Autor: Lech Łysak
Jezus jak chodzieł po Palestynie to pszebieroł sie za ruźnych łachudrów
i łobdartusów. I tak jednego razu pszebroł sie za starego dziatka, a w rece mioł kostur. Chodzieł łot wsi do wsi i łot miasta do miasta. Wsedzie zacepioł ludzi starych i młodych, bo z kozdym chcioł ksyne pogodać – jak to stare dziatki majo duza do godanio łotym co pszezeły i chyle wycierpaały
i ceguj dokunały. Dochodzieł do jedny wsi i łoboceł babe jak prała łachy
w rzece i zacepieł jo
– Sceść Boze! niewiasto na twojo robote – powiedzioł Jezus
– Dej panie Boze – łotpowiedziała baba – Dziatku ićcie se tam do wsi to se pogodocie ze staremi, bo jo nimom casu. Muse uprać łachy i zaros chłopu uwarzyć cokolwiek do jedzenio, a potym iść na pole plewić i sioć no
a wiecorem zajoć sie dziećiami.
– No jak nimos casu dlo mnie to go jus nigdy nie bedzies miała
– powiedzioł Jezus – Zawdy bedzies sie śpieseła!!!!.
Pozdrowieł i pozegnoł babe, a potym ruseł dalij w droge. I pszeset bes cało wieś. Nikoguj nie spotkoł na drodze i z nikim se nie pogodoł. Pomyśloł ze to jakosik wieś nie zycliwo dlo łobcych, ale tym sie nie zrazieł i poset dalij. Doset na poleza wsiom, gdzie łoboceł chłopa, chtóry łoroł radłem zapszegnietym we dwie krowy.
– Sceść Boze na twojo robote – pozdrowieł podruzny chłopa.
– Ano dej panie boze! … – łotpowiedzioł chłop, a potym dodoł – Sta staro, sta buro, a wy dziatku siadojcie to ksyne se pogwarzymy.
– Jakto chłopie tyle mocie do roboty a wy jescek chcecie godać?
– Siadojcie dziatku i necie machorki to se pokurzymy – i wyciognoł z chojdy machorke, chtóuom pocestowoł podruznego, a pocym dodoł – ceguj nie zdoze złorać dzisioj to zdoze zrobić jutro, a jak nie zdoze zrobić jutro to zrobie za tydzień, abo za miesioc. No a jak nie zasieje jesieniom to zasieje na wiesne. Dobry Bóg łobdarzy mnie plonami i zawdy cosik samo na polu urośnie.
– Mos świeto racyjo! – powiedzioł podruzny i naros srucieł z siebie łasyska
i dodoł – Widzis chłopie Jo jezdem Jezus syn boga nowyzsego Mesyjosz skoro miołeś dlo mnie cas pogodać to go zawdy bedzies mioł, a ta baba, chtóro nie kciała ze mnom pogodać to nigdy nie bedzie miała casu i zawdy sie bedzie śpiesyć.