Naukowcy z Uniwersytetu Waszyngtońskiego opracowali innowacyjne narzędzie, które może znacząco poprawić dostępność prezentacji w środowisku online dla osób niewidomych. A11yBoard for Google Slides to rozszerzenie przeglądarki oraz aplikacja mobilna, która umożliwia osobom niewidomym nawigację i tworzenie zaawansowanych układów slajdów, obiektów, obrazów i tekstu.
Czytniki ekranowe, które konwertują tekst cyfrowy na dźwięk, są nieocenionym narzędziem dla wielu osób niepełnosprawnych, w tym niewidomych, osób o słabym wzroku i dyslektyków. Niestety, popularne oprogramowanie do prezentacji, takie jak Microsoft PowerPoint i Google Slides, nie jest dostosowane do efektywnej współpracy z czytnikami ekranowymi, co sprawia, że korzystanie z tych narzędzi jest trudne lub niemożliwe dla wielu osób.
A11yBoard for Google Slides zmienia tę sytuację. Działa na zasadzie łączenia pracy na komputerze stacjonarnym z urządzeniem mobilnym i pozwala użytkownikom korzystać z dźwięku, dotyku, gestów, rozpoznawania mowy oraz funkcji wyszukiwania, aby zrozumieć, gdzie znajdują się różne obiekty na slajdzie i przemieszczać je, tworząc złożone układy. Na przykład, użytkownik może dotknąć pola tekstowego na ekranie, a czytnik ekranu opisze jego kolor i pozycję. Następnie, za pomocą polecenia głosowego, użytkownik może zmniejszyć to pole tekstowe i wyśrodkować je względem tytułu slajdu.
Jednym z kluczowych aspektów projektu A11yBoard for Google Slides jest jego interdyscyplinarny charakter. Badacze z Uniwersytetu Waszyngtońskiego pracują nad zrozumieniem, jak osoby niewidome interagują z cyfrowymi płótnami, na których tworzą obiekty, takie jak pola tekstowe, kształty, obrazy i diagramy. To właśnie ta wiedza przyczyniła się do stworzenia A11yBoard, które znacząco ułatwia tworzenie i edycję prezentacji w środowisku online.
A11yBoard for Google Slides to narzędzie, które ma potencjał nie tylko usprawnić korzystanie z istniejących prezentacji, ale także umożliwić tworzenie własnych treści, wykraczając poza tradycyjne slajdy składające się tylko z tytułu i pola tekstowego.
Obecnie narzędzie jest w fazie badań i nie jest jeszcze dostępne publicznie. Badacze planują również integrować duży model językowy, tak jak GPT, co pozwoli osobom niewidomym na jeszcze bardziej efektywne tworzenie prezentacji za pomocą komend w naturalnym języku.
Praca badawcza została częściowo sfinansowana przez Centrum Badań i Edukacji na Temat Technologii i Doświadczeń Dostępnych na Uniwersytecie Waszyngtońskim (UW CREATE).
To znakomite narzędzie, które może przyczynić się do bardziej otwartej i dostępnej przestrzeni online dla osób niewidomych, otwierając przed nimi nowe możliwości tworzenia i udostępniania treści. Czytaj dalej →

Inżynierowie z Wydziału Informatyki Uniwersytetu Binghamton w stanie Nowy Jork pracują nad stworzeniem robotycznego psa przewodnika, który ma na celu zwiększenie niezależności osób niewidomych i niedowidzących. Obecnie tylko niewielka grupa z nich ma możliwość korzystania z prawdziwego psa przewodnika przez całe życie, a to ze względu na wysokie koszty (ok. 50 000 dolarów) i czasochłonne szkolenie, które trwa od dwóch do trzech lat. Co więcej, jedynie połowa psów, które przechodzą szkolenie, z powodzeniem je kończy i zostaje przydzielona osobom niewidomym.
Robotyczne psy przewodniki stanowią obiecującą alternatywę, która ma potencjał zmniejszenia kosztów, zwiększenia efektywności i rozszerzenia dostępności dla osób starszych oraz niewidomych.
Wyposażone w sensory, kamery i sztuczną inteligencję, mogą pomagać osobom w poruszaniu się w otoczeniu i wykonywaniu codziennych czynności, co z kolei przyczynia się do poprawy jakości życia i niezależności tej grupy społecznej.
W zeszłym roku naukowcy z Binghamton przeprowadzili eksperyment, w którym robotyczny pies przewodnik wziął udział w ćwiczeniach typu „cukierek albo psikus”. Obecnie zespół używa tego robota do zadań „znacznie ważniejszych”. Przedstawili demonstrację, w której robot prowadził osobę wokół korytarza laboratorium, pewnie i ostrożnie reagując na instrukcje.
To jedno z wczesnych podejść do rozwoju robotycznego psa przewodnika po odkryciu i obniżeniu kosztów technologii związanej z czworonogami. Po niemal roku prac, zespół opracował unikalny interfejs, który umożliwia prowadzenie robota na smyczy poprzez uczenie przez wzmacnianie.
Asystent profesor Shiqi Zhang podkreśla, że po około 10 godzinach treningu te roboty są w stanie poruszać się w pomieszczeniach, prowadzić ludzi, unikać przeszkód i jednocześnie wykrywać pociągnięcia smyczy. Interfejs smyczy umożliwia użytkownikowi pociągnięcie robota w określonym kierunku na skrzyżowaniu korytarza, co pozwala robotowi na reakcję. Jednak pomimo obiecujących wyników, istnieje potrzeba dalszych badań i rozwoju, zanim taka technologia będzie odpowiednia do zastosowania w konkretnych środowiskach.
Doktorant David DeFazio mówi, że kolejnym krokiem jest dodanie interfejsu językowego, który pozwoli na prowadzenie rozmowy z robotem na podstawie aktualnej sytuacji, aby uzyskać pomoc. Ważną zdolnością będzie również „inteligentne nieposłuszeństwo”, co oznacza, że robot będzie w stanie zrozumieć, że niektóre polecenia mogą być niebezpieczne dla osoby niewidomej, i nie będzie ich wykonywać.
Badacze są w kontakcie z oddziałem Syracuse Narodowej Federacji Niewidomych, aby uzyskać bezpośrednie opinie od członków społeczności niewidomych. Ich feedback i intuicja pomagają kierować dalszymi badaniami, a także sugerują, że roboty mogą być bardziej przydatne w określonych środowiskach.
Przewaga robotycznych psów przewodników nad prawdziwymi psami polega na ich zdolności do przechowywania map skomplikowanych środowisk, co pozwala im planować najlepsze trasy i unikać przeszkód. W przeciwieństwie do prawdziwych psów, które często polegają na instynktach i szkoleniu, roboty wykorzystują swoje dane, aby dokładnie prowadzić osoby niewidome.
Choć projekt jest wciąż w fazie eksperymentalnej, zespół naukowców wierzy, że to obiecujący krok w kierunku zwiększenia dostępności przestrzeni publicznych dla społeczności niewidomych i niedowidzących. Jak mówi asystent profesor Zhang, Czytaj dalej →

31 października po południu na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie ustalania poziomu potrzeby wsparcia osób niepełnosprawnych, które będą wnioskowały o wypłatę świadczenia wspierającego. Świadczenie to będzie wypłacane od 1 stycznia 2024 roku. Oczywiście kolejne informacje na temat świadczenia będziemy publikować na bieżąco, warto zatem regularnie zaglądać na nasz portal. A oto skrót tego, co można wyczytać w niniejszym projekcie.
Projekt rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie ustalenia poziomu potrzeby wsparcia jest wynikiem upoważnienia zawartego w art. 6b6 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 100, z późn. zm.). Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nakłada na wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności obowiązek wydawania decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia od dnia 1 stycznia 2024 roku.
Wsparcie osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin stanowi jeden z priorytetów działań rządu, który wprowadził istotne zmiany w dotychczasowej polityce w tej dziedzinie. System wsparcia powinien mieć na celu pomaganie osobom, które go najbardziej potrzebują, uwzględniając ich indywidualną sytuację.
Ustawowe upoważnienie pozwoliło na określenie sposobu postępowania wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności przy wydawaniu decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia. Zostały ustalone zarówno czynności niezbędne do ustalenia poziomu potrzeby wsparcia, jak i standardy obowiązujące przy ocenie potrzeby wsparcia i jej poziomu. Określono także procedurę powoływania i odwoływania członków wojewódzkich zespołów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia oraz tryb przeprowadzania kontroli przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych.
W rozdziale 1 projektowanego rozporządzenia określono zasady i procedury powoływania członków wojewódzkich zespołów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia. Przewidziano, że wojewoda powołuje i odwołuje członków wojewódzkiego zespołu orzekającego na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu spośród osób, które są fizjoterapeutami, psychologami, pedagogami, pedagogami specjalnymi, pracownikami socjalnymi, doradcami zawodowymi, pielęgniarkami lub pielęgniarzami. Określono również wymogi kwalifikacyjne dla poszczególnych grup zawodowych specjalistów oraz wymóg co najmniej 2-letniego doświadczenia w pracy w jednym z wymienionych zawodów w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających powołanie na specjalistę do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia. Wprowadzenie tych przepisów ma na celu zapewnienie, że specjaliści orzekający o poziomie potrzeby wsparcia posiadają nie tylko odpowiednie wykształcenie, ale także praktyczne doświadczenie w wykonywaniu swojego zawodu.
Projekt rozporządzenia wprowadza jednolity i standaryzowany sposób oceny poziomu wsparcia. Ocena jest przeprowadzana przy użyciu formularza do oceny poziomu potrzeby wsparcia dla osób zaliczonych do stopnia niepełnosprawności, obejmuje obserwację, wywiad bezpośredni oraz ocenę funkcjonowania. Uwzględnia również informacje z kwestionariusza samooceny trudności związanych z funkcjonowaniem, dostarczone przez osobę, dla której ustalany jest poziom potrzeby wsparcia.
Czynności związane z oceną poziomu wsparcia są wykonywane w miejscu stałego pobytu osoby niepepełnosprawnej, siedzibie wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności lub w miejscu wyznaczonym przez organ orzekający. Decyzję w tej sprawie podejmuje przewodniczący wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, uwzględniając informacje zawarte we wniosku o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia oraz w kwestionariuszu samooceny trudności związanych z funkcjonowaniem. Osoba zainteresowana, jej przedstawiciel ustawowy lub osoba upoważniona do reprezentowania osoby niepełnosprawnej otrzymuje powiadomienie o miejscu i terminie przeprowadzenia czynności orzeczniczych, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem, z możliwością potwierdzenia odbioru. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się również zawiadomienie telefoniczne, drogą elektroniczną lub za pomocą systemu teleinformatycznego.
Jeśli osoba niepełnosprawna nie stawi się w wyznaczonym miejscu i terminie, jak to określono w zawiadomieniu, wniosek o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia pozostanie nierozpatrzony.
Ze względu na możliwość wystąpienia ważnych przyczyn lub zdarzeń losowych, które uniemożliwiają osobie niepełnosprawnej stawiennictwo w wyznaczonym terminie i miejscu, ustawodawca przewidział możliwość wyznaczenia nowego terminu, pod warunkiem zgłoszenia tego faktu w terminie 7 dni od daty wskazanej w zawiadomieniu. Nowy termin przeprowadzenia czynności niezbędnych do ustalenia poziomu potrzeby wsparcia zostaje wyznaczony w przypadku uznanie za usprawiedliwione przyczyny niestawiennictwa podane w zawiadomieniu. W przeciwnym przypadku wojewódzki zespół orzekający wydaje decyzję odmowną w sprawie ustalenia poziomu potrzeby wsparcia, której przysługuje możliwość złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie przez wojewódzki zespół.
Poziom potrzeby wsparcia jest ustalany w sposób kolegialny, przy udziale dwuosobowych składów. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu orzekającego lub przez niego wyznaczona osoba decyduje o wyznaczeniu specjalisty w danej dziedzinie do uczestnictwa w składzie, który ustala poziom potrzeby wsparcia. W składzie ustalającym poziom potrzeby wsparcia nie mogą się znaleźć specjaliści wykonywujący te same zawody.
Po przeprowadzeniu czynności niezbędnych do ustalenia poziomu potrzeby wsparcia każdy z członków składu jest zobowiązany do sporządzenia pisemnej opinii na podstawie tych czynności. Ustalenie poziomu potrzeby wsparcia odbywa się podczas posiedzenia z udziałem członków składu, w terminie do 7 dni od dnia przeprowadzenia wymaganych czynności. Na posiedzeniu określany jest poziom potrzeby wsparcia przy wykorzystaniu formularza do ustalania poziomu potrzeby wsparcia dla osób zaliczonych do stopnia niepełnosprawności, z uwzględnieniem opinii sporządzonych przez członków składu.
Poziom potrzeby wsparcia jest ustalany w formie wartości punktowych, uwzględniając wartości punktowe dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania. To ustalenie zawarte jest w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia.
Rozporządzenie, w swoim drugim rozdziale, precyzyjnie określa standardy w zakresie ustalania potrzeby wsparcia i jej poziomu. Standardy te wynikają z utraty lub ograniczenia autonomii fizycznej, psychicznej, intelektualnej lub sensorycznej, a dotyczą wykonywania określonych czynności związanych z codziennym funkcjonowaniem. Standardy te uwzględniają wagę tych czynności, wyrażoną w wartościach punktowych, oraz rodzaj wsparcia i częstotliwość wymaganego wsparcia w kontekście umożliwiania niezależnego życia, biorąc pod uwagę wiek osoby niepełnosprawnej. Ponadto, odwołując się do art. 4b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wskazano odpowiednie standardy.
W rozporządzeniu wymienione i opisane zostały czynności związane z obszarami codziennego funkcjonowania, które uwzględnia się przy ustalaniu potrzeby wsparcia. Do tych czynności należą: zmiana pozycji ciała, poruszanie się w znanym środowisku, poruszanie się w nieznanym środowisku, sięganie, chwytanie i manipulowanie przedmiotami użytkowymi, przemieszczanie się środkami transportu, klasyfikacja docierających bodźców, przekazywanie informacji innym osobom, prowadzenie rozmowy, opanowanie nowych umiejętności praktycznych, koncentracja uwagi na czynnościach, korzystanie z urządzeń i technologii służących do korzystania z informacji i porozumiewania się, mycie i osuszanie całego ciała, mycie i osuszanie rąk i twarzy, pielęgnowanie różnych części ciała, dbanie o zdrowie, korzystanie z toalety, ubieranie się, jedzenie i picie, stosowanie zaleconych środków terapeutycznych, podejmowanie własnych wyborów i decyzji, pozostawanie samemu w domu, nawiązywanie kontaktów, kontrolowanie własnych zachowań i emocji, utrzymywanie relacji z bliskimi, budowanie bliskich związków z innymi osobami, dokonywanie codziennych zakupów, przygotowywanie posiłków, dbanie o dom i ubrania, przeprowadzanie transakcji finansowych, rekreacja i organizacja czasu wolnego, załatwianie spraw urzędowych oraz kierowanie codziennymi zajęciami.
W rozporządzeniu podano również okoliczności, które będą brane pod uwagę przy ocenie zdolności osoby zainteresowanej do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania w odniesieniu do każdej ocenianej czynności. Te okoliczności obejmują zdolność osoby zainteresowanej do świadomego i samodzielnego inicjowania wykonywania czynności, zdolność osoby zainteresowanej do celowego, efektywnego i bezpiecznego wykonywania czynności w odpowiednim czasie, uwzględniając wiek osoby zainteresowanej, zdolność osoby zainteresowanej do kontrolowania wykonywania czynności od początku do końca, konieczność wsparcia przez inną osobę lub technologię wspomagającą, okoliczności związane z niepełnosprawnością osoby zainteresowanej, nadmierną troskę ze strony innych osób, stan zdrowia osoby zainteresowanej.
W ramach oceny zdolności do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, uwzględniono wszystkie możliwe rodzaje niepełnosprawności: fizyczną, sensoryczną, intelektualną oraz psychiczną. Każdej czynności przypisano wartość punktową, która odpowiada jej wadze dla umożliwienia samodzielnego życia w kontekście wieku osoby niepepełnosprawnej. Dodatkowo, dla każdego rodzaju wymaganego wsparcia przypisano określoną wartość współczynnika. Określono również częstotliwości wymaganego wsparcia, przydzielając im odpowiednie wartości współczynnika.
Rozporządzenie opisuje również algorytm, który służy do określania potrzeby wsparcia w wartościach punktowych dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania. Algorytm ten polega na pomnożeniu trzech parametrów: współczynnika rodzaju wymaganego wsparcia, współczynnika częstotliwości wymaganego wsparcia oraz wagi przypisanej do danej czynności. W przypadku, gdy potrzeba wsparcia wynika z więcej niż jednego rodzaju niepełnosprawności, wybierane są najwyższe wartości współczynników rodzaju wymaganego wsparcia spośród dostępnych rodzajów niepełnosprawności oraz najwyższa wartość współczynnika częstotliwości wymaganego wsparcia spośród dostępnych rodzajów niepełnosprawności. Poziom potrzeby wsparcia, wyrażony w wartościach punktowych, jest zaokrąglany do setnych wartości w górę.
W rozdziale 3 rozporządzenia został ustalony tryb i sposób przeprowadzania kontroli przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych.
Kontrola może być przeprowadzana na kilka sposobów: kompleksowy, problemowy, sprawdzający lub doraźny. Sposób kompleksowy obejmuje ocenę wszystkich działań wojewódzkiego zespołu w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie. Sposób problemowy skupia się na sprawdzeniu realizacji wybranego zadania lub grupy zadań przez podmiot kontrolowany. Sposób sprawdzający ma na celu ocenę wykonania zaleceń wynikających z poprzednich kontroli, podczas gdy sposób doraźny jest wykorzystywany do zbadania konkretnego zagadnienia, wynikającego ze skargi, wniosku, informacji z mediów społecznościowych lub analizy danych z Elektronicznego Krajowego Systemu Monitoringu Orzekania o Niepełnosprawności.
Kontrola jest przeprowadzana na podstawie upoważnienia wydanego przez organ upoważniony do kontroli. Skład zespołu kontrolującego składa się z dwóch kontrolujących, a program kontroli musi być zatwierdzony przez organ upoważniony do kontroli przed wydaniem upoważnienia.
Kontrolujący dokonują ustaleń stanu faktycznego na podstawie zebranych dowodów w trakcie kontroli. Czynności kontrolne obejmują badanie dokumentów, żądanie udzielenia wyjaśnień w określonym terminie, przyjmowanie wyjaśnień oraz przeprowadzanie oględzin. Dowodami w procesie kontroli są między innymi dokumenty, wyniki oględzin, pisemne wyjaśnienia, zeznania świadków oraz opinie biegłych. Zebrane dowody przechowuje się w taki sposób, który uniemożliwia dostęp do nich bez zgody kontrolujących.
Rozporządzenie, w swoim rozdziale 4, określa tryb i zakres szkolenia specjalistów ds. ustalania poziomu potrzeby wsparcia. Szkolenie może być przeprowadzane w formie zdalnej lub stacjonarnej. Specjaliści ds. ustalania poziomu potrzeby wsparcia są zobowiązani do ukończenia szkolenia przeprowadzonego przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych zgodnie z programem opracowanym na podstawie minimalnych programów, określonych w rozporządzeniu. Minimalne programy szkoleniowe dla członków wojewódzkich zespołów ds. ustalania poziomu potrzeby wsparcia obejmują m.in. zasady, metody i standardy określania poziomu potrzeby wsparcia w kontekście braku lub utraty autonomii fizycznej, psychicznej, intelektualnej lub sensorycznej, a także kwestie wypełniania formularza do ustalania poziomu potrzeby wsparcia oraz trafność i spójność rozstrzygnięć orzeczniczych. W trakcie szkolenia omawiane będą różne rodzaje niepełnosprawności, ich przyczyny, wpływ na funkcjonowanie osób niepełnosprawnych, a także mechanizmy kompensacyjne, w tym technologie wspomagające, zasady komunikacji z osobami niepełnosprawnymi, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności lub schorzenia, a także sposoby przeprowadzania rozmów i wywiadów w celu uzyskania rzetelnych informacji.
Po ukończeniu szkolenia specjaliści ds. ustalania poziomu potrzeby wsparcia otrzymują zaświadczenie uprawniające do przeprowadzania tego rodzaju ustaleń, wydawane przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych.
W rozporządzeniu dodano przepis przejściowy, który reguluje sytuację prawną dotyczącą członków wojewódzkich zespołów ds. orzekania o niepełnosprawności, którzy zostali powołani przez wojewodę na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności przed datą wejścia w życie tego rozporządzenia. W odniesieniu do tych osób nie obowiązuje wymaganie posiadania określonego doświadczenia zawodowego, jak to przewidziano w rozporządzeniu. Czytaj dalej →

Wszyscy posiadacze Profilu Zaufanego wiedzą, jak ważne jest utrzymywanie go w aktualnym stanie. To narzędzie, które pozwala na szybkie i bezpieczne załatwianie wielu spraw urzędowych online. Dla wielu z nas jest to kluczowa część naszej tożsamości w świecie internetowym. Dlatego ważne jest, aby być na bieżąco z terminami jego ważności i dokonywać koniecznych przedłużeń.
Podczas pandemii COVID-19 wiele rzeczy uległo zmianie, a to dotyczyło również Profilu Zaufanego. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego ważność profilu była automatycznie przedłużana, aby ułatwić obywatelom dostęp do niezbędnych usług online. Teraz, gdy sytuacja epidemiczna uległa poprawie i stan zagrożenia został odwołany, nadszedł czas, aby zadbać o swoje konto Profilu Zaufanego samodzielnie.
Jeśli jesteś użytkownikiem Profilu Zaufanego, już teraz lub wkrótce otrzymasz SMS z ważną informacją. Będzie ona zawierać przypomnienie o konieczności przedłużenia ważności profilu przed 31 października 2023 roku. Standardowo ważność profilu wynosi 3 lata, jednak podczas pandemii była ona automatycznie przedłużana. Teraz to zadanie spoczywa na Tobie, aby dokonać przedłużenia ważności Profilu Zaufanego i nadal korzystać z jego wielu przywilejów.
Jeśli po zalogowaniu się na swój profil zaufany zobaczysz informację „Profil zaufany przedłużony automatycznie na czas pandemii,” to Twój profil zostanie unieważniony 31 października 2023 roku, nawet jeśli widzisz inną datę wygaśnięcia profilu. Dlatego ważne jest, aby działać szybko i przedłużyć ważność profilu na własną rękę. Można to zrobić jeszcze dzisiaj do północy.
Aby to zrobić, wystarczy wykonać kilka prostych kroków online: Czytaj dalej →

Ponad trzy lata temu w Mławie, dzięki wsparciu Funduszu Solidarnościowego, powstało Powiatowe Centrum Opiekuńczo-Mieszkalne, które zapewnia nieocenione wsparcie dla osób niepełnosprawnych ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. W poniedziałek odwiedziła je Małżonka Prezydenta RP – Agata Kornhauser-Duda.
Podczas swojej wizyty, Pierwsza Dama miała okazję zwiedzić różne pomieszczenia ośrodka, w tym sale rehabilitacyjne, pokoje aktywności fizycznej oraz pomieszczenia całodobowe. W trakcie wizyty Agata Kornhauser-Duda obserwowała także warsztaty terapeutyczno-rozwojowe oraz rozmawiała z uczestnikami o zajęciach odbywających się w placówce i ich codziennym planie dnia.
Pani Prezydentowa wyraziła podziw dla serdecznej i rodzinnej atmosfery panującej w ośrodku. Podopieczni i pracownicy Centrum wspólnie przygotowują posiłki, razem sprzątają i okazują sobie wzajemną pomoc. To miejsce nie tylko pełni funkcję opiekuńczą, ale również tworzy warunki do rozwoju osobistego oraz poprawy jakości życia osób niepełnosprawnych.
W trakcie spotkania Agata Kornhauser-Duda rozmawiała z uczestnikami o codziennych zwyczajach w ośrodku oraz promocji czytelnictwa. Pani Prezydentowa opowiedziała o akcji Narodowe Czytanie i zachęcała innych do udziału w kolejnych edycjach tego wyjątkowego wydarzenia. Zaznaczyła, że czytanie ma ogromne znaczenie nie tylko jako forma rozrywki, ale także jako sposób integracji pokoleń.
Agata Kornhauser-Duda aktywnie promuje czytelnictwo przez cały rok, uczestnicząc w różnych wydarzeniach związanych z literaturą. Podczas spotkania rozmawiano o walorach czytania, które rozwija wyobraźnię i zdolności językowe, a także integruje społeczność.
Na zakończenie wizyty podopieczni Centrum przygotowali program artystyczny dla swojego wyjątkowego gościa. Pani Prezydentowa wyraziła swoje uznanie i wdzięczność za serdeczne przyjęcie oraz za wspaniałą atmosferę panującą w ośrodku. Czytaj dalej →