Zdarzyła się komuś sytuacja, gdy firma windykacyjna torpedowała Was telefonami z różnych numerów kierunkowych, o najdziwniejszych porach dnia i nocy – bez względu czy był to dzień powszedni czy świąteczny? Jest szansa, że te nieuczciwe praktyki zostaną ukrócone i objęte surowymi sankcjami.
W Rządowym Centrum Legislacyjnym został opublikowany projekt ustawy autorstwa Ministerstwa Sprawiedliwości, który trafił właśnie do konsultacji publicznych.
Dziesiątki telefonów dziennie, wizyty w miejscu zamieszkania dłużnika, zastraszanie i stosowanie szantażu emocjonalnego, a do tego gigantyczne odsetki od należności to częste praktyki firm windykacyjnych. Ministerstwo Sprawiedliwości postanowiło uregulować funkcjonowanie takich firm i objąć je specjalną, odrębną ustawą, która będzie miała za zadanie między innymi chronić osoby najbardziej narażone na nieuczciwych i nierzadko brutalnych windykatorów.
projekt ustawy wprowadza uregulowania dotyczące funkcjonowania przedsiębiorstw windykacyjnych i działalności windykatorów. Chodzi o normatywne określenie pojęcia i zakreślenie ram prawnych działalności windykacyjnej oraz wprowadzenie uregulowań dotyczących statusu oraz praw i obowiązków osób prowadzących windykację,zwanych windykatorami. Projekt obejmuje unormowania określające podmioty uprawnione do podjęcia działalności windykacyjnej, regulujące kwestie udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie tej działalności oraz kompetencje właściwego w tym zakresie organu i wreszcie określające zasady sprawowania nadzoru nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych. Odrębne regulacje poświęcone zostały unormowaniu statusu windykatora,w szczególności kwestii nabywania i utraty uprawnień zawodowych oraz jego praw i obowiązków. Dotyczą one w szczególności warunków uzyskania licencji i zasad jej przyznawania i ewentualnego cofnięcia, kwestii związanych z samym dokumentem potwierdzającym posiadanie licencji oraz szczegółowych zagadnień związanych z prowadzeniem czynności windykacyjnych przez windykatorów. Najobszerniejszą część projektowanej regulacji poświęcono zasadom prowadzenia samej windykacji oraz nadzorowi nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych i windykatorów. Założeniem projektowanej ustawy jest to, że wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie windykacji jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i wymaga uzyskania zezwolenia, i wpisu do rejestru. Działalność windykacyjna będzie mogła być prowadzona wyłącznie przez określoną kategorię podmiotów (spółki akcyjne z kapitałem zakładowym wynoszącym co najmniej5 mln zł) po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki i wpisie do prowadzonego przez niego (nowo utworzonego) Rejestru Przedsiębiorstw Windykacyjnych i Windykatorów. Natomiast samo wykonywanie czynności windykacyjnych rozumianych jako faktyczne działania zmierzające bezpośrednio do dobrowolnej (polubownej) zapłaty dochodzonej należności zostało zastrzeżone dla windykatorów zatrudnionych w przedsiębiorstwie windykacyjnym. Windykatorem będzie mogła być jedynie osoba posiadająca licencję i wpisana do rejestru windykatorów.
Kategoria: Artykuły
Przeglądarka 169/04.10.2022
Niewidomy chłopczyk spotkał po raz pierwszy strażaka
Wzruszająca sytuacja na Florydzie w Stanach Zjednoczonych. Niewidomy 6-letni Junie po raz pierwszy spotkał strażaka, co nagrała na telefonie jego matka. „Był bardzo podekscytowany, że może dotknąć stroju i sprzętu strażaka” – powiedziała.
Czytaj całość na RMF24.pl
Teatr Ateneum na Festiwalu Kultura Bez Barier
W 10. edycji Festiwalu Kultury Bez Barier w Warszawie uczestniczy Teatr Ateneum, który przygotował dla widzów z niepełnosprawnościami dwa spektakle z audiodeskrypcją na żywo (dla osób niewidzących i niedowidzących) oraz z napisami (dla osób niesłyszących i niedosłyszących).
W niedzielę, 2 października o godz. 18.00 Ateneum pokazał „Uciekinierki” Pierre Palmade’a i Christophe Duthurona w reżyserii Wojciecha Adamczyka – pełną emocji i humoru komedię, i piękną lekcja życia w wykonaniu wybornego kobiecego duetu aktorskiego – Magdaleny Zawadzkiej i Sylwii Zmitrowicz. Spektakl został pokazany na Scenie 20 (ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 35).
Tydzień później – 9 października o godz. 18.00, na Scenie Głównej (ul. S. Jaracza 2), widzowie festiwalu będą mogli uczestniczyć w spektaklu „Dzień świra” Marka Koterskiego w reżyserii Piotra Ratajczaka, najnowszej premierze Ateneum, która już zdążyła zebrać wiele entuzjastycznych recenzji.
Teatr Ateneum w sezonie 2022/2023 przygotowuje więcej działań i spektakli z audiodeskrypcją i napisami dla osób z niepełnosprawnościami. Wszystkie finansowane są grantem przyznanym w ramach pilotażowego projektu PFRON „Kultura bez barier”.
Informacje o spektaklach Teatru Ateneum dostępne są na stronie www.teatratenenum.pl i w mediach społecznościowych.
Jelenia Góra: Rozpoczęły się poszukiwania mieszkańca bez barier
Konkurs „Jeleniogórzanin bez barier” jest konkursem cyklicznym, ogłaszanym corocznie przez Prezydenta Miasta Jeleniej Góry przy współudziale Powiatowej Społecznej Rady do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Celem konkursu jest promowanie postaw osób przełamujących bariery i stereotypy dotyczące niepełnosprawności, osób które mogą być wzorem postępowania dla innych.
Ogłoszenie wyników Konkursu i przyznanie honorowego tytułu „Jeleniogórzanin bez barier”, odbywać się będzie podczas organizowanych corocznie uroczystości z okazji Światowego Dnia Osób Niepełnosprawnych, w miesiącu grudniu.
W tym roku ogłoszenie wyników konkursu przypadnie na 2 grudnia. Kandydatów można zgłaszać do 31 października
2022 r. w Wydziale Spraw Społecznych, Zdrowia i Organizacji Pozarządowych, ul. Okrzei 10, 58-500 Jelenia Góra lub na adres e-mail: niepelnosprawni@jeleniagora.pl.
Regulamin i formularz zgłoszeniowy do pobrania.
Kraków: Muzeum Armii Krajowej wśród laureatów „Lodołamacze 2022”
Kapituła Konkursu przyznała Muzeum Armii Krajowej w Krakowie pierwsze miejsce w kategorii „PRZYJAZNA PRZESTRZEŃ”
W poniedziałek 26 września w siedzibie Muzeum AK odbyła się Regionalna Gala 17. edycji Konkursu „Lodołamacze” 2022. W trakcie uroczystości nagrodzeni zostali m.in. pracodawcy zatrudniający osoby z niepełnosprawnością.
W gronie laureatów znalazło się także Muzeum Armii Krajowej. Kapituła Konkursu Regionu lubelskiego, małopolskiego, podkarpackiego, podlaskiego przyznała Muzeum Armii Krajowej w Krakowie pierwsze miejsce w kategorii „PRZYJAZNA PRZESTRZEŃ” za „przystosowanie projektowania uniwersalnego oraz najlepszych rozwiązań urbanistycznych i architektonicznych w zakresie dostosowywania budynków i przestrzeni do potrzeb osób z niepełnosprawnością”.
W Muzeum Armii Krajowej w Krakowie przykłada się dużą wagę do tego, aby każdy zwiedzający czuł się swobodnie i mógł w interesujący sposób spędzić czas. Dając tym samym każdemu prawo do równego uczestnictwa w kulturze, dlatego muzeum stara się, aby w jak największym stopniu ułatwiać dostęp do wystaw i zajęć edukacyjnych.
Siedziba Muzeum AK w 2017 roku została wyróżniona nagrodą „Lidera dostępności” za niwelowanie barier architektonicznych w obiekcie zabytkowym. Zwiedzając wystawę osoba z dysfunkcją wzroku ma możliwość skorzystania z audiodeskrypcji. Natomiast osoby z niepełnosprawnością słuchu mają do swojej dyspozycji filmy z lektorem tłumaczącym teksty na Polski Język Migowy. Muzeum otrzymało w 2019 r. 3 świadectwa dostępności w ramach projektu regionalnego pn. „Małopolska. Kultura Wrażliwa. Poprawa dostępności wojewódzkich instytucji kultury dla osób z niepełnosprawnościami”. Część pracowników Muzeum została przeszkolona z profesjonalnej obsługi osób z niepełnosprawnościami.
10 lat Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych w Polsce. Co się zmieniło?
Od wielu lat Rzecznik Praw Obywatelskich i środowisko osób z niepełnosprawnościami apelują o taką zmianę polityki społecznej, by osoby z niepełnosprawnościami mogły prowadzić twórcze, niezależne
i aktywne życie. Wsparcie powinno być zapewnione w środowisku lokalnym, dostosowane do potrzeb i nie może ograniczać możliwości decydowania o swoim życiu. Konieczna jest deinstytucjonalizacja systemu wsparcia – czyli przeprowadzenie takich zmian, aby każdy mógł mieszkać w wybranym przez siebie miejscu, dokonywać swobodnych wyborów i otrzymać takie wsparcie jakiego oczekuje, np. asystenta osobistego, tłumacza polskiego języka migowego.
W 2017 r. Rzecznik Praw Obywatelskich wraz z 54 organizacjami społecznymi skierował apel do Prezesa Rady Ministrów o przyjęcie kompleksowych rozwiązań zapewniających przeprowadzenie procesu deinstytucjonalizacji systemu wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, w tym z niepełnosprawnością psychiczną oraz osób starszych. W rekomendacjach dla Polski z 2018 r. Komitet ONZ do spraw Praw Osób z Niepełnosprawnościami sytuację w Polsce w obszarze deinstytucjonalizacji określił mianem „krytycznej stagnacji”. W czerwcu 2022 rząd przyjął Strategię Rozwoju Usług Społecznych do 2030 r., w dokumencie opisano przejście od opieki o charakterze instytucjonalnym do opieki świadczonej w środowisku rodzinnym i społeczności lokalnej. Nie wszystkie uwagi zgłoszone przez RPO zostały uwzględnione. Czy przyjęcie tego dokumentu doprowadzi do realnej zmiany w życiu osób z niepełnosprawnościami? Warto monitorować realizację tej strategii.
W świetle Konwencji, w celu realizacji prawa do niezależnego życia państwo zobowiązane jest do podjęcia skutecznych, odpowiednich działań. Jednym z podstawowych instrumentów w tym zakresie jest dostępność usług asystenta osobistego osoby z niepełnosprawnością.
Obecnie usługi asystenckie oparte są na działaniach projektowych, przez co każdy, kto chce z nich korzystać, musi starać się o przyznanie asystenta co roku. Dostępność usług asystenckich jest jednym z najistotniejszych aspektów procesu deinstytucjonalizacji i poszanowania prawa jednostki do niezależnego życia, zgodnie z jej własnym wyborem. W Kancelarii Prezydenta trwają prace nad projektem ustawy o asystencji osobistej dla osób z niepełnosprawnościami. RPO zwrócił uwagę, że jest to bardzo potrzebna ustawa, jednak przedstawione założenia wymagają uwzględnienia postanowień Konwencji oraz głosu osób zainteresowanych. Wdrożenie usług asystenckich wiąże się m.in. z koniecznością pilnej zmiany systemu orzecznictwa o niepełnosprawności oraz zastąpienia instytucji ubezwłasnowolnienia systemem wspieranego podejmowania decyzji.
Podcast: Uczelnie wyższe stawiają na dostępność
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie zaprasza do wysłuchania podcastu z serii „Głos Nauki”. Gościem odcinka jest dr hab. Agnieszka Lewicka-Zelent, prof. Uczelni z Katedry Pedagogiki Resocjalizacyjnej UMCS, która wyjaśni, czym jest dostępność, jakie znaczenie ma ona we współczesnym świecie oraz jakie działania podejmują uczelnie wyższe, aby zapewnić osobom ze specjalnymi potrzebami odpowiednie warunki do kształcenia i pracy. Rozmawiała Magdalena Cichocka z Centrum Prasowego UMCS.
– […] Bardzo ważne jest kształtowanie postaw społeczności akademickiej. Musimy pamiętać, że wszyscy jesteśmy równi, niezależnie od tego, jak wyglądamy, jakie mamy cechy osobowości, jakie mamy problemy. Żyjemy razem, a w związku z tym powinno nam się dobrze przebywać w tym środowisku – mówi prof. Agnieszka Lewicka-Zelent.
Dr hab. Agnieszka Lewicka-Zelent, prof. Uczelni – pedagog specjalny (tyflopedagog i oligofrenopedagog), pedagog resocjalizacyjny, mediator sądowy w sprawach karnych, nieletnich i rodzinnych, certyfikowany specjalista ds. przemocy w rodzinie, prodziekan ds. jakości kształcenia na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS. Kierownik projektów dydaktycznych „Edukacja włączająca bez granic – Polska – Islandia” oraz „Edukacja włączająca bez granic – Polska – Norwegia”. Od wielu lat współpracuje z organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz osób wykluczonych społecznie.
„Głos nauki” to cykl podcastów o charakterze popularnonaukowym współtworzony z naukowcami i ekspertami z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W poszczególnych odcinkach prezentowane są ciekawe zagadnienia z różnych dziedzin. Krótkie prelekcje i rozmowy pomogą każdemu zainteresowanemu poszerzyć horyzonty i dostarczą dawki wiedzy, którą można się podzielić z innymi.
Wrocław: Za nami święto sportu w czystej postaci. Zakończyła się I Wrocławska Integracyjna Olimpiada Młodzieży
Około 100 dzieci, kilkoro dorosłych i święto sportu w czystej postaci. Dowód, że Wrocław stara się być coraz bardziej „bez barier”. Stolica Dolnego Śląska jako jedno z pierwszych miast w Polsce zorganizowała Integracyjną Olimpiadę Młodzieży. W kompleksie sportowym Ślęzy Wrocław na Kłokoczycach zakończyła się pierwsza edycja imprezy.
– To kolejna inicjatywa, którą realizujemy jako prawdziwe miasto „bez barier”. Cieszę się, że podtrzymujemy dziedzictwo naszego serdecznego przyjaciela śp. Bartka Skrzyńskiego, który był prawdziwym życiowym „olimpijczykiem” – każdego dnia pokazywał nam, że nie ma naprawdę żadnych limitów. Że można i że się da – przyznał podczas Olimpiady Jacek Sutryk, prezydent Wrocławia.
– Kochani uczestnicy, wspólnie z panem prezydentem każdego z Was witam na młodzieżowej olimpiadzie integracyjnej. Bardzo proszę o otwarcie olimpiady! – tak krótko i konkretnie przywitał dzieci i ich opiekunów radny miejski Michał Piechel, który sam jest osobą niepełnosprawną i jednocześnie jest doradcą prezydenta ds. osób z niepełnosprawnościami. To on był inicjatorem przedsięwzięcia.
Dzieci i młodzież z niepełnosprawnościami rywalizowały w czterech konkurencjach sportowych oraz czterech tzw. aktywnościach rekreacyjnych. Na uczestników czekało przeciąganie liny, rzut piłką, gra w boule i bocci. Poza tym próbują swych sił w strzelaniu z łuku, korfballu oraz mini piłce nożnej i unihokeju. Dodatkowo organizatorzy przygotowali liczne atrakcje i zabawy. Na początku rywalizacji z dziećmi mierzyła się między innymi senator Alicja Chybicka, wieloletnia szefowa Przylądka Nadziei.
– Dzieci dają nam dorosłym siłę. Uczą odwagi, uczą zawziętości, pokonywania barier i ograniczeń. One działają tak, jak Wrocław chce działać: „bez barier”. Życzę wszystkim tutejszym dzieciom nowych sukcesów, nowych przyjaciół. Dziękuję za to zaproszenie.
We wrocławskich szkołach uczy się 2359 dzieci z niepełnosprawnościami, w tym około 500 z niepełnosprawnością ruchową. Mają zajęcia w 167 klasach integracyjnych. Ta liczba pokazuje, jak ważne jest nie tylko zapewnienie im warunków do edukacji, ale także zabawy i rywalizacji. W Olimpiadzie organizowanej na terenie kompleksu sportowego Ślęzy Wrocław rywalizuje kilkudziesięciu młodych zawodników. Przywitał ich Dominik Golema, dyrektor Biura Bez Barier we wrocławskim magistracie.
– Muszę przy okazji tego wydarzenia wspomnieć o kimś, z kim wielokrotnie rozmawialiśmy, by już nigdy nie było podziału na olimpiady i paraolimpiady. Mówię tu oczywiście o Bartku Skrzynskim, którego marzenie wreszcie stało się rzeczywistością. Bartek zasiał w nas to ziarenko, które wyrosło w postaci tego szczególnego wydarzenia. Chcemy dać mocny sygnał organizatorom światowych igrzysk, że można połączyć w jedną imprezę, pod jednym parasolem igrzyska olimpijskie i paraolimpijskie, że oba te wydarzenia powinny się odbywać w jednym czasie. Tu przygotowaliśmy konkurencje, w których niezależnie od poziomu sprawności, mogą na równych prawach wziąć udział wszystkie dzieci – mówił Dominik Golema.
Na zakończenie prezydent Wrocławia Jacek Sutryk wręczył zwycięzcom nagrody.
Współorganizatorami wydarzenia są: Biuro Wrocław Bez Barier, Wrocławski Szkolny Związek Sportowy, MCS Wrocław oraz Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki – galeria sztuki w Warszawie, narodowa instytucja kultury. Misją Zachęty jest prezentacja i promocja sztuki współczesnej. Galeria organizuje wystawy indywidualne i zbiorowe artystów polskich i zagranicznych oraz wystawy problemowe.
Historia Zachęty sięga 1860 r., kiedy w Królestwie Polskim powstało Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Początkowo celem Towarzystwa było organizowanie wystaw, zakup dzieł sztuki do kolekcji narodowej i udzielanie pomocy młodym artystom. Obecna siedziba Zachęty, zaprojektowana przez Stefana Szyllera, wzniesiona dzięki wysiłkom Towarzystwa i hojności społecznej, stała się jednym z głównych warszawskich ośrodków sztuki, promującym nowe malarstwo. Budowę siedziby rozpoczęto we wrześniu 1898, natomiast oficjalnego otwarcia dokonano 15 grudnia 1900.
SCB: Projekt „28 marzeń – niepełnosprawni w drodze na Hel” wchodzi w trzeci etap
Trwa ostatnia, trzecia część wyprawy projektu „28 Marzeń – niepełnosprawni w drodze na Hel”. W jej ramach uczestnicy przejadą na rowerach i w tandemach ok. 180 km od Helu aż do Krynicy Morskiej. W wyprawie wezmą udział dzieci i młodzież z Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczego i Niepublicznej Szkoły Przysposabiającej do Pracy w Działdowie oraz wychowawcy. Towarzyszyć im będą również ambasadorzy projektu i zaproszeni goście. Sponsorem inicjatywy jest Santander Consumer Bank.
25 września rozpoczęła się ostatnia część projektu, który polega na odwiedzeniu przez młode osoby z niepełnosprawnością oraz ich opiekunów 17 latarni morskich w ciągu 12 miesięcy. Łączna trasa to ponad 600 km wzdłuż linii brzegowej Bałtyku – na rowerach i w tandemach. Poprzedni, drugi etap odbył się w czerwcu br. na trasie Darłowo – Hel, podczas której uczestnicy pokonali ok. 240 km. W ciągu całej wyprawy drużyna jest wspierana przez ambasadorów projektu – poza pracownikami Santander Consumer Banku, znajdują się wśród nich znane osobistości takie jak: autor książek dla dzieci Grzegorz Kasdepke, medalistka olimpijska w MTB Maja Włoszczowska, dziennikarz i podróżnik Jakub Porada, czy też komentator sportowy Adam Probosz.
Celem projektu jest aktywizowanie osób z niepełnosprawnością oraz zwrócenie uwagi na to, że mogą one spełniać swoje marzenia i funkcjonować na równi z osobami zdrowymi. Ostatni etap podróży przebiegnie na trasie Hel – Puck – Gdynia – Sobieszewo – Krynica Morska. Na koniec wyprawy odbędzie się również uroczysta gala, podsumowująca akcję.
– Bardzo cieszymy się, że ponownie mogliśmy wesprzeć tę inicjatywę – mówi Sylwia Małycha, Menedżer ds. PR z Santander Consumer Banku. – Kolejna odsłona projektu 28 marzeń uświadamia, że osoby z niepełnosprawnościami niczym nie różnią się od pełnosprawnych – mogą i potrafią docierać do wytyczonego celu, są konsekwentni i mimo przeszkód realizują swoje pasje. Jest to dla nas ogromne wyróżnienie, że możemy spełniać ich marzenia, a przy tym szeroko promować zdrowy tryb życia i aktywność sportową – dodaje.
Projekt 28 marzeń – niepełnosprawni w drodze na Hel jest kontynuacją inicjatywy 28 marzeń – niepełnosprawni w drodze na szczyt, kiedy wychowankowie Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczego i Niepublicznej Szkoły Przysposabiającej do Pracy w Działdowie wraz z opiekunami zdobyli Koronę Gór Polski. Był to pierwszy zorganizowany i zrealizowany tego typu projekt w Polsce.
