Naukowcy z Uniwersytetu w Bristolu stworzyli innowacyjne pióro, które zamienia tekst zapisany alfabetem Braille’a na tekst w języku angielskim, oferując nowe możliwości dla osób niewidomych i niedowidzących. Pomimo rosnącego zainteresowania nauką Braille’a, umiejętność ta często zanika, głównie z powodu ograniczonego dostępu do materiałów edukacyjnych, zwłaszcza w małych miejscowościach.
Nowe urządzenie, znane jako Braille-tip, to ręczne narzędzie z wbudowanym sensorem o długości jednego centymetra i 19 kanałami, które umożliwiają dokładne odczytywanie Braille’a. Wstępne testy wykazały wysoką precyzję działania tego urządzenia.
Dr George Jenkinson, główny autor projektu, podkreśla: „Braille-tip został zaprojektowany, aby pomóc w samodzielnej nauce i przyczynić się do wzrostu umiejętności czytania Braille’a. Mam nadzieję, że urządzenie umożliwi ludziom korzystanie z dobrodziejstw czytania i pisania.”
Braille-tip to mały, miękki sensor dotykowy, który można zamontować na zwykłym długopisie. Jego głównym celem jest wspomaganie nauki i czytania alfabetu Braille’a poprzez dynamiczne dostosowywanie się do potrzeb użytkownika. Urządzenie analizuje dotykowe informacje (wypukłe punkty Braille’a) i przetwarza je na tekst w języku angielskim, osiągając 84,5% skuteczności w testach ręcznych.
Dzięki algorytmowi działającemu w czasie rzeczywistym, Braille-tip nie wymaga skomplikowanego treningu czy głębokiego uczenia. Jest łatwy w obsłudze, przenośny i można go dostosować do innych sensorów dotykowych, co czyni go praktycznym narzędziem w nauce.
Urządzenie wykorzystuje różne techniki czytania Braille’a, a jego celem jest ułatwienie nauki i wsparcie osób, które uczą się tego alfabetu. Zespół planuje dalszy rozwój urządzenia, aby zwiększyć jego dokładność i funkcjonalność.
Braille-tip ma potencjał, aby poprawić dostępność i umożliwić osobom niewidomym samodzielną naukę i korzystanie z przestrzeni publicznych, takich jak węzły komunikacyjne czy bankomaty, które często są wyposażone w oznaczenia brajlowskie. To innowacyjne urządzenie może znacząco wpłynąć na życie osób niewidomych, ułatwiając im interakcję z otaczającym światem.
Źródło: University of Bristol