół nr 26 wzbogacił się o basen rehabilitacyjny i ścieżkę sensoryczną
W 2020 roku ukończono budowę basenu rehabilitacyjnego przy Zespole Szkół 26 – nowoczesnego obiektu w pełni przystosowanego dla osób niepełnosprawnych, z trzema nieckami – dwiema rehabilitacyjnymi, w tym jedną z ruchomym dnem oraz brodzikiem dla dzieci. Znajdują się tam także atrakcje basenowe typu: parasol, wodny masaż i masaż powietrzny do masażu stóp.
Przy obiekcie powstała ścieżka sensoryczna złożona z sześciu sektorów wyposażonych w różne sprzęty i przedmioty oddziałujące na poszczególne zmysły. Każdy z nich wyposażony jest w tablicę informacyjną. I tak w sektorze dźwiękowym znalazł się telegraf akustyczny, w sektorze wodnym – ścieżka z bali układanych poprzecznie, a w sektorze smaków i zapachów – pergola, kolorowy ogród, krzewy. Bogato wyposażony został sektor iluzji optycznych. Są tam: wędrujące koło (kontrastowe odcienie bieli i czerni powodują, że podczas szybkiego obracania tarczy, biały kolor zmienia się w szary, poprzez zlewanie się z czarnym), małe-duże soczewki Fresnela (dzięki umieszczeniu soczewek powiększających i pomniejszających w skrzyni, do której wkładamy ręce, użytkownik ma możliwość obserwowania zmian, jakie zachodzą pod ich wpływem), lustro walcowate (tafla nietłukącego się tworzywa odpowiednio uformowana, pokazuje różnorodne zniekształcenia własnego odbicia), kolorowy krater (zawiera plamy barwne, które poprzez konkretne ich wyprofilowanie, stwarzają złudzenie, że obiekt jest trójwymiarowy), magiczna studnia. Sektor doznań równoważnych to inaczej plac zabaw wyposażony w tyrolkę, równoważnię, zjeżdżalnię, drabinki z linami do wspinaczki, różnego typu huśtawki, trampolinę naziemną, bocianie gniazdo, piaskownicę, pojazd na torach, ściankę-przytulankę. Dla zmęczonych zabawą stanęła altana. W sektorze orientacji przestrzennej znalazła się ścieżka fakturowa – podczas poruszania się po jej urozmaiconym podłożu, w różnych kierunkach osoby niepełnosprawne będą kształciły i utrwalały elementarne umiejętności matematyczne (m.in. ilościowe, wielkościowe) oraz orientacje w przestrzeni.
Ścieżka sensoryczna powstała w ramach zadania „Budowa basenu rehabilitacyjnego z łącznikiem wraz ze ścieżką sensoryczną oraz infrastrukturą techniczną i drogową przy Zespole Szkół nr 26, ul. Fałata 89/90 w Toruniu”. Wykonawcą jest BUD-EKO R.S. Szymańscy Sp. j. z Torunia, a koszt całości to 10 550 500 zł.