Prawdziwe bogactwo technologii jest dostępne na wyciągnięcie ręki, od smartfonów przez asystentów głosowych, pozwalające na obsługę urządzenia bez użycia rąk. Choć może to być niesamowite, nie każdy jest w stanie wykorzystać te technologie, czyniące ludzkie życie wygodniejszym. Dotyczy to zwłaszcza osób niewidomych, które nierzadko bywają wykluczone, a chcą chronić swoją prywatność i wykonać jakąś czynność zachowując dyskrecję.
Nawet coś tak prostego, jak robienie notatek, by przypomnieć sobie coś w późniejszym czasie może być frustrującym procesem pomimo nowoczesnej technologii.
Obecnie mamy całkiem sporo urządzeń i usług, których używanie nie wymaga wzroku. Na przykład inteligentni asystenci sterowani głosem również przekazują informacje zwrotne za pomocą głosu i oferują wskazówki dźwiękowe zamiast powiadomień na ekranach. Oczywiście możemy też robić sobie notatki głosowe, które możemy odtworzyć w późniejszym czasie. Niestety, tego rodzaju interakcja nie zawsze jest możliwa, zwłaszcza w miejscach publicznych, gdy nie chcemy, by je usłyszał ktoś inny lub hałaśliwe otoczenie nie pozwala nam na ich odsłuchanie.
TEXT.ure oferuje rozwiązanie, które jest zarówno proste, jak i genialne, łącząc kilka istniejących technologii w jeden projekt, który może znacznie poprawić jakość życia osób niewidomych. W skrócie, użytkownik nagrywa notatkę głosową na urządzeniu, a następnie urządzenie przy wykorzystaniu rozpoznawania mowy i sztucznej inteligencji konwertuje tę notatkę na alfabet Braille’a.
Pomysł może wydawać się prosty, ale samo urządzenie prezentuje się całkiem elegancko. TEXT.ure to kwadratowe urządzenie z zaokrąglonymi rogami i gładkimi powierzchniami. Po otwarciu urządzenia (podobnie jak to jest w laptopach), ukazuje się nam ukryty wewnątrz mechanizm brajlowski. Kształt urządzenia może przypominać osobom niewidomym dobrze im znane notatniki brajlowskie.
Wiele uwagi poświęcono teksturze i doznaniom dotykowym użytkownika. Użycie plastiku, choć wątpliwe, ma oddać wrażenie lekkości i miękkości, a silikonowy pasek nośny daje pewność elastyczności i wytrzymałości. Tkanina, która pokrywa zawias, łączy dwie połówki, również daje uczucie ciepła. Nieliczne fizyczne elementy sterujące, które posiada urządzenie, znajdują się na krawędziach i są wyraźnie oznaczone, dzięki czemu można je łatwo rozróżnić i manipulować nimi jednym dotknięciem.
TEXT.ure może wyglądać jak proste urządzenie, ale jego minimalizm przeczy mocy, jaką daje ludziom, którzy mogą czuć się bezsilni nawet w dobie dzisiejszych wysoko rozwiniętych technologii. Możliwość szybkiego podyktowania sobie notatki i przeczytania jej później z zachowaniem prywatności nie jest czymś łatwo dostępnym dla osób niewidomych. To smutne, że takie urządzenia nadal istnieją tylko w sferze koncepcji, ale miejmy nadzieję, że projektanci i inżynierowie będą mogli wkrótce spotkać się i stworzyć coś takiego. Czytaj dalej →

Urząd ds. Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (OSHA) wydał specjalną książkę do szkolenia osób niewidomych i niedowidzących w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.
Napisana alfabetem Braille’a książka ma umożliwić grupie zapoznanie się z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa i zdrowia podczas codziennej działalności gospodarczej.
Minister Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Pracy, Młodzieży, Zatrudnienia i Osób Niepełnosprawnych), profesor Joyce Ndalichako, zaprezentowała oficjalnie wydawnictwo w tym tygodniu w Dodomie.
W wydarzeniu wzięło udział ponad 100 przedstawicieli osób słabowidzących, którzy wcześniej w trakcie jednodniowego szkolenia mogli zapoznać się z jego treścią i zawartymi w nim zagadnieniami.
Podczas inauguracji szkoleń i prezentacji książki prof. Ndalichako zachęciła grupę do korzystania z książki zgodnie z jej przeznaczeniem, czyli jako narzędzia do realizacji codziennych obowiązków poprzez przestrzeganie procedur bezpieczeństwa i zdrowia. Czytaj dalej →

W Kociołkach w Gminie Kozienice odebrano budynek Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego. Powstał w zaadaptowanym i rozbudowanym w tym celu obiekcie po byłej szkole podstawowej. Dzięki temu budynek zyskał drugie życie.
W Centrum zamieszka 15 osób, w tym 7 na stałe. Będą to niepełnosprawne osoby dorosłe ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Pensjonariusze będą mieli zapewnioną profesjonalną opiekę medyczną oraz osoby do pomocy. W budynku oprócz pokoi dla potrzebujących znalazły się sala telewizyjna, stołówka, gabinety lekarskie, pokój zabiegowy oraz łazienki dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Zmieniło się również otoczenie budynku. Powstały strefy odpoczynku, miejsca parkingowe i podjazdy dla niepełnosprawnych. Wartość inwestycji to prawie 2,8 mln zł, z czego prawie 2,2 mln stanowiło dofinansowanie z Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Uruchomienie obiektu zaplanowano na pierwszy kwartał 2023 r.
– Dostosowanie budynku wymagało dużo pracy. Cieszymy się z powstania Centrum, ponieważ będzie służyło całemu regionowi. Obecnie jest to jedyny tego typu obiekt na terenie powiatu. Zrealizowaliśmy kolejne zadanie z zakresu sfery społecznej, a w planach mamy kolejne działania w tym obszarze – powiedział burmistrz Piotr Kozłowski.
To nie jedyne, dobre wiadomości dla osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin na początku nowego roku. Gmina Kozienice pozyskała z Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej prawie 800 tys. zł, w tym ponad 310 tys. na realizację programu opieki wytchnieniowej oraz ponad 474 tys. na program asystenta osobistego osoby niepełnosprawnej.
– Środki te pozwolą na kontynuację i rozwój działań podjętych w poprzednich latach. Będą kolejnym źródłem finansowania szerokiego spektrum zadań na rzecz osób z niepełnosprawnościami, jakie w tej kadencji samorządowej zainicjowaliśmy i realizujemy na terenie Gminy Kozienice – dodał burmistrz Piotr Kozłowski. Czytaj dalej →

Na lotnisku Haneda w Tokio (Japonia), dla podróżnych korzystających z terminalu 3, uruchomiono eksperymentalną usługę chatu opartego na sztucznej inteligencji. Nowa usługa automatycznej odpowiedzi „Bebot” jest dostępna od 17 stycznia do 31 marca 2023 r.
Wyposażony w silnik przetwarzania języka naturalnego opracowany na podstawie historii czatów od ponad 30 milionów osób, „Bebot” może pochwalić się wysokim stopniem dokładności w odpowiadaniu na pytania, których potrzebują podróżni, w tym informacje o obiektach na lotniskach i informacje o lotach. Bebot odpowiada na prośby o informacje w łatwy do zrozumienia sposób poprzez naturalną rozmowę. Ponadto usługa została zaprojektowana z myślą o podróżnych z zagranicy, osobach starszych i niewidomych. Czytaj dalej →

Nowy film Matsumoto Junpei przedstawia historię Fukushimy Satoshi, który w młodości stracił wzrok i słuch, ale został pełnoetatowym profesorem na Uniwersytecie Tokijskim.
Satoshi urodził się w prefekturze Hyōgo w 1962 roku. W wieku 9 lat stracił wzrok w obu oczach, a słuch w wieku 18 lat. W 1983 roku dostał się na Tokyo Metropolitan University, stając się pierwszą głuchoniewidomą osobą w Japonii, która studiowała na poziomie uniwersyteckim. Został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Kanazawa, a od 2008 roku jest profesorem Centrum Badawczego Zaawansowanej Nauki i Technologii Uniwersytetu Tokijskiego, jako pierwsza osoba głuchoniewidoma na świecie, która została profesorem uniwersyteckim w pełnym wymiarze godzin. Jest dyrektorem Japońskiego Stowarzyszenia Głuchoniewidomych. Był także regionalnym przedstawicielem Azji dla Światowej Federacji Głuchoniewidomych przez pięć kadencji do października 2022 r.
W 1996 r. wraz z matką Reiko zdobył Nagrodę Literacką Yoshikawa Eiji. W 2003 roku amerykański magazyn Time umieścił go wśród swoich azjatyckich bohaterów. Jego twórczość literacka obejmuje m.in.: Mōrōsha toshite ikite (Życie osoby głuchoniewidomej) i Boku no inochi wa kotoba to tomo ni aru (Moje życie to słowa).
Fukushima Satoshi nie widzi ani nie słyszy. Jego głuchoślepota nie jest wrodzona – występowała etapami. Stracił wzrok w prawym oku w wieku 3 lat i lewym w wieku 9 lat, po czym stracił słuch w prawym uchu w wieku 14 lat i lewym uchu w wieku 18 lat. W rezultacie nadal pamięta to, co widział i słyszał wcześniej. Jest również w stanie mówić bez zakłóceń.
Ale druzgocąca utrata tych zdolności przysporzyła mu również wielkiego cierpienia. Ponadto wielokrotnie przechodził przez proces utraty, którego kulminacją był późny okres dojrzewania – zazwyczaj emocjonalny etap w życiu, bez wątpienia potęgujący jego cierpienie.
Nowy film, Sakura iro no kaze ga saku (Dotyk matki), przedstawia Fukushimę i jego matkę, gdy dorasta i pokonuje swoje trudności. Pierwsza połowa filmu z 2022 roku, wyreżyserowana przez Matsumoto Junpei, opowiada o udręce matki Satoshiego, granej przez Koyuki, która opiekuje się nim po odkryciu jego upośledzenia wzroku jako małego dziecka i jego całkowitej ślepoty w wieku dziewięciu lat, podczas gdy druga połowa filmu skupia się na Satoshim (Tanaka Taketo) w jego późnym okresie dojrzewania. Gdy Satoshi zaczyna akceptować swój stan, staje się wesołą i żywą postacią, opuszczając swój dom w Hyōgo, aby uczęszczać do szkoły dla niewidomych w Tokio, gdzie cieszy się życiem w szkolnym internacie. Ale w wieku 18 lat traci słuch, który do tej pory był dla niego „gwarantem bezpieczeństwa”. Film pokazuje, jak przezwycięża tę traumę i, przy wsparciu swojej matki Reiko i rodziny, ostatecznie zostaje pierwszą głuchoniewidomą osobą w Japonii, która rozpoczyna studia na uniwersytecie. Czytaj dalej →

Niewidomi i niedowidzący użytkownicy transportu publicznego w Vancouver w Kanadzie mogą teraz otrzymywać zarówno instrukcje dźwiękowe, które prowadzą ich do przystanków autobusowych, jak i informacje o transporcie w czasie rzeczywistym, skanując kody w zatokach autobusowych i na przystankach za pomocą smartfona Apple lub Android.
Operator komunikacyjny TransLink testuje usługę w trzech lokalizacjach w mieście, korzystając z aplikacji NaviLens, która umożliwia pasażerom dostęp do informacji poprzez skanowanie „kodowanych naklejek, przypominających kody QR” w lokalizacjach tranzytowych, które „można zeskanować z odległości do 14 m” bez względu na warunki oświetleniowe. Czytaj dalej →

Aktywizacja zawodowa osób z niepełnosprawnościami w województwie kujawsko-pomorskim, przestrzeganie uprawnień w zatrudnianiu oraz integracja społeczna i zawodowa osób o szczególnych potrzebach w regionie to główne tematy podjęte na spotkaniu w Inowrocławiu, zorganizowanym pod patronatem honorowym Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej oraz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Paweł Wdówik pogratulował wszystkim zaangażowanym w forum. Minister przedstawił sytuację Polski na tle innych krajów europejskich oraz główne elementy decydujące o jakości rynku pracy. Czytaj dalej →

Do nietypowej sytuacji doszło w Indiach. Do sądu najwyższego w Delhi wpłynął wniosek złożony przez grupę osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu. Zażądali oni, by koncern Yash Raj Films, zajmujący się produkcją i dystrybucją filmów, do filmu Pathaan nad którym obecnie pracuje, dodał ścieżkę z audiodeskrypcją i napisami w języku Hindi.
Co ciekawe, sąd przychylił się do prośby wnioskodawców i w poniedziałek zapadł korzystny dla nich wyrok.
Sędzia Prathiba M Singh polecił producentowi filmu przygotowanie audiodeskrypcjii napisów dla niesłyszących w ciągu dwóch tygodni i przedłożenie ich do Centralnej Rady Certyfikacjifilmów. Ostatecznie sam certyfikat ma zostać wydany do 20 lutego.
Film ma wejść do kin 25 stycznia. Później zostanie wydany na platformie OTT Amazon w miesiącu kwietniu.
Ława stwierdziła:
„W kontekście filmów należałoby podjąć szczególne środki dla osób niedosłyszących i niedowidzących, ponieważ nie można odmówić takim osobom doświadczenia oglądania filmu w kinie”.
Ława wezwała Indian Broadcasting and Digital Foundation, Stowarzyszenie Producentów Filmowych oraz Ministerstwo Elektroniki i Technologii Informacyjnych jako respondentów i poleciła im złożyć swoje stanowisko do 28 lutego. Czytaj dalej →

Nie da się ukryć, że alfabet Braille’a powoli, acz konsekwentnie odchodzi w zapomnienie, a to za sprawą rozwoju coraz bardziej dostępnej dla osób niewidomych technologii. Rozwój ten pociągnął za sobą również ułatwienie dostępu do książek. Dlatego też bibliotekom dla osób niewidomym ubywa czytelników i niektóre nie są w stanie tego udźwignąć.
Wyjątkowa instytucja w Sarajewie, Biblioteka dla Niewidomych i Słabowidzących, istnieje od ponad 50 lat, ale w ostatnich dwóch dekadach przeżywa trudny okres – powodem są finanse.
Na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku zdecentralizowano Wypożyczalnię Związku Niewidomych Jugosławii, a istniejący fundusz książkowy rozdystrybuowano między republikańskie i prowincjonalne stowarzyszenia niewidomych.
W ten sposób Bośnia i Hercegowina otrzymała pewną liczbę audiobooków i książek w alfabecie Braille’a. Od tego czasu Biblioteka dla Niewidomych i Słabowidzących powiększyła swój zasób, zwiększyła się liczba użytkowników, a instytucja zyskała uznanie i rozszerzyła swoje oddziaływanie poza granice kraju.
W lutym 1995 roku na mocy specjalnej ustawy Sejm Republiki Bośni i Hercegowiny powołał Bibliotekę dla Osób Niewidomych i Niedowidzących jako niezależną instytucję publiczną w dziedzinie kultury. Finansowanie Biblioteki do 1997 r. zapewniane było z budżetu państwa na podstawie rocznego programu pracy. W latach 1997-2001 pensje pracowników i część kosztów materialnych były pokrywane z budżetu kantonu Sarajewo.
Od 2002 roku sytuacja instytucji jest bardzo niepewna, finansowanie jest nierozstrzygnięte, sporadyczne, niewystarczające, bez jasnych wskazań i rozwiązań, ale to nie jedyne problemy, z jakimi borykają się pracownicy Biblioteki, których jest siedmiu, nie licząc dyrektora.
Biblioteka nie jest objęta finansowaniem z budżetu państwa na stałe
Codzienne przetrwanie biblioteki jest wątpliwe, ale dyrektor Sakib Pleh zwraca uwagę, że zamknięcie nie wchodzi w grę i nie nastąpi w żadnych okolicznościach.
Problem w tym, że nikt w Bośni i Hercegowinie nie przejmuje praw założycielskich, choć zgodnie z Konstytucją państwo byłoby zobowiązane, bo fundatorem był rząd republiki. Biblioteka nie ma zarządu, nikt nie może jej sfinansować, bo nie ma fundatora i to jest problem tej instytucji i powód, dla którego biblioteka ma trudności w pracy. Czytaj dalej →