Do wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów trafił projekt ustawy o asystencji osobistej powstały z inicjatywy pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych Łukasza Krasonia. Zakłada on przede wszystkim większy wymiar godzin asystencji, niż gwarantują to obecne rozwiązania, a także możliwość ustalenia prawa do wsparcia na kilka lat, a nie wyłącznie na rok. To ważny krok w kierunku zapewnienia większej niezależności osobom z niepełnosprawnościami.
Projekt ustawy o asystencji osobistej to odpowiedź na oczekiwania społeczne środowiska osób z niepełnosprawnościami oraz ich bliskich. Dotychczasowe rozwiązania realizowane w ramach programów rocznych nie były wystarczające.
Brak systemowego wsparcia w postaci asystencji osobistej znacząco obciąża rodziny i opiekunów osób z niepełnosprawnościami. Sprawia, że wspieranie osób z niepełnosprawnościami w życiu codziennym staje się główną, a często jedyną rolą społeczną, którą podejmują opiekunowie – zazwyczaj kobiety. Wprowadzenie ustawy odciąży te osoby, a samym zainteresowanym da szansę na bardziej niezależne życie.
Najważniejsze założenia projektu
Kluczowe elementy projektu ustawy o asystencji osobistej to:
- asystencja osobista dostępna również dla młodzieży z niepełnosprawnościami;
- swoboda wyboru przez osobę z niepełnosprawnością podmiotu świadczącego dla niej asystencję osobistą – spośród samorządu, różnych organizacji pozarządowych, jak również możliwość samodzielnego zatrudniania asystenta osobistego przez osobę z niepełnosprawnością;
- swoboda wyboru samego asystenta osobistego;
- możliwość wykonywania czynności pielęgnacyjno-medycznych przez asystenta osobistego – po przeszkoleniu i przy obopólnej zgodzie asystenta i użytkownika
- wprowadzenie mechanizmu pełnej indywidualizacji wsparcia osoby z niepełnosprawnością w ramach asystencji osobistej.
Dlaczego to tak ważne? Możliwość wsparcia asystenta pozwala na zwiększenie aktywności osób z niepełnosprawnościami w życiu społeczności lokalnej, w tym kulturalnej, sportowej czy utrzymywanie kontaktów społecznych. Asystencja osobista to dla wielu osób z niepełnosprawnościami podstawa tego, aby mogły pracować lub angażować się w aktywność społeczną. Daje ona również możliwość niezależnego życia rodzinom i bliskim osób z niepełnosprawnościami.
Ustawa wpłynie na życie ok. 100 tys. osób z niepełnosprawnościami oraz ok. 500 tys. ich bliskich oraz osób stale wspierających osoby z niepełnosprawnościami.
Konwencja o prawach osób z niepełnosprawnościami
Konieczność wprowadzenia tego rodzaju regulacji wynika m.in. z zobowiązań zawartych w ratyfikowanej przez Polskę w 2012 roku Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami, a szczególnie z artykułu 19 tej Konwencji, który gwarantuje osobom z niepełnosprawnościami prawo do niezależnego życia i pełnego włączenia w społeczność lokalną.
Źródło: MRPiPS