Centrum Kultury Zamek w Poznaniu ogłasza unikatową inicjatywę, której celem jest wspieranie dystrybutorów kinowych w promowaniu dostępnej kultury filmowej. „Open Call na Audiodeskrypcje” to projekt skierowany do firm dystrybucyjnych, oferujący szansę na sfinansowanie audiodeskrypcji i napisów SDH dla zagranicznych filmów fabularnych trafiających do polskiej dystrybucji. Inicjatywa ta ma na celu poprawę dostępności kina dla osób niewidomych, słabowidzących, niedosłyszących i głuchych korzystających z napisów. Czytaj dalej →

W dniu 11 stycznia br. odbyło się trzecie posiedzenie Zespołu do spraw opracowania propozycji rozwiązań normatywnych w zakresie zastąpienia instytucji ubezwłasnowolnienia modelem wspieranego podejmowania decyzji. Inicjatywa ta, podjęta przez Ministerstwo Sprawiedliwości, ma na celu stworzenie nowego prawnego podejścia, które umożliwi zlikwidowanie obecnych form ubezwłasnowolnienia.
Zespołowi, powołanemu zarządzeniem Prezesa Rady Ministrów 3 lipca 2023 r., przewodniczyła Pani Wiceminister Zuzanna Rudzińska-Bluszcz, a wiceprzewodniczącym był Pan Wiceminister Łukasz Krason – pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych. Obecne posiedzenie było pierwszym pod ich przewodnictwem.
W trakcie posiedzenia członkowie Zespołu oraz eksperci, w tym przedstawiciele organizacji społecznych takich jak Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, Polskie Forum Osób z Niepełnosprawnościami, Amnesty International, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, a także przedstawiciele nauki, przedstawili swoje oczekiwania i propozycje dotyczące nowych rozwiązań instytucjonalnych.
Celem prac Zespołu jest stworzenie ram prawnych, które umożliwią zlikwidowanie obecnych form ubezwłasnowolnienia. Nowe przepisy mają zagwarantować każdej osobie możliwość podejmowania decyzji we własnych sprawach zgodnie z jej rozeznaniem i świadomością.
Wiceminister Sprawiedliwości, zainicjowawszy prace Zespołu, postanowiła także zaangażować do procesu ekspertów z różnych dziedzin społeczeństwa, co odzwierciedla zrównoważone podejście do kwestii zastąpienia instytucji ubezwłasnowolnienia. Współpraca z organizacjami społecznymi oraz przedstawicielami nauki ma zapewnić kompleksowe i społecznie odpowiedzialne podejście do reformy.
Efektem prac Zespołu mają być konkretne rozwiązania prawne, które wprowadzą model wspieranego podejmowania decyzji. Ta nowa perspektywa ma przynieść znaczące zmiany, pozwalając jednostkom na pełniejsze uczestnictwo w życiu społecznym i samodzielne podejmowanie decyzji zgodnie z własnymi preferencjami.
Kolejne posiedzenie Zespołu zaplanowano na 14 lutego br. Czytaj dalej →

Obywatele ze szczególnymi potrzebami mają prawo do pełnego uczestnictwa we wszystkich sferach życia, w tym również w procesie demokratycznym. Dlatego ważne jest, aby biura poselskie i senatorskie były dostępne zarówno architektonicznie, informacyjno-komunikacyjnie, jak i cyfrowo. Rzecznik Praw Obywatelskich, Marcin Wiącek, zwrócił uwagę na tę kwestię, kierując swoje wystąpienie do szefa Kancelarii Sejmu, Jacka Cichockiego, oraz szefa Kancelarii Senatu, Adama Niemczewskiego.
Dostosowanie istniejących budynków, w których znajdują się biura poselskie i senatorskie, do potrzeb osób ze szczególnymi potrzebami, wiązałoby się z kosztownymi inwestycjami, a nawet gruntowną przebudową. Dlatego RPO podkreśla, że kwestie dostępności powinny być brane pod uwagę już na etapie poszukiwania odpowiedniego miejsca na biura.
W swoim wystąpieniu Marcin Wiącek zaznacza, że prawo do wyboru przedstawicieli do Sejmu i Senatu nie kończy się wraz z oddaniem głosu. Kolejnym istotnym krokiem jest umożliwienie obywatelom, zwłaszcza tym ze szczególnymi potrzebami, realnego dostępu do parlamentarzystów. W tym kontekście RPO przywołuje list otwarty do przewodniczących komitetów wyborczych partii, w którym wskazano na konieczność zapewnienia dostępności biur senatorskich i poselskich.
Z informacji przekazywanych przez RPO wynika, że dostosowanie wielu istniejących budynków byłoby kosztowne i wymagałoby znacznych inwestycji. Problemy, z jakimi borykają się osoby ze szczególnymi potrzebami, to m.in. brak wind, zbyt strome podjazdy dla wózków, brak dostępu do tłumacza Polskiego Języka Migowego, czy też niedostępne pliki w formacie pdf na stronach internetowych.
Obowiązek wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami potwierdza Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, ratyfikowana przez Polskę. Ustawa o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami nakłada obowiązek publicznym podmiotom zapewnienia dostępności, uwzględniając potrzeby tej grupy.
Rzecznik Praw Obywatelskich podkreśla, że koszty funkcjonowania biur poselskich i senatorskich są pokrywane w formie ryczałtu ze środków publicznych. W związku z tym uważa, że obowiązek zapewnienia dostępności obejmuje również te podmioty, ze względu na ich specjalną rolę w obsłudze wykonywania pracy osób wybranych w powszechnych wyborach.
Zgodnie z ustawą o dostępności, wymagania dotyczące dostępności architektonicznej, informacyjno-komunikacyjnej i cyfrowej są precyzyjnie określone. Obejmują one m.in. wolne od barier przestrzenie komunikacyjne, obsługę z wykorzystaniem środków wspierających komunikowanie się, oraz zapewnienie funkcjonalności, kompatybilności, postrzegalności i zrozumiałości stron internetowych i aplikacji mobilnych.
Rzecznik Praw Obywatelskich wzywa również do stopniowego usuwania barier, nawet w przypadku biur funkcjonujących od lat w tych samych miejscach. Warto również podkreślić, że RPO zwraca uwagę na konieczność działań edukacyjno-promocyjnych, mających na celu zwiększenie świadomości na temat dostępności i problemów osób ze szczególnymi potrzebami.
Wreszcie, Marcin Wiącek prosi szefów kancelarii Sejmu i Senatu o analizę problemu, ustosunkowanie się do zgłoszonych kwestii oraz poinformowanie o planowanych działaniach mających na celu poprawę dostępności biur dla osób ze szczególnymi potrzebami. W trosce o pełne uczestnictwo wszystkich obywateli w życiu publicznym, RPO przypomina o konieczności dostosowania się do standardów dostępności. Czytaj dalej →

Europarlament przyjął istotne zmiany, które mają ułatwić życie osobom niepełnosprawnym podróżującym po Unii Europejskiej. Wprowadzono projekt ustawy zakładający wydawanie Europejskiej Karty Niepełnosprawności oraz zmiany w Europejskiej Karcie Parkingowej dla osób z niepełnosprawnościami. Celem jest zapewnienie równych praw i warunków dla posiadaczy kart, którzy podróżują lub odwiedzają inne kraje UE.
Zgodnie z nowymi zasadami, Karta Niepełnosprawności UE będzie wydawana w ciągu 60 dni od złożenia wniosku, natomiast Karta Parkingowa UE w ciągu 30 dni. Oba dokumenty są bezpłatne i dostępne w formie fizycznej oraz cyfrowej. Ponadto, istnieje opcja uzyskania wersji cyfrowej Karty Parkingowej w zaledwie 15 dni.
Osoby niepełnosprawne często napotykają trudności podczas podróżowania między państwami członkowskimi z powodu nierozpoznawania ich statusu niepełnosprawności w całej UE. Projekt ma na celu zlikwidowanie tych barier, umożliwiając dostęp do tych samych specjalnych warunków, takich jak miejsca parkingowe, we wszystkich krajach członkowskich.
Ważnym elementem proponowanej dyrektywy jest tymczasowa ochrona posiadaczy Europejskiej Karty Niepełnosprawności, którzy przenoszą się do innego kraju członkowskiego w celach pracy lub nauki, aż do oficjalnego uznania ich statusu. Dotyczy to również uczestników programów mobilności UE, takich jak Erasmus+.
Dodatkowo, posłowie wezwali państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia świadomości na temat Europejskiej Karty Niepełnosprawności i Karty Parkingowej dla osób niepełnosprawnych poprzez utworzenie strony internetowej zawierającej informacje na temat uzyskiwania, używania i odnawiania kart we wszystkich językach UE oraz w języku migowym.
Lucia Ďuriš Nicholsonová, sprawozdawczyni, podkreśliła znaczenie nowego prawa, mówiąc: „Z przyjęciem tego istotnego aktu prawnego osoby niepełnosprawne są o krok bliżej do swobody przemieszczania się w UE.” Kolejnym etapem jest uzyskanie akceptacji projektu przez całą Izbę podczas sesji plenarnej w styczniu, po czym rozpoczną się negocjacje z Radą w celu ustalenia ostatecznej formy ustawy. Państwa członkowskie już wyraziły zgodę na swoje stanowisko. Czytaj dalej →

W piątek, 19 stycznia 2024 roku, Galeria Bielska BWA stanie się miejscem wyjątkowym, otwierając swoje podwoje na haptyczną wystawę „Dotyk Sztuki/Touch of Art”. To wydarzenie jest rezultatem projektu o tej samej nazwie, który zainicjowany został w 2019 roku i realizowany jest przez Instytut Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Celem projektu było stworzenie ekspozycji w pełni dostosowanej do percepcji dotykowej.
W ramach tej fascynującej wystawy zostaną zaprezentowane dzieła sztuki haptycznej, stworzone przez utalentowanych artystów. Projektem kierują dr Anna Beata Barańska i dr Radosław Skóra, którzy dbają o wysoką jakość i zróżnicowanie prezentowanych prac.
Jednym z innowacyjnych elementów tej wystawy jest jej multisensoryczny charakter, który umożliwia zwiedzającym nie tylko oglądanie dzieł sztuki, ale także ich doświadczanie poprzez zmysł dotyku, słuchu i nawet smaku. Dr Anna Beata Barańska podkreśla, że zwiedzanie ekspozycji tego typu to doskonała okazja, aby zanurzyć się w świecie sztuki współczesnej, odkryć ją w pełni i doświadczyć jej z różnych perspektyw.
Aby umożliwić pełniejszy odbiór prac, organizatorzy przygotowali audiodeskrypcję, która służy jako werbalny opis treści wizualnych dla osób niewidomych i słabowidzących. Każda praca została oznaczona kodem QR, który po zeskanowaniu smartfonem, przenosi do odpowiedniego nagrania audiodeskrypcji. Ponadto, na miejscu dostępne są odtwarzacze ze słuchawkami, umożliwiające słuchanie opisów wszystkich eksponatów.
Warto podkreślić, że ekspozycja została starannie przygotowana przez zespół ekspertów, w tym tyflodydaktyków, tyflopedagogów, akademików oraz osób pracujących na co dzień z niewidomymi. Dzięki ich zaangażowaniu, każdy element wystawy został zoptymalizowany, aby stworzyć wyjątkowe doświadczenie dla każdego odwiedzającego.
Audiodeskrypcja dostępna jest nie tylko online, ale również na terenie samej wystawy, umożliwiając łatwy dostęp do informacji dla wszystkich zwiedzających. Organizatorzy zachęcają do skorzystania z tej unikalnej okazji i odwiedzenia Galerii Bielskiej BWA przed zamknięciem wystawy 25 lutego. Dodatkowo, istnieje możliwość umówienia się na oprowadzanie, co pozwoli na jeszcze bardziej osobiste doświadczenie sztuki haptycznej. Czytaj dalej →

Już po raz ósmy w Rudzie Śląskiej rozpoczyna się akcja „Dzwonię i jadę”, inicjatywa skierowana do seniorów i osób z niepełnosprawnościami, którzy mogą skorzystać z bezpłatnych przejazdów do przychodni, gabinetów lekarskich, urzędów, domów kultury czy sklepów. Projekt, realizowany przez Fundację „Aktywni My”, zyskał wsparcie finansowe miasta w wysokości 184 tys. zł, a całość budżetu na projekty aktywizacyjne dla osób starszych i niepełnosprawnych w bieżącym roku wyniosła prawie 260 tys. zł.
Akcja „Dzwonię i jadę”, ciesząca się od początku dużym zainteresowaniem mieszkańców Rudy Śląskiej, umożliwia seniorom i osobom z niepełnosprawnościami bezpłatne przemieszczanie się po mieście od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.30 do 12.30. Transport obejmuje nie tylko dojazd do placówek medycznych czy urzędów, lecz także inne miejsca, takie jak basen, kino, kościół, cmentarz czy działka.
Od 2016 roku, kiedy to rozpoczęto projekt, aż do końca 2023 roku, z bezpłatnych przejazdów skorzystało ponad 15 tysięcy osób. W ubiegłym roku liczba ta wyniosła około 1150. Akcja „Dzwonię i jadę” stanowi wyjątkowe wsparcie dla seniorów i osób niepełnosprawnych, dla których przemieszczanie się może być trudne, zwłaszcza w sytuacjach związanych z wizytami medycznymi czy zakupami.
Katarzyna Kinder, prezes Fundacji Aktywni My, podkreśla, że możliwość zamówienia transportu istnieje nie tylko do miejsc codziennego użytku, ale również na specjalne życzenie, jak na przykład na basen czy do kina. Zgłoszenia można dokonywać telefonicznie pod numerem 661-217-743 lub drogą mailową na adres: kontakt@fundacjaaktywnimy.pl, nie później niż 2 dni przed planowanym terminem.
Aby maksymalnie wykorzystać dostępne środki, wprowadzono ograniczenie ilości przejazdów dla osób indywidualnych do maksymalnie 4 na miesiąc. Wyjątkiem są sytuacje związane z zabiegami i rehabilitacją trwającą od 10 do 21 dni, gdzie transport jest zapewniany przez cały okres leczenia. Czytaj dalej →

9 stycznia 2024 roku zmarł śp. ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, kapłan Archidiecezji Krakowskiej, prezes Fundacji im. Brata Alberta. W pierwszym dniu pogrzebu, w środę 17 stycznia 2024 roku, Msza święta żałobna będzie odprawiona w kościele parafialnym w Radwanowicach o godz. 12.00 (modlitwa różańcowa od godz. 11.30). Natomiast w czwartek, 18 stycznia 2024 roku, w kościele parafialnym w Radwanowicach o godz. 12.00 zostanie odprawiona Msza święta pogrzebowa, po niej zaś nastąpią obrzędy ostatniego pożegnania na cmentarzu parafialnym w Rudawie.
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski urodził się 7 września 1956 r. w Krakowie. Jego rodzicami byli filolog Jan Zaleski i polska Ormianka, polonistka Teresa Zaleska, z domu Isakowicz. Był spokrewniony z przedostatnim arcybiskupem ormiańskokatolickim Lwowa, wybitnym kaznodzieją i filantropem Izaakiem Mikołajem Isakowiczem (był praprawnukiem brata arcybiskupa) oraz ks. prałatem Leonem Isakowiczem (1883–1944), proboszczem parafii ormiańskokatolickiej w Stanisławowie.
Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Jego studia seminaryjne zostały nagle przerwane powołaniem do służby wojskowej w specjalnej jednostce kleryckiej w Brzegu. Po powrocie do seminarium związał się z powstającymi w drugiej połowie lat 70. strukturami niezależnej opozycji. Jeszcze jako kleryk był aktywnym kolporterem podziemnej prasy, a nawet bezpośrednim współpracownikiem pism ukazujących się poza zasięgiem cenzury: „Krzyża Nowohuckiego” oraz lubelskiego kwartalnika młodych katolików „Spotkania”.
W latach 1981-1983 ks. Isakowicz-Zaleski odbywał praktyki diakonatu w parafii w Chrzanowie, Rajczy i Krakowie–Woli Justowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1983 r. w Katedrze Wawelskiej z rąk kard. Franciszka Macharskiego, który darzył go dużym zaufaniem i go wspierał. Święcenia otrzymał z pewnym opóźnieniem, dzięki wsparciu ze strony kard. Macharskiego. Oddelegowany został na studia w kolegium ormiańskim do Rzymu, co zostało jednak uniemożliwione przez SB, drogą odmowy paszportu.
W 2001 odbył studia w Papieskim Kolegium Ormiańskim w Rzymie i został mianowany przez ówczesnego ordynariusz wiernych obrządku ormiańskiego, kard. Józefa Glempa, duszpasterzem Ormian w archidiecezji krakowskiej. W latach 2002–2009 był duszpasterzem Ormian w Polsce Południowej a w latach 2009–2017 proboszczem ormiańskokatolickiej parafii południowej pw. św. Grzegorza Oświeciciela z siedzibą w Gliwicach.
Kapłan założył pierwszą w Krakowie wspólnotę osób niepełnosprawnych „Wiara i Światło”. Później stworzył jedno z najbardziej prężnych w Polsce środowisk tworzących ośrodki dla niepełnosprawnych umysłowo w postaci Fundacji im. Brata Alberta. Fundacja ta opiera się na duchowości Brata Alberta, wykorzystując wcześniejsze wspólnotowe doświadczenia księdza. Wiele inspiracji czerpał też ze środowiska Lasek, z którym Tadeusz Zaleski związany był niemal od urodzenia. Przebywała tam jego ciocia, s. Miriam ze zgromadzenia franciszkanek służebnic krzyża.
„Fundacja narodziła się z zasadniczego pytania rodziców osób niepełnosprawnych intelektualnie, co się stanie z ich dziećmi, gdy oni umrą” – opowiadał w rozmowie z KAI ks. Isakowicz-Zaleski. Pomysłodawcą Fundacji był Stanisław Pruszyński, który „wprawdzie sam nie był rodzicem osoby niepełnosprawnej, ale pochodził z Wołynia, miał doświadczenia wojenne, został ranny i był do końca życia niesprawny. On z tego Wołynia wyniósł przeświadczenie, że dom dla osób niepełnosprawnych musi być w pięknym otoczeniu przyrody, poza miastem. Mówił cały czas, że potrzebny jest dom z ogródkiem. We dwóch zaczęliśmy jeździć po całej Polsce i szukać takiego domu”.  Stał się nim dworek, który jest darem mieszkanki Radwanowic – Zofii Tetelowskiej.
Jako początkujący kapłan bez reszty angażował się we współpracę z podziemną „Solidarnością” i duszpasterstwo na tym polu. Współpracował z ks. Kazimierzem Jancarzem. W 1988 brał udział jako duszpasterz robotników w strajku w Hucie im Lenina. Przez wiele lat zaangażowany był w walkę o upamiętnienie ofiar ludobójstwa Polaków na Kresach. Był prezesem założonej przez siebie Fundacji Kresowej „Memoria et Veritas” i organizatorem dorocznych konkursów szkolnych wiedzy o Kresach oraz przewodniczącym komitetu honorowego budowy pomnika „Rzeź Wołyńska”. Wspierał także akcję Stowarzyszenia „Wspólnota i Pamięć” pod hasłem „Wołyń na Powązki”. Brał udział w poświęconych tematowi upamiętnieniach, konferencjach, manifestacjach. Wielokrotnie kierował apele do polskiego episkopatu i władz państwowych. Był także cenionym duszpasterzem rodzin ocalałych z ludobójstwa na Wołyniu.
Uhonorowany został m. in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2019), Medalem „Pro Bono Poloniae” (2019). Czytaj dalej →

Telefónica i ONCE postanowiły połączyć siły, aby skupić się na dostępności produktów i usług rozwijanych w obszarze Web3 i Metaverse. W ramach tej współpracy, obie firmy zobowiązały się do eksplorowania nowych ścieżek badań, które Telefónica prowadzi w tym obszarze.
Celem umowy jest uczynienie doświadczeń immersyjnych, zwłaszcza dla osób niewidomych, bardziej dostępnymi w produktach i usługach Telefóniki wykorzystujących zaawansowane technologie. W ramach tej współpracy, planowane są trzy obszary działania.
Pierwszym obszarem jest usprawnienie Movistar Immersive Experience, wirtualnego świata oferującego nowy sposób interakcji z mobilnym światem Movistar. Użytkownicy będą mieli szansę testować różnorodne rozwiązania, dostarczając bezpośrednich opinii, które pozwolą na ciągłe doskonalenie dostępności.
Kolejny obszar koncentruje się na dostępności w doświadczeniach rzeczywistości wirtualnej (VR). Badania będą obejmować doświadczenia użytkowników z wadą wzroku, z myślą o uwzględnieniu ich potrzeb i ograniczeń w korzystaniu z usług i produktów VR. Inkludowanie bardziej dostępnych profili, zastosowanie zasad projektowych dla tworzenia inkludujących doświadczeń oraz organizacja warsztatów dotyczących dostępności będą kluczowymi inicjatywami w tym obszarze.
Trzeci obszar współpracy skupi się na zastosowaniu sztucznej inteligencji (AI) w celu dostarczania bardziej dostępnych doświadczeń. AI zostanie wykorzystana jako wsparcie w zbliżaniu dostępności do doświadczeń immersyjnych, rozwiązując problemy związane z komunikacją, mobilnością i dostępem do informacji dla osób z niepełnosprawnościami.
Ta inicjatywa wpisuje się w działania ONCE Innova, laboratorium innowacji ONCE, które koncentruje się na współpracy i tworzeniu przestrzeni do wymiany pomysłów, promując innowacje inkludujące i rozwijając wiedzę w obszarze nowych technologii.
Yaiza Rubio, Chief Metaverse Officer w Telefónica, podkreśla: „Z obszaru Web3 i Metaverse zawsze rozwijaliśmy produkty i usługi z myślą o ludziach, współpraca z ONCE pozwoli nam dotrzeć także do osób niewidomych”.
Współpraca Telefóniki i ONCE otwiera nowe perspektywy dla tworzenia dostępnych doświadczeń w świecie Metaverse, ukierunkowanych na inkluzję i równość dostępu dla wszystkich użytkowników. Czytaj dalej →