Japoński start-up Ashirase, wspierany przez Hondę, wprowadził innowacyjne urządzenie wibracyjne montowane na butach, które ma na celu ułatwienie nawigacji osobom niewidomym i słabowidzącym. Dzięki współpracy ze specjalną aplikacją na smartfony, urządzenie wysyła delikatne sygnały wibracyjne, które pomagają użytkownikowi orientować się w przestrzeni i sygnalizują konieczność skrętu w odpowiednim momencie. Całość opiera się na czujnikach ruchu, które śledzą pozycję użytkownika.
Aplikacja dostarcza również nawigacji dźwiękowej, co pozwala na wybór trasy dostosowanej do potrzeb osób z dysfunkcją wzroku. Możliwe jest wyszukiwanie miejsc, takich jak „najbliższa toaleta”, a także ostrzeganie o potencjalnych zagrożeniach, jak przejścia kolejowe czy skrzyżowania dróg.
Jednym z kluczowych atutów tego rozwiązania jest zastosowanie wibracji zamiast wyłącznie dźwięków, co sprawia, że użytkownicy nie przegapią wskazówek nawet w głośnym otoczeniu. Najnowsza wersja urządzenia Ashirase jest nie tylko lżejsza i bardziej kompaktowa – waży jedynie 60 gramów – ale również bardziej przystępna. Koszt zakupu wynosi 54 000 jenów (około 370 dolarów), a miesięczna opłata za podstawowe usługi to 550 jenów.
Firma planuje wprowadzić to innowacyjne rozwiązanie na rynki międzynarodowe, w tym do Wielkiej Brytanii, już w przyszłym roku. Czytaj dalej →

Zawody rekreacyjno-sportowe „MazONsport” dla osób z niepełnosprawnościami zostały zorganizowane przez Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej w celu promowania i wspierania aktywności sportowej wśród osób z niepełnosprawnościami. Około 150 uczestników zmierzyło się w pięciu sportowych konkurencjach indywidualnych oraz jednej drużynowej.
Za nami pierwszy „MazONsport”, który odbył się 27 września 2024 r. w hali sportowej Arena Legionowo. Wydarzenie zostało zainicjowane przez Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej, a jego główną ideą było promowanie sportu wśród osób z niepełnosprawnością oraz pokazanie ich możliwości i potencjału sportowego. Czytaj dalej →

Na tle spraw kierowanych do RPO ujawnił się problem odpłatności za usługi opiekuńcze. Zgodnie z art. 50 ust. 1-4 ustawy o pomocy społecznej osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona, przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Uprawnionymi mogą być osoby, które wymagają pomocy innych, a nie mogą jej zapewnić rodzina, wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni.
Usługi te obejmują pomoc przy codziennych potrzebach życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Specjalistyczne usługi opiekuńcze to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem.
Dla określenia wysokości odpłatności za usługi opiekuńcze niezbędne jest ustalenie sytuacji dochodowej danej osoby na podstawie art. 8 u.p.s. W jego myśl za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub, w przypadku utraty dochodu, z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszoną o miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenia społeczne czy alimenty.
Katalog obciążeń pomniejszających dochód, jak i katalog przychodów od niego odliczanych, ma charakter zamknięty. Tym samym wszelkie przychody – bez względu na tytuł i ich źródło – po odpowiednich pomniejszeniach, stanowią dochód. Art. 8 ust. 3, 4 i 4a u.p.s. nie pozostawiają organom żadnego luzu decyzyjnego, w którego ramach mogłyby, uwzględniając wyjątkowe okoliczności, ustalać dochód osoby ubiegającej się o usługi opiekuńcze.
Z uwagi na zasady ustalania dochodu wprowadzone od 1 stycznia 2024 r. świadczenie wspierające dla osób z niepełnosprawnością stanowi dochód osób ubiegających się o przyznanie usług opiekuńczych. Powoduje to drastyczny wzrost kosztów odpłatności za te usługi. To zaś minimalizuje  korzyści finansowe nowego świadczenia. Niweczy jednocześnie cel świadczenia wspierającego, tj. udzielenie osobom z największymi trudnościami w samodzielnym funkcjonowaniu pomocy służącej częściowemu pokryciu wydatków związanych z zaspokojeniem szczególnych potrzeb życiowych. W niektórych przypadkach wzrost opłat może wręcz doprowadzić do rezygnacji z usług opiekuńczych i negatywnie wpłynąć na społeczny dobrostan osoby wymagającej wsparcia.
W jednej ze spraw skierowanych do RPO osobie z niepełnosprawnością przyznano prawo do świadczenia wspierającego w wysokości 220% renty socjalnej – 3919 zł. Wliczenie do dochodu tego świadczenia wspierającego spowodowało wzrost miesięcznej opłaty za usługi opiekuńcze z 560 zł do  3700 zł. Budzi to niepokój i wymaga zwiększonego nadzoru i kontroli państwa nad rosnącymi kosztami opłat za usługi opiekuńcze. Konieczne jest wdrożenie mechanizmu zabezpieczającego osoby o najniższych dochodach przed skutkami wzrostu kosztów usług opiekuńczych.
Problem był już dostrzeżony przez ustawodawcę na etapie prac legislacyjnych nad ustawą o świadczeniu wspierającym. Po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm ustawy Senat wprowadził do niej poprawkę, że świadczenie wspierające nie będzie wliczane do dochodu przy ustalaniu odpłatności za usługi opiekuńcze. Poprawka Senatu nie została jednak przyjęta.
Zasadnicze czynniki wpływające na koszt usług opiekuńczych i wysokość odpłatności to: Czytaj dalej →