Turystyka to jedna z najatrakcyjniejszych form spędzania wolnego czasu. Wycieczki rozbudzają ciekawość świata, przyczyniają się do integracji środowiska, są mobilizacją do wychodzenia z domu. Często przemierzane drogi stanowią wyzwanie i ich pokonanie przyczynia się do przełamywania własnych barier i słabości. Wyjazdy turystyczne uczą adaptacji w nowym miejscu, hartują ciało i ducha, stanowią motywacje do uczestnictwa w kolejnych wyprawach. Istnieje wiele form turystyki dostępnych dla osób z dysfunkcją wzroku. Są to:

• Wyprawy górskie. Z tej formy zwykle korzystają osoby dobrze zrehabilitowane gdyż jest to bardzo wymagające. Oczywiście niezbędna do umożliwienia takiej wycieczki jest obecność przewodnika, wolontariusza, który będzie służył ramieniem. Prowadzenie osoby niewidomej i opisywanie jej napotykanych przeszkód to podstawowy warunek żeby wycieczka mogła z powodzeniem się odbyć. W góry niestety nie może samodzielnie wyjść osoba niewidoma ponieważ po pierwsze nie ma możliwości korzystania ze szlaków. Dostępne opisy szlaków są audiodeskrypcją terenu ale nie dokładną nawigacją po nim.
• Wycieczki rowerowe – Organizacjom takich wycieczek sprzyjają tamdemy. To specjalne dwuosobowe rowery, na których z przodu może jechać osoba widząca a z tyłu osoba niewidoma. Turystyka rowerowa osób niewidomych staje się coraz bardziej popularna. Z jednej strony wynika to z tego, że rowery takie są w miarę dostępne, z drugiej strony wycieczki takie nie wymagają dużych nakładów finansowych i mogą być organizowane we własnym zakresie.
• Wyjazdy na turnusy sportowe – Istnieją organizacje poza rządowe, które zajmują się propagowaniem turystyki i sportu dostępnego dla osób niewidomych i słabo widzących. Podczas takich wyjazdów osoby z dysfunkcją wzroku pod okiem wykwalifikowanych instruktorów trenują różne dyscypliny sportowe. Aby wyjazd był możliwy dla osoby niewidomej niezbędny jest jej przewodnik, wolontariusz, który pomoże jej funkcjonować na nieznanym terenie. Najczęściej do zadań wolontariusza należy: pomoc przy posiłkach, wyjście na spacery w czasie wolnym, instruowanie podopiecznego jak wyglądają nowe pomieszczenia.
• Grupy turystyczne – W wielu dużych miastach powstają integracyjne grupy osób widzących i niewidomych, których celem są wspólne wyjścia lub krótkie wyjazdy. Mają one charakter nie formalny, zazwyczaj powstają z inicjatywy któregoś z jej członków.
• Nordic walking – Spacery ze specjalnie przystosowanymi kijkami są coraz bardziej popularne nie tylko pośród osób niepełnosprawnych ale także wśród osób starszych. Obecność wolontariusza podczas spaceru jest kluczowa, by móg się on odbyć. Osoba niewidoma, która porusza się z kijkami musi mieć wsparcie i asekuracje. Z uwagi na fakt, że nie może wówczas poruszać się z białą laską potrzebuje kogoś, kto będzie ją kierował, informował o istniejących przeszkodach ponieważnie może wyczuwać terenu.
• Muzea – Od kilku lat w związku z ustawą o dostępności istnieje coraz więcej miejsc dostosowanych do zwiedzania przez osoby niewidome i słabowidzące. Muzea i inne instytucje wyposażone są w grafiki dotykowe, audioprzewodniki, tyflografiki, a także mmają specjalnie dedykowane lekcje i warsztaty tematyczne. W każdym województwie jest wiele miejsc, do których można samodzielnie zorganizować wycieczkę.
• Parki rozrywki – To miejsca, które nie są tworzone z myślą o osobach niepełnosprawnych. Jednak z uwagi na ich atrakcyjność warte i możliwe jest korzystanie z nich przez osoby niewidome. Często parki takie wyposażone są w nietypowe atrakcje, roślinność czy strukturę, którą osoby widzące mogą zobaczyć w filmach. To unikatowa okazja, by pokazać namacalnie niedostępne scenerie osobom z dysfunkcją wzroku.
• Turystyka religijna – To forma ceniona przez dużą rzeszę osób niewidomych, dla których szczególnie ważne są wartości duchowe. Organizowanych jest wiele pielgrzymek do miejsc, które są dostosowane do zwiedzania przez osoby niewidome. Miejsca takie są wyposażone w specjalne mówiące przewodniki, które można wypożyczyć podczas zwiedzania. Zwykle zwiedzaniu kościołów lub sanktuariów towarzyszy miejscowy przewodnik, który bardzo obrazowo opowiada o ewentualnych dostępnych eksponatach.

Wycieczki mogą być jednodniowe lub kilkudniowe. Warto poszukać w najbliższym otoczeniu organizacji pozarządowych, które organizują takie wyjścia. Mogą być to np. koła Polskiego Związku Niewidomych, które dostają dotację na organizacje wycieczek jednodniowych. Jeśli w nie jest możliwe dołączenie do jakiejś fundacji czy stowarzyszenia można spróbować udać się na wycieczkę w gronie rodzinnym.