Czy w kraju, w którym 30% powierzchni uznano za strefę wolną od LGBT, a największe od trzydziestu lat manifestacje nie przynoszą żadnej reakcji ze strony władz, można mówić o społecznej równości? Jeżeli jesteś kobietą, homoseksualistą, osobą niepełnosprawną, jeżeli w jakikolwiek sposób odstajesz od ogólnie przyjętej normy, to najpewniej poznałeś odpowiedź na to pytanie. W bloku wydarzeń wokół art. 32. twórcy przyglądają się kwestiom odmienności, akceptacji i tolerancji.
Konstytucja RP
Art. 32.
1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.
Wydarzenia odbędą się w piątek, 25 czerwca od godziny 17:00 w Piekarni przy ulicy ul. Księcia Witolda 62–70. Bilety w cenie 30 i 40 zł.
Informacja o biletach
tel. (71) 344-53-20
Kup bilet!
Program:
17:00 Czytania performatywne: „Emi Japonka”, reż. Ada Tabisz, „Trzydzieści kilometrów”, autorka Wiki Grabowiec (łącznie 40 min) — online
18:00 Spektakl „Tutaj kobiety palą się lepiej”, reż. Filip Jaśkiewicz, Jana Karpienko, Krzysztof Kopka, Ewa Mazgajska, Jolanta Sakowska, Jolanta Solarz-Szwed, Jakub Tabisz (70 min) — PJM, napisy
20:00 Spektakl „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą”, reż. Dorota Bator, Grzegorz Grecas, Ada Tabisz, Robert Traczyk (95 min) — audiodeskrypcja
22:00 Dyskusja „Art. 32 [Równość i zakaz dyskryminacji]” (ok. 90 min) — PJM, online z PJM
Wydarzenia dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową.
— Czytania performatywne
„Emi Japonka” w reż. Ady Tabisz
Pisarką, inżynierem, fotografką, Polką, ojcem, partnerką, fotomodelką, mężem, kobietą…
Kim jest Emi?
Opowieść o tym, co się dzieje, kiedy życie umieszcza cię pomiędzy klasycznymi rozumieniami rzeczywistości. Kiedy jesteś kimś innym, niż się czujesz, i jest ci z tym ciężko. Emi cierpliwie i wyczerpująco wytłumaczy ci wszystkie wątpliwości. Opowie również o tym, jak wielu ludzi uporczywie nie chce jej zrozumieć i jak w Polsce wygląda codzienność osób transpłciowych.
Reżyseria: Ada Tabisz
„Trzydzieści kilometrów” w reż. Krzysztofa Kopki
Wika urodziła się zdrowa. Gdy miała kilka miesięcy, stwierdzono u niej postępujący zanik mięśni. Dziś jest licealistką. Wygrywa konkursy recytatorskie, siedząc na wózku inwalidzkim. Marzy o karierze aktorskiej. Do rozpaczy doprowadza ją „uśmiech stewardesy”, jaki ma dla niej świat. Uśmiech uprzejmie zdystansowany i… obojętny.
„Bo mimo niepełnosprawności fizycznej, czuję, myślę, kocham tak jak inni. Nienawidzę, złoszczę się, mam gorsze dni – jak inni… Bycie niewidocznym jest gorsze od choroby. Chcę by przestano się mnie bać… Chcę by przestano się litować… Chcę normalności. Jedni mają nogi, inni mają wózki. Co za różnica czym przemierzamy ten świat? Przecież prawda i dobro niesiona jest w sercu…”.
Hej, mili, zdrowi ludzie traktujący tych z niepełnosprawnością z tą protekcjonalną poprawnością – nie śpijcie spokojnie! Rozparta na swym wózku Wika snuje plany strasznej zemsty!
Scenariusz: Wiktoria Grabowiec
Reżyseria: Krzysztof Kopka
— Dyskusja
W dyskusji wokół art. 32. uczestnicy skupią się na istocie praw człowieka – równości. Skonfrontują oficjalny, utrzymywany przez władze przekaz z indywidualnymi doświadczeniami bohaterów, które często łączą się z przejawami dyskryminacji ze względu na płeć, orientację czy niepełnosprawność. Zadadzą sobie pytanie, czy zagwarantowane w artykule prawa są faktycznie egzekwowane wobec każdego w taki sam sposób.
— Spektakle
„Tutaj kobiety palą się lepiej” ukazuje świat oczami kobiet, liderek protestujących na ulicach. Osią spektaklu jest sprawa księdza pedofila z Ruszowa i konflikt pomiędzy członkami lokalnej społeczności.
„Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” to spektakl o dzieciństwie, dorastaniu i życiu osób ze społeczności LGBT. Przedstawia opowieść opartą na osobistych tragediach, coming outach i pierwszych miłościach, na których cieniem kładą się wydarzenia w Białymstoku w 2019 roku.
Źródło: mat. pras.