Połowa przebadanych dzieci ma problemy z krótkowzrocznością. Te dane są zatrważające, bo szacowaliśmy, że będzie to 20-30 proc. uczniów – powiedział PAP okulista prof. Robert Rejdak, którego zespół realizuje program badań wzroku u dzieci w ramach Narodowego Programu Wsparcia Uczniów po Pandemii.
Kierownik Katedry i Kliniki Okulistyki Ogólnej i Dziecięcej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 1 w Lublinie prof. Robert Rejdak przekazał w rozmowie z PAP, że do tej pory w ramach pilotażowego programu „Dobrze widzieć” zostało przebadanych czterysta z tysiąca uczniów.
„Na tym etapie możemy powiedzieć, że połowa przebadanych dzieci ma problemy z krótkowzrocznością i została skierowana do kliniki okulistycznej na dalszą diagnostykę. Te dane są zatrważające, bo na podstawie doniesień naukowych szacowaliśmy, że będzie to 20-30 proc. uczniów” – podkreślił prof. Rejdak.
Zapytany o przyczyny tak wysokiego odsetka odpowiedział, że główny wpływ ma na to wysiłek akomodacyjny oka (a nawet skurcz akomodacji), tzn. proces polegający na dostosowaniu oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. „W dużej mierze spowodowany jest on nauką zdalną, której efekt jest jeszcze bardziej wzmocniony używaniem smartfonów, pisaniem sms-ów czy wiadomości na różnych komunikatorach, ponieważ mamy w takich sytuacjach do czynienia z małą czcionką, w którą wpatruje się dziecko na ekranie” – wskazał okulista.
Jako drugi powód pogorszenia stanu wzroku dzieci, prof. Rejdak wymienił okres pandemii, w którym dzieci bardzo długo przebywały w domu i nie miały kontaktu z naturalnym światłem. „Trzecim powodem wydaje się to, że podczas pandemii, z powodu lęku przed zakażeniem, wielu rodziców pominęło badanie wzroku u dzieci. Mamy przykład, że dziecko widzi tylko w 10 proc. Pytając, kiedy było ostatnio u okulisty, słyszymy – że nigdy. Dlatego to nasze badanie ma za zadanie również podnieść świadomość społeczną” – dodał szef kliniki okulistyki ogólnej SPSK1 w Lublinie.
Ostrzegł, że krótkowzroczność i inne wady refrakcji pociągają za sobą proces, w którym u dzieci nie rozwija się właściwie funkcja „drogi wzrokowej” w mózgu, co może prowadzić do niedowidzenia. „Jeśli nie zareagujemy do 10-12 roku życia, spowoduje to trwałe upośledzenie widzenia w wieku dorosłym. Wtedy takie dziecko skazane jest do końca życia na niedowidzenie, czyli inwalidztwo” – zwrócił uwagę prof. Robert Rejdak.
Dodał, że krótkowzroczność zwiększa w dorosłości częstość występowania zaćmy, jaskry, makulopatii czy odwarstwienia siatkówki.
Zapytany o to, czy ten niepokojący trend można odwrócić odpowiedział, że przede wszystkim trzeba zacząć od uświadamiania rodziców. „Obowiązkiem powinno być 2—3 godziny w świetle naturalnym i ograniczenia używania smartfonów. Chodzi o to, żeby wzrok odpoczął od sprzętu elektronicznego, wtedy również naturalnie patrzymy w dal. Rola światła naturalnego udowodniona jest jako najważniejszy czynnik w zapobieganiu rozwojowi krótkowzroczności” – podkreślił okulista.
Polecił również „regułę 3 do 1”, która polega na tym, że 30 minut pracujemy, a następne 10 minut dajemy odpocząć oczom i patrzymy np. przez okno – w dal, na zieleń. „Ważne jest też, żeby nie stronić od specjalistycznych badań, bo dzięki odpowiedniej korekcji lub metodom farmakologicznym można zatrzymać postępującą krótkowzroczność” – dodał prof. Rejdak.
Program badań wad wzroku u uczniów edukacji wczesnoszkolnej pod hasłem „Dobrze widzieć” stanowi jeden z czterech programów w ramach Narodowego Programu Wsparcia Uczniów po Pandemii. „Nasze badanie można nazwać pionierskim, ponieważ jest jednym z pierwszych takich projektów w Europie. Takie badania są przeprowadzane w Azji, gdzie 95 proc. społeczeństwa dotkniętych jest krótkowzrocznością. Po naszych dotychczasowych wynikach, stwierdzamy, że w tej chwili w Polsce problem jest niewiele mniejszy” – dodał ekspert.
Badania przesiewowe obejmą 1000 dzieci z klas I-III z województwa lubelskiego (Lublin, Bychawa, Jakubowice Konińskie, Jastków). Programem zostanie objętych 60 nauczycieli oraz 450 rodziców dzieci objętych tymi badaniami w formie akcji informacyjnej. Badania przesiewowe wzroku przeprowadzane są w szkołach za pomocą sprzętu i technologii o najwyższej klasie. Na miejscu wykonywane jest badanie refrakcji, a w wybranych przypadkach w klinice okulistyki m.in. ocena obrazu oka na podstawie zdjęć cyfrowych. Ich wyniki będą przetwarzane z wykorzystaniem technologii sztucznej inteligencji.
„Wygląda to tak, że dziecko patrzy z odległości metra w obiektyw autorefraktometru (specjalna kamera). Następnie podany wynik zostanie wpisany do specjalnego systemu elektroniczno-informatycznego, który będzie zbierać i analizować dane ze wszystkich szkół. Zarówno my-okuliści, jak i Ministerstwo Zdrowia będzie mogło ocenić np., w której gminie jest mniejszy lub większy problem z krótkowzrocznością wśród uczniów” – uzupełnił prof. Rejdak.
Dodał, że w przyszłym tygodniu powinno zakończyć się badanie przesiewowe tysiąca uczniów w szkołach, a równocześnie rozpocznie się specjalistyczna diagnostyka dzieci skierowanych do kliniki okulistycznej. „Do końca grudnia zamierzamy poinformować o pierwszych analizach” – powiedział PAP prof. Robert Rejdak.
Kategoria: Artykuły
Spotkanie w Pałacu Prezydenckim na temat dostępności do informacji dla osób niepełnosprawnych
Agata Kornhauser-Duda gościła w Pałacu Prezydenckim Pawła Wdówika, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych, Krzysztofa Michałkiewicza, prezesa zarządu PFRON oraz Adama Zawisnego, członka Komisji Ekspertów ds. Osób z Niepełnosprawnością przy Rzeczniku Praw Obywatelskich.
Spotkanie było następstwem konferencji o dostępności do informacji dla osób niepełnosprawnych, która z udziałem Pierwszych Dam Polski i Litwy odbyła się w Wilnie 28 czerwca 2021 roku. Wydarzenie stanowiło platformę wymiany doświadczeń ekspertów z obu krajów. Omawiano wówczas rozwiązania odpowiadające na potrzeby i oczekiwania obywateli z dysfunkcjami.
Pierwsza Dama podziękowała swoim gościom za udział w konferencji i ich wkład w budowanie wymiany praktyk z sąsiadami Polski. Rozmawiano o zmieniających się potrzebach i oczekiwaniach osób dotkniętych niepełnosprawnością oraz o programach skierowanych do tych obywateli. Omawiano założenia i realizację Programu Dostępność Plus będącego pierwszym kompleksowym ujęciem tematyki dostępności w Polsce. Jego celem jest zapewnienie swobodnego dostępu do dóbr, usług oraz możliwości udziału w życiu społecznym i publicznym osób o szczególnych potrzebach. Koncentruje się on na dostosowaniu przestrzeni publicznej, architektury, transportu i produktów do wymagań wszystkich obywateli. W Pałacu Prezydenckim mówiono także o edukacji, cyfryzacji czy dostępności odbioru treści dla osób z różnymi niepełnosprawnościami.
Niemcy: 16 ofiar śmiertelnych koronawirusa w domu seniora w Brandenburgii
Po pojawieniu się koronawirusa pod koniec października w domu seniora w Brandenburgii liczba ofiar śmiertelnych Covid-19 wzrosła we wtorek o cztery, do 16. Połowa opiekunów w tej placówce nie jest zaszczepiona – pisze tygodnik „Spiegel”.
W ubiegłym tygodniu informowano o 12 ofiarach wirusa. Nowe ofiary Covid-19 to dwie kobiety w wieku 63 i 90 lat oraz dwóch mężczyzn w wieku 81 i 98 lat.
85 procent pensjonariuszy było zaszczepionych przeciwko Covid-19, ale tylko połowa pracowników domu opieki została zaszczepiona, a dwunastu z nich nadal przebywa na domowej kwarantannie. Od czasu wybuchu epidemii pracownicy są codziennie poddawani badaniom.
„Panuje konsternacja i przerażenie” – powiedział rzecznik gminy Schorfheide, w której znajduje się dom seniora, Ulf Kaempfe.
Gmina jest w stałym kontakcie z mieszkańcami placówki, np. gdy ktoś obchodzi swoje setne urodziny. Ponieważ jednak dom spokojnej starości nie jest już prowadzony przez gminę, kontakty są rzadsze. Burmistrz Wilhelm Westerkamp opowiedział się za obowiązkowymi szczepieniami personelu pielęgniarskiego.
NIK krytycznie o programie „Za życiem”
Po tym, jak w październiku 2016 r. sejm odrzucił obywatelski projekt ustawy bezwzględnie zakazujący przerywania ciąży, rząd zapowiedział wprowadzenie mechanizmów wspierających rodziny, w których ma się urodzić dziecko z ciężką niepełnosprawnością. Miała to być odpowiedź na postulaty i środowisk pro-life, i opiekunów niepełnosprawnych dzieci, którzy zarzucali rządzącym, że chcąc odebrać kobietom prawo do aborcji w przypadku ciężkiego uszkodzenia płodu, jednocześnie pozostawiają bez wsparcia rodziny i opiekunów osób niepełnosprawnych. Ustawa „Za Życiem” została przyjęta już w listopadzie 2016 r., a w grudniu, na jej podstawie, bez konsultacji społecznych, rząd przyjął program „Za życiem”.
Jego najważniejszymi beneficjentami miały być kobiety w ciąży powikłanej i rodziny z noworodkami, u których w okresie prenatalnym lub podczas porodu zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą ich życiu. Kontrola NIK pokazała jednak, że w badanym okresie – od stycznia 2017 r. do czerwca 2020 r. – z najistotniejszych form pomocy przeznaczonych dla tej szczególnej grupy, można było korzystać w niewielkim zakresie.
Do objęcia tego rodzaju opieką upoważnia w szczególności zaświadczenie wydane przez uprawnionego do tego lekarza, a mimo to żadna instytucja nie dysponowała pełnymi danymi dotyczącymi liczby i miejsca zamieszkania uprawnionych do pomocy. Zamiast planowanych 30., do czasu zakończenia kontroli funkcjonowało w całym kraju zaledwie 6 wyspecjalizowanych ośrodków, które mogły roztaczać skoordynowaną opiekę neonatologiczno-pediatryczną nad dziećmi z najcięższymi schorzeniami powstałymi w prenatalnym okresie rozwoju lub w czasie porodu. W czterech z 16 województw nie można było korzystać ze świadczeń opieki paliatywnej i hospicyjnej.
Autorzy Programu zakładali, że kluczowym ogniwem wsparcia dla tej grupy beneficjentów będą profesjonalnie przygotowani asystenci rodziny – koordynatorzy pomocy. Planowane zmiany miały dotyczyć zwiększenia ich liczby, poszerzenia zakresu działania i upowszechnienia oferowanych przez nich usług. Tak się jednak nie stało ze względu na istotne zmniejszanie poziomu dofinansowania wynagrodzeń asystentów. W latach 2017-2020 ministerstwo rodziny przekazało na ten cel jednostkom samorządu terytorialnego ponad 100 mln zł mniej, niż zakładał program.
Z drugiej strony, kontrola NIK pokazała minimalne zainteresowanie pomocą asystentów. Jedną z przyczyn tej sytuacji mógł być fakt, że wsparcie świadczone przez nich rodzinom mającym zaświadczenie potwierdzające, że ciężkie i nieodwracalne upośledzenie ich dziecka albo choroba zagrażająca jego życiu powstały w trakcie fazy prenatalnej lub w momencie porodu, niczym nie różniło się od pomocy udzielanej rodzinom z niepełnosprawnym dzieckiem, które nie posiadały takiego zaświadczenia.
Mimo zapisów programu, do zakończenia kontroli NIK Kancelaria premiera nie uruchomiła bazy danych i portalu z informacjami o formach wsparcia dla osób niepełnosprawnych, ich rodzin i opiekunów, co NIK ocenia szczególnie krytycznie. Była to bowiem jedna z przyczyn niewielkiego zainteresowania niektórymi formami pomocy. Poprzestano jedynie na wydaniu cyfrowego informatora o uprawnieniach przysługujących na podstawie ustawy o wsparciu.
Z kolei ministerstwo edukacji nie utworzyło Krajowego Ośrodka Koordynacyjno-Rehabilitacyjnego, tłumacząc, że zapisy programu wykraczają w tym względzie poza ustawę oświatową, w której nie przewidziano takiej odrębnej jednostki. Zdaniem NIK, w tym przypadku organizowanie nowej placówki nie jest konieczne, bowiem nadzór i koordynację działalności powiatowych ośrodków koordynacyjno-rehabilitacyjno-opiekuńczych mógłby przejąć np. wyznaczony w resorcie wydział lub osoba.
W zakresie tzw. zaopatrzenia zdrowotnego w pełni udało się zrealizować tylko jeden cel programu „Za życiem”. Już w 2018 r. utworzono 13 banków mleka kobiecego, z których w 2020 r. skorzystało ponad 4 tysiące dzieci, podczas gdy trzy lata wcześniej zaledwie 46. W dużym stopniu zapewniono także dostępność diagnostyki i terapii prenatalnej kobietom w ciąży ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wad wrodzonych dziecka, choć badania te były już dostępne, zanim uruchomiono program „Za życiem”.
Zdaniem NIK, głównym powodem tego, że w badanym okresie program nie działał zgodnie z założeniami, było niewywiązywanie się z obowiązków jego koordynowania i monitorowania lub nierzetelne ich wypełnianie przez kolejnych ministrów do spraw rodziny i polityki społecznej, zdrowia, a także wojewodów. W efekcie przesyłane premierowi sprawozdania z realizacji programu za lata 2017-2019 były niekompletne i nierzetelne; na ich podstawie nie można było ocenić tego, co udało się zrobić, a czego nie i z jakiej przyczyny. Dokumenty nie zawierały także informacji o barierach, jakie napotkano w realizacji zadań i propozycji zmian umożliwiających osiągnięcie zakładanych celów programu.
Tymczasem od 22 października 2020 r. program „Za życiem” ma do spełnienia jeszcze większą rolę. Trybunał Konstytucyjny orzekł wówczas, że aborcja z powodu ciężkiego uszkodzenia lub nieuleczalnej choroby płodu jest niezgodna z konstytucją, a według ministerstwa zdrowia to są właśnie najczęstsze przyczyny podjęcia decyzji o przerwaniu ciąży (95-98% przypadków).
Przeglądarka 145/09.11.2021
Niepełnosprawna 31-latka z Olszewki zmarła z niedożywienia i zaniedbania
Prokuratura Rejonowa w Przasnyszu prowadzi śledztwo w sprawie narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i nieumyślnego spowodowania śmierci niepełnosprawnej mieszkanki Olszewki (gmina Jednorożec). Do śmierci przyczynić się miała osoba sprawująca opiekę nad kobietą.
31-letnia Katarzyna D. z Olszewki zmarła 23 października 2021r..
Czytaj całość na Infoprzasnysz.com
Kochanówka: Uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego
W sobotę odbyło się uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego w Kochanówce w województwie podkarpackim. Akt erekcyjny został podpisany przez wiceminister rodziny i polityki społecznej Annę Schmidt oraz wójta gminy Dębica Stanisława Rokosza.
Centrum będzie odgrywało ważną rolę w życiu osób niepełnosprawnych jak ich rodzin. Będzie łączyć niezależnie zamieszkanie z opieką i wsparciem udzielonym przez wykwalifikowaną kadrę, przez pomoc w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych. Pozwoli również na podejmowanie przez osoby niepełnosprawne aktywności na miarę posiadanego potencjału oraz zapewni miejsce do realizacji zadań w ramach opieki wytchnieniowej – powiedziała minister Anna Schmidt.
Stworzenie warunków w formie pobytu całodobowego jest szczególnie ważne dla osób niepełnosprawnych, które nie mogą korzystać z usług w innych ośrodkach wsparcia.
Już 12 listopada startuje badanie kontrolne w Narodowym Spisie Powszechnym Ludności i Mieszkań w 2021 roku
Od 12 do 24 listopada 2021 r. zostanie przeprowadzone badanie kontrolne. Jego celem jest ocena jakości danych pozyskanych w Narodowym Spisie Powszechnym Ludności i Mieszkań 2021. Jego wyniki umożliwiają również udoskonalanie przyszłych spisów i badań reprezentacyjnych, dlatego udział w badaniu kontrolnym jest równie ważny, jak w samym Spisie Powszechnym.
Badanie realizowane będzie wyłącznie za pomocą wywiadów telefonicznych, na losowo wybranej próbie 100 000 mieszkań, które zostały spisane w NSP 2021. Ankietowani będą wyłącznie pełnoletni respondenci, którzy jako pierwsi z danego mieszkania udzielili wywiadu w spisie zasadniczym (tzw. pierwsi respondenci).
Z osobami, które zostały wylosowane do udziału w badaniu, skontaktuje się telefonicznie ankieter statystyczny, dzwoniąc z numeru: 22 828 88 88. Ankieter pytać będzie m.in. o to, gdzie respondent mieszkał 31 marca 2021 r., o poziom wykształcenia, przynależność narodowo-etniczną, własność mieszkania.
Badanie kontrolne zajmie około 10 minut.
Tożsamość ankietera będzie można zweryfikować na stronie spis.gov.pl lub na infolinii 22 279 99 99 (koszt połączenia zgodny z cennikiem operatora). Przypominamy, że ankieterzy nie będą pytać o zarobki, numer karty, PIN, majątek etc. Lista pytań zadawanych w badaniu kontrolnym będzie dostępna na stronie: spis.gov.pl .
Pozyskane w badaniu kontrolnym dane podlegają prawnej ochronie i objęte tajemnicą statystyczną. Podobnie jak w przypadku Spisu Powszechnego, udział w badaniu kontrolnym jest obowiązkowy na mocy art. 27 Ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r.
Gdynia: Muzeum Marynarki Wojennej chce być dostępne dla wszystkich
Gdyńskie instytucje kultury starają się, aby z ich przestrzeni oraz działań mógł korzystać każdy. Dotyczy to również Muzeum Marynarki Wojennej, które pragnie być miejscem przyjaznym i dostępnym dla wszystkich. W związku z tym w czwartek, 28 października na terenie instytucji odbyło się spotkanie, na którym rozmawiano o tym, jak ulepszyć funkcjonowanie muzeum pod kątem osób ze szczególnymi potrzebami. Do dyskusji zaproszono tych, którzy na co dzień pracują na rzecz dostępności w mieście.
Spotkanie w Muzeum Marynarki Wojennej było świetną okazją do dyskusji o tym, jak powinny być przygotowywane wystawy i co jeszcze można ulepszyć na terenie instytucji pod względem zwiedzających ze szczególnymi potrzebami. Dzięki takiej wymianie spostrzeżeń, muzeum poznało potrzeby osób z niepełnosprawnościami i dowiedziało się, co jeszcze może zrobić, aby rzeczywiście być miejscem przyjaznym dla każdego.
Konferencja online „STOP Barierom – STOP Covid”
W jaki sposób pandemia Covid-19 wpłynęła na życie i zdrowie Polaków, a zwłaszcza osób z niepełnosprawnością i seniorów – o tym będą debatować uczestnicy konferencji podsumowującej realizację kampanii społecznej „STOP Barierom – STOP Covid”, zaplanowanej na 12 listopada w Warszawie, dostępnej na https://stopbarierom.pl/konferencja/.
Akcję zorganizowała Fundacja na rzecz umacniania więzi rodzinnych i społecznych Neuron+. To trzecia edycja znanej kampanii „STOP Barierom”, która ma przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu i zawodowemu osób z niepełnosprawnością. W tym roku kampania została wzbogacona o treści związane z pandemią koronawirusa i została po raz pierwszy zaadresowana także do osób starszych i ich opiekunów.
Te dwie grupy – OzN i seniorzy – należą do środowisk, które najbardziej odczuły skutki Covid-19. Będą o tym dyskutować podczas konferencji w Warszawie (12 listopada) lekarze, eksperci, wolontariusze, przedstawiciele organizacji zrzeszających seniorów i osoby z niepełnosprawnością. W trakcie spotkania zostaną także przedstawione historie OzN, w jaki sposób oni poradzili sobie z problemami wywołanymi przez Covid-19. Konferencję będzie można śledzić dzięki transmisji on-line na Facebooku, YouTube oraz stronie https://stopbarierom.pl/konferencja/. Początek transmisji o godz. 10.00.
Pandemia zmieniła gospodarkę, naukę, kulturę, zmieniła także warunki życia OzN. Świat medycyny dostrzega te trendy i dlatego Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła swoje wytyczne na temat niepełnosprawności w czasie pandemii. Będzie o nich mówić prof. dr hab. n. farm. Anna Bogucka-Kocka, kierownik Katedry i Zakładu Biologii z Genetyką Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Jednym z najpoważniejszych problemów, jaki nam „zostawia” pandemia to pogorszenie stanu zdrowia psychicznego u tysięcy ludzi. Wyzwaniem dla systemu ochrony zdrowia jest zapewnienie im teraz pomocy psychologicznej. Ponieważ tradycyjne gabinety są oblegane, a na wizytę trzeba czekać wiele miesięcy, w sukurs terapeutom przychodzi nowoczesna technika. O zastosowaniu nowych technologii telemedycyny i sztucznej inteligencji w profilaktyce i leczeniu zaburzeń psychicznych będzie mówiła podczas konferencji dr hab. n. med. Jolanta Masiak, profesor Uniwersytetu Medycznego w Lublinie (Samodzielna Pracownia Badań Neurofizjolicznych).
Przed takimi rozwiązaniami stoi przyszłość, zwłaszcza, że w wielu przypadkach dzięki ich zastosowaniu można pomóc ludziom szybciej i skuteczniej. Z tej technologii skorzystała także fundacja Neuron+ uruchamiając porady psychologów za pośrednictwem strony internetowej stopbarierom.pl.
Z kolei inny z naukowców z lubelskiego UM – prof. dr hab. n. med. Witold Krupski (kierownik II Zakładu Radiologii Lekarskiej) poruszy inny ważny temat dotykający diagnostyki zapaleń płuc w pandemii Covid-19. Jest to jedno z częstszych powikłań, jakie obserwuje się u osób, które zostały zarażone koronawirusem. Choroba płuc jest także częstą przyczyną zgonów chorych na Covid-19.
Pandemia zmieniła gwałtownie również funkcjonowanie polskiej edukacji. Przez wiele miesięcy uczniowie nie chodzili do szkół, które przestawiły się na nauczanie zdalne. Jaki jest bilans zysków i strat tej formy nauczania? Będzie o tym mówić dr hab. Małgorzata Latoch-Zielińska, prof. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (zastępca dyrektora Instytutu Filologii Polskiej).
Już teraz można powiedzieć, że kampania „STOP Barierom – STOP Covid” spełniła swoje zadanie. – Zapewniliśmy osobom z niepełnosprawnością i seniorom dostęp do fachowej wiedzy, jak można chronić siebie i innych przed zakażeniem. Udostępniliśmy im kompleksową informację na temat praw, jakie im przysługują w czasie pandemii. Ludzie mogą nie tylko przeczytać interesujące ich informacje, ale i poprosić o pomoc wirtualnego asystenta (chatbota), jeśli coś jest dla nich niejasne. Wszyscy zainteresowani mogli także skorzystać z pomocy ekspertów, w tym prawników i psychologów, którzy pomogli im rozwiązać wiele problemów życiowych – wylicza prof. Janusz Kocki, przewodniczący Rady Naukowej Fundacji Neuron+
Można powiedzieć, że ta kampania doprowadziła do powstania wspólnego ekosystemu na rzecz dostępności usług dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym z powodu wieku lub niepełnosprawności. Chodzi m.in. o portal stopbarierom.pl, gdzie OzN i seniorzy mogą znaleźć wiele przydatnych informacji, nie tylko na temat Covid-19, ale również dotyczących edukacji, pracy, ochrony zdrowia, dostępu do usług i świadczeń socjalnych. Portal jest swego rodzaju przewodnikiem dla tych osób i członków ich rodzin oraz opiekunów i jest systematycznie aktualizowany, w tym w zakresie zmian prawnych.
III edycja ogólnopolskiej kampanii informacyjno-edukacyjnej STOP Barierom – STOP Covid na rzecz osób z niepełnosprawnością jest realizowana dzięki dofinansowaniu ze środków: Fundacji ORLEN, Fundacji PKO Banku Polskiego, Fundacji KGHM Polska Miedź, Totalizatora Sportowego, Fundacji Agencji Rozwoju Przemysłu, Fundacji BGK im. J.K. Steczkowskiego, oraz Fundacji Polskiego Funduszu Rozwoju.
Wdówik: studentów z niepełnosprawnościami przybywa, ale jeśli chodzi o rynek pracy, to Polska jest w ogonie
„Studentów z niepełnosprawnościami przybywa, ale jeśli chodzi o rynek pracy, to Polska jest w ogonie, to są zapóźnienia wieloletnie. My mamy aktywność zawodową osób z niepełnosprawnościami na poziomie 29 proc. To nawet nie jest jedna trzecia tych, którzy mogliby podjąć taką aktywność. Ale przeszkód jest więcej niż tylko edukacja” – zaznaczył Wdówik na briefingu poprzedzającym konferencję „(Nie)pełnosprawni na rynku pracy”, organizowaną w Łodzi po raz ósmy.
Jak zauważył wiceminister, obecnie poziomem edukacyjnym, który najszerzej otworzył się na potrzeby osób niepełnosprawnych jest edukacja na poziomie wyższym.
„W tej chwili musimy na pewno dogonić edukację na innych poziomach. Mamy ogromne przedsięwzięcie edukacji włączającej, która gwarantuje wysoki poziom kształcenia. Dla osób o niższych możliwościach utrzymujemy edukację na poziomie szkół specjalnych, które dają przysposobienie zawodowe. Niezbędne jest także wsparcie na rynku pracy. Obecnie jest ono ustawione tak, że wspiera pracodawcę, mało wspierając samego pracownika z niepełnosprawnością” – wyjaśnił.
W opinii prorektora ds. kształcenia Uniwersytetu Medycznego w Łodzi prof. Tomasza Kostki, konferencja – której uczelnia jest współorganizatorem – ma na celu pokazanie młodym ludziom z niepełnosprawnościami, że realizacja ich marzeń o wykształceniu i zdobyciu zawodu jest możliwa, choć często wymaga wsparcia z zewnątrz.
„Każda osoba niepełnosprawna, jak każdy obywatel, ma prawo do edukacji, rozwoju, ma prawo do uzyskiwania kwalifikacji i realizowania swoich możliwości zawodowych. To zadaniem administracji rządowej jest otwieranie drzwi dla osób niepełnosprawnych, dostosowanie rozwiązań prawnych, aby bariery były niwelowane i aby w sposób elastyczny dostosowywać ramy kształcenia dla osób niepełnosprawnych, ale również dla przedsiębiorców, którzy je zatrudniają” – podkreślił pełnomocnik rządu do spraw kształcenia ogólnego i nadzoru pedagogicznego MEN Tomasz Rzymkowski.
Dodał, że w związku z rozwojem gospodarczym kraju również osoby niepełnosprawne odnajdują się na rynku pracy w nowoczesnych zawodach i technologiach. Z kolei Wdówik przypomniał, że w „Strategii na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami” Polska przyjęła zasady konwencji ONZ.
„Zatem pytanie, na jakich kierunkach mogą kształcić się osoby niepełnosprawne i jakie zawody wykonywać, nie ma uzasadnienia o tyle, że osoba niepełnosprawna sama decyduje, gdzie chce studiować i sama ocenia wraz z pracownikami uczelni, czy ta placówka jest w stanie zdobyć adekwatne wsparcie. Ale miarą sukcesu są egzaminy – jeśli osoba niepełnosprawna ich nie zdaje, to uczelni nie kończy” – podkreślił.
Dodał, że z jego własnego doświadczenia nabytego na Uniwersytecie Warszawskim wie, że niepełnosprawni mają bardzo różne marzenia i chcą studiować na różnorodnych kierunkach, a jednocześnie wykazują się racjonalną oceną swoich możliwości.
„Na styku między niepełnosprawnością tej osoby, jej możliwościami, wymaganiami kierunku, odbywa się to ustalenie, czy dana osoba może studiować na wybranym kierunku czy nie. Możemy wyobrazić sobie np. fizjoterapeutę z niepełnosprawnością wzroku, bo to kierunek bardzo popularny u osób słabowidzących. Ale różne inne dysfunkcje, zwłaszcza te ukryte, nie są żadną przeszkodą do studiowania na wielu kierunkach. Podmiotowe nastawienie do osoby z niepełnosprawnością, które w tej chwili jest na polskich uczelniach i w polskiej polityce społecznej, powoduje, że osoba niepełnosprawna sama determinuje swój rozwój” – zaznaczył Wdówik.
Konferencja „(Nie)pełnosprawni na rynku pracy” odbyła się w Łodzi po raz ósmy. Tematem przewodnim tegorocznej edycji była: „(Nie)elastyczność rynku pracy osób z niepełnosprawnościami podczas pandemii koronawirusa”. Towarzyszył jej również zjazd pełnomocników uczelni wyższych ds. osób niepełnosprawnych.