Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przyjmuje od samorządów wnioski na pomoc niepełnosprawnym dotkniętym skutkami pandemii COVID-19. Można pomóc i placówkom dla takich osób, i pojedynczym niepełnosprawnym.
Dofinansowanie wynosi do 100 tys. złotych, nie jest wymagany wkład własny ze strony samorządu. Mimo to w województwie warmińsko-mazurskim wnioski o dofinansowanie złożyło tylko 10 samorządów.
Każdy samorząd, każda gmina może po te środki sięgnąć. Chciałbym zachęcić samorządy do sięgania po te środki, bo to cieszy się zbyt małym zainteresowaniem, a można w ten sposób jeszcze wiele dobrego zrobić – zaapelował Artur Chojecki.
Pieniądze można przeznaczyć na: zakup środków dezynfekcyjnych, maseczek, odpowiedniego ubioru, na transport – czy to do szpitali, czy do zakładów aktywności zawodowej, czy na warsztaty terapii zajęciowej – można je wykorzystać na zakup paczek żywnościowych, czy na pomoc psychologiczną – powiedział Mateusz Szkaradziński.
Kategoria: Artykuły
Szukasz pracy lub pracownika? Skorzystaj z aplikacji ePraca
Od 6 października 2021 r. zarówno szukający pracy, jak i pracodawcy mogą używać nowej aplikacji Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, ePraca. Narzędzie umożliwia korzystanie ze wszystkich informacji na temat ofert pracy oraz wydarzeń publikowanych w Centralnej Bazie Ofert Pracy przez wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy oraz Ochotnicze Hufce Pracy. Jakie funkcje znajdą szukający pracy i pracodawcy w aplikacji ePraca? Odpowiadamy.
Aplikacja ePraca, którą niedawno udostępniło Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej, jest bezpłatna. Od 6 października 2021 r. mogą z niej korzystać osoby, które korzystają z urządzeń w systemie operacyjnym Android i pobiorą ją ze sklepu Google Play. W kolejnym etapie aplikacja zostanie udostępniona również na urządzenia mobilne z systemem operacyjnym iOS w sklepie AppStore.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpływają skargi na niedostępność wind dla osób niewidomych
Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się w tej sprawie do Ministerstwa Rozwoju i Technologii.
Skargi wpływające do RPO świadczą o niedostosowaniu wind do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Zgodnie z ustawą o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, od 6 września 2021 r. mogą oni wnioskować o dostępność architektoniczną placówek publicznych. Nie dotyczy to jednak podmiotów prywatnych, w tym wspólnot mieszkaniowych.
W szczególnie trudnej sytuacji są osoby niewidome, które w związku z brakiem odpowiednich wymogów technicznych muszą korzystać z niedostępnych dla nich dotykowych urządzeń sterowniczych w windach. Przepisy nie są wystarczająco precyzyjne, czego efektem jest dopuszczanie na rynek nowych produktów, niedostępnych dla osób z niepełnosprawnościami, w tym niewidomych i niedowidzących.
Zgodnie z art. 4 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, zadaniem państwa jest podjęcie wszelkich odpowiednich środków, w tym ustawodawczych, w celu zmiany lub uchylenia obowiązujących ustaw, przepisów wykonawczych, zwyczajów i praktyk, które dyskryminują osoby niepełnosprawne. Celem ma być zapewnienie im, na zasadzie równości z innymi osobami, dostępu do środowiska fizycznego, środków transportu, informacji i komunikacji, w tym technologii i systemów informacyjno-komunikacyjnych, a także do innych urządzeń i usług, powszechnie dostępnych lub powszechnie zapewnianych, zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich. Takimi urządzeniami są dźwigi osobowe.
Problematyka może zostać uregulowana w jednym z dwóch rozporządzeń ministra ds. budownictwa.
Z jednej strony odpowiednie zapisy mogłyby zostać wprowadzone w ramach rozporządzenia jako wymogi dotyczące nowo montowanych urządzeń w budynkach. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie sformułowało wymogi dotyczące dźwigów osobowych. Określono jednak wyłącznie wymiary techniczne kabiny, a nie pozostałe elementy umożliwiające korzystanie z windy, jak panele sterujące, przyciski przywoływania windy czy informacja głosowa.
Z drugiej strony może to być uregulowane w ramach rozporządzenia dotyczącego wymagań dla dźwigów i ich elementów bezpieczeństwa, które obejmuje windy jako nowy produkt wprowadzany na rynek.
Warto też odwołać się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów.
Dyrektywę wprowadzono rozporządzeniem Ministra Rozwoju z 3 czerwca 2016 r. w sprawie wymagań dla dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów. W przypadku dźwigu osobowego kabina – o ile pozwalają na to wymiary – musi być zaprojektowana i wykonana tak, aby jej konstrukcja nie utrudniała dostępu i użytkowania osobom niepełnosprawnym oraz pozwalała na odpowiednie jej przystosowanie.
Zgodnie z rozporządzeniem elementy sterownicze dźwigów przeznaczonych do korzystania przez osoby z niepełnosprawnościami będące bez opieki muszą być w odpowiedni sposób zaprojektowane i umiejscowione. Funkcje elementów sterowniczych dźwigów muszą być oznaczone w sposób zrozumiały.
Przepisy nie określają jednak szczegółowych wymagań co do elementów sterowniczych. Sprawia to, że na rynku dostępne są elementy sterownicze niedostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Chodzi o elementy wewnętrznych paneli sterujących, przyciski przywoływania windy, czy informację głosową. Regulacja prawna powinna obejmować je wszystkie.
Problem był również przedmiotem interpelacji poselskiej, w której podkreślono, że w przestrzeni publicznej pojawiają się przypadki dyskryminacji niepełnosprawnych mieszkańców wspólnot mieszkaniowych, którym odmawia się zastosowania rozwiązań zapewniających rzeczywisty dostęp do mieszkania, tj. dodatkowych elementów umożliwiających korzystanie z dźwigów osobowych.
Z odpowiedzi na tę interpelację wynika, że w ministerstwie prowadzono prace nad projektem nowego rozporządzenia określającego warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Jednym z celów projektowanego rozporządzenia ma być wprowadzenie zmian ułatwiających dostęp do budynków i urządzeń z nimi związanych osobom z niepełnosprawnościami. Rozporządzenie powinno wejść w życie najpóźniej do 20 września 2022 r., zastępując aktualnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Infrastruktury. Wymagania rozporządzenia co do zasady nie będą jednak miały zastosowania do budynków już istniejących w chwili wejścia w życie nowych regulacji (z wyjątkiem budynków przebudowywanych).
Ze skarg wynika pilna potrzeba działań na rzecz zapewnienia pełnej dostępności wind. A standardy opracowano w poradniku przygotowanym przez Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa „Standardy dostępności budynków dla osób z niepełnosprawnościami uwzględniając koncepcję uniwersalnego projektowania”.
Wskazano tam, że panel sterujący powinien być wyposażony w dodatkowe oznakowanie dla osób niewidomych i niedowidzących (wypukłe opisy, cyfry lub symbole oraz oznaczenia w alfabecie Braille’a) oraz informację głosową. Opracowanie może okazać się pomocne przy pracach nad nowelizacją rozporządzenia.
RPO Marcin Wiącek zwrócił się do MRiT o poinformowanie, na jakim etapie są prace nad nowelizacją rozporządzenia oraz czy będą w nim uwzględnione szczegółowe warunki dotyczące paneli sterujących.
Małopolskie: Mamy kolejne informacje w sprawie porannego wypadku!
Kolejny niełatwy sprawdzian za małopolskimi służbami. Rano w miejscowości Ujazd w powiecie bocheńskim wydarzył się wypadek z udziałem busa przewożącego osoby niepełnosprawne. Zderzył się on z ciągnikiem. Zdarzenie miało miejsce na drodze powiatowej Trzciana – Kamionna. Na polecenie wojewody małopolskiego Łukasza Kmity na miejsce udał się II wicewojewoda Ryszard Pagacz.
Busem przewożeni byli podopieczni Środowiskowego Domu Samopomocy w Rdzawie, głównie osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Podróżowali z opiekunem.
W wypadku poszkodowanych zostało 14 osób. Jedna osoba zginęła.
Działania ratownicze prowadzone były przez 4 Zespoły Ratownictwa Medycznego oraz 2 śmigłowce Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. W akcji uczestniczyło 12 zastępów Państwowej i Ochotniczej Straży Pożarnej: 40 ratowników i 11 pojazdów.
Policja zabezpieczała objazdy i miejsce wypadku. Na miejscu pracowało 14 policjantów z wykorzystaniem 5 radiowozów. Dalsze czynności, pod kątem ustalenia przyczyny wypadku, prowadzone są pod nadzorem Prokuratury.
Informacja o wypadku została przekazana służbom o 8.13. Po ośmiu minutach na miejscu była już jednostka OSP Trzciana. O 10.19 ostatnia osoba poszkodowana została przewieziona do szpitala. Poszkodowani, w tym dwie osoby w stanie ciężkim, trafili do szpitali w Bochni, Brzesku, Krakowie i Limanowej. Podopiecznym ŚDS-u została zapewniona pomoc psychologiczna.
– Dziękuję wszystkim zaangażowanym służbom za sprawność i szybkość działania oraz ogromne zaangażowanie. To była trudna i wymagająca akcja, konieczna była koordynacja na wielu poziomach. Przekazuję wyrazy współczucia rodzinie osoby, która zginęła – mówi II wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz.
Małopolskie: Jedna osoba zginęła w wyniku zderzenia busa przewożącego osoby niepełnosprawne z przyczepą ciągnika
Dziś około godz. 8:00 w miejscowości Ujazd w gminie Trzciana na drodze powiatowej doszło do wypadku drogowego. Bus fiat ducato kierowany przez 65-latka mijał się na łuku drogi z kierowanym przez 30-latka ciągnikiem rolniczym ciągnącym 2 przyczepy. W pewnym momencie doszło do zderzenia drugiej przyczepy z busem, w wyniku czego bus wpadł do rowu podobnie jak przyczepa.
W busie było 15 dorosłych pasażerów – to osoby niepełnosprawne przewożone do Środowiskowego Domu Samopomocy w Rdzawie. Jedna z tych osób zmarła, 3 osoby ciężko ranne zostały przewiezione do szpitala, podobnie pozostałe 11 osób – na badania. Kierowcy są trzeźwi, nie odnieśli obrażeń.
Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego koordynuje działania ratownicze i pomoc psychologiczną dla poszkodowanych. Pomocy udziela 6 karetek, zadysponowano też 2 śmigłowce LPR. Na miejscu pracuje także 40 strażaków z 12 zastępów PSP i OSP. Policja drogowa kieruje uczestników ruchu na objazdy a grupa dochodzeniowo-śledcza z prokuratorem zabezpiecza ślady i ustala okoliczności wypadku.
Rząd przeznaczył już ponad 231 milionów złotych na wsparcie domów pomocy społecznej
Dodatkowe środki – 231,6 mln zł – pochodzą z Funduszu Przeciwdziałania Covid-19 oraz rezerw celowych budżetu państwa i w latach 2020-2021 zostały rozdysponowane do domów pomocy społecznej. Gros tej kwoty – 137,6 mln zł – do placówek trafiło już w ubiegłym roku.
115,2 mln zł przeznaczone zostało na bieżącą działalność domów pomocy społecznej, zwłaszcza na zagwarantowanie właściwej opieki nad mieszkańcami, natomiast 22,3 mln zł przeznaczono na dofinansowanie bieżącej działalności domów pomocy społecznej na mieszkańców na tzw. „starych zadaniach” 22 386 000 zł.
Domy pomocy społecznej otrzymały także wsparcie ze środków unijnych, które mogły zostać przeznaczone m.in. na zakup środków ochrony indywidualnej, zapewnienie miejsc tymczasowego pobytu dla mieszkańców i kadry DPS, dopłaty do wynagrodzeń personelu tych placówek oraz dofinansowanie tymczasowego zatrudnienia nowych osób. Wsparcie otrzymało dotychczas 866 domów na kwotę blisko 289,5 mln zł.
Kujawsko-Pomorskie: Nowe marszałkowskie bransoletki życia już działają
Trwa rozruch przygotowanego przez marszałkowski Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej (ROPS) dużego programu teleopieki domowej, którym objętych zostanie 3 tysiące niesamodzielnych osób starszych. W systemie, którego sercem jest centrum operacyjne działające w kompleksie Toruńskiej Agencji Rozwoju Regionalnego, jest już blisko ośmiuset seniorów. Wkrótce dołączy do nich m.in. pół tysiąca mieszkańców Bydgoszczy. Kilkorgu bydgoskim seniorom opaski przekazał wczoraj (18 października) wicemarszałek Zbigniew Ostrowski.
– Zainteresowanie bransoletkami życia od początku było ogromne, dlatego zdecydowaliśmy się na kontynuację programu i taką jego rozbudowę, by docelowo objąć nim wszystkich potrzebujących – podkreśla marszałek Piotr Całbecki.
Opiekuńczo-ratunkowy system teleopieki domowej, na który składają się monitorujące funkcje życiowe mobilne urządzenia do szybkiego przywoływania pomocy („bransoletki życia”) oraz uruchomione na początku września centrum operacyjne, jest kontynuacją dobrze przyjętego pilotażu, z którego skorzystało 210 osób. Do partnerstwa zaproszone zostały wszystkie gminy regionu, ostatecznie zgłosiło się 78 (zaproszenie jest nadal otwarte). Siedemdziesiątym dziewiątym partnerem jest Kujawsko-Pomorskie Centrum Kompetencji Cyfrowych Conectio, które wzięło na siebie organizację centrum teleopieki (Kujawsko-Pomorskie Telecentrum).
Uczestnicy programu mają już za sobą testowe kontakty z telecentrum, w którym dyżurują wykwalifikowani ratownicy medyczni. Był już też przypadek prawdziwej interwencji, w wyniku której ratownicy z telecentrum wezwali do podopiecznego pogotowie ratunkowe.
ROPS sukcesywnie przekazuje zamówione bransoletki życia kolejnym samorządom lokalnym. To one bowiem prowadziły nabory uczestników, a obecnie prowadzą ostateczną dystrybucję urządzeń.
Adresatami tej zyskującej sobie coraz większą popularność formy wsparcia są osoby niesamodzielne, potrzebujące pomocy w codziennym funkcjonowaniu, przede wszystkim mieszkający samotnie seniorzy. Pierwszeństwo zarezerwowaliśmy dla osób o niskich dochodach, doświadczających wykluczenia społecznego, niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie, a także kombatantów i osób represjonowanych. Uzupełnieniem oferty będą pomoc sąsiedzka i wolontariat opiekuńczy.
Projekt, z budżetem w wysokości 19 mln złotych, jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (RPO) 2014-2020.
Łódzkie: Rozmawiali o wspieraniu osób z niepełnosprawnościami
Jak wspierać osoby z niepełnosprawnościami? W jaki sposób robią to organizacje pozarządowe i jednostki samorządu terytorialnego w Łódzkiem? To tematy poruszane podczas posiedzenia Wojewódzkiej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych.
Dobre praktyki związane z włączaniem osób z niepełnosprawnościami do życia społecznego, ale także wymiana doświadczeń różnych podmiotów – jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych, dotyczące działań na rzecz osób niepełnosprawnych były wiodącymi tematami spotkania, które zorganizowała Wojewódzka Społeczna Rada ds. Osób Niepełnosprawnych. Spotkanie oraz dyskusja odbyły się w poniedziałek w galerii twórczości osób niepełnosprawnych przy ul. Piotrkowskiej 17 w Łodzi.
W spotkaniu brali m.in. udział Zbigniew Ziemba, wicemarszałek województwa łódzkiego i Katarzyna Maciołek, dyrektor Regionalnego Centrum Polityki Społecznej w Łodzi.
– To ważne, aby wspólnie wymieniać się doświadczeniami, pokazywać ścieżkę dostępu do zadań, które realizujemy, służąc osobom z niepełnosprawnościami – mówił wicemarszałek.
O kompleksowym wsparciu dla dzieci z niepełnosprawnościami i ich opiekunów mówiła Hanna Gural, dyrektor Centrum Edukacyjno-Rehabilitacyjnego „Szansa” w Piotrkowie Trybunalskim, placówki modelowej w skali województwa.
– Półtora roku temu przenieśliśmy się do nowego budynku. Nowa siedziba była budowana przez 5 lat, powstała dzięki wsparciu sponsorów, ale także Urzędu Marszałkowskiego. Wszystko po to, aby nasze dzieci miały godziwe warunki rehabilitacji – mówiła Hanna Gural. – W naszym Centrum specjaliści współpracują ze sobą i wypracowują jeden model terapii, co nie jest tak oczywiste w innych placówkach. Jednak najważniejszym terapeutą pozostaje rodzic, przy czym kluczowe jest zaufanie pomiędzy rodzicami i specjalistami.
Spotkanie zakończyło się dyskusją, a w efekcie wypracowaniem wniosków i rekomendacji.
Wojewódzka Społeczna Rada do spraw Osób Niepełnosprawnych to organ opiniodawczo-doradczy działający przy Regionalnym Centrum Polityki Społecznej w Łodzi. Do jego zadań należą: inspirowanie przedsięwzięć zmierzających do integracji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych i realizacji ich praw, opiniowanie projektów wojewódzkich programów działań na rzecz osób niepełnosprawnych i ocena ich realizacji, opiniowanie projektów uchwał i programów przyjmowanych przez Sejmik Województwa Łódzkiego pod kątem ich skutków dla osób niepełnosprawnych.
Prof. R. Rejdak: oprócz koronawirusa mamy też epidemię krótkowzroczności
Oprócz koronawirusa mamy też epidemię krótkowzroczności – zaznaczył w rozmowie z PAP kierownik Kliniki Okulistyki Ogólnej SPSK1 w Lublinie prof. Robert Rejdak, który jest też prorektorem ds. umiędzynarodowienia i cyfryzacji Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Prof. Robert Rejdak podkreślił, że problem krótkowzroczności był zauważalny już przed pandemią koronawirusa na wszystkich kontynentach. Dodał, że w zależności od rasy człowieka występuje on w mniejszym bądź większym stopniu. „Najczęściej dotyczy Azji, gdzie 95 proc. społeczeństwa dotkniętych jest krótkowzrocznością. Natomiast przed pandemią w Europie oceniano, że dotyczy 50 proc. absolwentów studiów” – zaznaczył kierownik Kliniki Okulistyki Ogólnej SPSK1 w Lublinie.
Z danych szacunkowych pochodzących sprzed pandemii wynika również, że ok. 30 proc. dzieci w wieku wczesnoszkolnym borykało się z problemem krótkowzroczności. „Natomiast już teraz, na podstawie populacji pacjentów gabinetów okulistycznych szacujemy, że ten odsetek mógł wzrosnąć nawet o 20 proc. Duży wpływ na to miała z pewnością nauka zdalna” – wskazał prof. Rejdak.
Odpowiedź na pytanie: jaka jest obecnie skala krótkowzroczności wśród uczniów, ma dać program profilaktyki krótkowzroczności „Dobrze widzieć”, za którego realizację odpowiada zespół ekspertów z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie pod kierownictwem prof. Roberta Rejdaka.
„Nasze badanie można nazwać pionierskim, ponieważ jest jednym z pierwszych takich projektów w Europie. Badania przesiewowe obejmą w pierwszym etapie 900 dzieci z klas I-III z województwa lubelskiego (Lublin, Bychawa, Jakubowice Konińskie, Jastków). Zbadanych zostanie również 60 nauczycieli oraz 450 rodziców dzieci objętych tym programem” – poinformował prof. Rejdak.
Wyjaśnił, że w tej grupie uczniów spodziewane są w pierwszej kolejności przypadki krótkowzroczności spowodowane wpływem nauczania zdalnego na wzrok. „Poza tym mogą być przypadki wcześniej niezdiagnozowane ze względu na utrudniony kontakt ze specjalistami w czasie pandemii” – dodał okulista.
Program będzie realizowany w czwartym kwartale br. Jego koszt wyniesie 1,1 mln zł. Badania przesiewowe wzroku będą przeprowadzane w szkołach za pomocą sprzętu i technologii o najwyższej klasie. Na miejscu zostanie wykonane badanie refrakcji, a w wybranych przypadkach w klinice okulistyki m.in. ocena obrazu oka na podstawie zdjęć cyfrowych. Ich wyniki będą przetwarzane z wykorzystaniem technologii sztucznej inteligencji.
„Będzie to wyglądać tak, że dziecko patrzy z odległości metra w obiektyw autorefraktometru (specjalna kamera). Następnie podany wynik zostanie wpisany do specjalnego systemu elektroniczno-informatycznego, który będzie zbierać i analizować dane ze wszystkich szkół. Zarówno my-okuliści, jak i Ministerstwo Zdrowia będzie mogło ocenić np. w której gminie jest mniejszy lub większy problem z krótkowzrocznością wśród uczniów” – powiedział w rozmowie z PAP prof. Rejdak.
Jak podkreślił, ma nadzieję, że to dopiero pierwszy etap badań wzroku wśród uczniów. „Jeśli wykażemy, że ten system działa i że się sprawdził na Lubelszczyźnie, to w kolejnych miesiącach ministerstwo rozważa rozszerzenie tego programu na cały kraj” – dodał okulista.
Jak zaznaczył „oprócz koronawirusa mamy też epidemię krótkowzroczności”. „Wiem, że jesteśmy już zmęczeni słowem +epidemia+, ale krótkowzroczność jest na tyle często występującą chorobą, że używa się w stosunku do niej tego samego stwierdzenia” – dodał prof. Robert Rejdak.
Zapytany o to, jak przeciwdziałać krótkowzroczności u dzieci odpowiedział, że najważniejsze jest, aby 2-3 godziny dziennie przebywać w świetle naturalnym, czyli poza domem, na świeżym powietrzu. „Chodzi o to, żeby wzrok odpoczął od sprzętu elektronicznego, wtedy również naturalnie patrzymy w dal. Rola światła naturalnego udowodniona jest jako najważniejsza rzecz w zapobieganiu rozwojowi krótkowzroczności” – podkreślił profesor.
Polecił również „regułę 3 do 1”, która polega na tym, że 30 minut pracujemy, a następne 10 minut dajemy odpocząć oczom i patrzymy np. przez okno – w dal, na zieleń. „Ważne jest też, żeby nie stronić od specjalistycznych badań, bo dzięki odpowiedniej korekcji lub metodom farmakologicznym można zatrzymać postępującą krótkowzroczność” – powiedział okulista.
Premiera przewodnika “Doświadczanie przestrzeni”
Wielozmysłowe Wycieczki Kulturalne to projekt realizowany przez Fundację od 2019 roku. Jest to cykl wakacyjnych spotkań, w trakcie których włączamy osoby z niepełnosprawnością wzroku w odbiór i doświadczenie kultury wizualnej- mówią założycielki Fundacji Wielozmysły, Adrianna Lau i Monika Matusiak.
Tematem tegorocznej, już trzeciej edycji jest doświadczanie przestrzeni. Uczestnikami projektu byli członkowie Polskiego Związku Niewidomych w Kozienicach oraz Morągu. W trakcie spotkań dowiedzieli się jak słuchać, aby usłyszeć miasto i jego różnorodne dźwięki. Odkryli również na nowo olfaktoryczną warstwę miast i wspomnień związanych z zapachem. Na podstawie tych doświadczeńpowstały współtworzone przez uczestników audiodeskrypcje miejsc.
W ramach projektu stworzyłyśmy również przewodnik “Doświadczanie przestrzeni”. Jest to zbiór praktyk zachęcający do wielozmysłowego poznawania miasta, jego architektury i przyrody. Odkrywanie krajobrazów dźwiękowych i zapachowych pozwoli na doświadczenie przestrzeni wokół nas z zupełnie innej perspektywy.
Przewodnik w wersji do pobrania właśnie ukazał się na stronie Fundacji. Zapraszamy do zapoznania sięz jego treścią!
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach programu Narodowego Centrum Kultury “Kultura – Interwencje2021”.