Pięcioro pełnoletnich łodzian z niepełnosprawnościami zamieszka wkrótce w mieszkaniu chronionym ulokowanym na poddaszu zrewitalizowanej kamienicy przy ul. Włókienniczej 3. Pieczę nad tym lokum sprawuje Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łodzi. Wybrany został właśnie operator dla tej lokalizacji – jest nim Stowarzyszenie „POMOST”. Operator za pośrednictwem opiekunów będzie wspierać osoby z niepełnosprawnościami przebywające we wspomnianym lokalu m.in. w wykonywaniu niezbędnych czynności w życiu codziennym, jak również w utrzymaniu i rozwijaniu samodzielności danej osoby na poziomie jej możliwości.
Mieszkanie chronione znajdujące się w kamienicy przy ul. Włókienniczej 3 ma 180 mkw. powierzchni, na którą składa się: pięć pokoi (po jednym dla każdego lokatora z niepełnosprawnością), pokój opiekuna, pokój dzienny z aneksem kuchennym i jadalnią, dwa pomieszczenia gospodarcze oraz pralnia. Lokum jest umeblowane i wyposażone w sprzęty oraz urządzenia umożliwiające i ułatwiające codzienne funkcjonowanie lokatorów, którzy wkrótce w nich zamieszkają. Koszty całkowitej, kompleksowej rewitalizacji kamienicy przy ul. Włókienniczej 3 to nieco ponad 6 mln zł. Koszt powstania oraz wyposażenia znajdującego się w tej lokalizacji mieszkania chronionego jest wliczony do tej kwoty. Operator lokum otrzyma również jednorazowo z budżetu Miasta Łodzi sumę 18 tys. zł na zakup dodatkowego, niezbędnego wyposażenia.
Lokal przy ul. Włókienniczej 3 będzie mieszkaniem wspieranym. Czas pobytu dla osoby z niepełnosprawnością w takim lokum to maksymalnie dwa lata, w szczególnych przypadkach z możliwością przedłużenia na czas nieokreślony.
– Mieszkanie chronione wspierane to miejsce dla osób, które potrzebują bardziej intensywnego wsparcia niż pomoc w postaci usług opiekuńczych – mówi Piotr Kowalski, zastępca dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Łodzi ds. programów społecznych i osób z niepełnosprawnościami. – Tego rodzaju mieszkanie stanowi również alternatywę dla domu pomocy społecznej. Dzięki korzystaniu z niego osoba z niepełnosprawnością ma możliwość niezależnego życia. Uruchamianie takich miejsc to kierunek, w którym chcemy zmierzać.
O możliwość pobytu w takim mieszkaniu, jak to przy ul. Włókienniczej 3 może ubiegać się pełnoletni łodzianin posiadający orzeczenie o niepełnosprawności z właściwym stopniem i symbolem lub też posiadający zaświadczenie lekarskie wystawione na podstawie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz zaświadczenie o udziale w terapii. Osoby starające się o tego typu lokum nie mogą poza tym wymagać całodobowego wsparcia. Wszelkie szczegółowe informacje na temat mieszkań chronionych dla osób z niepełnosprawnościami można uzyskać w Wydziale Pomocy Stacjonarnej łódzkiego MOPS, pod numerami telefonu: (42) 685 43 79 oraz (42) 685 43 81(w poniedziałki, środy, czwartki i piątki w godz. 8 – 16 oraz we wtorki w godz. 9 – 17).
Po dokonaniu zgłoszenia oraz dostarczeniu wszystkich niezbędnych dokumentów odbędzie się rozmowa z kandydatami, w której wezmą udział zarówno przedstawiciele MOPS w Łodzi, jak i operatora mieszkania. Po zakwalifikowaniu osoby pracownik socjalny przeprowadzi wywiad środowiskowy z zainteresowanym. Na tej podstawie zostanie wydana decyzja o skierowaniu do lokum i ustaleniu opłaty za pobyt. Każda pierwsza decyzja jest wydawana na trzy miesiące. Za pobyt w przydzielonym pokoju każda osoba (w zależności od sytuacji finansowej potwierdzonej wcześniej wspomnianym wywiadem środowiskowym) będzie zobowiązana do comiesięcznej opłaty, jednak w wysokości nie większej niż 30 procent miesięcznego dochodu.
Wymienione mieszkanie nie jest jedynym chronionym i przeznaczonym dla osób z niepełnosprawnościami, które zostało ulokowane w zrewitalizowanej kamienicy w Łodzi. Od końca 2020 r. funkcjonuje już lokal przy ul. Gdańskiej 8 (jest w nim 5 miejsc), a w ubiegłym roku uruchomiono cztery kolejne takie lokalizacje: przy ul. Kilińskiego 39 (3 miejsca), przy ul. Sienkiewicza 56 (3 miejsca), przy ul. Sienkiewicza 79 (5 miejsc) oraz przy ul. Wschodniej 42 (5 miejsc). Po zakończonej, kompleksowej renowacji kolejnych budynków takich mieszkań chronionych przybędzie jeszcze pięć. Znajdzie się w nich w sumie 20 miejsc dla osób z niepełnosprawnościami. Pojawią się w odnowionych kamienicach przy: ul. Legionów 20 (3 miejsca), ul. Mielczarskiego 22 (4 miejsca), ul. Piotrkowskiej 115 (3 miejsca), ul. Wschodniej 35 (5 miejsc) oraz ul. Zachodniej 56 (5 miejsc). Miasto Łódź prowadzi także mieszkania chronione dla osób z niepełnosprawnościami poza obszarem rewitalizowanym – jest w nich w sumie 60 miejsc. Znajdują się one w następujących lokalizacjach: ul. Krawiecka 10 abc, ul. Łagiewnicka 102/116, ul. Rojna 52, ul. Staszica 1/3, ul. Traktorowa 90, ul. Wojska Polskiego 136/138, ul. Zawiszy Czarnego 22, ul. Zawiszy Czarnego 22a oraz ul. Żubardzka 20.
Kategoria: Artykuły
Przeglądarka 163/16.08.2022
Niepełnosprawny mężczyzna dał, ile mógł na drona dla Ukrainy. Kwota chwyciła za serca. Jest reakcja
Polacy starają się pomóc Ukrainie w jej walce z Rosją i – podobnie jak Litwini – zbierają pieniądze na zakup tureckiego drona Bayraktar TB2. Na konto „zrzutki” zorganizowanej przez redaktora naczelnego „Krytyki Politycznej” Sławomira Sierakowskiego wpłynęło prawie 23,5 mln zł. Za serca internautów złapał darczyńca, który przelał 5 zł. To niepełnosprawny pan Jacek, który – jak napisał – ma nieco ponad 700 zł zasiłku. Dał, ile mógł. Teraz internauci zbierają na pomoc medyczną dla 58-latka.
Czytaj całość na Money.pl
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Muzeum Dobranocek w Rzeszowie
Muzeum Dobranocek to jedyna tego typu placówka w Polsce, posiadająca unikatowe zbiory związane z historią polskiej i zagranicznej animacji dla dzieci, począwszy od najstarszych wieczorynek emitowanych w I Programie Telewizji Polskiej.
Powstało dla zwiedzających w każdym wieku, dzięki pomysłowi Wojciecha Jamy – na bazie przekazanych przez niego w darze eksponatów. Zostało powołane do życia w 2008 roku a oficjalnie otwarte 22 marca 2009 r.
W zbiorach znajdują się bezcenne eksponaty z realizacji filmów animowanych: oryginalne lalki filmowe, projekty, scenariusze, storyboardy, folie animacyjne. Są także różnorodne przedmioty z życia codziennego ozdobione wizerunkami bajkowych postaci m.in.: wydawnictwa, zabawki, figurki, ceramika, walory filatelistyczne, numizmaty, proporczyki, plakietki, przywieszki, artykuły spożywcze i kosmetyczne, opakowania po słodkościach, przezrocza małoobrazkowe, filmy na szpulach, kasetach i płytach.
Można tu spotkać Jacka i Agatkę, Gąskę Balbinkę, Reksia, Bolka i Lolka, Misia Uszatka, Colargola, Małego Pingwina Pik-Poka, Trzy Misie, Plastusia, Kota Filemona, Smerfy, Pszczółkę Maję, Wilka i Zająca oraz wiele innych postaci.
Muzeum Dobranocek w Rzeszowie zaprasza do zwiedzania i skorzystania z bogatej oferty wystaw czasowych, wydarzeń kulturalnych, projektów edukacyjnych, warsztatów artystycznych, spotkań, konkursów oraz projekcji organizowanych w siedzibie i poza jej murami.
Warszawa: Ostatni przystanek: Graniczna-Szkoła
Dobra wiadomość dla pasażerów przywiązanych do głosu Tomasza Knapika w autobusach i tramwajach. W nowych zapowiedziach przystankowych usłyszymy go razem z synem Maciejem, na co dzień dziennikarzem telewizyjnym.
Zmarły w zeszłym roku Tomasz Knapik był słynnym lektorem filmów, a jego głos zna chyba każdy Polak. W pamięci wielu z nas wiele filmów kończyło się frazą „Czytał Tomasz Knapik”.
Od wielu lat głos Tomasza Knapika towarzyszy pasażerom warszawskiej komunikacji miejskiej. Informuje o przystankach, ostrzega przed wysiadaniem na jezdnię albo uprzedza, że za chwilę będzie koniec trasy. Pierwsze komunikaty Tomasz Knapik nagrał w 2008 roku, gdy do stolicy trafiły autobusy wyposażone w system zapowiedzi głosowych. Praca była tytaniczna – na początek trzeba było nagrać kilka tysięcy fraz. Umowa obejmowała też aktualizacje, czasami trzeba było dogrywać komunikaty specjalne.
– Po śmierci Tomasza Knapika zdecydowaliśmy, że nie będziemy rezygnować z nagranych przez niego komunikatów, do których pasażerowie są przywiązani. To „znak firmowy” Warszawskiego Transportu Publicznego. Informacje dla pasażerów muszą być jednak cały czas aktualizowane, więc trzeba było wybrać nowego lektora – wyjaśnia Katarzyna Strzegowska, dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego. – W tej sytuacji kandydatura Macieja Knapika, znanego dziennikarza telewizyjnego, pracującego głosem, więc mającego odpowiedni warsztat, nasuwała się sama. „Głos Knapika” pozostanie wyróżnikiem stołecznej komunikacji.
Maciej Knapik nagrywa komunikaty dla miasta bezpłatnie.
Oba głosy w nowych zapowiedziach przystankowych zostaną połączone w jedno. Do frazy „następny przystanek” wypowiadanej przez Knapika seniora zostanie dołączona nazwa konkretnego przystanku dodana przez pana Macieja. Na razie zostało nagranych około 40 takich komunikatów, a z pewnością dojdą kolejne, bo porozumienie zostało podpisane do listopada, a na mapie warszawskiej komunikacji nieustannie pojawiają się nowe linie i nowe przystanki.
Zapowiedzi w nowej konfiguracji można już usłyszeć na przystankach:
Powiat Pilski: Przebudowa Oddziału Okulistycznego w pilskim szpitalu
W Szpitalu Specjalistycznym w Pile trwa modernizacja Oddziału Okulistycznego. Remontowane są pomieszczenia pod kompleks sali operacyjnej oraz gabinet przeznaczony na Przyszpitalną Poradnię Okulistyczną. Remont ma na celu zwiększenie potencjału oddziału i wzrost jakości usług dla pacjentów.
Na potrzeby nowej sali operacyjnej zaadaptowane zostaną m.in. dwie sale chorych i była sala operacyjno-zabiegowa, na potrzeby poradni – gabinet lekarski i sekretariat. Takie rozwiązanie zdecydowanie ułatwi funkcjonowanie oddziału, ograniczy np. konieczność przemieszczania się pacjentów i personelu między piętrami.
Koszt prac modernizacyjnych części oddziału to 1,5 mln zł.
– Nieustająco zmieniamy Szpital Specjalistyczny w Pile, aby stał się nowoczesną placówką leczniczą. Przypomnę, że to już kolejny oddział, który w ciągu minionych pięciu lat remontujemy i unowocześniamy, aby dostosować go do potrzeb pacjentów, podnieść jakość i ilość świadczonych usług medycznych, słowem zwiększyć jego potencjał – mówi Eligiusz Komarowski, starosta pilski.
Wcześniej zmodernizowany został Oddział Nefrologii ze stacją dializ i Szpitalny Oddział Ratunkowy, na Oddziale Kardiologicznym urządzona została Pracownia Elektrofizjologii, w której wykonywane są zabiegi leczenia zaburzeń rytmu serca w ramach kontraktów z NFZ. Z kolei w ubiegłym roku, po generalnym remoncie, otwarto nowoczesny Oddział Chemioterapii z częścią hospitalizacyjną.
– Słowa uznania należą się dyrekcji szpitala, która konsekwentnie realizuje plan modernizacji lecznicy, podobnie kadrze placówki, która wspiera ją w działaniach i ma ambitne cele realizować swoje umiejętności na jak najwyższym poziomie. Jako Powiat Pilski dokładamy wszelkich sił, aby wspierać placówkę finansowo i materialnie – dodaje starosta.
Obecny remont Oddziału Okulistycznego jest możliwy dzięki pozyskaniu środków z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 dla jednostek samorządu terytorialnego pochodzących z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych.
Rusza konkurs „Lider dostępności priorytetowych branż” edycja 2022
Prowadzisz działalność gospodarczą w Polsce? Inwestujesz w rozwój swojej firmy, a do tego tworzysz produkty lub świadczysz usługi spełniające kryteria dostępności? Weź udział w drugiej edycji konkursu organizowanego przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii „Lider dostępności priorytetowych branż” 2022.
Konkurs ma promować wysokiej jakości, nowoczesne produkty i usługi oparte na idei projektowania uniwersalnego, określane mianem „produkt dostępny”. Wpisuje się w rządowy program „Dostępność Plus”.
PFRON zaprasza do wypełnienia krótkiej ankiety na temat technologii asystujących dla osób z niepełnosprawnościami
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaprasza osoby z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunów do wypełnienia krótkiej, anonimowej ankiety badawczej. Jej celem jest rozpoznanie jakiego rodzaju technologii wspomagających potrzebują osoby z dysfunkcjami oraz czy będą zainteresowane ich wypożyczaniem.
Ankietę można wypełnić do dnia 19 sierpnia 2022 r. przechodząc tutaj.
Ankieta została uruchomiona w związku z ogłoszonym w październiku 2021 r. planem uruchomienia przez Rząd Centralnej wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego dla osób z niepełnosprawnościami.
Przypomnijmy: Celem programu przewidującego współpracę Narodowego Funduszu Zdrowia, Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych i Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest zapewnienie dostępu osobom z niepełnosprawnością do potrzebnych im technologii, urządzeń i sprzętu bez konieczności ponoszenia przez nie kosztów ich zakupu poprzez zbudowanie zasobu, który dzięki mechanizmowi wypożyczania, składowania, konserwowania i modernizacji będzie mógł służyć wielu kolejnym użytkownikom. Dzięki temu zostanie zapewniona nie tylko większa dostępność tak potrzebnego sprzętu, ale również poprawi się efektywność jego wykorzystania.
Zmarł Stanisław Kowalski – twórca fundacji, społecznik i filantrop
Stanisławowi Kowalskiemu zawsze przyświecało motto życiowe, zaczerpnięte od słów poety Juliana Tuwima „uszczęśliwiać innych i w ich szczęściu znaleźć własne”. To one były inspiracją Stanisława Kowalskiego do stworzenia dzieła swojego życia – Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, która dzisiaj, w przededniu obchodów 25-lecia istnienia, obejmuje opieką ponad 40 tysięcy chorych i niepełnosprawnych dzieci z całej Polski.
Stanisław Kowalski urodził się 30 kwietnia 1933 roku. Ukończył Politechnikę Warszawską, uzyskując stopień magistra inżyniera. Przez 20 lat pracował w przemyśle maszynowym, następnie prowadził działalność gospodarczą.
Osobista tragedia przewartościowała jego życie. W pomocy innym zaczął dostrzegać największą wartość. Na początku niósł pomoc kilku dzieciom. Z czasem zwracało się do niego coraz więcej osób z prośbą o wsparcie. Nigdy nie odmawiał. W 1998 roku, za namową profesora Zbigniewa Religi, założył Fundację Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”.
Jako człowiek czynu i niespożytej energii z małego przedsięwzięcia stworzył największą organizację dobroczynną w kraju. Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” uzyskała społeczne zaufanie, wiarygodność i szeroką akceptację. Nigdy nie pobierała prowizji ani od darczyńców, ani od rodziców swoich podopiecznych, a mimo to, dzięki ogromnemu zaangażowaniu prezesa stale rozwijała zakres świadczeń dla dzieci, młodzieży, osób chorych, z niepełnosprawnością, potrzebujących szczególnej troski.
Z inicjatywy Stanisława Kowalskiego powstały aż trzy ośrodki rehabilitacji: Amicus, Biomicus i Cemicus, świadczące kompleksowe terapie i rehabilitacje na najwyższym światowym poziomie. W turnusach rehabilitacyjnych organizowanych przed te ośrodki, dzięki posiadaniu przez Fundację własnych hosteli, mogą brać udział dzieci z całego kraju.
Kowalski powołał również Klub Myszki Norki, który w ramach zabaw, ciekawych spotkań i sportowych zajęć integruje dzieci zdrowe z dziećmi chorymi i z niepełnosprawnościami.
Stanisław Kowalski, wychodząc naprzeciw społecznym potrzebom, powołał drugą organizację non profit – Fundację Sedeka. W jej ramach działają grupy pożytku publicznego, niosące bezpośrednią pomoc najbardziej potrzebującym osobom dorosłym.
Był miłośnikiem literatury i malarstwa. Z tych zamiłowań wzięła się prowadzona z sukcesami przez wiele lat działalność wydawnicza. Napisał kilka książek o tematyce poruszającej poważne, niemal filozoficzne tematy dotyczące Boga i życia. Publikował książki przeznaczone dla najmłodszych czytelników. Wydawał twórczość innych znanych autorów literatury dziecięcej, kalendarze z malarstwem i Myszką Norką. Był koneserem sztuki, a przede wszystkim był człowiekiem o bardzo szerokich horyzontach.
Stanisław Kowalski za to, że zawsze „dążył z pomocą”, otrzymał od dzieci Order Uśmiechu – najwspanialsze wyróżnienie, które cenił sobie ponad wszystkie inne. A nagród i odznaczeń otrzymał bardzo wiele. Wśród nich są m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal im. dr. Henryka Jordana, Medal Korczakowski, Medal Solidarności Społecznej, Medal „Przyjaciel Dziecka”, Medal „Zasłużony dla Niepełnosprawnych”, Medal „Serce za Serce, Order ECCE HOMO, nagroda im. św. Brata Alberta, medal „Milito Pro Christo”, tytuł „Lidera działalności charytatywnej w Polsce”, wyróżnienie „Lodołamacz 2011”, statuetką PFRON-u „Za Szczególne Osiągnięcia w Działaniach na rzecz Dzieci z Niepełnosprawnością”.
W swoją działalność zaangażował bardzo wiele znanych i cenionych osób, zarażał entuzjazmem, a swoją energią zawstydzał częstokroć o wiele młodsze osoby. Kładł podwaliny pod działalność filantropijną, kiedy jeszcze w Polsce była mało znana i niezbyt powszechna.
Stanisław Kowalski był prawdziwym społecznikiem, człowiekiem pełnym pasji i empatii. Mawiał: „Im mniej czasu mi zostało, tym więcej rzeczy mam do zrobienia”. Będzie nam go bardzo brakowało, czujemy jednak wielkie zobowiązanie, aby dzieło, które stworzył nadal rozwijać, i aby jak najbardziej efektywnie pomagać.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Droga Królewska w Krakowie dla turysty z niepełnosprawnością
Droga Królewska w Krakowie – nazwa nadana ul. Floriańskiej, Rynkowi Głównemu, ul. Grodzkiej, ul. Senackiej i ul. Kanoniczej w związku z uroczystymi wjazdami monarchów, koronacjami i pogrzebowymi procesjami do roku 1734. Droga Królewska rozpoczyna się na Kleparzu i prowadzi przez Stare Miasto i Okół na Wawel.
W dwunastu miejscach w centrum Krakowa znajdują się makiety dotykowe, tworzące trasę turystyczną miasta. Pozwala ona osobom niewidomym i niedowidzącym zapoznać się z dziedzictwem kulturowym i najważniejszymi zabytkami Krakowa.
Do wszystkich makiet dołączono krótkie opisy eksponowanych obiektów – w języku łacińskim oraz w alfabecie Braille’a, w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Wykonane z czarnego granitu postumenty, na których stoją odlane z brązu modele, zaprojektowano tak, by dojazd do nich umożliwić osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich.
Pierwszą makietą na trasie jest makieta Barbakanu z fragmentami murów obronnych miasta usytuowana przy murach po stronie Barbakanu, następną ustawiono w okolicach Bramy Floriańskiej od strony Starego Miasta (obrazuje obszar Starego Miasta z zaznaczeniem Drogi Królewskiej i najważniejszych na niej zabytków). Kolejna to płaskorzeźba twarzy Jana Matejki umieszczona na jego domu przy ul. Floriańskiej. Czwarta przedstawia Bazylikę Mariacką i stanęła na pl. Mariackim. Piąta usytuowana jest po prawej stronie wejścia do Wieży Ratuszowej (przedstawia Ratusz według stanu z końca XVIII w.)
Kolejne makiety na trasie to makieta Sukiennic (pod arkadami naprzeciwko Bazyliki Mariackiej); zespół klasztorny oo. franciszkanów (przy wejściu do bazyliki od strony placu pod „oknem papieskim”); witraż „Bóg Ojciec – Stań się!” Stanisława Wyspiańskiego (w Pawilonie Wyspiańskiego); kościoły św. Andrzeja i św.św. Piotra i Pawła (przy ul. Grodzkiej przed ogrodzeniem kościoła św.św. Piotra i Pawła); wyobrażenie okna romańskiego (makieta na murze okalającym kościół św. Andrzeja przy ul. Grodzkiej); pałac bp. Erazma Ciołka – stan z początku XVII w. (w sieni pałacu przy ul. Kanoniczej); Wzgórze Wawelskie (makieta na dziedzińcu w okolicach Centrum Informacji Turystycznej).
Projekt został zrealizowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.
RPO: Nawet osoby ze znaczną niepełnosprawnością muszą przyjść na kwalifikację wojskową
Rzecznik praw obywatelskich Marcin Wiącek poprosił wicepremiera, ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka o rozważenie możliwości zmiany ustawy o obronie Ojczyzny – w celu zapewnienia zgodności pomiędzy obowiązkiem szczególnej opieki państwa wobec osób z niepełnosprawnością (art. 68 ust. 3 Konstytucji) a obowiązkiem obrony Ojczyzny (art. 85 ust. 1 Konstytucji).
O pomoc wobec konieczności osobistego stawienia się na kwalifikację wojskową osoby ze znaczną niepełnosprawnością (porażenie mózgowe, niechodząca) zwróciła się do RPO rodzina tej osoby.
Problem, który dotyczy szerszej grupy obywateli, od wielu lat pojawia się zarówno w przestrzeni publicznej, jak i we wnioskach do RPO przy okazji corocznych kwalifikacji wojskowych. W ocenie zainteresowanych osoby z tak znaczną niepełnosprawnością nie powinny doświadczać dodatkowych upokorzeń, związanych z koniecznością stawienia się do kwalifikacji wojskowej. Niektóre z takich osób samodzielnie się nie poruszają, cierpią, wobec czego taki wyjazd jest wyzwaniem i dla nich, i ich opiekunów.
RPO spytał o to Departament Kadr MON. Z odpowiedzi Szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji wynika, że przepisy poprzednio obowiązującej ustawy o powszechnym obowiązku obrony, jak również przepisy ustawy o obronie Ojczyzny, wskazują, że można nie poddawać badaniom lekarskim osób podlegających stawieniu się do kwalifikacji wojskowej zaliczonych do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Warunkiem jest przedstawienie komisji orzeczenia albo wypisu z orzeczenia stwierdzającego niezdolność lub niepełnosprawność.
Po analizie tej odpowiedzi z punktu widzenia ochrony praw i wolności obywatelskich RPO doszedł do wniosku, że problem polega nie tyle na zwolnieniu z badania lekarskiego, które jest jedną z czynności kwalifikacji wojskowej, ile na uniknięciu konieczności stawienia się na nią przez osobę ze znaczną niepełnosprawnością.
Zgodnie z ustawą z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny w ramach kwalifikacji wojskowej wykonuje się następujące czynności:
