Kategoria: Turystyka i rekreacja

Muzeum zostało powołane 1 września 2008 zarządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pod nazwą Muzeum Westerplatte w Gdańsku. W tym samym dniu premier Donald Tusk powołał pełnomocnika do spraw Muzeum II Wojny Światowej w osobie prof. dr hab. Pawła Machcewicza. W skład zespołu pełnomocnika ds. muzeum weszli także dr hab. Piotr M. Majewski – historyk z Uniwersytetu Warszawskiego i dr Janusz Marszalec, który w latach 2000–2007 pełnił funkcję naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku. Celem zespołu było m.in. wypracowanie koncepcji programowej Muzeum II Wojny Światowej. Koncepcja została zaprezentowana na forum publicznym 6 października 2008 roku w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Warszawie podczas dyskusji z udziałem historyków i muzealników. Tekst koncepcji oraz zapis dyskusji został ogłoszony drukiem, jest także dostępny bezpośrednio na stronie internetowej Muzeum.
Podstawowym zadaniem Muzeum II Wojny światowej ma być upowszechnianie wiedzy o II wojnie światowej, ukazywanie polskiej perspektywy na największy konflikt w dziejach ludzkości, kultywowanie pamięci o ofiarach totalitarnych systemów i bohaterach walk o wolność wielu narodowości. W ramach prowadzonej przez Muzeum działalności wystawienniczej, naukowej, edukacyjnej promuje się Polskę jako kraj „strażnika pamięci” Europy i świata o latach 1939–1945, znający i honorujący wartość wolności i postaw obywatelskich. Czytaj dalej →

Początki Muzeum sięgają 1909 roku, kiedy to w Królewcu
zapadła decyzja o utworzeniu muzeum architektury wiejskiej.
Na siedzibę muzeum wybrano teren Królewieckiego Ogrodu Zoologicznego. Plan zabudowy zakładał przeniesienie na jego teren obiektów najbardziej charakterystycznych dla każdego z regionów wchodzących w skład Prus Wschodnich.
W związku ze złym stanem budynków przeznaczonych do translokacji zdecydowano o wybudowaniu kopii. W latach 1910-1913 wybudowano ok. 20 obiektów z XVIII-XIX w., reprezentujących budownictwo mieszkalne, sakralne, przemysłowe oraz gospodarcze. Na terenie muzeum znajdowały się także dwa obiekty archeologiczne.
W 1937 r. ze względu na ograniczoność terenu Królewieckiego Ogrodu Zoologicznego zdecydowano o przeniesieniu obiektów do Olsztynka, w którego okolicach znajdowało się Mauzoleum prezydenta Rzeszy, feldmarszałka Paula Hindenburga i które stało się miejscem licznych wycieczek z Niemiec. Muzeum architektury wiejskiej miało podnieść atrakcyjność okolicy.
Po wojnie przystąpiono do zabezpieczania obiektów. Prace wykonywane były pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie. Pod koniec lat pięćdziesiątych rozpoczęła się rozbudowa muzeum.
Muzeum jest instytucją kultury Samorządu Województwa Warmińsko – Mazurskiego. Czytaj dalej →

Muzeum Dobranocek to jedyna tego typu placówka w Polsce, posiadająca unikatowe zbiory związane z historią polskiej i zagranicznej animacji dla dzieci, począwszy od najstarszych wieczorynek emitowanych w I Programie Telewizji Polskiej.
Powstało dla zwiedzających w każdym wieku, dzięki pomysłowi Wojciecha Jamy – na bazie przekazanych przez niego w darze eksponatów. Zostało powołane do życia w 2008 roku a oficjalnie otwarte 22 marca 2009 r.
W zbiorach znajdują się bezcenne eksponaty z realizacji filmów animowanych: oryginalne lalki filmowe, projekty, scenariusze, storyboardy, folie animacyjne. Są także różnorodne przedmioty z życia codziennego ozdobione wizerunkami bajkowych postaci m.in.: wydawnictwa, zabawki, figurki, ceramika, walory filatelistyczne, numizmaty, proporczyki, plakietki, przywieszki, artykuły spożywcze i kosmetyczne, opakowania po słodkościach, przezrocza małoobrazkowe, filmy na szpulach, kasetach i płytach.
Można tu spotkać Jacka i Agatkę, Gąskę Balbinkę, Reksia, Bolka i Lolka, Misia Uszatka, Colargola, Małego Pingwina Pik-Poka, Trzy Misie, Plastusia, Kota Filemona, Smerfy, Pszczółkę Maję, Wilka i Zająca oraz wiele innych postaci.
Muzeum Dobranocek w Rzeszowie zaprasza do zwiedzania i skorzystania z bogatej oferty wystaw czasowych, wydarzeń kulturalnych, projektów edukacyjnych, warsztatów artystycznych, spotkań, konkursów oraz projekcji organizowanych w siedzibie i poza jej murami. Czytaj dalej →

Droga Królewska w Krakowie – nazwa nadana ul. Floriańskiej, Rynkowi Głównemu, ul. Grodzkiej, ul. Senackiej i ul. Kanoniczej w związku z uroczystymi wjazdami monarchów, koronacjami i pogrzebowymi procesjami do roku 1734. Droga Królewska rozpoczyna się na Kleparzu i prowadzi przez Stare Miasto i Okół na Wawel.
W dwunastu miejscach w centrum Krakowa znajdują się makiety dotykowe, tworzące trasę turystyczną miasta. Pozwala ona osobom niewidomym i niedowidzącym zapoznać się z dziedzictwem kulturowym i najważniejszymi zabytkami Krakowa.
Do wszystkich makiet dołączono krótkie opisy eksponowanych obiektów – w języku łacińskim oraz w alfabecie Braille’a, w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Wykonane z czarnego granitu postumenty, na których stoją odlane z brązu modele, zaprojektowano tak, by dojazd do nich umożliwić osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich.
Pierwszą makietą na trasie jest makieta Barbakanu z fragmentami murów obronnych miasta usytuowana przy murach po stronie Barbakanu, następną ustawiono w okolicach Bramy Floriańskiej od strony Starego Miasta (obrazuje obszar Starego Miasta z zaznaczeniem Drogi Królewskiej i najważniejszych na niej zabytków). Kolejna to płaskorzeźba twarzy Jana Matejki umieszczona na jego domu przy ul. Floriańskiej. Czwarta przedstawia Bazylikę Mariacką i stanęła na pl. Mariackim. Piąta usytuowana jest po prawej stronie wejścia do Wieży Ratuszowej (przedstawia Ratusz według stanu z końca XVIII w.)
Kolejne makiety na trasie to makieta Sukiennic (pod arkadami naprzeciwko Bazyliki Mariackiej); zespół klasztorny oo. franciszkanów (przy wejściu do bazyliki od strony placu pod „oknem papieskim”); witraż „Bóg Ojciec – Stań się!” Stanisława Wyspiańskiego (w Pawilonie Wyspiańskiego); kościoły św. Andrzeja i św.św. Piotra i Pawła (przy ul. Grodzkiej przed ogrodzeniem kościoła św.św. Piotra i Pawła); wyobrażenie okna romańskiego (makieta na murze okalającym kościół św. Andrzeja przy ul. Grodzkiej); pałac bp. Erazma Ciołka – stan z początku XVII w. (w sieni pałacu przy ul. Kanoniczej); Wzgórze Wawelskie (makieta na dziedzińcu w okolicach Centrum Informacji Turystycznej).
Projekt został zrealizowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013. Czytaj dalej →

Idea utworzenia Ogrodu Botanicznego pojawiła się już w pierwszym roku istnienia Uniwersytetu. W 1945 roku prof. Józef Motyka, organizując Zakład Botaniki, oraz prof. Adam Paszewski utworzyli komisję, która miała się zająć realizacją projektu jego utworzenia na terenie majątku Sławinek. Przedłużający się czas uzyskania tej lokalizacji w ramach Planu Wielkiego Lublina był powodem do utworzenia „Ogrodu dendrologicznego” na terenie miasteczka uniwersyteckiego – tzw. stary botanik, a dzisiaj – park. Lokalizacja Ogrodu na Sławinku została zatwierdzona w 1951 roku. Intensywne starania o faktyczne uzyskanie tych gruntów dla Uczelni powierzono adiunktowi Zakładu Systematyki i Geografii Roślin mgr. Kazimierzowi Bryńskiemu. Dzięki jego ogromnemu zaangażowaniu i uporowi uczelnia uzyskała w 1958 roku prawo własności do 13 ha.
23 lutego 1965 roku decyzją Senatu UMCS po raz kolejny została utworzona w ramach Katedry Systematyki Roślin jednostka organizacyjna pod nazwą Ogród Botaniczny i tę datę uznaje się za początek istnienia Ogrodu. Sprawami związanymi z budową i organizacją zaplecza gospodarczego zajął się Tadeusz Petrowicz, który w 1964 roku przejął po Kazimierzu Bryńskim funkcję kierownika organizacyjnego. Projektowaniem i wykonywaniem nasadzeń kierował bezpośrednio prof. Dominik Fijałkowski przy pomocy personelu ogrodowego, głównie dr Marii Petrowicz i dr. Kazimierza Kozaka.
Ogród został udostępniony do zwiedzania 30 kwietnia 1974 roku. Jak podawała prasa z tamtego okresu: „Przybyło nam jeszcze jedno, bezapelacyjnie najatrakcyjniejsze w Lublinie miejsce spacerów”. Czytaj dalej →

Rabkoland to największy Park Rozrywki dla Dzieci w Małopolsce. To miejsce wypełnione atrakcjami dla maluszków, przedszkolaków i uczniaków – przede wszystkim od 1 do 10 roku życia.
Najmłodsi znajdą się tu w krainie fantazji, zamieszkanej przez zwariowanych bohaterów, gdzie na każdym kroku czeka wielka przygoda!
W sześciu strefach tematycznych czeka na najmłodszych ponad 35 atrakcji. Już w Strefie Wejścia zaczyna się zabawa – a dalej jest tylko lepiej! W Góralskiej Dżungli przywita Was krokodyl Oskar, Helmut Wąsidło zaprosi do Cyrku Luna, a owce iRenki wraz z Krucabombą zapewnią rozrywkę w Machinarium. W Wiosce Wikingów spotkają dzieci nie tylko morskie przygody, a Pan Trzmiel zaopiekuje się maluszkami w swojej ukwieconej Dolinie.
Karuzele, kolejki górskie, łódeczki, samochodziki, interaktywne place zabaw i małpie gaje – dzieci i rodziców czeka wiele godzin zabawy i radości. Choć rodzice mogą korzystać z większości atrakcji wraz z dziećmi, nie znajdą tu ekstremalnych urządzeń tylko dla dorosłych. Dzięki temu dzieciaki nie muszą bawić się pomiędzy grupami dużo starszej młodzieży. Niewielkie odległości pomiędzy atrakcjami sprawiają, że małe nóżki nie męczą się długimi spacerami. Rodzice znajdą także wiele miejsc siedzących, od ławek po kawiarnie, z których mogą obserwować samodzielną zabawę starszych dzieci.
Wielką dumą Rabkolandu jest wystrój parku, inspirowany otoczeniem: pięknem natury i lokalną kulturą. Rabkoland wypełniony jest zielenią i kwiatami. Dekoracje, tematyzacje i drewniane atrakcje stworzyli lokalni artyści, snycerze i stolarze, którzy opierają swój fach na góralskich tradycjach.
Jeśli zgłodniejecie podczas zabawy w Rabkolandzie, możecie wybrać posiłki, przekąski i słodycze w jednym z 7 punktów gastronomicznych. Czeka na Was szeroki wybór przysmaków: od bezglutenowych i wegańskich zup czy domowego, dwudaniowego obiadu, przez pyszną kiełbę z frytkami, aż po naleśniki z mnóstwem bitej śmietany i owoców. Czytaj dalej →

Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK – miejska instytucja kultury w Krakowie utworzona 1 lutego 2010 roku, a otwarta 19 maja 2011 roku, mająca na celu rozwój kultury i sztuki najnowszej oraz gromadzenie kolekcji. Muzeum znajduje się na terenie nieistniejącej Fabryki Schindlera. Działalność wystawiennicza MOCAK-u skupia się głównie na sztuce dwóch ostatnich dziesięcioleci.
Program działającego od 19 maja 2011 roku Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK obejmuje prezentację międzynarodowej sztuki najnowszej, edukację oraz projekty badawcze i wydawnicze. Dwa najważniejsze cele, które stawia przed sobą Muzeum, to przedstawianie sztuki ostatnich 20 lat w kontekście powojennej awangardy i konceptualizmu oraz wyjaśnianie sensu tworzenia sztuki poprzez wskazywanie jej poznawczo-etycznych wartości i powiązań z codziennością.
Projekty MOCAK-u opracowywane są z myślą o zróżnicowanych grupach odbiorców. Ważnym zadaniem instytucji jest próba zmniejszenia uprzedzeń wobec sztuki najnowszej.
MOCAK należy do Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM). Czytaj dalej →

Stacja Muzeum jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa Mazowieckiego. Została powołana wspólnie przez Samorząd Województwa Mazowieckiego i Polskie Koleje Państwowe S.A. na podstawie warunkowej umowy z dnia 8 maja 2015 r. oraz aneksu nr 1 do umowy o utworzeniu i prowadzeniu samorządowej instytucji kultury.
Stacja Muzeum przejęła zbiory po zlikwidowanym z dniem 31 marca 2016 r. Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Obecną siedzibą Stacji jest dawny dworzec Warszawa Główna Osobowa, znajdujący się przy ul. Towarowej 3, w pobliżu Placu Zawiszy, na styku trzech warszawskich dzielnic: Woli, Śródmieścia i Ochoty.
Stacja Muzeum gromadzi zabytki techniki kolejowej, takie jak tabor kolejowy, elementy infrastruktury kolejowej, a także pamiątki związane z historią kolejnictwa w Polsce m.in.: mapy kolejowe, modele i makiety kolejowe, sztandary stowarzyszeń pracowników kolejowych z okresu międzywojennego, zegary i zegarki, lampy, telefony i mundury kolejowe, dokumenty, fotografie itp. Stacja prowadzi bogatą działalność wystawienniczą, edukacyjną i naukową. Czytaj dalej →

Wieś Żelazowa Wola położona jest w powiecie sochaczewskim, na skraju Puszczy Kampinoskiej, w odległości 54 km od Warszawy. Tu przyszedł na świat Fryderyk Chopin, tu też znajduje się muzeum – Dom Urodzenia Fryderyka Chopina i Park w Żelazowej Woli – miejsce kultu polskiego kompozytora, licznie odwiedzane przez turystów i melomanów z kraju i z zagranicy. Zarówno Dom Urodzenia Fryderyka Chopina, jak i  otaczający go zabytkowy park są własnością Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.
Chopinowie i Żelazowa Wola
Od przełomu XVIII i XIX stulecia majątek „Żelazowa Wola i Orły z przyległościami” należał do rodziny Skarbków. Mieszkała w nim hr. Ludwika Skarbkowa wraz z dziećmi – Fryderykiem, Anastazym-Teodorem, Michałem, Anną i Kazimierzem. Żelazowa Wola była miejscem, gdzie poznali się rodzice Chopina. Justyna z Krzyżanowskich, jako uboga szlachcianka rezydowała w dworze, pomagając w gospodarstwie w zamian za utrzymanie i dach nad głową. Zaś przybyły z Francji Mikołaj Chopin był guwernerem młodych Skarbków.
Po ślubie państwo Chopinowie zamieszkali w oficynie dworskiej i tam 1 marca 1810 roku przyszedł na świat Fryderyk Chopin. Dzieciństwo Fryderyka nie było jednak związane z Żelazową Wolą, ponieważ już jesienią 1810 roku rodzina Chopinów przeniosła się na stałe do Warszawy. W późniejszych latach Chopinowie kilkakrotnie odwiedzali Skarbków, głównie podczas świąt i letnich wakacji.
W literaturze znaleźć można kilka przekazów o pobytach Fryderyka w miejscu swojego urodzenia. Wraz z siostrą Ludwiką spędził w Żelazowej Woli Boże Narodzenie 1825 roku, także lato 1830 roku. Wracając z Poturzyna, w którym odwiedził swego przyjaciela Tytusa Woyciechowskiego, zatrzymał się na kilka dni w Warszawie, po czym udał się do Żelazowej Woli, gdzie rodzina Chopinów przebywała na letnim wypoczynku. Wówczas ostatni raz kompozytor odwiedził Żelazową Wolę.
Jak głosi tradycja, podczas wizyt w majątku Skarbków wiele czasu spędzano
na muzykowaniu. Podobno latem wynoszono instrument do ogrodu, a Fryderyk dawał koncerty pod świerkiem. Poza rodziną i przyjaciółmi zapewne przysłuchiwali się tym występom odwiedzający majątek goście i przypadkowi słuchacze ‒ mieszkańcy pobliskich wsi. Do dziś kultywowane są tradycje reczitali Chopinowskich w rozległym parku położonym obok domu kompozytora. Czytaj dalej →

Muzeum Polskiej Piosenki, to pierwsza instytucja w kraju popularyzująca i wspierająca historię piosenki od początku ubiegłego wieku, po czasy współczesne. Celem muzeum jest zbieranie i udostępnianie materiałów archiwalnych.
Ekspozycja muzealna skonstruowana jest w sposób nowoczesny, przez co wystawę można zwiedzać w sposób interaktywny. Na uwagę zasługuje nietypowy multimedialny odtwarzacz. To dwie muzyczne ściany, na których umieszczone są monitory dotykowe wyświetlające teledyski, fragmenty koncertów, programów telewizyjnych, reportaży i wywiadów z artystami. Każdy zwiedzający otrzymuje zestaw: audioprzewodnik i komfortowe słuchawki.
W muzycznych ścianach umieszczone są także soczewki – przez które jak przez dziurkę od klucza – zwiedzający może podglądać tło historyczne danego okresu.
Ciekawostką są budki do nagrywania piosenek, w których każdy zwiedzający może zarejestrować swój ulubiony utwór i wysłać go mailem na pamiątkę.
W Muzeum Polskiej Piosenki miłośnicy festiwali opolskich znajdą szczegółowe informacje na temat każdej edycji, a w specjalnych, podwieszanych kulach fani muzyki rozrywkowej  mogą spędzać wiele godzin oglądając reportaże i fragmenty koncertów. Jest też miejsce dedykowane modzie estradowej, w którym zgromadzono prawdziwe kostiumy gwiazd, i w którym można się w nie wirtualnie przebierać. Ponadto w muzeum można zobaczyć:
580 teledysków i programów muzycznych
1,5 tys. wydawnictw o tematyce muzycznej
2000 fotografii
2000 nagrań audio
wyspy tabletów
szafę z kostiumami
wirtualne lustra do przebierania
strefę poświęconą opolskiemu festiwalowi
pokój dla dzieci z elektryczną perkusją
muzyczne eksponaty
szuflady pełne zbiorów muzealnych
mediatekę
W muzeum odbywają się spotkania z artystami, koncerty, a także lekcje muzealne i zajęcia edukacyjne dla najmłodszych. Czytaj dalej →