W dzisiejszym zabieganym społeczeństwie transport to o wiele więcej niż tylko sposób dostania się z punktu A do punktu B. Jest to istotny element, który napędza różne aspekty naszego życia, takie jak praca, edukacja, opieka zdrowotna czy rekreacja. Jednak dla osób niewidomych i z wadami wzroku nawigacja przez stacje kolejowe może być jak poruszanie się po skomplikowanym labiryncie. Odczytywanie kierunkowych znaków czy rozpoznawanie zmian peronów staje się wyzwaniem, które wpływa na ich niezależność i swobodę poruszania się.
Aby przełamać tę barierę dostępności, zespół badawczy z Uniwersytetu w Birmingham we współpracy z firmą BriteYellow i przy wsparciu WM5G podjął się pionierskiego projektu. Celem projektu było stworzenie innowacyjnego systemu nawigacji dla pasażerów na stacjach kolejowych, który szczególnie pomógłby osobom niewidomym.
Projekt opiera się na zaawansowanej technologii i składa się z trzech głównych etapów: Przygotowanie Danych, Uruchomienie Silnika Mapowania oraz Mapowanie Wewnątrzstacyjne. Przygotowanie Danych polega na przekształcaniu istniejących planów pięter stacji w dane, które można wykorzystać w algorytmie. Proces ten obejmuje oznaczanie istotnych elementów, takich jak miejsca związane z transportem pionowym (schody, windy), przejścia i potencjalne przeszkody. Dzięki temu tworzy się precyzyjną wizualizację układu stacji.
Gdy dane są gotowe, następuje etap Uruchomienia Silnika Mapowania. W tym momencie adnotowane plany pięter są konwertowane na nawigowalne siatki i struktury danych oparte na grafach. To pozwala na stworzenie cyfrowego środowiska, w którym można efektywnie nawigować.
Ostatni etap, Mapowanie Wewnątrzstacyjne, wykorzystuje zaawansowany algorytm, który określa najkrótszą i najbardziej efektywną trasę pomiędzy dwoma punktami wewnątrz stacji. Ta ścieżka może być wykorzystana do wirtualnej rzeczywistości, pomagając osobom niewidomym poruszać się po stacji.
Jednym z głównych atutów tego systemu jest jego prostota i skalowalność. Dzięki temu, że wykorzystuje jedynie plany pięter w formacie 2D, dodawanie nowych stacji do systemu jest łatwe i efektywne. Istniejące plany pięter mogą być szybko dostosowane, tworząc zbiory danych dla każdej stacji z minimalnym wysiłkiem.
Projekt ten nie tylko skupia się na wizualnym aspekcie nawigacji. Twórcy planują także integrować wsparcie dźwiękowe, takie jak werbalne wskazówki czy ostrzeżenia przed przeszkodami. To ma pomóc osobom niewidomym w lepszym orientowaniu się na stacji oraz ułatwić im komunikację z personelem.
Źródło: University of Birmingham