Warszawski Ogród Zoologiczny przy ulicy Ratuszowej wpisał się nieodmiennie w krajobraz stolicy już 90 lat temu. Przez te wszystkie lata jego losy ściśle związane były z historią Warszawy. Zanim jednak udało się go stworzyć w miejscu, w którym istnieje do dziś, wiele wody upłynęło w Wiśle.
Pierwsze zwierzyńce w Warszawie powstawały przy dworach królewskich. W XVII wieku na skarpie Pałacu Kazimierzowskiego zlokalizowana była menażeria dworu Wazów. To właśnie na jej terenie rozgrywa się opisana przez Sienkiewicza w „Potopie” scena walki Zagłoby z małpami. Z zamiłowania do zwierząt słynął król Jan III Sobieski. W zwierzyńcu przy pałacu w Wilanowie zgromadził sporą kolekcję egzotycznych gatunków.
W wieku XIX, w stolicach europejskich powstawały kolejne ogrody zoologiczne. Warszawa również przygotowywała się do utworzenia tego typu placówki, jednak trudna sytuacja po upadku Powstania Listopadowego spowodowała odsunięcie tej inwestycji na dalszy plan. Założono co prawda kilka prywatnych zwierzyńców, ale wszystkie one po kilku latach przestawały istnieć. 17 czerwca 1884 roku, przy ul. Bagatela, zamożny adwokat Jan Maurycy Kamiński założył ogród zoologiczny jako spółkę akcyjną. Wśród akcjonariuszy znalazła się m.in. istniejąca do dziś firma Blikle. Ogród cieszył się dużą popularnością. Niestety po sześciu latach działalności zdarzył się przykry wypadek. Po spożyciu zatrutego mięsa padły wszystkie drapieżniki. Zdecydowano o zamknięciu placówki, a pozostałe zwierzęta sprzedano za granicę. Starania o utworzenie nowego ZOO udaremnił wybuch I Wojny Światowej. Dopiero w 1926 roku zamożny cukiernik i wielki miłośnik przyrody – Mieczysław Pągowski – własnym kosztem i pracą utworzył w Warszawie nowy zwierzyniec. Początkowo mieścił się on przy ul. Koszykowej. Otwarcie dla publiczności nastąpiło w lipcu 1926 r.
Zainteresowanie było ogromne, przez pierwsze 7 tygodni do nowego ogrodu przybyły aż 24 tys. zwiedzających. Po kilku miesiącach zwierzyniec przeniesiono na nieco większa działkę przy Al. 3 Maja (róg Solca), w pobliże Mostu Poniatowskiego. Na niewielkiej hektarowej powierzchni zgromadzono ponad 70 gatunków egzotycznych zwierząt. W skład kolekcji wchodziły mi.in.: małpy (12 gat), niedźwiedzie (3 gat.), ostronosy, pingwiny, flamingi, papugi, pelikan, marabut, struś, kangur, jeżozwierz, pancernik i aligator.
W tym samym czasie, z inicjatywy warszawskich nauczycieli przyrody, również przy Al. 3 Maja (w miejscu dzisiejszego Muzeum Narodowego), powstała menażeria licząca około 150 zwierząt. Miejsce to nazwano „Studium Biologicznym”. Warszawiacy równie chętnie odwiedzali ten drugi zwierzyniec. Niestety przetrwał on jedynie rok, a jego koniec był dosyć dramatyczny. W budynku ze zwierzętami egzotycznymi wybuchł pożar w wyniku którego zginęło m.in. 30 małp.
Uchwałą magistratu z dnia 14 czerwca 1927 roku powołano do życia Miejski Ogród Zoologiczny na Pradze, w miejscu, w którym znajduje się do dziś. Nowy ogród otrzymał obszar o wielkości 12 ha. Prace budowlane rozpoczęto w sierpniu, a w listopadzie powierzono kierownictwo ogrodu Wenantemu Burdzińskiemu – byłemu dyrektorowi i założycielowi ogrodu zoologicznego w Kijowie. Szybkie tempo budowy umożliwiło oficjalne otwarcie ZOO już 11 marca 1928 roku.
Kategoria: Turystyka i rekreacja
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Zamek Królewski w Warszawie
Zamek Królewski to barokowo-klasycystyczna budowla, która przez wiele wieków była siedzibą królów i Rzeczpospolitej Polskiej. Obecnie jest miejscem ekspozycji stałych i czasowych wystaw sztuki dawnej. W nawiązaniu do dworskich tradycji, w Zamku organizowane są liczne koncerty muzyki klasycznej.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Arboretum i Zakład Fizjografii w Bolestraszycach
Projekt powstał w 1975 r.Arboretum położone jest 7 km na północny-wschód od Przemyśla. Należy do cennych zabytków przyrody i kultury Małopolski. W Bolestraszycach jednoczą się historia i czas współczesny. Historyczne założenie obejmuje park i dwór, w którym w połowie XIX w. mieszkał i tworzył znakomity malarz Piotr Michałowski. Arboretum obejmuje także dziewiętnastowieczny fort dawnej Twierdzy Przemyśl. Wiekowe drzewa, pozostałe z dawnych ogrodów zamkowych, stanowią malowniczy akcent wśród nowych nasadzeń, na które składają się gatunki obcego pochodzenia i rodzime drzewa, krzewy oraz rzadkie, zagrożone, ginące i chronione gatunki roślin. Arboretum nawiązuje do starych tradycji małopolskich ogrodów, w szczególności do: Sieniawy Izabeli Czartoryskiej, Zarzecza Magdaleny Morskiej – Dzieduszyckiej, Dubiecka Krasickich, Miżyńca Lubomirskich i Medyki Pawlikowskich. Znaleźć tu można wiele drzew, krzewów i innych roślin uprawianych dla celów naukowych. Centralną część ogrodu stanowi kamienna kompozycja z elementami przystosowanymi dla roślin wodnych. Rabaty roślin znajdują się na podwyższonych murkach oporowych, które umożliwią bezpośredni kontakt z roślinami. Na granicy ogrodu posadzone zostały gatunki o większych rozmiarach, część wewnętrzną wypełnią gatunki niskie, karłowate oraz byliny. Uzupełniającymi elementami są tablice informacyjne w druku powiększonym i pismem Braille’a oraz drewniane ławki. W ogrodzie założone zostały specjalistyczne kolekcje roślin atrakcyjnych pod względem dotykowym i zapachowym, np. pachnące, o ciekawej fakturze, zróżnicowanym kształcie liści, pędów i owoców. Zgromadzono również kolekcję ziół, których rozcierane liście dostarczają wrażeń zmysłowych. Ogród jest obiektem uniwersalnym gdyż umożliwia prowadzenie stałych zajęć edukacyjnych zarówno dla osób niepełnosprawnych, jak również dla wszystkich osób odwiedzających Arboretum. Ze względu na duże nagromadzenie roślin na niewielkiej powierzchni, może być traktowany jako „ogród w pigułce”. Jest to jedyny tego rodzaju obiekt w południowo-wschodniej Polsce.
Obecnie Arboretum jest cennym zabytkiem kultury i przyrody Polski płd.- wsch. spełniającym różnorodne zadania jako: obiekt przyrodniczy, kulturowy, dydaktyczny i naukowy. Jest jedynym w województwie Podkarpackim ogrodem, który umożliwia licznym grupom zwiedzających poznanie kilku tys. różnych gatunków roślin z Polski i ze świata zgromadzonych na powierzchni 28,98 ha. W Arboretum można zapoznać się z następującymi kolekcjami roślin: dendrologiczną, pomologiczną, roślin wodnych i bagiennych, szklarniowych, wrzosowatych, a także roślin biblijnych i użytkowych. Szczególną troską otaczane są gatunki wpisane na krajową czerwoną listę roślin rzadkich, zagrożonych, ginących i chronionych, min. marsylia czterolistna, kotewka orzech wodny, szachownica kostkowata.
Oprócz ogrodu jest też muzeum przyrodnicze, w którym można poznać historię poszczególnych roślin i ptaków.
W Muzeum Przyrodniczym prezentowane są wystawy stałe „Chrońmy ptaki”- wystawa ornitologiczna i wystawa fotograficzna autorstwa prof. J.Pióreckiego „XXV lat Arboretum Bolestraszyce”. Prezentowana będzie także wystawa motyli nocnych oraz wystawa dendrologiczna: szyszek, przekrojów i skamielin. W oparciu o wystawy i zgromadzone kolekcje roślin działalność edukacyjną prowadzi Centrum Edukacji Dziedzictwa Kulturowo-Przyrodniczego. Na terenie Arboretum prezentowane są również rzeźby- wiklinowe obiekty powstałe w czasie Międzynarodowych Plenerów Artystycznych „Wiklina w Arboretum”.
Ponadto na stronie muzeum można przeczytać i posłuchać informacje o wielu roślinach. Można znaleźć informacje w postaci plików do pobrania zarówno w wersji dźwiękowej, jak i tekstowej.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Muzeum Azji i Pacyfiku
Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie to jedyne miejsce w Polsce, gdzie możemy spotkać zbiory poświęcone wyłącznie kulturze Azji, Oceanii i Australii.
W muzeum organizowane są liczne wydarzenia kulturalne edukacyjne i konferencje naukowe. Dostępne są wystawy zarówno stałe, jak i czasowe.
We wrześniu 2016 r. w Muzeum Azji i Pacyfiku otwarto pierwszą część ekspozycji stałej zatytułowaną „Strefa Dźwięków”. Wystawa prezentuje 120 instrumentów muzycznych pochodzących z różnych obszarów kulturowych i krajów. Są to zarówno instrumenty o prostej konstrukcji, na których grywano po amatorsku, jak i prawdziwe dzieła sztuki, których używali zawodowi muzycy na dworach władców. Kontekst kulturowy oraz ich funkcje przedstawione są za pomocą różnorodnych multimediów. Dają one możliwość poznania zarówno tradycyjnej roli instrumentu, jak i współczesnych przemian zachodzących w sferze muzyki pod wpływem wzajemnego przenikania się różnych kultur.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Muzeum AK im. Generała Emila Fieldorfa „Nila”
Muzeum Armii Krajowej im. Generała Emila Fieldorfa „Nila” w Krakowie od lat prowadzi działalność popularyzującą dzieje Polskiego Państwa Podziemnego, a szczególnie siły zbrojne Armii Krajowej. Działania muzeum skierowane są do szerokich kręgów społecznych, a zwłaszcza do nauczycieli i uczniów szkół wszystkich szczebli. Działalność oświatowa prowadzona jest przede wszystkim w oparciu o wystawy znajdujące się aktualnie w Muzeum. Placówka dysponuje również salą edukacyjną i multimedialną aulą. W muzeum odbywają się konferencje, wykłady, spotkania ze Świadkami Historii, promocje książek historycznych czy też projekcje filmów o tematyce historycznej.
Oferta edukacyjna
Muzeum oferuje szereg lekcji muzealnych i warsztatów adresowanych do konkretnych grup wiekowych. Istnieje możliwość zwiedzania z przewodnikiem i dostosowania oferty do potrzeb grupy.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku
Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku położone jest w samym sercu Kaszub, u stóp największego wzniesienia na Pomorzu – góry Wieżycy. Bogata oferta centrum skierowana jest w szczególności do rodzin z dziećmi i wycieczek szkolnych. W towarzystwie przewodnika, goście mogą zwiedzić unikalne w skali świata obiekty, są to m. in.: Najdłuższa Deska Świata, Dom Sybiraka, Bunkier TOW „Gryf Pomorski”, Kaszubski Świat Bajek, czy Największy Koncertujący Fortepian Świata. Jedną z najbardziej charakterystycznych atrakcji znajdującą się w CEPR jest „Dom do Góry Nogami”, cieszący się ogromną popularnością wśród turystów, którzy na własnej skórze mogą odczuć efekty zawirowań błędnika. Niezapomnianych przeżyć można zaznać również w Parku Linowym. Zmęczony aktywnym zwiedzaniem turysta może obejrzeć seans w Kinie XD i skosztowania piwa z lokalnego browaru. Na terenie CEPR znajdują się również takie atrakcje jak: własnoręczny wypiek chleba, samodzielne pieczenie kiełbasek, plac zabaw, sala biesiadna.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Muzeum Powstania Warszawskiego
Muzeum Powstania Warszawskiego otwarte zostało w sześćdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania. Mieści się w dawnej elektrowni tramwajowej, zabytku architektury przemysłowej z początku XX w. u zbiegu ulic Przyokopowej i Grzybowskiej na Woli. Wytyczona trasa przedstawia chronologię wydarzeń i prowadzi przez poszczególne sale tematyczne. Zwiedzający poruszają się w scenerii sprzed sześćdziesięciu lat, chodzą po granitowym bruku wśród gruzów niszczonej Stolicy. Sercem Muzeum jest stalowy monument, przechodzący przez wszystkie kondygnacje budynku. Na jego ścianach wyryte jest kalendarium Powstania, a dobiegające z niego brzmienie bijącego serca symbolizuje życie Warszawy w roku czterdziestym czwartym. Na parterze przedstawiono czas okupacji i sam wybuch Powstania – godzinę „W”. W oddzielnym pomieszczeniu eksponowane są maszyny drukarskie z lat czterdziestych, które drukują m.in. historyczne obwieszczenie z 3 sierpnia 1944 roku, “Biuletyn Informacyjny” oraz ulotki okolicznościowe. W przeznaczonej specjalnie dla dzieci Sali Małego Powstańca – jedynej tego typu w Polsce – jasnej i kolorowej, dzieci uczą się historii oglądając teatrzyk powstańczy czy wcielając się w rolę harcerskich listonoszy i sanitariuszek. Na drugi poziom ekspozycji można wjechać windą, na której umieszczona została kolekcja powstańczych opasek. Na antresoli zaprezentowano walki w sierpniu i życie codzienne w powstańczej Warszawie. W kinie Palladium wyświetlane są trzy powstańcze kroniki filmowe Biura Informacji i Propagandy AK, pokazywane w czasie Powstania. Na trasie zwiedzania znajduje się aranżacja kanału, gdzie identyfikacji z powstańcami służy odpowiednia scenografia, efekty wizualne i dźwiękowe. Kanał i schody prowadzą na piętro. Ten fragment ekspozycji pokazuje upadek Powstania i następujące po nim wydarzenia – powstanie i działalność PKWN, decyzje Wielkiej Trójki, kapitulację i exodus ludności Warszawy.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Termy cieplickie
Park cieplicki, to wyjątkowe miejsce, w którym można aktywnie spędzić czas, urządzić orginalne przyjęcie urodzinowe, a także miło wypocząć.
Ośrodek zlokalizowany jest w centrum uzdrowiskowym Jeleniej Góry, w którym można znaleźć gamę ciekawych atrakcji, m.in.: zjeżdżalnie rurowe i trzy-torowa zjeżdżalnia rodzinna, leżanki wodne, jacuzzi, bicze i płaszcze wodne, dziką rzekę i huśtawkę wodną. Łączna powierzchnia lustra wody w Termach Cieplickich to 1155 m2, a temperatura wody we wszystkich basenach wynosi od 27°C do 36°C, głębokość sięga od 0,4 m do 1,6 m.
Na terenie kompleksu znajdują się również wyjątkowe baseny termalne zdrojowe oraz norweskie, które pozwalają na zrelaksowanie się na zewnątrz w gorącej wodzie, nawet przy najzimniejszej temperaturze. Oba baseny termalne zajmują łącznie ponad 255m2 i są wyposażone w między innymi masażery, tryskacze wodne oraz gejzery. Dzięki głębokości do 1,30m można bezpiecznie korzystać z basenów termalnych, niezależnie od własnych umiejętności pływackich.
Uzupełnieniem oferty sportowo-rekreacyjnej jest strefa SPA Term Cieplickich, w której znajdują się: sauny (2 fińskie, 1 infrared, 1 parowa), 3 wanny jacuzzi, grota śnieżna i wytwornica lodu, strefa relaksu z leżankami oraz 2 gabinety masażu.
Idealna lokalizacja Term Cieplickich u podnóża Karkonoszy sprawia, że jest to idealne miejsce do relaksu i odpoczynku również dla turystów przebywających w Karpaczu i Szklarskiej Porębie.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Park wieloryba
Wielkie ryby w niebagatelnych rozmiarach, historyczny sprzęt rybacki, to tylko nieliczne atrakcje przygotowane przez Park Rozrywki w Rewalu
Park Wieloryba to miejsce, w którym można poznać wiele tajemnic morskich głębin. Zwiedzając cztery strefy parku można podziwiać okazy zarówno z morza Bałtyckiego, jak i oceanów. Dobra zabawa zakończona jest krótkim rejsem.
Na szlaku dostępnej sztuki i rozrywki – Muzeum Zabawek i Zabawy
Obecnie Muzeum Zabawek i Zabawy jest największym i najstarszym tego typu muzeum w Polsce. Posiada kilka tysięcy eksponatów, które prezentowane są na powierzchni ponad 630 m2. To miejsce przepełnione atrakcjami zarówno dla najmłodszych, jak i tych, którzy są gotowi na odbycie podróży w lata dziecięce. Można tu oglądać zabawki z różnych epok. W gablotach Muzeum Zabawek w Kielcach pokazywane są m.in. misie, ołowiane żołnierzyki, dawne pojazdy i całe komplety mebelków dla lalek. Bardzo interesująca jest ekspozycja poświęcona modelarstwu, na której zgromadzono liczne modele samolotów, statków i inne. Jako ciekawostkę warto dodać, że codziennie w południe z wieży zegarowej muzeum „wylatuje” świętokrzyska Baba Jaga, wyrzeźbiona przez Arkadiusza Latosa, a zamontowana na wieży przez zegarmistrza Bonifacego Komorowskiego.
W muzeum przygotowano też kącik, w którym dzieci mogą się pobawić. W holu znajduje się sklepik oferujący zabawki wykonane przez twórców ludowych.
Najcenniejszą część zbiorów tego muzeum stanowią zabawki historyczne, w tym lalki z przełomu XIX i XX wieku oraz XIX-wieczne żołnierzyki ołowiane, niemiecka miniaturowa maszyna do szycia, rzutnik na szklane przezrocza, pokoiki dla lalek, zagraniczne i polskie klocki.
W muzeum znajduje się także „Apteka wyobraźni”. To przestrzeń którą wypełnia interaktywny projekt Muzeum Zabawek i Zabawy. Nazwa nawiązuje do najstarszej kieleckiej apteki która do niedawna mieściła się w tym budynku. Do jej wnętrza można się dostać przez tajemne przejście w szafie znajdującej się w Manufakturze Magia Karmelu. Apteka Wyobraźni nie tylko porusza wyobraźnię ale także edukuje i rozwija. Niewątpliwą atrakcją Apteki są stare piwnice, które podczas interaktywnych warsztatów można odkrywać przy użyciu najnowszej techniki. w Muzeum Zabawy i Zabawek.
W Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach co roku organizowane są konkursy: Książka przyjazna dziecku i Zabawka przyjazna dziecku.
Zbiory Muzeum podzielić można na kilka grup: