Norman Jeffrey „Jeff” Healey urodził się w szpitalu św. Józefa w Toronto, Ontario, w piątek 25 marca 1966 roku.
20 lipca 1966 roku, niespełna 4-miesięczny Jeff zostaje adoptowany przez Buda i Yvonne Healey.
Gdy Jeff miał zaledwie 7 miesięcy, w wyniku nowotworu oczu, zwanego siatkówczakiem, lekarze musieli mu amputować jedno oko, a po upływie następnych czterech miesięcy drugie.
pomimo tego nauczył się grać na gitarze już jako trzylatek. Healey grał na gitarze w bardzo charakterystyczny i unikatowy sposób, w czasie gry trzymał ją płasko na kolanach.
W wieku 17 lat sformował swoją pierwszą grupę, Blues Direction, która dwa lata później zmieniła nazwę na Jeff Healey Band. Wkrótce po tym grupa podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Arista Records i wydała płytę See the Light, z której pochodził pierwszy hitowy singel „Angel Eyes”, a piosenka „Hideaway” została nominowana do nagrody Grammy w kategorii „najlepszy utwór instrumentalny.
W 1990 r. grupa wygrała Juno Award dla najlepszego wykonawcy roku. Inne hity tego wykonawcy to „How Long Can a Man Be Strong” i nowa wersja przeboju The Beatles „While My Guitar Gently Weeps”.
W ostatnich latach Healey zajął się swoją prawdziwą pasją życiową wydając dwa albumy z tradycyjnym jazzem amerykańskim z lat 20. i 30. XX wieku. Był też kolekcjonerem płyt winylowych i miał w swej kolekcji ponad 25 tys. singli. Zagrał też jedną z ról w amerykańskim filmie fabularnym Wykidajło (Road House) u boku Patricka Swayze.
Zmarł 2 marca 2008 w Toronto na raka płuc.
Kilka ciekawostek na temat artysty
W 1980 roku, gdy miał zaledwie 14 lat, poprowadził cykl audycji radiowych poświęconych muzyce jazzowej dla kanadyjskiego publicznego nadawcy radiowo-telewizyjnego CBC. Do emisji audycji władze nadawcy przekonał wibrafonista Peter Appleyard.
W 1985 roku Jeff zostaje zaproszony do występu z Albertem Collinsem i Steviem Rayem Vaughanem na scenie w torontońskim hotspocie bluesowym, Albert’s Hall.
Śpiewający gitarzysta współpracował z m.in. B.B. Kingiem, Stevie Ray Vaughanem, Buddy Guyem, Erikiem Claptonem, Markiem Knopflerem, Jimmym Rogersem i grupą ZZ Top. W 2006 roku pojawił się na albumie „Gillan’s Inn” Iana Gillana z Deep Purple.
Źródło: Jeffhealey.com / Interia.pl / Wikipedia.org