Do 8 czerwca uczelnie publiczne i niepubliczne mogą się ubiegać o dofinansowanie w drugiej odsłonie konkursu finansowanego z Funduszy Europejskich – Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER). Agencja wykonawcza ministra nauki i szkolnictwa wyższego przedłużyła nabór wniosków w „Uczelni dostępnej”.
Konkurs dla uczelni, korzyści dla wszystkich
Celem konkursu jest likwidowanie barier w dostępie do kształcenia na poziomie wyższym. Budżet drugiej edycji „Uczelni dostępnej” wynosi 150 mln zł, a o dofinansowanie w wysokości nawet do 15 mln zł mogą się ubiegać uczelnie publiczne i niepubliczne, niezależnie od liczby kształconych w nich studentów. – Korzyści płynące z konkursu „Uczelnia dostępna” można wyrazić za pomocą zależności: „innowacje dla dostępności”, ale również „dostępność dla innowacji”. Nie tylko wspieramy uczelnie w poszukiwaniach kolejnych, coraz bardziej innowacyjnych rozwiązań dla zwiększania dostępności. Realizacja konkursu to również korzyści długoterminowe – jeśli stworzymy osobom z niepełnosprawnościami możliwość rozwoju to dajemy jednocześnie polskiej nauce i gospodarce szanse na innowatorów z unikalnym doświadczeniem i zdolnościami – mówi Izabela Żmudka, zastępca dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
NCBR, ze względu na epidemię COVID-19, przedłużyło nabór wniosków w konkursie do 8 czerwca. Zgłaszane do konkursu projekty mogą dotyczyć zarówno działań prowadzących do zapewnienia przez uczelnie dostępności komunikacyjnej, administrowanych stron internetowych, narzędzi informatycznych, modyfikacji programów oraz procedur kształcenia, jak i działań z zakresu dostępności architektonicznej. Realizując te projekty uczelnie będą współpracowały z organizacjami pozarządowymi, podmiotami działającymi na rzecz likwidacji barier w dostępie do kształcenia na poziomie wyższym lub osobami z niepełnosprawnościami zajmującymi się aktywnie tematyką dostępności.
Kryteria dostosowane do potrzeb
Konkurs, podobnie jak w pierwszej edycji, przebiega w trzech modelach: ścieżce mini, midi i maxi. Działania, jakie wnioskodawca może przewidzieć w projekcie, zależą od ścieżki, którą wybierze. Od wybranej opcji zależy też maksymalna kwota, o jaką może się starać. W konkursie nie mogą brać udziału ośrodki akademickie, którym przyznano dofinansowanie w pierwszej edycji konkursu.
Ścieżka mini da uczelni szansę na rozpoczęcie podstawowych działań zmierzających do tworzenia uczelni dostępnej dla wszystkich. Przykładowe działania w ścieżce mini to m.in.: zatrudnienie pełnomocnika rektora ds. osób z niepełnosprawnościami lub utworzenie stanowiska ds. dostępności uczelni, podnoszenie kompetencji kadr uczelni poprzez udział w krajowych konferencjach tematycznych związanych z dostępnością.
Ścieżka midi ma zapewnić uczelni osiągnięcie znacznego wzrostu dostępności dla osób z niepełnosprawnościami w stosunku do poziomu minimalnego, poprzez zwiększenie dostępności wewnętrznych procesów, w szczególności rekrutacji, kształcenia i działalności naukowej, a także upowszechnienie rozwiązań zapewniających dostępność w jednostkach organizacyjnych, w których nadal występują braki. Przykładowe działania w ramach tej ścieżki to m.in.: wdrażanie dostosowanych form zajęć sportowych wraz ze szkoleniem osób odpowiedzialnych za prowadzenie takich zajęć, zatrudnienie doradców edukacyjnych/konsultantów, dodatkowe wynagrodzenia dla lektorów języków obcych, autorów zajęć sportowych, psychologów zajmujących się wsparciem zdrowia psychicznego.
Ścieżka maxi przeznaczona jest dla uczelni wiodących we wdrażaniu idei dostępności. Charakterystyczne dla projektów realizowanych w ramach ścieżki maxi powinno być proponowanie autorskich rozwiązań, konsekwentnie prowadzących do zwiększania dostępności uczelni oraz jej otoczenia. Rozwiązania te mogą się opierać o wnioski z dotychczasowej działalności, np. poprzez skierowanie wsparcia do nowych grup interesariuszy, opracowanie nieistniejących do tej pory na uczelni usług specjalistycznych lub poszerzenie zakresu istniejących usług, utworzenie think tanków do pracy nad nowymi narzędziami, pozwalającymi poszerzyć zakres dostępności uczelni i jej otoczenia. O wsparcie w ramach ścieżki maxi może się starać jedynie ta uczelnia, w której jednostka ds. dostępności funkcjonuje co najmniej od 5 lat i studiuje na niej przynajmniej 150 osób z niepełnosprawnościami.
Informacje o konkursie „Uczelnia Dostępna” są dostępne na stronie internetowej Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Plus za inicjatywy, 300 mln zł na realizację
projektów
W pierwszej, zeszłorocznej edycji konkursu NCBR wyłoniło 85 projektów, którym przyznano łącznie ponad 300 mln zł dofinansowania. Projekt, który uzyskał najwyższą liczbę punktów w konkursie, a jednocześnie był oceniany w ramach ścieżki midi, to projekt Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. W jego ramach uczelnia m.in. opracuje i dopasuje procedury kształcenia, zajęcia oraz wykorzystywane na nich materiały dydaktyczne do potrzeb osób z niepełnosprawnością, dostosuje strony internetowe do standardów WCAG, udoskonali wykorzystywane narzędzia informatyczne, w tym platformę e-learningową, przeprowadzi szkolenia pracowników uczelni oraz zakupi specjalistyczny sprzęt. Projekt realizowany będzie we współpracy m.in. z: Polskim Związkiem Głuchych, Polskim Związkiem Niewidomych i Fundacją Primo Diagnosis.
W ramach ścieżki mini najwyższą liczbę punktów uzyskał projekt „Równość w edukacji 2.0 – kompleksowy program wsparcia w zakresie dostępności w Szkole Wyższej im. P. Włodkowica w Płocku”. Z kolei projekt „Uniwersytet dla wszystkich – Level up” Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał najwyższe dofinansowanie w ścieżce maxi.
Konkurs „Uczelnia dostępna” jest jednym z działań w ramach rządowego Programu „Dostępność Plus”, który stanowi pierwsze i kompleksowe ujęcie tematyki dostępności w Polsce. Jego celem jest zapewnienie swobodnego dostępu do dóbr, usług oraz możliwości udziału w życiu społecznym i publicznym osób o szczególnych potrzebach. W ramach programu są podejmowane i finansowane działania w 8 obszarach tematycznych: architektura, transport, edukacja, służba zdrowia, cyfryzacja, usługi, konkurencyjność i koordynacja. Wartość inwestycji przyczyniających się do realizacji programu wyniesie w perspektywie lat 2018-2025 ok. 23 mld zł. Źródłami finansowania są Fundusze Europejskie, Fundusze Norweskie i Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) oraz publiczne środki krajowe (tj. budżet państwa, środki jednostek samorządu terytorialnego, środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych).
Źródło: Centrum Prasowe PAP