Po raz pierwszy w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej odbyło się posiedzenie Rady Dostępności. Przedstawiciele instytucji państwowych i organizacji pozarządowych a także środowisk osób z niepełnosprawnościami spotkali się, aby wspólnie rozmawiać o planowanych działaniach podejmowanych w ramach Programu Dostępność Plus. Podczas posiedzenia minister Małgorzata Jarosińska-Jedynak wręczyła nominacje członkom Rady Dostępności i przyjęto regulamin prac. Czytaj dalej →

W dniach 05 – 06 maja 2020 roku odbędzie się XVII Ogólnopolski Integracyjny Konkurs Piosenki “Śpiewajmy Razem”. Przesłuchania rozpoczną się 05 maja od godziny 08:30 i potrwają do około godziny 17:00 w Sali Koncertowej Radomskiej Orkiestry Kameralnej Urzędu Miejskiego ul. Żeromskiego 53.
Warsztaty Muzyczne odbędą się 06 maja w godz. 9:00 – 10:30. Finał i ogłoszenie wyników konkursu godz. 11:00
Uczestnicy wystąpią w podziale na kategorie:
– kat. I – wiek od 3 do 8 lat
– kat. II – wiek od 9 do 12 lat
– kat. III – wiek od 13 do 16 lat
– kat. IV – powyżej 17 roku życia
– kat. V – grupy wokalne i wokalno – instrumentalno – taneczne
Ze względów organizacyjnych organizatorzy proszą o przesyłanie Karty Zgłoszenia i Zgody na przetwarzanie danych osobowych do dnia 24 kwietnia 2020 roku na adres:
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i Słabo Widzących
ul. Struga 86, 26-600 Radom.
Zgłoszenia z zachowaniem terminu należy przesłać z dopiskiem: XVII Ogólnopolski Integracyjny Konkurs Piosenki “Śpiewajmy Razem”.
Przyjazd wykonawców odbywa się na koszt własny zgłaszającego. Czytaj dalej →

Telefon zaufania dla osób, które są niewidome lub tracą wzrok to pomysł Grzegorza Dudzińskiego, niewidomego właściciela bydgoskiego klubu Światłownia, który w sobotę (11 stycznia) napisał o tym na swoim facebookowym profilu, a w niedzielę już odbierał pierwsze telefony.
„Tygodnik Bydgoski”: Skąd pomysł na telefon zaufania dla osób tracących wzrok?
Grzegorz Dudziński: Jest to inicjatywa wynikająca z impulsu. W sobotę (11 stycznia) wpadłem na taki pomysł. Skontaktowałem się ze znajomym, który stosunkowo niedawno przeszedł przez cały proces oswajania się z utratą wzroku. Zdołał się pogodzić ze swoją sytuacją i znalazł swoje miejsce. Wspólnie stwierdziliśmy, że jeżeli nam się to udało, to możemy pomóc tym, którzy wątpią, że to możliwe, którzy się zwyczajnie boją. Kilka dni temu rozmawiałem z pewnym człowiekiem, który był kompletnie rozbity, niedawno bowiem stracił wzrok i to w bardzo krótkim czasie, a teraz kompletnie nie wie, co robić, jak żyć i czy żyć. Po tej rozmowie zrobiłem swój wpis na Facebooku i podałem swój i kolegi numer telefonu. Pierwszy telefon odebrałem już w niedzielę rano. I tak się to zaczęło.
Czy według Twoich obserwacji, istnieje wsparcie psychologiczne dla osób w takiej sytuacji – tracenia wzroku?
Pytanie, które sobie zadaję, brzmi: Co widzący psycholog może wiedzieć o utracie wzroku? Wiedza książkowa, owszem, jest ważna, ale obawiam się, że niekiedy po prostu nie wystarcza. Z mojego osobistego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie było pomocy, jakiej potrzebowałem. Sama przynależność do Polskiego Związku Niewidomych jest w moim odczuciu także niewystarczająca. Większość moich niewidomych znajomych na przykład nie należy do PZN. Wielu niedowidzących należy do Związku, ale musimy mieć świadomość, że niedowidzący a niewidomy to są dwa różne światy.
Gdy ja traciłem wzrok, od strony psychologicznej tak naprawdę żadna z systemowych propozycji mi nie pomogła, pomogło mi natomiast dwóch niewidomych muzyków. Zaczęliśmy rozmawiać na tematy, w których oni się orientowali. Rozmawialiśmy o konkretnych sprawach. To nie były wiadomości książkowe, ale wszystko, o czym rozmawialiśmy było oparte na ich realnym, codziennym życiu. To jest zupełnie inna wartość. Stąd też właśnie pomysł telefonu zaufania dla osób niewidomych, bo siła tego pomysłu polega na tym, że mają go odbierać osoby, które faktycznie przeszły przez doświadczenie straty wzroku i wiedzą, o czym mówią.
Kto zatem konkretnie odbiera te telefony?
Na razie robimy to we dwóch, czyli Henryk Migdalski – kolega, o którym wspomniałem na początku, i ja. Niewykluczone, że ta propozycja będzie się w jakiś sposób rozwijała. Na chwilę obecną po prostu w sobotę umieściłem post na Facebooku i nie wychodzę ze zdziwienia, jak duża jest potrzeba istnienia takiego telefonu, ale uczciwie dodajemy, że nie jesteśmy psychoterapeutami czy psychologami, po prostu przeszliśmy przez doświadczenie utraty wzroku i odnaleźliśmy się w nowych warunkach.
Jakie są te rozmowy?
Są zawsze bardzo trudne, ale sądzę, że ja ze swojej pozycji mogę trochę pomóc, bo proces utraty wzroku i odnalezienia się w całkowicie nowych warunkach przepracowałem. Przechodziłem przez te wszystkie etapy i w końcu jakoś też się odnalazłem w tym momencie.
Właściwie kto do Was dzwoni? Czy na przykład ci, którzy już stracili wzrok, czy dopiero usłyszeli prognozy lekarskie?
Przede wszystkim dzwonią osoby, które tracą wzrok. Nie niewidomi, tylko ludzie na tym etapie utraty wzroku, albo z pewnością, że stracą wkrótce wzrok. Bywa też, że dzwonią osoby już ze szpitala psychiatrycznego, którzy trafili tam na leczenie w związku z przeżywaną traumą, po bardzo niedawnej utracie wzroku. O tym, jak ważna musi być taka rozmowa świadczy fakt, że gdy pacjent oddziału psychiatrycznego otrzymuje na jedną godzinę telefon, dzwoni właśnie do nas.
Skąd dzwonią do was ludzie?
Są to bardzo różne osoby i dzwonią z całej Polski, z miast, z wiosek, nie ma na to reguły. Ktoś opowiada na przykład, że jest w ciężkiej depresji, po licznych nawet operacjach i lekarze nie dają szans na uratowanie wzroku, taka osoba pyta na przykład o konkrety, jak się funkcjonuje w takich nowych warunkach i czy w ogóle można tak funkcjonować, poradzić sobie, czy nie będzie obciążeniem dla swojej rodziny itd. To są bardzo ważne pytania. Po godzinnej rozmowie czuć, że osoby zaczynają inaczej brzmieć, nawet pojawia się śmiech i niekiedy pytania, czy za kilka dni można jeszcze raz przedzwonić. Terapeuci są oczywiście, ale jednak czegoś musi brakować takiej osobie, skoro w takiej sytuacji dzwoni do nas. Osobiście jestem w stu procentach przekonany, że taki telefon jest potrzebny. Będę to na pewno robił, bo po prostu jest taka potrzeba.
Zdziwiło mnie pytanie pewnej potrzebującej osoby dosłownie z wczoraj, gdy po rozmowie zapytała, czy za tę rozmowę coś ma zapłacić. Zdałem sobie wtedy sprawę, że jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że jak ktoś coś oferuje, to trzeba mu za to zapłacić. Odpowiedziałem, że absolutnie nie. Poświęcamy swój czas na te rozmowy, bo po prostu jest taka konkretna potrzeba u ludzi tracących wzrok. Gdybym sam nie stracił wzroku i nie przeszedł tego, przez co osobiście przeszedłem, nie miałbym pomysłu na taki telefon, bo nie widziałbym potrzeby.
Jeżeli sprawami osób niewidomych zajmują się osoby widzące, to potrzeby funkcjonowania takiego telefonu mogą po prostu nie zauważać, nie wyobrażać sobie sytuacji, w jakiej znajduje się człowiek z diagnozą utraty wzroku. My jednak wiemy, co to oznacza i jakie etapy, jakie stany wtedy się w sobie samym przerabia.
Telefony zaufania dla osób niewidomych i tracących wzrok:
Grzegorz Dudziński: 509767689
Henryk Migdalski: 601449364
Rozmawiała: Katarzyna Chrzan Czytaj dalej →

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Łowiczu – Powiat Łowicki w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Wsparcie Społeczne „Ja-Ty-My” ogłasza uzupełniający nabór uczestników do projektu „Łowickie Centrum Wsparcia Społecznego”. Jest skierowany do zamieszkałych na terenie powiatu łowickiego dorosłych osób niesamodzielnych ze względu na niepełnosprawność oraz z ich otoczenia.
W ramach projektu są świadczone rozmaitego rodzaju usługi społeczne, a wśród nich usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, usługi asystenta osobistego osoby niepełnosprawnej, dowóz posiłków do domów dla uczestników projektu, transport, a także specjalistyczne poradnictwo, wsparcie pracownika socjalnego i stworzenie indywidualnych ścieżek wsparcia oraz wypożyczalnia sprzętu wspomagającego i pielęgnacyjnego.
Osoby zainteresowane skorzystaniem z takiej pomocy lub wiedzące o osobach potrzebujących takiego wsparcia, powinny zgłosić się do PCPR w Łowiczu. Szczegółowych informacji dotyczących projektu i zgłoszeń udziela koordynator projektu – Iga Nodzak- Krupa pod numerami telefonów:
(46) 837-03-44,
(46) 830-01-77 oraz telefonem do Biura Projektów:
667-855-886,
adres email: iga.pcprlowicz@o2.pl Czytaj dalej →

Powszechny, przyjazny i dostępny dla wszystkich Warszawski Transport Publiczny to priorytet Zarządu Transportu Miejskiego. Pomoże w tym Zespół Konsultacyjny ds. dostępności WTP, którego akt założycielski podpisano 10 stycznia.
Zarząd Transportu Miejskiego i m.st. Warszawa od dawna działają na rzecz dostępności komunikacji miejskiej. Dzięki niskopodłogowym autobusom i tramwajom osobom o ograniczonej mobilności łatwiej podróżować po mieście. Nowoczesne pojazdy wyposażone są w rampy dla wózków, poręcze  pomalowane są w nich na żółto, bo taki kolor rekomendują środowiska osób niewidomych i niedowidzących jako najlepszy. Zmieniają się przystanki, wszystkie nowobudowane stacje metra są dostępne dla osób z niepełnosprawnościami, sukcesywnie modernizowane są te starsze. W 2018 roku ZTM przeprowadził z udziałem osób z niepełnosprawnościami audyt autobusów i tramwajów, dzięki któremu udało się zebrać wiele cennych uwag. Ważny jest każdy szczegół, np. przesunięcie na bok drzwi guzika, który sygnalizuje kierowcy potrzebę pomocy, co ułatwia wsiadanie i wysiadanie wszystkim pasażerom.
Teraz w jeszcze lepszym uwzględnianiu potrzeb osób z niepełnosprawnościami ma pomóc Zespół Konsultacyjny ds. dostępności Warszawskiego Transportu Publicznego. Akt założycielski został podpisany 10 stycznia 2020 roku w siedzibie ZTM. Zespół będzie wspierał ZTM w procesie podejmowania decyzji, w ramach zadań własnych lub powierzonych, w celu zachowania zasad projektowania uniwersalnego oraz zapewnienia, iż podjęte rozwiązania będą dostępne dla wszystkich użytkowników transportu publicznego, łącznie z infrastrukturą miejską.
Utworzona została Grupa Założycielska (w jej skład weszli: Koordynator ds. dostępności w ZTM; Donata Kończyk, Pełnomocnik Prezydenta m.st. Warszawy ds. dostępności; Iwona Pawłowska, radna m.st. Warszawy oraz Wojciech Malesa, koordynator ds. dostępności w urzędzie dzielnicy Ursynów), która zarekomenduje pozostałych członków spośród przedstawicieli różnych grup społecznych: osób niewidomych, niedowidzących, z niepełnosprawnością ruchu, niesłyszących, architektów, tyflokartografów, osób mających doświadczenie w przeprowadzaniu audytu dostępności infrastruktury. Zaproszenia do pracy w ramach zespołu przesłaliśmy do ponad 30 różnych organizacji i instytucji.
Zespół będzie przygotowywał stanowiska i rekomendacje które będą wskazówkami dla ZTM przy inwestycjach, remontach, zakupach, wprowadzaniu nowych usług i rozwiązań. Mamy nadzieję, że pomoże to jeszcze lepiej dbać o dostępność komunikacji miejskiej dla wszystkich jej użytkowników. Czytaj dalej →

Wsparcie rodziców wychowujących dzieci z niepełnosprawnościami, rozwiązania dla osób dorosłych wymagających opieki oraz wyrównywanie szans społecznych były tematami rozmowy Pierwszej Damy z przedstawicielkami Stowarzyszenia Szlakiem Tęczy.
W poniedziałek w Pałacu Prezydenckim odbyło się spotkanie Agaty Kornhauser-Dudy z Krystyną Dąbrowską i Iloną Massalską prowadzącymi Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci i Osób Niepełnosprawnych Szlakiem Tęczy. Powołana przez rodziców instytucja od dziesięciu lat organizuje leczenie, rehabilitację i warsztaty dla chorych dzieci, dbając o ich rozwój, wyrównywanie szans i przeciwdziałając wykluczeniu społecznemu.
O powodzeniu tej niezwykłej inicjatywy Pierwsza Dama przekonała się podczas wizyty w niewielkiej siedzibie fundacji, gdzie wspólnie z jej najmłodszymi podopiecznymi wzięła udział w warsztatach plastycznych będących dla dzieci formą treningu umiejętności manualnych, umysłowych i społecznych.
Stowarzyszenie działa na terenie Gminy Nadarzyn i organizuje opiekę nad osobami niepełnosprawnymi w bardzo różnym wieku. Przedstawicielki organizacji podkreślały szczególną potrzebę pomocy rodzinom niepełnym opiekującym się chorymi dziećmi, a także tym, w których starzejący się rodzice nie są w stanie zapewnić podopiecznym całodobowej troski. Posiadanie niepełnosprawnego dziecka wymaga pełnej dyspozycyjności jednego z opiekunów wykluczającej jego pracę zawodową, pobyt w szpitalu czy sanatorium, nie wspominając o braku możliwości wyjazdu na urlop. Dlatego stowarzyszenie już wkrótce rozpoczyna rozbudowę ośrodka, wzorując go na holenderskich rozwiązaniach. Celem fundacji jest stworzenie warunków umożliwiających osobom z niepełnosprawnościami intelektualnymi oraz sprzężonymi pobyt dzienny, całodobowy, a także późniejsze podjęcie zatrudnienia w zakładzie pracy zlokalizowanym na terenie ośrodka.
W Pałacu Prezydenckim rozmawiano o planach rozszerzania działalności  instytucji, roli aktywności ruchowo-intelektualnych w rozwoju dzieci niepełnosprawnych, zwiększaniu udziału chorych w życiu społecznym, jak również o aktywizacji seniorów. Czytaj dalej →

100naSTART to grupa krakowskich licealistów, którzy postanowili wesprzeć osoby niewidome i niedowidzące. Zamierzają zebrać środki i, jako pierwsi na świecie, rozpocząć masową produkcję innowacyjnych książeczek dla dzieci z dysfunkcją wzroku. Książki dotykowe wyróżniają się tym, że, obok alfabetu Braille’a i pisma dla osób widzących, posiadają przestrzenne i kolorowe ilustracje, pomagające dzieciom niewidomym i niedowidzącym rozwijać wyobraźnię, kreatywność czy orientację w przestrzeni.
Dzieci niewidome i niedowidzące, przez swoją niepełnosprawność, mają utrudniony rozwój i ograniczone możliwości poznawania świata. Wymagają indywidualnego podejścia i odpowiednich pomocy edukacyjnych. Inicjatorzy akcji chcą zwrócić uwagę na zdecydowanie zbyt małą dostępność książek z obrazami dotykowymi. Te aktualnie produkowane dla niewidomych charakteryzują się wyłącznie alfabetem Braille’a i brak w nich ilustracji przestrzennych. Książki dotykowe są często bardziej potrzebne dzieciom niedowidzącym, niż te klasyczne dzieciom bez dysfunkcji wzroku. Niestety przez trudny dostęp do nowoczesnej technologii w Polsce i wysokie koszty wykonania książeczek, niewiele dzieci ma do nich dostęp. Skutkuje to ograniczeniem rozwoju wyobraźni i kreatywności dzieci niewidomych, trudnościami w orientacji przestrzennej, czy problemami z poruszaniem się. Niewielki dostęp do książeczek powoduje także ograniczenie możliwości poznawania otaczającego świata, a co za tym idzie do nierównych szans na START w życie. Czytaj dalej →

W Gminie Świerklany powstał zespół, którego celem będzie zbadanie tematu zapewnienia dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. Do zadań zespołu, który powołany został na podstawie Zarządzenia Wójta Gminy Świerklany z dnia 4 października 2019 roku, należy m.in. wsparcie osób ze szczególnymi potrzebami w dostępie do usług świadczonych przez Urząd Gminy Świerklany oraz przygotowanie i koordynacja wdrożenia planu działania na rzecz poprawy zapewniania niniejszego dostępu na terenie całej gminy. Na czele zespołu stanął koordynator ds. dostępności, który pokieruje jego pracami.
Urząd Gminy zachęca osoby ze szczególnymi potrzebami, w tym również osoby o różnym stopniu i rodzajach niepełnosprawności, a także ich opiekunów i rodziny, do zgłaszania swoich uwag – z jakimi problemami natury architektonicznej, technicznej, cyfrowej czy informacyjno-komunikacyjnej się zmagają. W szczególności cenne będą uwagi i wskazówki osób poruszających się na wózkach inwalidzkich oraz mających jakikolwiek problem z poruszaniem się (np. osoby starsze), niewidome i niedowidzące, głuche i niedosłyszące oraz osoby mające problemy z komunikacją werbalną.
Uwagi, opinie i sugestie można zgłaszać na różne sposoby – dzwoniąc pod nr tel. (32) 432-75-27, 432-75-00, wysyłając maila na adres: bariera@swierklany.pl lub też można odwiedzić samemu lub z opiekunem Urząd Gminy Świerklany – biuro nr 00.9 (parter). Czytaj dalej →