Terapia genowa CRISPR nowej generacji przywróciła wzrok myszom cierpiącym na dziedziczną chorobę siatkówki – informuje pismo “Nature Biomedical Engineering”. Wyniki pokazują najskuteczniejsze dotychczas leczenie ślepoty przy użyciu edycji genomu – mówi dr Krzysztof Palczewski.
Wrodzone choroby siatkówki (IRD) to grupa prowadzących do utraty wzroku chorób spowodowanych mutacjami w ponad 250 różnych genach. Wcześniej nie było żadnej metody leczenia tych chorób. Dopiero niedawno Agencja Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszą terapię dla wrodzonej ślepoty Lebera (LCA), która pojawia się w dzieciństwie i stanowi 10–20 proc. przypadków wrodzonej ślepoty w krajach rozwiniętych.
Metoda CRISPR/Cas9 pozwala na modyfikowanie genomu w precyzyjnie wybranych miejscach. Za jej opracowanie Jennifer Doudna i Emmanuelle Charpentier otrzymały tegoroczną nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny.
Dzięki udoskonaleniu CRISPR naukowcy z University of California w Irvine przywrócili prawidłowe funkcjonowanie siatkówki myszom cierpiącym na jej dziedziczną chorobę.
„Jako alternatywę dla terapii wspomagającej gen, zastosowaliśmy technologię CRISPR nowej generacji” – powiedziała pierwsza autorka dr Susie Suh.
„W tym badaniu dostarczamy dowodów na kliniczny potencjał korygowania mutacji powodujących dziedziczne choroby siatkówki i przywracania funkcji wzroku – powiedział dr Krzysztof Palczewski, profesor w Instytucie Okulistycznym Gavina Herberta na oddziale okulistyki w UCI School of Medicine. – Nasze wyniki pokazują, jak dotychczas najbardziej skuteczne leczenie ślepoty przy użyciu edycji genomu”.
„Po poddaniu leczenia myszy w naszym badaniu potrafiły rozróżniać wizualne zmiany pod względem kierunku, rozmiaru, kontrastu oraz częstotliwości przestrzennej i czasowej – zaznaczył Palczewski. – Wyniki te są niezwykle zachęcające i stanowią znaczący postęp w opracowywaniu metod leczenia dziedzicznych chorób siatkówki”.
„Pokonaliśmy niektóre ograniczenia metody CRISPR/Cas9, takie jak nieprzewidywalne mutacje poza celem i niska wydajność edycji, wykorzystując edytory baz cytozyny i adeniny (CBE i ABE). Użycie tych edytorów umożliwiło nam poprawienie mutacji w precyzyjny i przewidywalny sposób, jednocześnie minimalizując niezamierzone mutacje, które mogłyby potencjalnie powodować niepożądane skutki uboczne”- wskazał współautor publikacji, dr Elliot Choi.
Zdaniem autorów w podobny sposób można byłoby leczyć także szereg innych dziedzicznych chorób oczu spowodowanych różnymi mutacjami genów.
Wykorzystując mysi model LCA z klinicznie istotną patogenną mutacją w genie Rpe65, zespół UCI z powodzeniem wykazał terapeutyczny potencjał edycji zasad w leczeniu LCA, a co za tym idzie innych dziedzicznych chorób powodujących utratę wzroku. Między innymi, leczenie podstawowe przywróciło funkcje siatkówki i wzroku u myszy LCA do prawie normalnego poziomu. Wskazuje to, że nowa metoda może zapewnić alternatywny model leczenia wobec już zatwierdzonej przez FDA terapii.
Źródło: naukawpolsce.pap.pl / Paweł Wernicki